Tι να κανω;...

[Natalia_sups]

Είναι χαρούμενο παιδί...μιλάμε πολύ...μου λέει το τι τον απασχολεί...είναι 10 χρόνον. Παίζουμε... διαβάζουμε...έχει φίλους... πάμε στο γήπεδο κτλ. Και με τον μπαμπά του μιλάει πολύ. Για κοινωνικό λειτουργό και ανάδοχη οικογένεια ουτε συζήτηση...δεν είμαστε σε τέτοια φαση... προτιμώ να γίνω χίλια κομμάτια να μείνει μαζί μας. Στη πράξη όμως δεν είναι κάτι εύκολο.
Θα περιμένω ακόμα να δω τι κινήσεις κάνει ο γιος μου. Έχω μία μικρή ελπίδα ακόμα... μήπως είναι νωρις... μήπως δεν είναι τόσο σίγουρος για την καινούρια κοπέλα ακόμα....

Το οτι ειναι ανεμελο χαρουμενο παιδι ειναι καλο, πολυ χαιρομαι...οσο για την ελπιδα που εχεις ηταν το πρωτο πραγμα που σκεφτηκα και μακαρι να ισχυει...ισως ο γιος σου το εκανε για να τον προστατεψει αν δεν ειναι ακομα σιγουρος για την συντροφο του. Αλλα καλο θα ηταν να κανεις μια ξεκαθαρη συζητηση μαζι του πανω σε αυτο και απορω που δεν εγινε ηδη. Και το οτι νοικιασαν σπιτι με ενα δωματιο οπως ειπες αν δεν κανω λαθος δεν ειναι καλο σημαδι...επισης ακομα και αν ισχυει το σεναριο οτι ο γιος σου ειναι σε φαση που τεσταρει την καινουρια συντροφο ειναι περιεργο να το κανει χωρις το παιδι στο πλανο ειδικα εφοσον οπως λες τη συμπαθει το παιδι. Το θεμα θα επρεπε να ηταν να τεσταριστει η συντροφος ως προς το πακετο πατερας-γιος, οτι μωρο μου αυτο ειναι, παμε μαζι, μεινε η φυγε...μπορεις να το διαχειριστεις μαζι με το γιο μου; Αν οχι αντε γεια...με παραξενευει δηλαδη το σκεπτικο να ειναι μη φυγει η συντροφος και τρομαξει δηλαδη...το καταλαβαινω αλλα ειναι λαθος προτεραιοτητα. Χλωμο το κοβω δηλαδη δυστυχως...η δεν ειναι αυτο το σχεδιο του γιου σου η το προσεγγισε τελειως λαθος...
Κανε μια ηρεμη λογικη ξεκαθαρη συζητηση μαζι του.

[tsami]

Το συζητησαμε βέβαια... αγαπάει τον γιο του πολύ..
Είναι αυτό ακριβώς που λες. Ή καινούρια κοπελα έπρεπε να τον γνωρίζει και να τον ζήσει μαζί με τον γιο του πακέτο δλδ. Εάν τον αγαπάει όντως.. αγαπάει και τον γιο του..έτσι τα ξέρω εγώ!... αλλιώς δεν αξίζει τον κοπο!
Ο μικρός θα ήθελε πολύ να μένει με τον μπαμπά του. Στη μαμά δεν έχει πάει ποτέ..αλλά και εκείνη δεν τον θέλει στην καινούρια οικογένεια έχω την εντύπωση. Ενδιαφέρεται τι κάνει πως περνάει κτλ. αλλά μεχρι εκεί!
Εγω προσπαθώ να μπάλωσω συνέχεια.. και οι δύο γονείς είναι ότι αφορά την υγεία τους μία χαρά!
Ανεύθυνοι είναι!

[Nefeli28]

Με σειρα προτεραιοτητας λοιπον, καλο θα ηταν:
1. Να κουβεντιασεις με τον γιο σου την πραγματικη σου σταση απέναντι στο θεμα. Οτι δηλ πιστεύεις πως εκεινος ειναι υπεύθυνος για το παιδι του, οπως κι εσυ οταν βρεθηκες μονη σου με δυσκολιες κρατησες τα παιδια σου και τα μεγαωσες κοντα σου. Ο γιος σου εζησε με σενα, τη μανα του. Δεν εγινε μπαλακι καπου αλλου. Και η μονη υπευθυνη γι'αυτον ησουν εσυ. Αρα κι αυτος τωρα ειναι ο μονος υπευθυνος για το αγορι του. Οι ερωτες ερχονται δευτεροι σε σημαντικοτητα.

