Ερώτηση σε μια παράξενη ιστορία με διπολικό άτομο.

[elis]

Για να σε βάλω στο κλίμα τα κορίτσια καταλαβαίνουν από την πρώτη παράγραφο τα πάντα εγώ προσπαθώ να τις φτάσω κ δεν μπορώ

[GeorgeGr1]

Elis εγω το εχω ξαναγραψει και αλλου. Εισαστε και γαμω τα ατομα, οντως, η παρορμητικοτητα και ολα αυτα εχουν τη φαση τους. Την κοπελα δεν τη μισησα με τη καμια. Απλα σε σχεση υπαρχει θεμα χοντρο, ειδικα αν υπαρξει ερωτας και κολλημα.
Δεν εννοουμε οτι σαν ανθρωποι εισαστε κακοι, προς θεου δηλαδη.

[elis]

Για σχέση δεν κάνουμε στο λέω κι εγώ

[λουλούδι]

Γιατι ρε παιδια δεν κανουμε για σχεση; Δεν το καταλαβα αυτο. Γιατι τσουβαλιαζετε;

[λουλούδι]

Όλο το προηγούμενο διάστημα, μιλούσα με τον εαυτό μου και προσπαθούσα να κατανοήσω τι μου είχε συμβεί εκείνη τη σκοτεινή περίοδο της ζωής μου. Μιλούσα και με την ψυχολόγο μου, αλλά με εκείνη επικεντρωνόμουν κυρίως στο «μετά», στο «από δω και πέρα». Τυχαία, βρήκα ένα παλιό μου φίλο, ψυχίατρο και μου ζήτησε να του γράψω την ιστορία και να του τη στείλω σε e-mail. Συζητήσαμε πολύ πάνω σε αυτή και με βοήθησε να κατανοήσω πάρα πολλά πράγματα και να επιβεβαιώσω κάποια άλλα που ήδη υποπτευόμουν. Ότι π.χ. η κοπέλα εμφάνισε τη διαταραχή ίσως και από την εφηβική της ηλικία, σίγουρα πάντως πολύ νωρίς στη ζωή της (κάτι το οποίο πίστευα κι εγώ, όσο διάβαζα και ενημερωνόμουν για τη διπολική διαταραχή και μάθαινα περισσότερο για το δικό της παρελθόν). Επίσης, μου είπε ότι η κοπέλα δεν μπορεί να φέρεται έτσι μόνο υπό επήρεια διπολικής διαταραχής, σίγουρα υπάρχει και κάποια άλλη σοβαρή μορφή διαταραχής προσωπικότητας, μάλλον οριακή-μεταιχμιακή (κάτι που ταιριάζει με πολλές από τις συμπεριφορές της). Για συνοδό διαταραχή προσωπικότητας μου είχε μιλήσει και η ψυχολόγος μου και ο ψυχίατρος στον οποίο είχα απευθυνθεί (και ο οποίος θεωρούσε την περίπτωσή της «τρομερά δύσκολη»). Ο φίλος μου έκλεισε την ανάλυσή του λέγοντας ότι ακόμα κι ΑΝ η κοπέλα ακολουθούσε κατά γράμμα ΟΛΕΣ τις θεραπευτικές συμβουλές των γιατρών της πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την απαραίτητη νοσηλεία της και ΑΝ υπάκουε σε όλα τα θεραπευτικά σχήματα, πάλι θα χρειαζόταν μεγάλο χρονικό διάστημα (μου είπε ίσως και δύο χρόνια) για να υπάρξει μια εικόνα βελτίωσης των συμπτωμάτων της (και πάλι, όχι «κανονικοποίηση» ‘’όπως ανέφερε χαρακτηριστικά). Στο τέλος, μου είπε «…όλα αυτά τα ΑΝ δεν υπάρχει περίπτωση να συμβούν ποτέ». Δεν χρειαζόταν να μου πει κάτι άλλο.
Συζητώντας μαζί του, κατέληξα σε ένα συμπέρασμα που με συγκλόνισε στην αρχή, αλλά θεωρώ ότι ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Ουσιαστικά, αν χωρίσουμε την ιστορία σε δύο μέρη, η συμπεριφορά μου στο πρώτο μέρος (της άγνοιάς μου για την κατάστασή της) μπορεί να θεωρηθεί «φυσιολογική», στο μέτρο ενός πληγωμένου εγωισμού και του έντονου και δυνατού έρωτα που ένιωθα για μια κοπέλα που μου φαινόταν τόσο «αλλιώτικη»: μποέμισσα, ανεξάρτητη, ταλαντούχα καλλιτέχνις, απελευθερωμένη σεξουαλικά, «τρελή», σε συνδυασμό με την ομορφιά της και το ενδιαφέρον που έδειχνε για μένα. Ως εκεί, θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για μια ιστορία καθημερινή, έστω και με την ιδιαιτερότητα της φεϊσμπουκικής γνωριμίας.
