Kρίσεις πανικού την ώρα ενός ταξιδιού

[raul]

Παθαίνω φοβερές κρίσεις πανικού όταν είναι να ταξιδέψω κάπου μακριά. Αυτό συμβαίνει από τα 18 μου, τώρα είμαι 25. Έχω πάθει κατάθλιψη επειδή παλαιότερα μου άρεσαν τα ταξίδια και τώρα ούτε κατά διάνοια να σκεφτώ να πάω π.χ κάπου σε ένα νησί, στο εξωτερικό... Φοβάμαι ότι θα χάσω τον έλεγχο και ότι θα σταματήσω να αναπωέω και θα γίνω ρεζίλι στους άλλους ανθρώπους. Υπάρχει περίπτωση αυτό το πρόβλημα να εξαφανιστεί? Και αν ναι, πώς? Είμαι αντίθετος με κάποια φαρμακευτική αγωγή. Πραγματικά είναι πολύ άσχημο συναίσθημα. Φοβάμαι πολύ. Όποιος περνάει παρόμοια κατάσταση με τα ταξίδια θέλω να μου πει τα συναισθήματά του.

[susperia]

εννοεις κρισεις πανικου ή απλα αγχος? αμα το παθαινεις οταν ειναι να κανεις ταξιδι, δηλαδη οταν ξερεις σε τι συνθηκες σε πιανει, τοτε πιο πολυ σε φοβια μου μοιαζει. τι ακριβως παθαινεις, τι αισθανεσαι?

[raul]

Είναι ένα φοβερό άγχος, το οποίο κορυφώνεται με κρίσεις πανικού που διαρκούν περίπου 30 δευτερόλεπτα. Θολώνει το μυαλό μου, αισθάνομαι έξω από τα νερά μου, νιώθω ότι θα λυγίσω, θέλω κατευθείαν να γυρίσω πίσω. Επίσης αυτό το συναίσθημα το έχω και όταν με το καλό φτάσω στον προορισμό μου, δλδ. όσες μέρες λείπω ας πούμε κάπου, έχω τρομερό άγχος, σκέφτομαι τη διαδρομή που χρειάζεται να κάνω για να επιστρέψω και νιώθω ότι δεν θα τα καταφέρω, Αυτή η σκέψη μου δημοιυργεί κρίση πανικού.
Susperia αυτό το πράγμα το έχεις? Αν δεν το περάσει κανείς δεν μπορεί να καταλάβει...

[Winston_man]

Οταν εκλεινε η σχολη μου στις γιορτες, επρεπε να παρω το τρενο για να παω Αθηνα σπιτι μου και μετε να το παρω ξανα για να ανέβω. Τοτε ειχα εντονο το προβλημα της αγοραφοβιας και των πανικών και ηταν μια κολαση. 7ωρο βασανιστηριο. Ειχα αγωνια για το ποιος θα κατσει διπλα μου, οταν καθομουν σε κουπε και ειμασταν 6 στο ιδιο βαγονι ηταν μια κολαση, ολο εφευγα πηγαινα στο παραθυρο η στο κυλικειο για να ξεφυγω. Με ειχαν πιασει κρισεις αλλες μεγαλύτερες και άλλες μικροτερες στα τοσα ταξιδια με το τρένο-εχω χασει το λογαριασμο. Με τη νεα αγωγη βελτιωθηκα γιαυτο μην αποκλείεις τα φαρμακα. οχι οτι θα σε σωσουν αυτα-δεν υπάρχει μαγικο χαπακι αλλα μπορουν να σε βοηθησουν αισθητα οπως εμενα. Μην το απορριπτεις τελειως.

[imagine]

Τον καιρό που υπέφερα απο πανικούς και αγοραφοβία, το ειχα έντονο το πρόβλημα. Έχω κάνει σκηνή ολοκληρη μέσα σε αεροπλάνο, αρπάζοντας τον αεροσυνοδό απο το γιακά και φωνάζοντας να πει στον πιλότο να προσγειωθεί αμέσως!!!
Γνώμη μου είναι να πάρεις κανένα ελαφρύ ηρεμιστικό/αγχολυτικό που μπορεί να σου γράψει και ένας παθολόγος. Θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις τη φοβία και σιγά-σιγά ούτε θα το χρειάζεσαι!
Καλή δύναμη

[gus1973]

Το πάθαινα και εγώ.
Έπρεπε να κάνω 8 ώρες ταξίδι με λεωφορείο... εκεί να δεις μαρτύριο.
Το ξεπέρασα με τον καιρό, όταν μειώθηκε η ένταση του γενικευμένου άγχους που με διακατείχε. Έφυγε έτσι απλά όπως είχε παρουσιασθεί.

