Αισιοδοξια

[its_me]

Καλησπερα φιλοι μου.Εχω μηνες να γραψω.Θα ηθελα να μοιραστω τα νεα μου μαζι σας.Πασχω απο υπερθυροειδισμο και τη νοσο του Graves,που για οσους ξερουν επιφερει ταχυκαρδιες,αγχος,κοπωση,τ� �εμουλο και πολλα αλλα.Επαθα μια υποτροπη της νοσου το καλοκαιρι και εκτοτε ηρθα αντιμετωπη απο αγχωδη διαταρραχη.Τρεμουλο,μυικοι σπασμοι,αγχος,αφαγια,κακες σκεψεις,αποκλεισμος απο φιλους,κρισεις πανικου με ατελειωτες επισκεψεις σε γιατρους και εκτακτα,νοσοφοβια.Τελευται α μεγαλη κριση την ημερα των Χριστουγεννων.Σπασμοι και αγχος 5 μερες.Κρισεις πανικου καθε βραδυ.Τα ειδα ολα.Θεωρησα οτι κατι συνεβη με το θυροειδη μου.Το ελεγξα.Ολα καλα.Φυσικα αποφασισα να παιρνω το χαπακι για τους παλμους που μου εδωσε ο ενδοκρινολογος.Απο εκεινη τη μερα,πατησα ενα κουμπι στο μυαλο μου.Δεν ηξερα οτι το εχω.Να σημειωσω οτι επισκεπτομουν ψυχολογο 5 μηνες.Αυτο.Ποτε χαπια,ποτε ψυχιατρο.Το Δεκεμβρη μετα απο αυτο σκεφτηκα να παω σε ψυχιατρο.Και τοτε πατησα το κουμπι που βρηκα.Γυρισα το μυαλο μου με οση δυναμη ειχα στο restart.Ναι,παραλιγο να με επισκεφθει ξανα η κριση πανικου και η αγχωδης διαταραχη απο τοτε.Αλλα η απλη σκεψη "καλα οκ δε θα πεθανω κι ολας αμα ερθει" την εκανε να μην ερθει ποτε ξανα.Πιεσα τον εαυτο μου να παει για καφε μια.Για ποτο δυο.Σε εμπορικο κεντρο με πολυ κοσμο τρεις.Ξυπνουσα με ταχυκαρδια μερικες φορες.Φοβομουν καποιες αλλες.Και;Αυτο ελεγα. "Και; ".Προβληματα στο περιβαλλον μου πολλα. "Υπαρχουν και χειροτερα".Η σκεψη μου πια παει αυτοματα στο καλο.Μονο στο θετικο.Μονο.Χαμογελαω.Δε σκεφτομαι πια ουτε το αυτοανοσο που εχω ουτε τις ημικρανιες που εχω απο παιδι ουτε τιποτα.Παιρνω την αγωγη μου,και δεν ασχολουμαι αλλο.Γινεται.Εμεις ειμαστε οι φοβοι μας.Εμεις.Εγω τους αγαπαω κι αυτους.Και μ αρεσει που ειμαι ξεχωριστη.Δε με φοβιζουν οι φοβοι μου.Πιεστηκα αλλα τα καταφερα!!

[anxious4ever]

ρε συ που εξαφανιστηκες?εναν ανθρωπο βρηκα με graves εδω μεσα κ ποτε δεν εισαι μεσα..χααχ!

[anxious4ever]