Από τη στιγμή όμως που μαθαίνω για την κατάστασή της και πλέον η διαφαινόμενη διπολική διαταραχή γίνεται ουσιαστικά η εξήγηση όλων των μυστήριων συμπεριφορών, εκεί, «χάνω εντελώς τη μπάλα». Πιστεύω ότι μόνο εγώ μπορώ να τη βοηθήσω (προέκταση του «πληγωμένου εγωισμού» που είχα στο στάδιο της άγνοιας) και σιγά-σιγά, μπαίνω σε ένα ακόμα πιο επικίνδυνο μονοπάτι. Αρχίζω να ερωτεύομαι όχι πλέον την ίδια αλλά ΤΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ. Έτσι εξηγείται ότι προσπαθούσα να ταυτιστώ πλήρως μαζί της, να αποδείξω πρώτα στον εαυτό μου και μετά σε όλους τους άλλους ότι κι εγώ είμαι ΨΥΧΩΤΙΚΟΣ και ΔΙΠΟΛΙΚΟΣ !!! Κάθε φυσιολογική παιδική, εφηβική ή νεανική παρασπονδία ή ξεροκεφαλιά μου μεγεθυνόταν και διογκωνόταν στη φαντασία μου με σκοπό να αποδείξω, μέσω αυτών, μια παθολογική συμπεριφορά, ανάλογη διπολικής διαταραχής. Και αυτό προσπαθούσα να περάσω και στην κοπέλα (κοίτα κι εγώ πόσο «ψυχάκι» είμαι) αλλά και σε γνωστούς και φίλους, οι οποίοι είχαν αρχίσει να ανησυχούν για μένα και το έδειχναν με μηνύματά τους, τα οποία, τότε, μου προξενούσαν σχεδόν δυσφορία («τι να καταλάβετε εσείς, εγώ πάσχω από διπολική διαταραχή, το δείχνει το παρελθόν μου, αφήστε με ήσυχο», λόγια που δεν είπα ποτέ, ευτυχώς, αλλά σίγουρα τα σκεφτόμουν έντονα). Υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις που έβγαινα με την παρέα μου και, λόγω της έντασης που κουβαλούσα από την ιστορία, με έπιανε μια κατάσταση «μανίας», μια τάση να ξενυχτήσω κάνοντας τρέλες, πίνοντας και φλερτάροντας με «υπαρκτές» γυναίκες, και αυτό ακριβώς με έκανε να πιστεύω ακόμα πιο πολύ στην ύπαρξη της διαταραχής – και, το χειρότερο, να «καυχιέμαι» γι’ αυτήν. Ο ψυχίατρος με είχε διαβεβαιώσει ότι αυτά όλα αφορούν απλώς ένα χαρακτήρα λίγο «φευγάτο» και «ιδιαίτερο», δεν στήριζαν από πουθενά οποιαδήποτε διάγνωση μανίας ή υπομανίας και σχετιζόταν μόνο με την έντονη εξάρτηση που είχα στην παρουσία γυναικών δίπλα μου και γύρω μου, η οποία με έκανε να ξεφεύγω κάποιες στιγμές. Αυτή η ανάγκη να περιτριγυρίζομαι από γυναίκες, να τις κεντρίζω την προσοχή, ήταν και η γενεσιουργός αιτία των όποιων «εκκεντρικών» συμπεριφορών μου και όχι κάποια ψυχοπαθολογία. Εγώ όμως, επί ένα δίμηνο σχεδόν, είχα πειστεί για το ότι έπασχα κι εγώ, το χαιρόμουν και το απολάμβανα, αναζητούσα τρόπο να ζήσω από κοντά ένα άτομο σε κρίση μανιακού επεισοδίου για να «ρουφήξω» κάθε στιγμή μαζί του. Εδώ ακριβώς εξηγείται η τυφλή προσήλωσή μου και η άνευ όρων προσπάθεια να συναντήσω την κοπέλα του facebook, εδώ εξηγείται και το γιατί ένιωσα τελικά τόσο ωραία όταν έγινε το περιστατικό με την άλλη κοπέλα στο μπαρ. Ζώντας δυο ώρες δίπλα