Ερώτηση σε μια παράξενη ιστορία με διπολικό άτομο. - Page 29
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 29 of 31 FirstFirst ... 192728293031 LastLast
Results 421 to 435 of 455
  1. #421
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2017
    Posts
    201
    Εμφανίστηκα ξανά στο φόρουμ για να γράψω κάποια πράγματα σχετικά κυρίως με το πως είμαι πλέον εγώ και το πως εξελίσσεται η ζωή μου.
    Πριν ξεκινήσω, να αναφέρω απλώς ότι η κοπέλα του facebook πριν από 20 μέρες έκανε αίτημα φιλίας σε ένα από τους φίλους μου και το ανακάλυψα όταν στις ενημερώσεις μου ανέφερε το γνωστό «ο x και η y είναι πλέον φίλοι». Το «παράξενο» είναι πως ο συγκεκριμένος άνθρωπος, που τον γνωρίζω προσωπικά και έχουμε πιει πολλές μπύρες μαζί, έχει δεσμό με μια πολύ κολλητή μου φίλη (ήταν η πρώτη-πρώτη στην οποία είχα αναφέρει την ιστορία από το ξεκίνημά της). Με αυτή την κοπέλα, έχουμε φωτογραφηθεί πολλές φορές σε εξόδους μας (είμαστε στην ίδια παρέα), οι περισσότερες φωτογραφίες τραβήχτηκαν από τον φίλο μου με τον οποίο έχει δεσμό. Αυτές οι φωτογραφίες αποτελούσαν πάντα αίτιο άγριων ξεσπασμάτων ζηλοφθονίας εκ μέρους της κοπέλας του facebook, αναφερόταν μάλιστα στην κολλητή μου με χαρακτηρισμούς εντελώς χυδαίους και μειωτικούς και κάθε φορά που προσπαθούσα να την «επαναφέρω στην τάξη» μου έλεγε ότι την υπερασπίζομαι επειδή την «πηδάω κρυφά από το αγόρι της»!!!! Έλεγε μάλιστα ότι το αγόρι της της άρεσε πολύ, την γοητεύει και θα ήθελε να κάνει δεσμό μαζί του!!! Όλα αυτά λοιπόν ήρθαν και «έδεσαν» με το αίτημα φιλίας που του έκανε δυο μήνες και κάτι από τη μέρα που της γύρισα την πλάτη και δεν ασχολήθηκα ξανά μαζί της παρά τις προσεγγίσεις της. Δεν είχαν κανένα κοινό γνωστό, ο μόνος κοινός γνωστός τους ήμουν εγώ. Θεωρώ ότι δεν ήταν τυχαία η κίνησή της, μπορώ να υποπτευτώ κάποιους λόγους (τους οποίους δεν υπάρχει λόγος να αναφέρω). Μόλις το είδα, του έστειλα μήνυμα ρωτώντας τον τι έγινε με αυτή την κοπέλα και αν την ξέρει, μου απάντησε ότι εκείνη του είχε στείλει αίτημα φιλίας, ένα στα πολλά που έχει καθημερινά (δουλεύει σε ένα χώρο με έντονη κοινωνική δραστηριότητα και γνωριμίες) και δεν είχε ιδέα ποια είναι. Γέλασα και του είπα «η αιτία που έκανες να με δεις καιρό στα στέκια μας. Ρώτησε και την….. (την κοπέλα του) να σου πει».
    Έτσι κι αλλιώς, πλέον δεν κοιτάω καν το προφίλ της, δεν με νοιάζει καν αν μπει ή δεν μπει για θεραπεία, αν γίνει ή δεν γίνει καλά, αν στρώσει ή όχι τη ζωή της. Τη μέρα που ξύπνησα με την κοπέλα μου αγκαλιά (εκμεταλλευτήκαμε ένα διήμερο ρεπό της και πήγαμε ταξιδάκι, μέχρι τότε ποτέ δεν είχαμε περάσει ολόκληρη τη νύχτα μαζί, βρισκόμασταν, βγαίναμε, κάναμε ό,τι κάναμε και κοιμόμασταν χωριστά), τη μέρα λοιπόν που ξύπνησα και την κρατούσα αγκαλιά ήταν η μέρα που όλα τα προηγούμενα είχαν «πεθάνει». Κυριολεκτικά και μεταφορικά. Της είπα μάλιστα όταν άνοιξε τα μάτια και με κοίταξε «ευχαριστώ που είσαι αληθινή» και το εννοούσα απόλυτα. Από εκείνη τη στιγμή, η κοπέλα του facebook είχε «πεθάνει» μέσα μου, έτσι πλέον αντιμετωπίζω την κατάσταση. Άλλωστε, και η συμβουλή του ψυχιάτρου, 4 μήνες πριν, ήταν «ξέκοψέ την και άρχισε να την πενθείς, μόνο έτσι θα κάνεις το βήμα μπροστά». Τότε μου ήταν αδιανόητα και τα δύο, ακόμα και όταν έγινε το πρώτο, δεν είχα καταφέρει το δεύτερο. Τώρα πλέον, έχουν συμβεί και τα δύο. Ακούγεται ίσως μακάβριο, αλλά μόνο «σκοτώνοντας» ό,τι σε πληγώνει, μπορείς να προχωρήσεις στη ζωή σου.