Καλησπερα φιλοι μου.Εχω μηνες να γραψω.Θα ηθελα να μοιραστω τα νεα μου μαζι σας.Πασχω απο υπερθυροειδισμο και τη νοσο του Graves,που για οσους ξερουν επιφερει ταχυκαρδιες,αγχος,κοπωση,τ� �εμουλο και πολλα αλλα.Επαθα μια υποτροπη της νοσου το καλοκαιρι και εκτοτε ηρθα αντιμετωπη απο αγχωδη διαταρραχη.Τρεμουλο,μυικοι σπασμοι,αγχος,αφαγια,κακες σκεψεις,αποκλεισμος απο φιλους,κρισεις πανικου με ατελειωτες επισκεψεις σε γιατρους και εκτακτα,νοσοφοβια.Τελευται α μεγαλη κριση την ημερα των Χριστουγεννων.Σπασμοι και αγχος 5 μερες.Κρισεις πανικου καθε βραδυ.Τα ειδα ολα.Θεωρησα οτι κατι συνεβη με το θυροειδη μου.Το ελεγξα.Ολα καλα.Φυσικα αποφασισα να παιρνω το χαπακι για τους παλμους που μου εδωσε ο ενδοκρινολογος.Απο εκεινη τη μερα,πατησα ενα κουμπι στο μυαλο μου.Δεν ηξερα οτι το εχω.Να σημειωσω οτι επισκεπτομουν ψυχολογο 5 μηνες.Αυτο.Ποτε χαπια,ποτε ψυχιατρο.Το Δεκεμβρη μετα απο αυτο σκεφτηκα να παω σε ψυχιατρο.Και τοτε πατησα το κουμπι που βρηκα.Γυρισα το μυαλο μου με οση δυναμη ειχα στο restart.Ναι,παραλιγο να με επισκεφθει ξανα η κριση πανικου και η αγχωδης διαταραχη απο τοτε.Αλλα η απλη σκεψη "καλα οκ δε θα πεθανω κι ολας αμα ερθει" την εκανε να μην ερθει ποτε ξανα.Πιεσα τον εαυτο μου να παει για καφε μια.Για ποτο δυο.Σε εμπορικο κεντρο με πολυ κοσμο τρεις.Ξυπνουσα με ταχυκαρδια μερικες φορες.Φοβομουν καποιες αλλες.Και;Αυτο ελεγα. "Και; ".Προβληματα στο περιβαλλον μου πολλα. "Υπαρχουν και χειροτερα".Η σκεψη μου πια παει αυτοματα στο καλο.Μονο στο θετικο.Μονο.Χαμογελαω.Δε σκεφτομαι πια ουτε το αυτοανοσο που εχω ουτε τις ημικρανιες που εχω απο παιδι ουτε τιποτα.Παιρνω την αγωγη μου,και δεν ασχολουμαι αλλο.Γινεται.Εμεις ειμαστε οι φοβοι μας.Εμεις.Εγω τους αγαπαω κι αυτους.Και μ αρεσει που ειμαι ξεχωριστη.Δε με φοβιζουν οι φοβοι μου.Πιεστηκα αλλα τα καταφερα!!

τωρα φαινεται..πριν δεν φαινοταν...

[anxious4ever]

