Ερώτηση σε μια παράξενη ιστορία με διπολικό άτομο.

[avgeris]

[QUOTE=Tonya;662908]

καλημέρα! να σου πω τί νομίζω; ότι οι ώρες που επιλέγει είναι αυτές που υποθέτει ότι θα συμπεριφερθεί comme il faut. εάν δει στην πραλξη ότι δεν της βγαίνει, θα εξαφανισθεί ξαφνικά από τη συνομιλία. δες τώρα, διαβάζοντάς σε εξακολουθώ να σε βλέπω γαντζωμένο στον παρόντα κόσμο ευτυχώς. να θυμάσαι ότι μας διαφεύγει η αληθινή γνώση ή είμαστε ημιμαθείς, το χειρότερο. μη νομίζεις βέβαια ότι δεν τόχουμε το ζητηματάκι μας και μεις, μόνο και μόνο από το ότι θέλουμε να διορθώσουμε κάποιον φαίνεται αυτό :-) η νορμάλ πορεία είναι να προφυλάξουμε τους εαυτούς μας και να σφήσουμε το ζήτημα στους ειδικούς, αλλά φιρί φιρί πάμε να μπλεχτούμε. θα απαντήσεις ευλόγως: εγώ είμαι καλός άνθρωπος και δεν θέλω οι άλλοι να υποφέρουν. αυτό όμως κατ εμέ δεν είναι αρκετό. αν αφήςουμε έναν ασθενή, ακόμη και έναν άλλον ασθενή, όχι ψυχικά άρρωστο εννοώ, δεν είναι απαραίτητο ότι το κάναμε γιατί είμαστε σώνει και καλά άκαρδοι, αλλά γιατί έχουμε πρώτα υποχρεωση προς τον εαυτό μας και βοηθάμε στην αλυσίδα. δες τί οδηγία δίνουν στο αεροπλάνο πχ, βάλε λέει τη μάσκα οξυγόνου πρώτα εσύ και μετά βάλε τη μάσκα στο παιδί σου :-). ξέρεις τί κάνω η ημιμαθής καλόκαρδη; τα διαβάζω όλα και αποδελτιώνω από τους πάσχοντες τις φράσεις που μου φαίνονται κομβικές. προσπαθώ να κρατήσω στη μπάντα όσο πιο λίγες φράσεις γίνεται. όταν τις ξαναδιαβάζω, είναι σαν κάποιος να με ταρακουνάει να συνέλθω. πρέπει να φύγω από το σπιτι τώρα γιατί έχω ένα ραντεβού, θα τα ξαναπούμε αν θες Αυγέρη:-)

Φυσικά και θέλω να τα ξαναπούμε. Μιλάς πολύ σωστά και τα λόγια σου επαναφέρουν πολλά πράγματα στη θέση τους μέσα στο μυαλό μου. Σε πολλά απ' όσα λες, συμφωνώ απόλυτα. Θα χαρώ να διαβάσω κάποιο σχόλιό σου.

[avgeris]

πιστευω οτι σε απασχολει τις βραδυνες ωρες, αφενος για να σε ελεγχει ακριβως οπως λες κι εσυ, κι αφετερου γιατι πιθανον να μην εχει υπνο και να ειναι οι ωρες που θελει παρεα, ενω τις υπολοιπες ωρες μπορει να ασχολειται με κατι εστω στο σπιτι η να εχει "φυσιολογικες" επικοινωνις με αλλους γνωστους της.

συμφωνω με την ψυχ σου. βαλε τα δικα σου ορια που θα ακολουθουν το δικο σου προγραμμα, οχι τις διαθεσεις της.
πχ, "βραδυ δεν με βολευει γιατι βγαινω. αν ειμαι μεσα καποιο βραδυ θα επικοινωνησω εγω" η
"στειλε μου οτι θελεις, αλλα θα απαντησω οταν θα βρω χρονο. δεν θα αφησω τις εξοδους μου για να μιλαω στο τηλεφωνο."

