Καταθλιψη-Μοναξια-Βοηθεια

[Φοίβη]

Φαίνεται οτι ο γιατρός σου έχει διαφορετικό στόχο για τη θεραπεία σου από αυτόν που έχεις εσύ. Εκείνος θέλει να σε μεταμορφώσει σε έναν άνθρωπο πιο \"αναίσθητο\", έναν άνθρωπο που να αντέχει τη μοναξιά. Εσύ από την άλλη, δεν θέλεις να αλλάξεις, αλλά μάλλον ψάχνεις τον τρόπο να σχετίζεσαι σε ίση βάση με τους γύρω σου, δίνοντας αλλά και παίρνοντας. Αν έχω καταλάβει λάθος, πες το μου.
Θέλω να σου πω κάτι που μου βγαίνει πολύ έντονα από αυτά που λες. Αισθάνομαι περήφανη για σένα. Με συγκινεί πολύ το γεγονός οτι τιμάς την ευαισθησία σου( ή όπως αλλιώς εσύ ονομάζεις αυτό το χαρακτηριστικό σου που ο γιατρός σου θέλει να αλλάξεις). Οτι την τιμάς παρόλο που πονάς και παρόλο που οι άλλοι δεν φαίνεται να την αποδέχονται.

[Aggelos81]

Συμφωνώ στο ότι δεν θέλεις να αλλάξεις τον χαρακτήρα σου και την ευαισθησία σου.Κι εγώ είμαι ευαίσθητος και πληγώνομαι πολλές φορές αλλά δεν θα ήθελα να αλλάξω τον χαρακτήρα μου.
Αλλά τελικά τι είδους βοήθεια πιστεύεις ότι μπορεί να σου προσφέρει ο γιατρός σου?Εννοώ ότι αυτός μπορεί να δουλέψει πάνω σε σένα,όχι να αλλάξει τους υπόλοιπους γύρω σου.Δεν μπορεί δηλαδή να σου βρει παρέες,να κάνει τους άλλους γύρω σου να νοιάζονται για σένα.Αρα τι περιμένεις από τον γιατρό σου?Ελπίζω να καταλαβαίνεις τι εννοώ.

[thetimeisnow]

Προς Φοιβη: Οχι, δεν κανεις λαθος, ετσι ειναι. Και οταν δυο ανθρωποι δεν μπορουν να συμφονησουν πανω στο τι αποτελει \'προβλημα\' σχεδον παντα, και με μαθηματικη ακριβεια προκυπτει... προβλημα. Με τη σειρα μου θελω κι εγω να σου πω οτι χαιρομαι που σε \'γνωρισα\' (ασχετα αν ξερω μονο το ονομα σου - προς το παρον τουλαχιστον) και οτι μου δινεις δυναμη με τον τροπο σου. Δυναμη να συνεχισω να προσπαθω και δυναμη να συνεχισω να πιστευω στον εαυτο μου. Σαν ανταλλαγμα σου στελνω ενα χαμογελο [:-)].

Προς Αγγελο81: Με ρωτας τι περιμενω απο το γιατρο μου. Καταρχην περιμενω να με σεβεται και να με ακουει. Επισης περιμενω να νοιαστει πραγματικα για το προβλημα μου και οχι να το αντιμετωπισει σα μια τυπικη διαδικασια. Τελος, σχετικα με το συγκεκριμενο προβλημα που αντιμετωπιζω, οπως ανεφερα και σε προηγουμενη απαντηση μου, περιμενω ΝΑ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΩ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ δινοντας μου ιδεες και προτεινοντας μου λυσεις πανω στο πως θα μορουσα να δημιουργησω σταθεροτερες και λειτουργικοτερες σχεσεις με τους γυρω μου. Τωρα μη με ρωτησεις πως θα γινει αυτο. Α) (Ξανα, οπως ειπα και πριν) δεν ξερω, και Β) Αν ηξερα δε θα πηγαινα σε ειδικο. Για να καταλαβω: εσυ δηλαδη εννοεις οτι δε θα επρεπε να απευθυνθω σε ειδικο; (;; Επισης: Αν διαβασεις ΚΑΛΑ τα οσα εγραψα μεχρι τωρα θα δεις οτι σε καμια περιπτωση δεν αφησα να εννοηθει οτι περιμενω απο τον ψυχιατρο μου να \'αλλαξει τον κοσμο\' για μενα. Δηλαδη αντε και δεν ηξερα τι πρεπει να κανω ΚΑΘΟΛΟΥ. Τι επρεπε να κανω, να κατσω σπιτι και να κλαιω τη μοιρα μου; Η δουλεια ενος ψυχολογου (και αυτο το ξερω καλα γιατι το σπουδασα) ειναι να βρει τροπους να βοηθησει τους πελατες του. Και δεν πιστευω οτι ζηταω κατι παραλογο απο το γιατρο μου...