    Συνεχίζω......
    Last edited by avgeris; 05-06-2017 at 13:37.

  2. #422
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2017
    Posts
    201
    Όλο το προηγούμενο διάστημα, μιλούσα με τον εαυτό μου και προσπαθούσα να κατανοήσω τι μου είχε συμβεί εκείνη τη σκοτεινή περίοδο της ζωής μου. Μιλούσα και με την ψυχολόγο μου, αλλά με εκείνη επικεντρωνόμουν κυρίως στο «μετά», στο «από δω και πέρα». Τυχαία, βρήκα ένα παλιό μου φίλο, ψυχίατρο και μου ζήτησε να του γράψω την ιστορία και να του τη στείλω σε e-mail. Συζητήσαμε πολύ πάνω σε αυτή και με βοήθησε να κατανοήσω πάρα πολλά πράγματα και να επιβεβαιώσω κάποια άλλα που ήδη υποπτευόμουν. Ότι π.χ. η κοπέλα εμφάνισε τη διαταραχή ίσως και από την εφηβική της ηλικία, σίγουρα πάντως πολύ νωρίς στη ζωή της (κάτι το οποίο πίστευα κι εγώ, όσο διάβαζα και ενημερωνόμουν για τη διπολική διαταραχή και μάθαινα περισσότερο για το δικό της παρελθόν). Επίσης, μου είπε ότι η κοπέλα δεν μπορεί να φέρεται έτσι μόνο υπό επήρεια διπολικής διαταραχής, σίγουρα υπάρχει και κάποια άλλη σοβαρή μορφή διαταραχής προσωπικότητας, μάλλον οριακή-μεταιχμιακή (κάτι που ταιριάζει με πολλές από τις συμπεριφορές της). Για συνοδό διαταραχή προσωπικότητας μου είχε μιλήσει και η ψυχολόγος μου και ο ψυχίατρος στον οποίο είχα απευθυνθεί (και ο οποίος θεωρούσε την περίπτωσή της «τρομερά δύσκολη»). Ο φίλος μου έκλεισε την ανάλυσή του λέγοντας ότι ακόμα κι ΑΝ η κοπέλα ακολουθούσε κατά γράμμα ΟΛΕΣ τις θεραπευτικές συμβουλές των γιατρών της πριν, κατά τη διάρκεια αλλά και μετά την απαραίτητη νοσηλεία της και ΑΝ υπάκουε σε όλα τα θεραπευτικά σχήματα, πάλι θα χρειαζόταν μεγάλο χρονικό διάστημα (μου είπε ίσως και δύο χρόνια) για να υπάρξει μια εικόνα βελτίωσης των συμπτωμάτων της (και πάλι, όχι «κανονικοποίηση» ‘’όπως ανέφερε χαρακτηριστικά). Στο τέλος, μου είπε «…όλα αυτά τα ΑΝ δεν υπάρχει περίπτωση να συμβούν ποτέ». Δεν χρειαζόταν να μου πει κάτι άλλο.
    Συζητώντας μαζί του, κατέληξα σε ένα συμπέρασμα που με συγκλόνισε στην αρχή, αλλά θεωρώ ότι ανταποκρίνεται στην αλήθεια. Ουσιαστικά, αν χωρίσουμε την ιστορία σε δύο μέρη, η συμπεριφορά μου στο πρώτο μέρος (της άγνοιάς μου για την κατάστασή της) μπορεί να θεωρηθεί «φυσιολογική», στο μέτρο ενός πληγωμένου εγωισμού και του έντονου και δυνατού έρωτα που ένιωθα για μια κοπέλα που μου φαινόταν τόσο «αλλιώτικη»: μποέμισσα, ανεξάρτητη, ταλαντούχα καλλιτέχνις, απελευθερωμένη σεξουαλικά, «τρελή», σε συνδυασμό με την ομορφιά της και το ενδιαφέρον που έδειχνε για μένα. Ως εκεί, θα μπορούσε κάποιος να μιλήσει για μια ιστορία καθημερινή, έστω και με την ιδιαιτερότητα της φεϊσμπουκικής γνωριμίας.