αν εχει αντιρρηση, θυμισε της οτι εκεινη απαγορευει την πραγματικη σας γνωριμια. δεν μπορεις να βασισεις την ζωη σου σε μια σαιμπερ επικοινωνια επειδη το θελει αυτη.
χρειαζεσαι αληθινους ανθρωπους που συναντας και εχεις κοινες δραστηριοτητες, οχι σκιες.

ΑΚΡΙΒΩΣ. ΣΕ ΟΛΑ ΟΜΩΣ.
Πέρα από τον έλεγχο που θέλει να έχει στα νυχτερινά ωράριά μου, τις βραδυνές ώρες έχει ανάγκη από παρέα, υπήρχαν φορές που μιλούσαμε 5-6 ώρες τηλεφωνικά (μία έπαιρνε ο ένας, μία ο άλλος), και όταν έφτανε π.χ. 1 το βράδυ αρνιόταν να με αφήσει να ξεκουραστώ επειδή τότε είχε την ανάγκη μου. Φυσικά, δεν το επέτρεπα και καταλήγαμε σε καυγά, την επόμενη μέρα με περίμενε ένα μήνυμα συγγνώμης και μεταμέλειας. Κάποια φορά ήταν να πάω να δω τη μητέρα μου και θα έμενα εκεί ως αργά και άρχισε να μου πετάει σπόντες για τα μπαράκια που θα πήγαινα και τις γκομενίτσες που θα έβλεπα, με έσβησε από φίλο και μισή ώρα αργότερα μου έστειλε μήνυμα στο κινητό να της κάνω accept στο αίτημα φιλίας που μου έστειλε. Σαφώς και οι ώρες αυτές που επιλέγει έχουν ΚΑΙ το στοιχείο του "ελέγχου".
Και της θυμίζω σε κάθε ευκαιρία και ότι βρέθηκα καμιά 500ριά μέτρα από το σπίτι της και δε με δέχτηκε, και ότι δύο φορές με απέτρεψε, με τις βαλίτσες στο χέρι, να πάω να τη συναντήσω. Χτες μάλιστα της είπα αυτό που της είπα, ότι δηλαδή δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούμε όσο επιτρέπει στο μυαλό της να της παίζει παιχνίδια και δεν ξεμπερδεύει με το πρόβλημά της όπως της προτείνουν οι γιατροί. Σε κάθε μήνυμά μου μάλιστα θα επιμένω σε αυτό, όσο κι αν αυτή δείχνει να θέλει να απομακρυνθεί κάπως, αφού δεν έχει έρθει σε επικοινωνία μαζί μου από χτες βράδυ (κάτι πολύ παράξενο, αν σκεφτούμε ότι τις περισσότερες φορές μιλούσαμε κανένα 2ωρο τα πρωινά).
Αυτό που τη είπα μάλιστα χτες ήταν "βαρέθηκα να συζητάω με μια φωτογραφία και να ακούω μια φωνή σε καλώδιο, αν δεν κάνεις κάτι να απαλλαγείς από αυτό που σε κρατάει καθηλωμένη, δεν γίνεται ποτέ να βρεθούμε σαν φυσιολογικοί άνθρωποι".

[Tonya]