2. Εαν δεν δειξει ενδιαφέρον παρα τις προσπάθειες σου, και εφοσον δεν θελεις να μεγαλωσει το εγγονι σου σε ξενα χερια, τοτε ο κληρος πεφτει σε σενα. Ειναι απολυτα κατανοητο να νιωθεις ενα σφιξιμο, ενα βαρος και μια απογοητευση για ολα. Δεν μενει αλλο ομως απο το να δεχτεις την κατάσταση ως έχει και να εξασφαλισεις στο παιδι αγαπη, αποδοχή, σεβασμό και φροντίδα μπας και γλιτωσει απο τους ψυχιάτρους αργοτερα.

[delmem-190819a]

Το συζητησαμε βέβαια... αγαπάει τον γιο του πολύ..
Είναι αυτό ακριβώς που λες. Ή καινούρια κοπελα έπρεπε να τον γνωρίζει και να τον ζήσει μαζί με τον γιο του πακέτο δλδ. Εάν τον αγαπάει όντως.. αγαπάει και τον γιο του..έτσι τα ξέρω εγώ!... αλλιώς δεν αξίζει τον κοπο!
Ο μικρός θα ήθελε πολύ να μένει με τον μπαμπά του. Στη μαμά δεν έχει πάει ποτέ..αλλά και εκείνη δεν τον θέλει στην καινούρια οικογένεια έχω την εντύπωση. Ενδιαφέρεται τι κάνει πως περνάει κτλ. αλλά μεχρι εκεί!
Εγω προσπαθώ να μπάλωσω συνέχεια.. και οι δύο γονείς είναι ότι αφορά την υγεία τους μία χαρά!
Ανεύθυνοι είναι!

Σε τέτοιες περιπτώσεις, δεν είναι ανεύθυνοι, υπεύθυνοι είναι, αυτοί και όχι οι γιαγιάδες. Αυτοί έχουν την ευθύνη. Γι' αυτό το λόγο και μοιράζονται την ευθύνη του τέκνου ανά εξάμηνο.

[Natalia_sups]

Με σειρα προτεραιοτητας λοιπον, καλο θα ηταν:
1. Να κουβεντιασεις με τον γιο σου την πραγματικη σου σταση απέναντι στο θεμα. Οτι δηλ πιστεύεις πως εκεινος ειναι υπεύθυνος για το παιδι του, οπως κι εσυ οταν βρεθηκες μονη σου με δυσκολιες κρατησες τα παιδια σου και τα μεγαωσες κοντα σου. Ο γιος σου εζησε με σενα, τη μανα του. Δεν εγινε μπαλακι καπου αλλου. Και η μονη υπευθυνη γι'αυτον ησουν εσυ. Αρα κι αυτος τωρα ειναι ο μονος υπευθυνος για το αγορι του. Οι ερωτες ερχονται δευτεροι σε σημαντικοτητα.

2. Εαν δεν δειξει ενδιαφέρον παρα τις προσπάθειες σου, και εφοσον δεν θελεις να μεγαλωσει το εγγονι σου σε ξενα χερια, τοτε ο κληρος πεφτει σε σενα. Ειναι απολυτα κατανοητο να νιωθεις ενα σφιξιμο, ενα βαρος και μια απογοητευση για ολα. Δεν μενει αλλο ομως απο το να δεχτεις την κατάσταση ως έχει και να εξασφαλισεις στο παιδι αγαπη, αποδοχή, σεβασμό και φροντίδα μπας και γλιτωσει απο τους ψυχιάτρους αργοτερα.

Συμφωνω με το πλανο παραπανω...μακαρι να πανε ολα καλα για το συμφερον του παιδιου πανω απο ολα και να βρουν οι μεγαλοι γυρω του το κουραγιο να παιρνουν τις σωστες αποφασεις...