    Από τη στιγμή όμως που μαθαίνω για την κατάστασή της και πλέον η διαφαινόμενη διπολική διαταραχή γίνεται ουσιαστικά η εξήγηση όλων των μυστήριων συμπεριφορών, εκεί, «χάνω εντελώς τη μπάλα». Πιστεύω ότι μόνο εγώ μπορώ να τη βοηθήσω (προέκταση του «πληγωμένου εγωισμού» που είχα στο στάδιο της άγνοιας) και σιγά-σιγά, μπαίνω σε ένα ακόμα πιο επικίνδυνο μονοπάτι. Αρχίζω να ερωτεύομαι όχι πλέον την ίδια αλλά ΤΗ ΔΙΑΤΑΡΑΧΗ ΤΗΣ. Έτσι εξηγείται ότι προσπαθούσα να ταυτιστώ πλήρως μαζί της, να αποδείξω πρώτα στον εαυτό μου και μετά σε όλους τους άλλους ότι κι εγώ είμαι ΨΥΧΩΤΙΚΟΣ και ΔΙΠΟΛΙΚΟΣ !!! Κάθε φυσιολογική παιδική, εφηβική ή νεανική παρασπονδία ή ξεροκεφαλιά μου μεγεθυνόταν και διογκωνόταν στη φαντασία μου με σκοπό να αποδείξω, μέσω αυτών, μια παθολογική συμπεριφορά, ανάλογη διπολικής διαταραχής. Και αυτό προσπαθούσα να περάσω και στην κοπέλα (κοίτα κι εγώ πόσο «ψυχάκι» είμαι) αλλά και σε γνωστούς και φίλους, οι οποίοι είχαν αρχίσει να ανησυχούν για μένα και το έδειχναν με μηνύματά τους, τα οποία, τότε, μου προξενούσαν σχεδόν δυσφορία («τι να καταλάβετε εσείς, εγώ πάσχω από διπολική διαταραχή, το δείχνει το παρελθόν μου, αφήστε με ήσυχο», λόγια που δεν είπα ποτέ, ευτυχώς, αλλά σίγουρα τα σκεφτόμουν έντονα). Υπήρχαν αρκετές περιπτώσεις που έβγαινα με την παρέα μου και, λόγω της έντασης που κουβαλούσα από την ιστορία, με έπιανε μια κατάσταση «μανίας», μια τάση να ξενυχτήσω κάνοντας τρέλες, πίνοντας και φλερτάροντας με «υπαρκτές» γυναίκες, και αυτό ακριβώς με έκανε να πιστεύω ακόμα πιο πολύ στην ύπαρξη της διαταραχής – και, το χειρότερο, να «καυχιέμαι» γι’ αυτήν. Ο ψυχίατρος με είχε διαβεβαιώσει ότι αυτά όλα αφορούν απλώς ένα χαρακτήρα λίγο «φευγάτο» και «ιδιαίτερο», δεν στήριζαν από πουθενά οποιαδήποτε διάγνωση μανίας ή υπομανίας και σχετιζόταν μόνο με την έντονη εξάρτηση που είχα στην παρουσία γυναικών δίπλα μου και γύρω μου, η οποία με έκανε να ξεφεύγω κάποιες στιγμές. Αυτή η ανάγκη να περιτριγυρίζομαι από γυναίκες, να τις κεντρίζω την προσοχή, ήταν και η γενεσιουργός αιτία των όποιων «εκκεντρικών» συμπεριφορών μου και όχι κάποια ψυχοπαθολογία. Εγώ όμως, επί ένα δίμηνο σχεδόν, είχα πειστεί για το ότι έπασχα κι εγώ, το χαιρόμουν και το απολάμβανα, αναζητούσα τρόπο να ζήσω από κοντά ένα άτομο σε κρίση μανιακού επεισοδίου για να «ρουφήξω» κάθε στιγμή μαζί του. Εδώ ακριβώς εξηγείται η τυφλή προσήλωσή μου και η άνευ όρων προσπάθεια να συναντήσω την κοπέλα του facebook, εδώ εξηγείται και το γιατί ένιωσα τελικά τόσο ωραία όταν έγινε το περιστατικό με την άλλη κοπέλα στο μπαρ. Ζώντας δυο ώρες δίπλα σε ένα άτομο με στοιχεία ανάλογα του υπερσεξουαλισμού ενός μανιακού επεισοδίου, απομυθοποιήθηκε μέσα μου όλο αυτό που είχα πλάσει, στο μυαλό μου, τόσο για την κοπελιά του