ΑΚΡΙΒΩΣ. ΣΕ ΟΛΑ ΟΜΩΣ.
Πέρα από τον έλεγχο που θέλει να έχει στα νυχτερινά ωράριά μου, τις βραδυνές ώρες έχει ανάγκη από παρέα, υπήρχαν φορές που μιλούσαμε 5-6 ώρες τηλεφωνικά (μία έπαιρνε ο ένας, μία ο άλλος), και όταν έφτανε π.χ. 1 το βράδυ αρνιόταν να με αφήσει να ξεκουραστώ επειδή τότε είχε την ανάγκη μου. Φυσικά, δεν το επέτρεπα και καταλήγαμε σε καυγά, την επόμενη μέρα με περίμενε ένα μήνυμα συγγνώμης και μεταμέλειας. Κάποια φορά ήταν να πάω να δω τη μητέρα μου και θα έμενα εκεί ως αργά και άρχισε να μου πετάει σπόντες για τα μπαράκια που θα πήγαινα και τις γκομενίτσες που θα έβλεπα, με έσβησε από φίλο και μισή ώρα αργότερα μου έστειλε μήνυμα στο κινητό να της κάνω accept στο αίτημα φιλίας που μου έστειλε. Σαφώς και οι ώρες αυτές που επιλέγει έχουν ΚΑΙ το στοιχείο του "ελέγχου".
Και της θυμίζω σε κάθε ευκαιρία και ότι βρέθηκα καμιά 500ριά μέτρα από το σπίτι της και δε με δέχτηκε, και ότι δύο φορές με απέτρεψε, με τις βαλίτσες στο χέρι, να πάω να τη συναντήσω. Χτες μάλιστα της είπα αυτό που της είπα, ότι δηλαδή δεν υπάρχει περίπτωση να βρεθούμε όσο επιτρέπει στο μυαλό της να της παίζει παιχνίδια και δεν ξεμπερδεύει με το πρόβλημά της όπως της προτείνουν οι γιατροί. Σε κάθε μήνυμά μου μάλιστα θα επιμένω σε αυτό, όσο κι αν αυτή δείχνει να θέλει να απομακρυνθεί κάπως, αφού δεν έχει έρθει σε επικοινωνία μαζί μου από χτες βράδυ (κάτι πολύ παράξενο, αν σκεφτούμε ότι τις περισσότερες φορές μιλούσαμε κανένα 2ωρο τα πρωινά).
Αυτό που τη είπα μάλιστα χτες ήταν "βαρέθηκα να συζητάω με μια φωτογραφία και να ακούω μια φωνή σε καλώδιο, αν δεν κάνεις κάτι να απαλλαγείς από αυτό που σε κρατάει καθηλωμένη, δεν γίνεται ποτέ να βρεθούμε σαν φυσιολογικοί άνθρωποι".

ρε συ Αυγέρη μου, είσαι μαζόχας τελικά :-)

[anxious4ever]

γεια..δεν εχω παρακολουθησει ολο το νημα...αλλα ειδα καποια ποστς σου κ ηθελα να σε ρωτησω, ποιος ειναι ο λογος για τον οποιο εχεις μπει σε ολη αυτη την διαδικασια? γιατι εφοσον υπαρχει τοσο μεγαλη ασαφεια σε αυτη την "σχεση"...το παλευεις τοσο πολυ?τι νιωθεις ακριβως γι αυτην την κοπελα..
σεβαστο καθε συναισθημα σου,εννοειται...απλα ηθελα να μαθω, εσυ τι παιρνεις απο αυτην την σχεση?δεν εχεις καπως ταλαιπωρηθει απο ολο αυτο?καποια κουραση δεν εχεις νιωσει?

[elis]

Ρε μεγάλε η είσαι μειωμένης ευθύνης ή μας δουλευεισ δηλαδή εσύ θα πεις στην οικογένεια σου βρήκα μία κοπέλα με περοβλημα κι αυτοί θα το δεχτούν δεν πας αλλού να παίξεις λέω εγώ άμα δεν μπορείς να βρεις νορμάλ να πας να κοιταχτεισ

[avgeris]

Ρε μεγάλε η είσαι μειωμένης ευθύνης ή μας δουλευεισ δηλαδή εσύ θα πεις στην οικογένεια σου βρήκα μία κοπέλα με περοβλημα κι αυτοί θα το δεχτούν δεν πας αλλού να παίξεις λέω εγώ άμα δεν μπορείς να βρεις νορμάλ να πας να κοιταχτεισ

Όπως είπα, κοιτάχτηκα και βγήκα ΟΚ. Τι ακριβώς θα πει να βρω νορμάλ; Κάθε κοπέλα που γνωρίζω θα τη ρωτάω "πότε πήγες σε ψυχίατρο τελευταία φορά;". Δεν είπα ποτέ ότι θέλω να την παντρευτώ. Να σας δουλέψω προφανώς δεν θέλω, αν νιώθεις ότι σε δουλεύω δεν έχεις παρά να σταματήσεις να διαβάζεις αυτά που γράφω. Έχεις να μου προτείνεις που ακριβώς να πάω να παίξω; Όσο για το μειωμένης ευθύνης, τι να πω. Μπορεί, ποιος ξέρει....:-)