Στο αεροπλάνο εκείνη την εποχή είχα μπει με την γυναίκα μου. Πριν μπω η καρδιά μου πήγε να σπάσει. Όταν μπήκα πήρα μια εφημερίδα, κατέβασα και ένα whiskey και αυτό ήταν...

[raul]

παιδιά μου δίνεται δύναμη πραγματικά! Απλώς μάλλον επειδή είμαι πολύ φοβιτσιάρης, δεν επιχειρούσα αυτά τα χρόνια να ταξιδέψω μακριά όσες κρίσεις και να πάθαινα πιστεύω ότι κανείς δεν έχει πάθει τπτ... Απλώς όπως γνωρίζεται το μυαλό πάει στο χειρότερο και π.χ όταν χρειάστηκε να ταξιδέψω ένα τετράωρο με το τρένο πέρυσι, ήμουνα όλη την ώρα σκυφτός, δν τολμούσα να κοιτάξω έξω οιστεύωντας ότι έτσι θα προστάτευα κάπως τον εαυτό μου και έλεγα μέσα μου \'\' υπομονή θα φτάσω\'\'! ʼλλα όταν δεν υπάρχει διέξοδος όπως στο τρένο με τρομάζει πραγματικά. Και σκέφτομαι τώρα.. \'\'είναι δυνατόν τώρα να αισθάνομαι έτσι και μετά από καιρό να φύγουν όλες αυτές οι φοβίες? Μήπως είμαι αυτοκαταστροφικός και το κάνω στον εαυτό μου?

[imagine]

Θα φύγουν οι φοβίες raul, να είσαι σίγουρος
Σε καταλαβαίνω πολύ καλά.
Να σου δώσω μερικές συνταγές δικές μου που με βοηθούσαν να χαλαρώνω στα ταξίδια.
1. ʼκου μουσική. Βάλε το mp3 σου ή ό,τι έχεις τελος πάντων, στα αυτιά, κλείσε τα μάτια και συγκεντρώσου στ αγαπημένα σου κομμάτια. Με μένα λειτούργησε.
2. Αν είσαι σε τρένο/λεωφορείο/αεροπλάνο, τέλος πάντων σε μερος με κόσμο, πιάσε κουβέντα με κανέναν διπλανό σου΄.
3. Παίξε χαρτιά με την παρέα σου
4.Πάρε να διαβάσεις ένα βιβλίο που σου αρέσει. Εγώ ακόμα το κάνω αυτό. Αγοράζω ένα -δύο βιβλία, εύπεπτα, \"του αεροπλάνου \" τα λέω, αλλά όχι και βλακείες να με κάνουν να βαριέμαι. Να έχουν ενδιαφέρον, κανα αστυνομικό, μυστηρίου, τέτοια. Το ξεκινάω μια-δυο μέρες πριν, ώστε να έχω ενδιαφέρο μεγάλο να δω τι θα γίνει, κι έτσι περνάει η ώρα του ταξιδιού εύκολα.
5. Πάρε ένα ηρεμιστικό πριν ταξιδέψεις. Δε θα πάθεις τίποτα, ούτε θα εθιστείς. Βοηθάει πολύ.

Τώρα, στο μέρος που βρίσκεσαι πχ νησί, πάλι σε καταλαβαίνω, το χω νοιώσει κι εγώ. Δοκίμασε τα ίδια που ανέφερα παραπάνω.

[liberchild]

Εγώ τα ξεπέρασα όλα αυτά όταν αγάπησα κάποιον που αγαπούσε τα ταξίδια.