facebook, όσο και για τον εαυτό μου. Κατάλαβα πως δεν ήθελα πλέον την παραμικρή επαφή με ανθρώπους που εμφανίζουν τέτοιες συμπεριφορές, ακόμα δε περισσότερο για τον εαυτό μου. Ο «έρωτας» στην διπολική διαταραχή ξεφούσκωσε μονομιάς, ένας έρωτας που συνέχιζα να έχω ακόμα και ένα μήνα μετά το οριστικό αντίο με την κοπέλα του facebook, αφού ουσιαστικά, με τη διπολική διαταραχή ήμουν ερωτευμένος, με τη μανία και τη «μέθη» που προσφέρει όπως πίστευα χωρίς τίμημα. Το τίμημα το είδα στην κοπέλα του μπαρ, ρωτώντας μάλιστα το φίλο μου, ιδιοκτήτη του μπαρ, λίγες μέρες αργότερα, μου είπε «Τι να σου πω, ξέφυγες απ’ τη μια και έπεσες στην άλλη που είναι για ψυχίατρο». Όχι, δεν ήθελα με τίποτα κάτι τέτοιο στη ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ…..
    Όσο το σκεφτόμουν, τόσο κατέληγα πιο πολύ στο συμπέρασμα ότι αυτό που με «έδενε» στην ιστορία ήταν η ύπαρξη της διπολικής διαταραχής και όχι η κοπέλα. Ακόμα κι όταν αγνοούσα εντελώς τι συνέβαινε, αυτό που με έκανε να τη θέλω και να τη σκέφτομαι συνέχεια ήταν αυτό που έβγαζε η διαταραχή της. Όλα αυτά που θεωρούσα «μποέμ», «αλλιώτικα», «τρελαμένα», «ιδιαίτερα», «εκκεντρικά», ίσως ακόμα και το εκπληκτικό καλλιτεχνικό της ταλέντο, ήταν αποτελέσματα της διαταραχής της. Χωρίς αυτά, που τη συνόδευαν μάλιστα από πολύ νωρίς σε σημείο να γίνουν «υπογραφή» της, δεν θα ήταν κάτι περισσότερο από μια καθημερινή, απλή κοπέλα, σαν και την πλειοψηφία των όσων γνωρίζω. Ακόμα και το σεξ-απίλ που έβγαζε στις φωτογραφίες της, το σπινθηροβόλο γεμάτο υποσχέσεις βλέμμα (μέχρι τουλάχιστον τα μέσα του 2015, από εκεί και μετά άρχισαν τα σοβαρά προβλήματα), ακόμα και αυτά, σίγουρα σχετιζόταν με την υπερσεξουαλικότητα και την υπερδραστηριότητα που της «χάριζαν» τα συχνά επεισόδια μανίας.
    Αυτό που μου έμεινε πλέον αντικατοπτρίζεται στα λόγια που είπα στην κοπέλα μου όταν ξύπνησα και τη βρήκα στην αγκαλιά μου. «Ευχαριστώ που είσαι αληθινή». Πλέον, νιώθω υπέροχα που σχετίζομαι με ανθρώπους «λειτουργικούς», ο καθένας με τα προβλήματά του ίσως, αλλά αν μη τι άλλο, «καθημερινούς», «υπαρκτούς», «ορατούς». Όχι σε ένα φαντασιακό too good to be true, αλλά σκέτο και πραγματικό true…..και μου έχει βγει η ανάγκη να είμαι όσο πιο πολύ μπορώ με φίλους και γνωστούς, ειδικά τώρα που μπαίνει το καλοκαίρι, να νιώθω την επαφή με ανθρώπους που μπορείς να τους δεις, να τους αγγίξεις, να τους αγκαλιάσεις. Και να βγάλω όλη μου την «τρέλα» μαζί με μια γυναίκα που έχει κάνει τα πάντα να με βοηθήσει να το ξεπεράσω και νιώθω υπέροχα όταν είναι στην αγκαλιά μου. Και δε χάνω την ευκαιρία να την κρατάω αγκαλιά, να τη σφίγγω δυνατά. Άλλωστε, κι εγώ την έχω βοηθήσει σε κάποια δικά της προβλήματα, κάτι που μου έδωσε μεγάλη χαρά και που η ίδια εκτίμησε πάρα πολύ.