[avgeris]

γεια..δεν εχω παρακολουθησει ολο το νημα...αλλα ειδα καποια ποστς σου κ ηθελα να σε ρωτησω, ποιος ειναι ο λογος για τον οποιο εχεις μπει σε ολη αυτη την διαδικασια? γιατι εφοσον υπαρχει τοσο μεγαλη ασαφεια σε αυτη την "σχεση"...το παλευεις τοσο πολυ?τι νιωθεις ακριβως γι αυτην την κοπελα..
σεβαστο καθε συναισθημα σου,εννοειται...απλα ηθελα να μαθω, εσυ τι παιρνεις απο αυτην την σχεση?δεν εχεις καπως ταλαιπωρηθει απο ολο αυτο?καποια κουραση δεν εχεις νιωσει?

Αφόρητη κούραση έχω νιώσει, γι αυτό πλέον άλλαξα τακτική. Γιατί έχω μπει στη διαδικασία; Χμμμ.....το πρώτο που θέλω είναι να μπορέσω να τη δω, πως μοιάζει στην πραγματικότητα, πως χειρονομεί, πως κινείται, ούτε καν σε βίντεο την έχω δει (μου το αρνήθηκε και αυτό). Ας τη δω κι ας φύγω την επόμενη στιγμή, να το πω απλά. Παράλογο θα μου πεις, ναι, έχει πολλά στοιχεία παραλογισμού η ιστορία έτσι κι αλλιώς. Λογικά δεν μπορώ ούτε εγώ να το εξηγήσω, να σου πω την αλήθεια.

[avgeris]

ρε συ Αυγέρη μου, είσαι μαζόχας τελικά :-)

Λες; Ίσως...χαχα....πάντως΄, στα νεότερα, χτες μου είπε ότι αποφάσισε να "θεραπευτεί", μέσα στις επόμενες μέρες θα "φύγει", όπως ανέφερε, το πολύ σε μια βδομάδα. Πόσο μπορώ να βασιστώ σε αυτό; Αν τελικά δεν γίνει τίποτα, απλώς κόβω την ιστορία και ξεκόβω απ' όλα αυτό το αλισβερίσι, κρατώντας ίσως επαφή σε επίπεδο εντελώς φιλικό.

[Tonya]

Λες; Ίσως...χαχα....πάντως΄, στα νεότερα, χτες μου είπε ότι αποφάσισε να "θεραπευτεί", μέσα στις επόμενες μέρες θα "φύγει", όπως ανέφερε, το πολύ σε μια βδομάδα. Πόσο μπορώ να βασιστώ σε αυτό; Αν τελικά δεν γίνει τίποτα, απλώς κόβω την ιστορία και ξεκόβω απ' όλα αυτό το αλισβερίσι, κρατώντας ίσως επαφή σε επίπεδο εντελώς φιλικό.

σιγά να μην σου κάνω λάικ

[elis]

Καλά εσύ δεν παιζεσαι καλή συνέχεια

[avgeris]

Είναι απαραίτητο να σημειώσω κάτι. Δεν θεωρώ ότι η στάση που έχω κρατήσει στην ιστορία είνια λογική. Και για τους περισσότερους, μην πω όλους, μπορεί να φαίνομαι παράξενος ή οτιδήποτε άλλο, τουλάχιστον κρίνοντας από την ιστορία αυτή και μόνο. Δεν είμαι όμως εδώ για να μιλήσω για το γιατί τηρώ αυτή τη στάση, ίσως ούτε εγώ έχω σαφή και λογικοφανή απάντηση σε αυτό. Είμια εδώ για να ακούσω κάποιες απόψεις σχετικά με το πως θα μπορούσα να κάνω καλό σ' αυτή την κοπέλα με δεδομένο ότι συνεχίζω την επαφή μαζί της. Αν ήταν να σταματήσω να ασχολούμαι, θα το είχα ήδη κάνει, έχω τόσους ανθρώπους που μου το λένε εδώ και 2-3 μήνες, δεν θα έμπαινα σε ένα φόρουμ με τόσο εξειδικευμένο περιεχόμενο να αναζητήσω γνώμες από ανθρώπους που εχουν βιώσει ανάλογες καταστάσεις και έχουν μια πιο άμεση προσέγγιση στο θέμα αν είχα αποφασίσει να ξεκόψω. Και όπως είπα πιο πριν, ήδη έχω διαβάσει πολύ σημαντικές απόψεις που με οδήγησαν σε κινήσεις πιο ουσιαστικές, όπως το ότι της μίλησα "χύμα" και όπως φαίνεται, ήταν κάτι που είχε αποτέλεσμα. Το γιατί το συνεχίζω είναι κάτι που δεν μπορώ να απαντήσω αυτή τη στιγμή, είναι δύσκολο να το εξηγήσω έτσι κι αλλιώς.