[Aggelos81]

Σε καμία περίπτωση δεν εννοούσα ότι δεν θα έπρεπε να πας σε ειδικό.Sorry αν δεν το έθεσα σωστά και κατάλαβες κάτι τέτοιο.Φυσικά και κάνεις καλά που πηγαίνεις και το παλεύεις.Ρώτησα γιατί ήθελα να δω πώς έχεις στο μυαλό σου τη βοήθεια.
Εγώ π.χ θέλω από τον γιατρό μου να με βοηθήσει να αλλάξω τον τρόπο σκέψης μου,όχι όμως τον χαρακτήρα μου.Δηλαδή να μπορώ να ελαττώσω τις αρνητικές σκέψεις και να σκέφτομαι πιο αισιόδοξα.Και εννοείται αυτά που είπες κι εσύ,να με ακούει και να ενδιαφέρεται πραγματικά να βοηθήσει.Αν και εγώ να πω την αλήθεια μπερδεύομαι κάποιες φορές,άλλες φορές νιώθω ότι θέλει να βοηθήσει πραγματικά και άλλες ότι απλώς κοιτάει να κάνει τη δουλειά του.

[thetimeisnow]

Α, ΟΚ. Ζητω συγγνωμη για την παρ-εξηγηση. Σ\'ευχαριστω που το διευκρινησες αυτο. Δεν ξερω... προσωπικα θεωρω οτι ο τροπος σκεψης ενος ατομου επηρεαζει αμεσα τη νοοτροπια του και συνεπως (αναποφευκτα) το χαρακτηρα του. Παντως για να ειμαι ειλικρινης και δικαιος δεν μπορω να πω οτι ο δικος μου γιατρος δε δειχνει ενδιαφερον. Οπως ειπα και πριν, δειχνει να ΘΕΛΕΙ να βοηθησει, και πιστευω αυτος ειναι και ενας σημαντικος λογος που με κραταει σε συνεργασια μαζι του. Δυστυχως ομως (και μετα απο πολλες προσπαθειες) δεν ειμαι ακομα \'καλα\'. Αυτη τη στιγμη νοιωθω αυτο το συναισθηματικο \'μπουκωμα\' και αυτο το συναισθημα οτι δεν μπορω να αναπνευσω. Ειμαι χαλια.

[Aggelos81]

Εχεις σκεφτεί να συμμετάσχεις σε group therapy?Μήπως θα σε βοηθούσε?Εκεί μπορείς να γνωρίσεις άτομα με παρόμοια προβλήματα και ευαισθησία που το πιθανότερο είναι να σε καταλάβουν και να σε κάνουν να νιώσεις καλύτερα.

[thetimeisnow]

Αγγελε σ\'ευχαριστω. Ομολογω οτι δεν ειχα πολυσκεφτει αυτη την προοπτικη μεχρι τωρα. Ισως. Δεν ξερω. Θα το συζητησω και με το γιατρο μου. Ευχαριστω παντως.

[deleted-member141015]

Ξέρεις thetimeisnow, διαβάζω για το πόσα πολλά χρόνια κάνεις θεραπεία και αναρωτιέμαι μήπως η....σχέση εξάρτησης είναι τελικά με τον θεράποντα ιατρό και όχι τόσο με τους γύρω σου.... Όπως τα περιγράφεις νιώθεις ότι δεν σε καταλαβαίνει και ότι έχετε διαφορετικούς στόχους. Οι καλές προθέσεις να σε βοηθήσει και η προσπάθεια που καταβάλλει, καθώς και η μακροχρόνια σχέση είναι για εσένα ανασταλτικοί παράγοντες για να δοκιμάσεις κάτι καινούργιο, ίσως όμως θα άξιζε τον κόπο αφού το αποτέλεσμα δεν σε ικανοποιεί.

Έπειτα, να σε ρωτήσω πως είναι η καθημερινή σου ζωή? Έχεις τη δυνατότητα, έχεις κάνει κάποια προσπάθεια για νέες γνωριμίες? Για να δημιουργήσεις σταθερότερες και λειτουργικότερες σχέσεις χρειάζεται καταρχήν να αποδεχτείς αυτό που είσαι και να ψάξεις για ανάλογα άτομα. Μήπως το πρόβλημα έγκειται στα κριτήρια με τα οποία επιλέγεις άτομα για φίλους ή για σχέση και γι\'αυτό νιώθεις ότι σε \'προδίδουν\' στην πορεία? (λογικό, εφού εξαρχής δεν μοιράζονται τις δικές σου αξίες - ανησυχίες κλπ?)