σε ένα άτομο με στοιχεία ανάλογα του υπερσεξουαλισμού ενός μανιακού επεισοδίου, απομυθοποιήθηκε μέσα μου όλο αυτό που είχα πλάσει, στο μυαλό μου, τόσο για την κοπελιά του facebook, όσο και για τον εαυτό μου. Κατάλαβα πως δεν ήθελα πλέον την παραμικρή επαφή με ανθρώπους που εμφανίζουν τέτοιες συμπεριφορές, ακόμα δε περισσότερο για τον εαυτό μου. Ο «έρωτας» στην διπολική διαταραχή ξεφούσκωσε μονομιάς, ένας έρωτας που συνέχιζα να έχω ακόμα και ένα μήνα μετά το οριστικό αντίο με την κοπέλα του facebook, αφού ουσιαστικά, με τη διπολική διαταραχή ήμουν ερωτευμένος, με τη μανία και τη «μέθη» που προσφέρει όπως πίστευα χωρίς τίμημα. Το τίμημα το είδα στην κοπέλα του μπαρ, ρωτώντας μάλιστα το φίλο μου, ιδιοκτήτη του μπαρ, λίγες μέρες αργότερα, μου είπε «Τι να σου πω, ξέφυγες απ’ τη μια και έπεσες στην άλλη που είναι για ψυχίατρο». Όχι, δεν ήθελα με τίποτα κάτι τέτοιο στη ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ…..
Όσο το σκεφτόμουν, τόσο κατέληγα πιο πολύ στο συμπέρασμα ότι αυτό που με «έδενε» στην ιστορία ήταν η ύπαρξη της διπολικής διαταραχής και όχι η κοπέλα. Ακόμα κι όταν αγνοούσα εντελώς τι συνέβαινε, αυτό που με έκανε να τη θέλω και να τη σκέφτομαι συνέχεια ήταν αυτό που έβγαζε η διαταραχή της. Όλα αυτά που θεωρούσα «μποέμ», «αλλιώτικα», «τρελαμένα», «ιδιαίτερα», «εκκεντρικά», ίσως ακόμα και το εκπληκτικό καλλιτεχνικό της ταλέντο, ήταν αποτελέσματα της διαταραχής της. Χωρίς αυτά, που τη συνόδευαν μάλιστα από πολύ νωρίς σε σημείο να γίνουν «υπογραφή» της, δεν θα ήταν κάτι περισσότερο από μια καθημερινή, απλή κοπέλα, σαν και την πλειοψηφία των όσων γνωρίζω. Ακόμα και το σεξ-απίλ που έβγαζε στις φωτογραφίες της, το σπινθηροβόλο γεμάτο υποσχέσεις βλέμμα (μέχρι τουλάχιστον τα μέσα του 2015, από εκεί και μετά άρχισαν τα σοβαρά προβλήματα), ακόμα και αυτά, σίγουρα σχετιζόταν με την υπερσεξουαλικότητα και την υπερδραστηριότητα που της «χάριζαν» τα συχνά επεισόδια μανίας.
Αυτό που μου έμεινε πλέον αντικατοπτρίζεται στα λόγια που είπα στην κοπέλα μου όταν ξύπνησα και τη βρήκα στην αγκαλιά μου. «Ευχαριστώ που είσαι αληθινή». Πλέον, νιώθω υπέροχα που σχετίζομαι με ανθρώπους «λειτουργικούς», ο καθένας με τα προβλήματά του ίσως, αλλά αν μη τι άλλο, «καθημερινούς», «υπαρκτούς», «ορατούς». Όχι σε ένα φαντασιακό too good to be true, αλλά σκέτο και πραγματικό true…..και μου έχει βγει η ανάγκη να είμαι όσο πιο πολύ μπορώ με φίλους και γνωστούς, ειδικά τώρα που μπαίνει το καλοκαίρι, να νιώθω την επαφή με ανθρώπους που μπορείς να τους δεις, να τους αγγίξεις, να τους αγκαλιάσεις. Και να βγάλω όλη μου την «τρέλα» μαζί με μια γυναίκα που έχει κάνει τα πάντα να με βοηθήσει να το ξεπεράσω και νιώθω υπέροχα όταν είναι στην αγκαλιά μου. Και δε χάνω την ευκαιρία να την κρατάω αγκαλιά, να τη σφίγγω δυνατά. Άλλωστε, κι εγώ την έχω βοηθήσει σε κάποια δικά της προβλήματα, κάτι που μου έδωσε μεγάλη χαρά και που η ίδια εκτίμησε πάρα πολύ.