[anxious4ever]

κοιτα,εγω θα μπορουσα να σου απαντησω πολλα για το πως θα μπορουσες να βοηθησεις..αλλα δεν μ αρεσει να βλεπω ανθρωπους να αναλωνονται διπλα σε αλλους, που τους κανουν μπαλακι κ τους βασανιζουν...οποτε δεν μπορω να κατσω να ασχοληθω με αυτην, η οποια σε κανει ο.τι θελει κ εσυ εχεις μπει σε ενα τριπακι και δεν προστατευεις καν τον εαυτο σου..αυτο κατι σημαινει κ μενα στην θεση σου θα με ανησυχουσε,δλδ θα με ανησυχουσε το οτι δεν προστατευω τον εαυτο μου κ τον εκθετω σε τετοιες ριψοκινδυνες καταστασεις..επειδη οπως ειπες ειμαστε εξειδικευμενο site ..ολοι μα ολοι δεν θα κατσουν να σου πουν πως να σωσεις αυτη την κοπελα...αλλα το πως να σωσεις τον εαυτο σου..καθως η αυτοκαταστροφη ειναι κατι που δημιουργει δυσφορια..σε ολους ..οποτε ναι..ουτε κ γω θα κανω Like σε ολο αυτο κ ουτε θα σου γραψω πως να σωσεις μια γκομενα για την οποια βαλθηκες να καταστραφεις καλε μου.

[avgeris]

κοιτα,εγω θα μπορουσα να σου απαντησω πολλα για το πως θα μπορουσες να βοηθησεις..αλλα δεν μ αρεσει να βλεπω ανθρωπους να αναλωνονται διπλα σε αλλους, που τους κανουν μπαλακι κ τους βασανιζουν...οποτε δεν μπορω να κατσω να ασχοληθω με αυτην, η οποια σε κανει ο.τι θελει κ εσυ εχεις μπει σε ενα τριπακι και δεν προστατευεις καν τον εαυτο σου..αυτο κατι σημαινει κ μενα στην θεση σου θα με ανησυχουσε,δλδ θα με ανησυχουσε το οτι δεν προστατευω τον εαυτο μου κ τον εκθετω σε τετοιες ριψοκινδυνες καταστασεις..επειδη οπως ειπες ειμαστε εξειδικευμενο site ..ολοι μα ολοι δεν θα κατσουν να σου πουν πως να σωσεις αυτη την κοπελα...αλλα το πως να σωσεις τον εαυτο σου..καθως η αυτοκαταστροφη ειναι κατι που δημιουργει δυσφορια..σε ολους ..οποτε ναι..ουτε κ γω θα κανω Like σε ολο αυτο κ ουτε θα σου γραψω πως να σωσεις μια γκομενα για την οποια βαλθηκες να καταστραφεις καλε μου.

Θα συμφωνούσα σε όσα λες (ακόμα κι αν δεν με "βόλευε") αν δεν έβαζες αυτό το "όλοι μα όλοι". Υπήρξαν κάποιοι που με κατεύθυναν και μου έδωσαν "συμβουλές". Δεν είχαν "όλοι μα όλοι" τη δική σου άποψη. Μια άποψη την οποία κατά τα άλλα σέβομαι και εκτιμώ.