[thetimeisnow]

Ξερεις, Μαρινα, σ\'ευχαριστω για το μηνυμα, αλλα μηπως δε διαβασες ΚΑΛΑ τα οσα εγραψα μεχρι τωρα; Αν δεν ισχυει αυτο, τοτε δεν μπορω να σκεφτω καμια αλλη εξηγηση που να δικαιολογει αυτα που μου γραφεις για την υποτιθεμενη \"εξαρτηση\" απο το γιατρο μου. Εκτος πια αν τα διαβασες αλλα δεν τα καταλαβες, η παλι αν θεωρεις οτι ο οποιοσδηποτε πηγαινει για πολυ καιρο σε ενα γιατρο ειναι και \"εξαρτημενος\" μ\'αυτο το γιατρο. ΕΛΕΟΣ!!!!!!!!!!!!!!!! ΕΙΝΑΙ Η ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΤΟ ΔΙΕΥΚΡΙΝΙΖΩ: ΔΕΝ ειμαι εξαρτημενος απο κανεναν. Απλα το γεγονος και μονο οτι ο γιατρος μου δειχνει ενδιαφερον και θεληση να με βοηθησει με κανει να νοιωθω ανετα μαζι του και να πιστευω οτι του αξιζει η ευκαιρια να προσπαθησει να καταφερει το στοχο του/τη θεραπεια μου. Τωρα σχετικα με την καθημερινη μου ζωη δεν μπορω με ενα μηνυμα να στην περιγραψω. Αν θελεις μπορεις να μου δωσεις το msn σου και να τα πουμε \"κανονικα\". Προσπαθειες για νεες γνωριμιες εχω κανει αλλα το θεμα δεν ειναι απλα και μονο να κανεις αυτο που λες \"νεες γνωριμιες\". Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΕΣ ΟΙ ΓΝΩΡΙΜΙΕΣ ΝΑ ΚΑΡΠΟΦΟΡΗΣΟΥΝ ΣΕ ΚΑΤΙ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΟ (φιλια, ερωτας, η εστω και απλη παρεα). Για μενα δεν εχει μεγαλη αξια η γνωριμια μου με καποιον/καποια αν τελικα αποφασισω οτι αυτος/αυτη \"δεν μου κανει\" και οτι δε θελω να ξαναβρεθουμε. Τελος παντων ΠΡΟΣΠΑΘΕΙΕΣ ΕΧΩ ΚΑΝΕΙ ΠΟΛΛΕΣ. Επισης, ξερω τι ειμαι και ΤΑ ΕΧΩ ΚΑΛΑ ΜΕ ΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΜΟΥ, και οπως ειπες ψαχνω για κατι αναλογο. Το προβλημα ειναι οτι δεν βρισκω αυτο που ψαχνω. Οσο για την τελευταια σου ερωτηση θα απαντησω επισης με ερωτηση: Δεν σου ετυχε ποτε να γνωρισεις ενα ατομο και να νομιζεις οτι \"σου κανει\" και μετα απο λιγο καιρο αυτο το ατομο να συμπεριφερθει κατα εναν Α τροπο που σε εκανε να καταλαβεις οτι ΟΧΙ ΜΟΝΟ αυτο το ατομο δεν ητανε αυτο που νομιζες αλλα και οτι τελικα \"δεν σου κανει;\". Αν ναι, τοτε πως θα αισθανοσουν αν με το που εκανες αυτη τη δυσαρεστη ανακαλυψη αυτο το ατομο \"σε εστελνε\" κιολας, πριν μαλιστα προλαβεις να πεις \"φιλε δε μου κανεις;\". Εχω γενικα την εντυπωση οτι πολυς κοσμος θεωρει το να βρεις παρεα ΠΟΛΥ ΕΥΚΟΛΟ. Θα παρακαλεσω οσους ανηκουν σ\'αυτη την ομαδα ανθρωπων να μην μπουν ΚΑΝ στον κοπο να μου γραψουν. Υ-Π-Ο-Β-Ι-Β-Α-Ζ-Ο-Υ-Ν-Ε α) το προβλημα μου, και β) εμενα τον ιδιο. Σας παρακαλω. Ε-Ι-Μ-Α-Ι Χ-Α-Λ-Ι-Α! Μη με κανετε χειροτερα απ΄οτι ειμαι.