  3. #423
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2017
    Posts
    201
    Δε νομίζω ότι έχω να προσθέσω κάτι. Ίσως μια μικρή «πινελιά», να αποκαλύψω ένα στοιχείο «ταυτότητας». Να αναφέρω πράγματα με τα οποία ασχολούμαι ως χόμπι, τα οποία λατρεύω να κάνω όλο το χρόνο, ειδικά βέβαια τους μήνες από Μάρτη έως Νοέμβρη. Πράγματα που θα βοηθήσουν να καταλάβει ο καθένας κάποια έστω μικρά στοιχεία του χαρακτήρα μου.
    Ασχολούμαι με πάθος με τα σπορ, κυρίως αυτά που θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν extreme sports. Κολύμπι σε ανοιχτή θάλασσα μεγάλων αποστάσεων, τρέξιμο σε βουνό σε υψόμετρο και τρέξιμο σε ανώμαλο δρόμο, κυρίως αυτά (στα οποία συμμετέχω και σε αγώνες οπουδήποτε στην Ελλάδα) αλλά και ράφτινγκ, αναρρίχηση, mountain bike, παλιότερα κωπηλασία κλπ., όλα αυτά βέβαια εντελώς ερασιτεχνικά και στα πλαίσια ενός χόμπι. Μπάσκετ, ποδόσφαιρο, πινγκ-πονγκ, μπιτς-βόλεϊ, σκοποβολή είναι επίσης στο κάδρο δραστηριοτήτων μου. Δραστηριότητες που μόνο άνθρωπο εσωστρεφή και «καναπεδάτο» δεν φανερώνουν. Ούτε άνθρωπο που δεν αγαπάει την «ελευθερία» και την «ανεξαρτησία». Και όμως, επί ένα δίμηνο περίπου είχα κλειστεί στον εαυτό μου, σε ένα καναπέ με ένα τηλέφωνο ή ένα pc και εξαρτημένος από μια ιστορία που μου στερούσε την παραμικρή έννοια ελευθερίας. Είχα δε παρατήσει οποιαδήποτε δραστηριότητά μου στο διάστημα από 20 Δεκεμβρίου μέχρι 15 Ιανουαρίου και όχι λόγω καιρικών συνθηκών, που ποτέ δεν αποτέλεσαν πρόβλημα για μένα. Ευτυχώς, στο συγκεκριμένο θέμα, επανήλθα αμέσως και ανέλαβα δράση, ξαναρχίζοντας τις προπονήσεις μου κανονικά. Στα υπόλοιπα (κλείσιμο στον εαυτό μου και πλήρης, τυφλή εξάρτηση από μια προβληματική ιστορία που μου στερούσε την παραμικρή ελεύθερη βούληση), χρειάστηκε να περάσει ακόμα λίγος καιρός για να ξαναβρώ τον εαυτό μου. Ευτυχώς, τον ξαναβρήκα. Για τα καλά. Και έχω επιστρέψει στις παλιές, καλές μου συνήθειες. Στις παρέες μου, τους φίλους μου, τα στέκια μου. Σε μια σχέση αληθινή, πραγματική. Και φυσικά στους αγώνες μου, που βρίσκονται σε μεγάλη άνθηση από την άνοιξη και μετά……

    Να είστε καλά. Και να προσέχετε τον εαυτό σας. Κάτι ξέρω που σας το λέω….

  4. #424
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,649
    Θα σου πω κάτι αλλά δεν ξέρω πως θα το πάρεις οι φυσιολογικοί πρώτον είστε βαρετοί όσο δεν πάει κ δεύτερον μπορούμε να σας εκμεταλευτουμε πανευκολα οπότε από μακριά κι αγαπημένοι εσύ στην υπέροχη ζωή σου κι εμείς στην υπέροχη δική μας
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  5. #425
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2017
    Posts
    201
    Quote Originally Posted by elis View Post
    Θα σου πω κάτι αλλά δεν ξέρω πως θα το πάρεις οι φυσιολογικοί πρώτον είστε βαρετοί όσο δεν πάει κ δεύτερον μπορούμε να σας εκμεταλευτουμε πανευκολα οπότε από μακριά κι αγαπημένοι εσύ στην υπέροχη ζωή σου κι εμείς στην υπέροχη δική μας
    Χαχαχα....έχεις δίκιο.