[anxious4ever]

η πλειοψηφια τουλαχιστον..τελος παντων, ειχε μια υπερβολλη το "ολοι μα ολοι"...
απλα μιλαω βλεποντας πισω απο αυτο κ οχι αυτο..
ξερω οτι δεν ειναι αυτο που θελεις, αλλα ακομα παλι παρατηρω οτι δεν προβληματιζεσαι ακομα γιατι το κανεις αυτο.
παντα σε προσελκυε η παθολογια ας πουμε? ή οι δυσκολες καταστασεις..?
φυσικα κ δεν εννοω οτι οσοι εχουν παθολογια, δεν αξιζουν αγαπης κ σεβασμου, ισα ισα κ με το παραπανω κ γω καταθλιπτικη ειμαι, νορμαλ δε με λες..
αλλα ρε παιδι μου οταν ενας ανθρωπος ο.τι κ αν εχει, ειτε ειναι διπολικος, ειτε ειναι σχιζο, ειτε καταθλιπτικος , ειτε κ νορμαλ εντελως ας πουμε, παρουσιαζει τοση δυσκολια, τοση ασαφεια κ ασυνεπεια σε οσα λεει, απορω τι ειναι αυτο που σε κανει να εχεις κολλησει τοσο? γιατι νιωθω οτι καπως δεν σεβεσαι τον εαυτο σου, με ολο το θαρρος κ σεβασμο μιλαω κ γω ετσι?

[avgeris]

η πλειοψηφια τουλαχιστον..τελος παντων, ειχε μια υπερβολλη το "ολοι μα ολοι"...
απλα μιλαω βλεποντας πισω απο αυτο κ οχι αυτο..
ξερω οτι δεν ειναι αυτο που θελεις, αλλα ακομα παλι παρατηρω οτι δεν προβληματιζεσαι ακομα γιατι το κανεις αυτο.
παντα σε προσελκυε η παθολογια ας πουμε? ή οι δυσκολες καταστασεις..?
φυσικα κ δεν εννοω οτι οσοι εχουν παθολογια, δεν αξιζουν αγαπης κ σεβασμου, ισα ισα κ με το παραπανω κ γω καταθλιπτικη ειμαι, νορμαλ δε με λες..
αλλα ρε παιδι μου οταν ενας ανθρωπος ο.τι κ αν εχει, ειτε ειναι διπολικος, ειτε ειναι σχιζο, ειτε καταθλιπτικος , ειτε κ νορμαλ εντελως ας πουμε, παρουσιαζει τοση δυσκολια, τοση ασαφεια κ ασυνεπεια σε οσα λεει, απορω τι ειναι αυτο που σε κανει να εχεις κολλησει τοσο? γιατι νιωθω οτι καπως δεν σεβεσαι τον εαυτο σου, με ολο το θαρρος κ σεβασμο μιλαω κ γω ετσι?

Όχι απλώς προβληματίζομαι, το έχω κάνει μνόνιμο θέμα συζήτησης με την ψυχολόγο μου (στην οποία πήγαινα για χρόνια μια φορά το μήνα και τους τελυταίους 3 μήνες πηγαίνω κάθε βδομάδα), αυτό απασχόλησε και τον ψυχίατρο τον οποίο επισκέφτηκα δύο φορές (από τη στιγμή που με βρήκε ΟΚ στα υπόλοιπα), το συζητώ άπειερες φορές και με τον εαυτό μου. Από ένα σημείο και μετά, από αρχές Δεκέμβρη, άφησα τα γεγονότα να με πάνε μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου που άρχισα να καταλαβαίνω ότι κάτι πρέπει να δω διαφορετικά. Και τις τελευταίες βδομάδες, άλλαξα σε πολλά. Δεν γίνεται η αλλαγή αυτή να γίνει ως δια μαγείας, ούτε μπορώ (προσωπικά) να αφήσω έτσι ένα άνθρωπο για τον οποίο νιώθω αρκετά πράγματα και με τον οποίο έχω δεθεί για διάφορους λόγους. Και πλέον ελέγχω πολλά περισσότερα απ' όσα έλεγχα ακόμα και ένα μήνα πριν.