Ευχαριστω

[Aggelos81]

Κι εμένα μου έχει τύχει να ξεκινήσω να κάνω παρέα με κάποιο άτομο και στην πορεία να καταλάβω ότι δεν είναι αυτό που δείχνει και ότι δεν μου \"κάνει\".Νομίζω είναι κάτι που συμβαίνει,αφού πολλοί προσπαθούν να δείχνουν άλλο από αυτό που είναι.
Αυτό το περιστατικό που αναφέρεις εσύ είναι με κάποιο από τα άτομα που είπες ότι δεν θέλησαν να σε στηρίξουν στο πρόβλημά σου ή άσχετο?
Πάντως έχεις δίκιο,το να κάνεις γνωριμίες απλώς για να τις κάνεις δεν λέει τίποτα.Σκοπός είναι να οδηγήσουν κάπου,να βγει κάτι από αυτό,είτε φιλία,είτε σχέση.Αυτό είναι το δύσκολο.Αλλά ας μην το βάζουμε κάτω ε?
Αλήθεια,πόσο χρονών είσαι?

[deleted-member141015]

Μα καλέ μου, δεν σου είπα ότι ντε και καλά έχεις σχέση εξάρτησης με το γιατρό σου, ούτε βεβαίως πιστεύω ότι όλοι όσοι κάνουν μακροχρόνια θεραπεία αναπτύσσουν σχέση εξάρτησης με το θεράποντα. Αυτό που παρατηρώ όμως συχνά είναι ότι οι άνθρωποι παραμένουν και συντηρούν σχέσεις (είτε θεραπευτικές είτε φιλικές, ερωτικές κλπ) που ναι μεν οι καλές προθέσεις υπάρχουν αλλά δεν υπάρχει το επιθυμητό αποτέλεσμα, χωρίς απαραίτητα να φταίει κάποιος για αυτό: απλά δεν ταιριάζουν όλοι με όλους. Τώρα ως προς τη θεραπεία σου σίγουρα εσύ ξέρεις καλύτερα τα θετικά και τα αρνητικά της και αν κρίνεις ότι (επί της ουσίας) τα θετικά υπερτερούν καλώς τη συνεχίζεις.

Ως προς τις φιλίες και τις προσωπικές σχέσεις, συμφωνώ απόλυτα ότι σκοπός είναι οι νέες γνωριμίες να καρποφορήσουν σε κάτι ουσιαστικό. Συχνά όμως η προσπάθεια να βρούμε αυτό που θέλουμε είναι μακροχρόνια και γεμάτη απογοητεύσεις, γι\' αυτό όπως λέει παραπάνω και ο Aggelos81, ας μην το βάζουμε κάτω....Φυσικά και είναι δύσκολο να βρεις αυτό που ψάχνεις και οι νέες γνωριμίες δεν έρχονται πακέτο με την εγγύηση ότι θα καρποφορήσουν, από την άλλη αν δεν ψάξεις δεν βρίσκεις.

Αυτό που περιγράφεις και με ρωτάς, δηλαδή να καταλάβεις στην πορεία ότι κάποιος δεν είναι αυτός που αρχικά νόμιζες και δεν σου κάνει (και να σου φέρεται βεβαίως χάλια κι από πάνω ή να σε απορρίπτει), βεβαίως και μου έχει συμβεί τόσες φορές που θα χρειάζονταν τόμοι για να το αναλύσω!... Υπήρξαν φάσεις που αναρωτήθηκα αν κάνω εγώ κάποιο λάθος, υπήρξαν φάσεις απογοήτευσης, θυμού και μοναξιάς, έκανα διάφορες αναθεωρήσεις & αλλαγές εντός και εκτός και τελικά αποφάσισα ότι είμαι μια χαρά, θέλω αυτά που θέλω και θα επιμείνω να τα βρω. Κάποια τα βρήκα κάποια τα ψάχνω ακόμα, χωρίς όμως υπέρμετρο άγχος και στενοχώρια. Επιπλέον ξεπερνώ πολύ γρήγορα τις απογοητεύσεις...και σίγουρα η διαδικασία δεν ήταν όσο εύκολη μπορεί να φαντάζει στις λίγες γραμμές που γράφω εδώ.