Ρε φιλε, τι θες να μας πεις οτι εσυ που εισαι λογικος εισαι ο καλος και εμεις που εχουμε καποιο προβλημα υγειας ειμαστε οι παρανοικοι οι παραξενοι οι αθλιοι; Ελεος για τα μηνυματα που περνας. Εγω νομιζω οτι εσυ εχεις προβλημα και οχι η κοπελα.

[λουλούδι]

Θελω να πω ενα μεγαλο ΜΠΡΑΒΟ σε ολους σας που καταφερατε να τελειωσει αυτη η σχεση και ευχομαι να σας κανουν το ιδιο στην δικη σας σχεση, να πειθουν το αγορι σας η το κοριτσι σας οτι πρεπει να σας χωρισει, ΜΠΡΑΒΟ και στο θεματοθετη που σας ακουσε. Να σας υπενθυμισω, πως η χειροτερη διαταραχη ειναι αυτη του χαρακτηρα και η χειροτερη βρωμια αυτη της ψυχης!! Καλημερα σε ολους τους ρατσιστες του φορουμ!!!!!!!

[λουλούδι]

Για σχέση δεν κάνουμε στο λέω κι εγώ

Εισαι μεγαλος βλακας τελικα εσυ τα εκανες ολα μαζι με κανα δυο φιλους σου

[elis]

εμενα με παρακολουθουν κουκλα μου κοψανε τα φαρμακα ενημερωσου πρωτα κ μετα μιλα

[ScreamAger]

Καλημέρα. Πώς μπορώ να επικοινωνήσω με τον avgeris? Διότι εχω γνωρισει μια κοπέλα κ η ιστορία έχει πολλές ομοιότητες...

[Remedy]

Καλημέρα. Πώς μπορώ να επικοινωνήσω με τον avgeris? Διότι εχω γνωρισει μια κοπέλα κ η ιστορία έχει πολλές ομοιότητες...

οταν συμπληρωσεις 50 μηνυματα, μπορεις να του στειλεις προσωπικο μηνυμα.
διαφορετικα, με αυτο που εκανες ανεβαζοντας το μηνυμα του, αν μπαινει ακομα, θα το δει.

[ScreamAger]

οταν συμπληρωσεις 50 μηνυματα, μπορεις να του στειλεις προσωπικο μηνυμα.
διαφορετικα, με αυτο που εκανες ανεβαζοντας το μηνυμα του, αν μπαινει ακομα, θα το δει.

Όπως βλέπεις, Remedy, προσπαθώ να βγάλω ακρη κ να εντοπίσω την κοπέλα...

[oboro]

Όπως βλέπεις, Remedy, προσπαθώ να βγάλω ακρη κ να εντοπίσω την κοπέλα...

Εισαι σε λαθος δρομο τοτε. Τι ελπιζεις να επιτυχεις με αυτη τη στρατηγικη;

[ScreamAger]

Εισαι σε λαθος δρομο τοτε. Τι ελπιζεις να επιτυχεις με αυτη τη στρατηγικη;

oboro, να μαθω την αληθεια: ποιο ειναι τελικα το ατομο με το οποιο συνομιλουσα τοσο πολλα χρονια

[oboro]

oboro, να μαθω την αληθεια: ποιο ειναι τελικα το ατομο με το οποιο συνομιλουσα τοσο πολλα χρονια

Η αληθεια ειναι οτι εισαι ηδη εμμονικος, και πας και για χειροτερα. Αντι να επικεντρωθεις στις συνθηκες που σε κατεστησαν ευαλωτο και ευκολο στοχο για ενα βαμπιρ, βγαινεις στη γυρα για "απαντησεις" σ' αυτα που κατα βαθος γνωριζεις ηδη.

Τι να σου πω... Δικη σου ζωη ειναι, ο,τι θελεις την κανεις. Καλυτερα να εγραφες προς εκτονωση των εμμονων ατελειωτα σεντονια οπως ο ετερος σου εμμονικος αυγερης. Απο αυτο το πραγμα, 100 φορες καλυτερα.

[ScreamAger]

Η αληθεια ειναι οτι εισαι ηδη εμμονικος, και πας και για χειροτερα. Αντι να επικεντρωθεις στις συνθηκες που σε κατεστησαν ευαλωτο και ευκολο στοχο για ενα βαμπιρ, βγαινεις στη γυρα για "απαντησεις" σ' αυτα που κατα βαθος γνωριζεις ηδη.

Τι να σου πω... Δικη σου ζωη ειναι, ο,τι θελεις την κανεις. Καλυτερα να εγραφες προς εκτονωση των εμμονων ατελειωτα σεντονια οπως ο ετερος σου εμμονικος αυγερης. Απο αυτο το πραγμα, 100 φορες καλυτερα.

oboro έχεις δίκιο. Θα επικεντρωθω στις συνθήκες καθώς και στο παρόν, το οποίο αφορά τη συνέχιση της ζωής με υπαρκτά πρόσωπα