Καλησπερα φιλοι μου.Εχω μηνες να γραψω.Θα ηθελα να μοιραστω τα νεα μου μαζι σας.Πασχω απο υπερθυροειδισμο και τη νοσο του Graves,που για οσους ξερουν επιφερει ταχυκαρδιες,αγχος,κοπωση,τ� �εμουλο και πολλα αλλα.Επαθα μια υποτροπη της νοσου το καλοκαιρι και εκτοτε ηρθα αντιμετωπη απο αγχωδη διαταρραχη.Τρεμουλο,μυικοι σπασμοι,αγχος,αφαγια,κακες σκεψεις,αποκλεισμος απο φιλους,κρισεις πανικου με ατελειωτες επισκεψεις σε γιατρους και εκτακτα,νοσοφοβια.Τελευται α μεγαλη κριση την ημερα των Χριστουγεννων.Σπασμοι και αγχος 5 μερες.Κρισεις πανικου καθε βραδυ.Τα ειδα ολα.Θεωρησα οτι κατι συνεβη με το θυροειδη μου.Το ελεγξα.Ολα καλα.Φυσικα αποφασισα να παιρνω το χαπακι για τους παλμους που μου εδωσε ο ενδοκρινολογος.Απο εκεινη τη μερα,πατησα ενα κουμπι στο μυαλο μου.Δεν ηξερα οτι το εχω.Να σημειωσω οτι επισκεπτομουν ψυχολογο 5 μηνες.Αυτο.Ποτε χαπια,ποτε ψυχιατρο.Το Δεκεμβρη μετα απο αυτο σκεφτηκα να παω σε ψυχιατρο.Και τοτε πατησα το κουμπι που βρηκα.Γυρισα το μυαλο μου με οση δυναμη ειχα στο restart.Ναι,παραλιγο να με επισκεφθει ξανα η κριση πανικου και η αγχωδης διαταραχη απο τοτε.Αλλα η απλη σκεψη "καλα οκ δε θα πεθανω κι ολας αμα ερθει" την εκανε να μην ερθει ποτε ξανα.Πιεσα τον εαυτο μου να παει για καφε μια.Για ποτο δυο.Σε εμπορικο κεντρο με πολυ κοσμο τρεις.Ξυπνουσα με ταχυκαρδια μερικες φορες.Φοβομουν καποιες αλλες.Και;Αυτο ελεγα. "Και; ".Προβληματα στο περιβαλλον μου πολλα. "Υπαρχουν και χειροτερα".Η σκεψη μου πια παει αυτοματα στο καλο.Μονο στο θετικο.Μονο.Χαμογελαω.Δε σκεφτομαι πια ουτε το αυτοανοσο που εχω ουτε τις ημικρανιες που εχω απο παιδι ουτε τιποτα.Παιρνω την αγωγη μου,και δεν ασχολουμαι αλλο.Γινεται.Εμεις ειμαστε οι φοβοι μας.Εμεις.Εγω τους αγαπαω κι αυτους.Και μ αρεσει που ειμαι ξεχωριστη.Δε με φοβιζουν οι φοβοι μου.Πιεστηκα αλλα τα καταφερα!!

τωρα φαινεται..πριν δεν φαινοταν...

[anxious4ever]

χαιρομαι που το πηρες ετσι...κ γω με το graves ετσι το εχω παρει..δεν με απασχολει..παιρνω τα φαρμακα μου κ εχω μια νορμαλ ζωη....σιγουρα υπαρχουν κ χειροτερα..
βεβαια εχω μια εξαρση τωρα στα ματια...πηγα σε οφθαλμιατρο κ μου εδωσε κορτιζονη..για 10 μερες.
οκ ...θα το αντιμετωπισω κ αυτο..κανω οιδηματα στα ματια απο το graves..αλλα ειλικρινα χεστηκα..
για ολα υπαρχει λυση..
επιπελον το b blocker που σου εδωσε για τους παλμους, ηρεμει κ διωχνει το αγχος...κ πιθανον γι αυτο εχει ηρεμησει κ το μυαλο σου..κ παλι μια χαρα!!!!
μου το χουν δωσει κ εμενα οποτε κανω υποτροπη..
προσοχη θα σου προτεινα ποτε να μη βγαλεις τον θυρ. γιατι τα αντισωματα σου θα επιτεθουν ολα στα ματια..!! τωρα μοιραζονται οκ? εμενα αυτο μου ειπαν πολελς φορες!
τα ματια σου σε τι φαση ειναι?

[elpida1983]

Τι ωραία αυτά που έγραψες.. Μου έδωσες δύναμη. Εγώ έχω χασιμότο αλλά γενικά τα τελευταία χρόνια έχω κάθε μέρα κάποιον πόνο ή κάποια ενόχληση στο σώμα.. σίγουρα τα πιο πολλά από άγχος.. Με το που νιώθω κάτι νόμιζω πάντα ότι έχω κατι σοβαρό κι ότι θα πεθάνω.. Μετα στενοχωριέμαι που πονάω συνέχεια και αυτός ειναι ένας κύκλος που δεν τελειώνει ποτέ.. Ευτυχώς με τη βοήθεια του ψυχίατρου μειώθηκε το πολύ έντονο άγχος. Τώρα προσπαθώ με την ψυχολόγο για τα υπόλοιπα.. Καλή δύναμη σε όλους