[thetimeisnow]

Μαρινα οφειλω να απολογηθω για την παρεξηγηση, αλλα οπως καταλαβαινεις οι παρεξηγησεις ειναι αναποφευκτες σε τετοιες συνομιλιες (εννοω τις συνομιλιες με θεμα καποιο ψυχολογικο συμβολαιο και ΕΙΔΙΚΑ οταν γινονται μεσω γραπτων μηνυματων). Θελω παντως να σε ευχαριστησω για τις σκεψεις και τις ιδεες που μοιραστηκες μαζι μου, και να σου πω οτι συμφωνω σε ολα οσα γραφεις. Ηθελα να σε ρωτησω: εσυ τωρα εισαι καλά; Θελω να πω, ξεπερασες την καταθλιψη; Ευχαριστω και παλι.

Αγγελε το περιστατικο που ανεφερα μου συνεβη, οπως και στη Μαρινα, ΑΠΕΙΡΕΣ φορες και με ολων των ειδων τις σχεσεις. Παντως για να απαντησω με μεγαλυτερη ακριβεια στην ερωτηση, \"Ναι\", μου συνεβη ΚΑΙ με τα ατομα που με εγκατελειψαν. Ειμαι 24 χρονων, αλλα γιατι ρωτας αληθεια; Οχι οτι με πειραζει... Απλα ρωταω. Οσο για το αλλο, κοιτα, δεν το \"βαζω κατω\", αλλα και οι απογοητευσεις εχουνε τα ορια τους και οι ανθρωποι τις αντοχες τους που ποικιλουν απο προσωπο σε προσωπο. Κι επειδη ολα ειναι σχετικα και ρευστα νοιωθω οτι οι δικες μου αντοχες ειναι αυτη τη στιγμη... ανυπαρκτες!

[deleted-member141015]

Τα συμπτώματα κατάθλιψης thetimeisnow τα είχα νιώσει πάρα πολλά χρόνια πριν και μάλιστα με είχε ξαφνιάσει η διαπίστωση...Πίστευα ότι δεν υπήρχε περίπτωση εγώ να νιώσω ποτέ έτσι, καθώς θεωρούσα και θεωρώ τον εαυτό μου άτομο με πολλές αντοχές και αισιοδοξία.

Να σου πω ότι τότε είχα μόλις τελειώσει τα μεταπτυχιακά στην ψυχολογία, την πρακτική και ήμουν στα πρώτα βήματα άσκησης του επαγγέλματος με εποπτεία. Είχα κάνει άπειρες εργασίες για την κατάθλιψη, ήξερα και εφάρμοζα αποτελεσματικά τις τεχνικές με τους πελάτες, αλλά για εμένα ήταν ένα ξένο συναίσθημα. Κάποια στιγμή μετά από μια σειρά γεγονότων που εξάντλησαν τις αντοχές μου, άρχισα να έχω ένα σωρό συμπτώματα. Αντέδρασα όταν είχα πιάσει πάτο από την απελπισία και το θυμό και μόνο τότε συνειδητοποίησα ότι αυτό που τόσα χρόνια άκουγα από τους άλλους, το ένιωθα κιόλας.

Ναι βεβαίως το ξεπέρασα. Και μάλιστα δεν το ξαναέπαθα παρόλο που μετέπειτα συνέβησαν γεγονότα πολύ χειρότερα από χωρισμούς και απορρίψεις. Σίγουρα για κάθε άνθρωπο δεν είναι το ίδιο, ούτε υπάρχει καμιά μαγική συνταγή. Και στην πορεία μαθαίνουμε από τις εμπειρίες, αλλάζουν οι προτεραιότητες, αλλάζουν πολλά. Αλλά στην βάση, δεν θεωρώ ότι έγινα διαφορετικό άτομο, λιγότερο ευαίσθητη ή με λιγότερες απαιτήσεις από μια σχέση. Απλά έμαθα από την εμπειρία, συμπλήρωσα, διαχειρίστηκα, βελτίωσα στοιχεία της προσωπικότητάς μου.

[Aggelos81]

Δεν υπήρχε συγκεκριμένος λόγος για το ότι ρώτησα την ηλικία.Ετσι το ρώτησα.Μια που κάνουμε την κουβέντα.
Αλλωστε τα ψυχολογικά,η κατάθλιψη και η μοναξιά δεν κοιτάνε ηλικίες,χτυπάνε χωρίς να κάνουν διάκριση στις ηλικίες.

Μαρίνα χαίρομαι όταν βλέπω ανθρώπους που έχουν περάσει κατάθλιψη και γενικά διάφορα ψυχολογικά και τα έχουν ξεπεράσει,τα έχουν νικήσει.Είναι αισιόδοξο για μας που παλεύουμε ακόμα με αυτά,ότι μπορούμε δηλαδή κι εμείς να τα καταφέρουμε.

[thetimeisnow]

Κανεις αλλος που μπορει η απλα θελει να βοηθησει;