[raul]

υπάρχουν στιγμές που λέω ότι τόσο έντονα μόνο εγώ τις περνάω τις κρίσεις.. Θέλω να πάω σε μέρη, σε νησιά με φίλους τα καλοκαίρια και δεν τολμώ να το κάνω. Περνάνε τα χρόνια και απελπίζομαι... Με την ιδέα και μόνο ότι βρίσκομαι σε αεροπλάνο ή πλοίο τρλαίνομαι..Και ο μεγαλύτερος μου φόβος είναι στο μέλλον να μην βρεθώ μόνος, στο κάτω κάτω ποιά γυναίκα θα θέλει να είναι δίπλα μου εάν δεν ταξιδεύω..

[tinalost73]

Μην πας το μυαλό σου ΄τόσο μακριά και μην απογοητεύεσαι.Θα σου έχει περάσει μέχρι τότε.Σίγουρα δεν είσαι ο μόνος που περνάς τόσο έντονα τις κρίσεις.και εγώ έχω περάσει κρίσεις σε αεροπλάνο και καράβι.Φντάσου ότι για ένα ολάκληρο βράδυ ήμουν στο ιατρείο του πλοίου με 19 πίεση και σε κατάσταση εκτός ελεγχου από την κρίση πανικού.Βέναια δεν έχω ξαναμπεί φοβάμαι μην με ξαναπιάσει.Όμως δεν μπορούμε μια ζωή να αποφεύγουμε τους φόβους μας δεν ζούμε έτσι.Πρέπαει να προσπαθήσουμε να τους αντιμετωπίσουμε να τους δείξουμε ότι δεν φοβόμαστε μέχρι να τους αναγκάσουμε να φύγουν .Προσπάθησε να κάνεις ένα μικρό ταξι΄δάκι για αρχή,σίγουρα δεν θα είσια και πλή καλά από την αρχή.Θαν το ξεπεράσεις σιγάσιγά.ΕΡγώ ξεπέρασ έτσι το αεροπλάνο και το Πάσχα θα πάω Αθήνα με καράβι επίτηδες για να το ξεπεράσω.

[raul]

Έχεις πολύ θάρρος πάντως tinalost. Μπράβο σου. Ποτέ δεν έχω πει \'\'θα πάω κάπου για να αντιμετωπίσω τον φόβο μου\'\'. Πάντα απέφευγα ταξίδια για να είμαι \'\'ήρεμος\'\'. Δεν πάει άλλο όμως... Δεν πήγα το περασμένο καλοκαίρι στον αρραβώνα του καλύτερού μου φίλουεπειδή γινότανε σε νησί... Αυτά τα πράγματα με κάνουν και νιώθω θυμό για τον εαυτό μου. Γιατί τα φιλαράκια μου να σχεδιάζουν ολόκληρα ταξίδια τα καλοκαίρια χωρίς να σκέφτονται τίποτα, και εγώ να είμαι έτσι?....

[tinalost73]

Aγαπητέ μου η ζωή είναι πολύ μικρή για να τν αφήνουμε να περνάει χωρίς να την απολαμβάνουμε.Σε λίγο καιρό που θα σου έχει περάσει θα τα σκέφτεσαι και θα γελάς,θα καταλάβεις τότε ότι είσαι και πάλι καλά εισαι και παλι ένας φυσιολογικός άνθρωπος.Δεν πρέπει να θυμώνεις με τον εαυτό σου αγάπησε τον με τις φοβίες του και με όλα τα κακά του,δώστου χρόνο μην πιέζεσαι να γίνεις καλά.Θα ρθει σιγά σιγά.Και όσον αφορά τον αρραβώνα του φίλου σου μην στεναχωριέσαι ,θα πας στον γάμο του.....

[raul]

Θα πάω γιατί γίνεται στη Θεσσαλονίκη! Πρέπει να γίνω πιο τολμηρός και να λέω \'\'θα πάω και ότι γίνει\'\'. Αν και αμφιβάλλω αν κάποιος έχει πάθει τίποτα από κρίσεις πανικού... Απλώς είναι τρομερό συναίσθημα. Με την ιδέα και μόνο ότι ταξιδεύω μόνος ανάμεσα με άλλους ξένους ανθρώπους κάτι με πιάνει... Φοβάμαι μη είμαι έτσι για πάντα...

[mpempa]

και μενα σμε επιασε κριση πανικου προσφατα στο κτελ.ασε χαλια.δυσπνοια και ταχυκαρδια και τετοια.ακου μουσικη να χαλαρωσεις.διαβασε και κανενα βιβλιο.εγω μονο αμα ξεχνιεμαι μου περναει.