    Πρώτα απ' όλα, έχοντας περάσει από το αρρωστημένο στάδιο να θέλω να ταυτιστώ με κάτι "μη φυσιολογικό", είναι όμορφο να ακούω να με κατατάσσουν στους "φυσιολογικούς". Γι αυτό πάλεψα, γι αυτό αγωνίστηκα.
    Πάμε παρακάτω.

    Ναι, είμαι βαρετός. Όντως. Δεν ξέρεις πόσο βαρετό είναι να έχεις δραστηριότητες στη φύση, στη θάλασσα, στο βουνό, στο δάσος, στην εξοχή. Πολύ πιο ενδιαφέρον θα ήταν να ήμουν κλεισμένος σε τέσσερα ντουβάρια, να μιλάω για "περασμένα μεγαλεία" και να το παίζω θεογκόμενα στο facebook. Φοβερά βαρετοί οι "φυσιολογικοί", έχεις δίκιο, μας γνώρισες και μας συναναστράφηκες όλους μας. Είδα κι εγώ προκοπή που βρήκα με το "μη φυσοιολογικό".

    Να "μας" εκμεταλλευτείτε.....αν κρίνω από την μαύρη κι άραχνη εμπειρία μου, είναι πολύ εύκολο να φλομώσεις κάποιον στο ψέμα στην ασφάλεια που σου δίνει το ίντερνετ. Ειδικά όταν ο άλλος δεν είναι υποψιασμένος. Αλλά δεν είναι αποκλειστικό προνόμιό "σας" (το "σας" σε οτιδήποτε τοποθετείς τον εαυτό σου σε αντιδιαστολή με "εμάς"). Οποιοσδήποτε θέλει να ζήσει στην ψευτιά, την υποκρισία και την "απάτη" μπορεί να το πετύχει. "Φυσιολογικός" και μη. Πάντως, τέτοιου είδους άτομα σαν και του λόγου της, πλέον δεν μπορούν να με εκμεταλλευτούν.

    Οι γενικεύσεις σου πάντα ήταν ενδιαφέρουσες. Οι "βαρετοί φυσιολογικοί", οι "εκμεταλλευτές μη φυσιολογικοί".....κάποτε, με είχες κατατάξει, εντελώς αυθαίρετα φυσικά, στους "πλούσιους". Δεν είναι καθόλου κακό, τουναντίον μάλιστα, να είσαι ευτυχισμένος με αυτό που έχεις, ακόμα κι αν θεωρείται "μη φυσιολογικό" από τους υπόλοιπους. Αυτό, δεν σου δίνει το δικαίωμα να κρίνεις τους άλλους. Να τους θεωρείς βαρετούς μόνο και μόνο επειδή είναι ή θεωρούνται "φυσιολογικοί". Και να τους μιλάς με τον τρόπο που τους μιλάς, κρυμένος πίσω από μια κατάσταση που, στο μυαλό σου, σε "απενοχοποιεί" δήθεν απ΄ ό,τι και όσα πεις. Ορίστε λοιπόν, σου είπα κι εγώ κάτι χωρίς να ξέρω πως θα το πάρεις (και χωρίς να με ενδιαφέρει κιόλας).

    Μην ανησυχείς, δεν σκόπευα ποτέ να ασχοληθώ με την υπέροχη ζωή σου. Με τη ζωή κανενός. Η ΔΙΚΗ ΜΟΥ ΖΩΗ ΚΑΙ ΥΓΕΙΑ με ενδιαφέρει (άντε και 5-10 δικών μου ανθρώπων). Γι αυτό πρωτομπήκα στο φόρουμ δυόμιση μήνες πριν. Όχι για να κουτσομπολέψω τη ζωή σας....ούτε να σας κρίνω. Ήρθα, ενημερώθηκα, έφυγα. Αν αυτό σε ενόχλησε τόσο πολύ, λυπάμαι που δεν σου ζήτησα την άδεια. Μου αρκεί που κάποιοι ασχολήθηκαν σοβαρά με την ιστορία και με βοήθησαν. Χωρίς να χρειαστεί να πάρω την έγκρισή τους. Ούτε καν την αποδοχή τους.

    Να είσαι καλά. Κάποτε ίσως καταλάβεις ότι οι υπόλοιποι άνθρωποι, "φυσιολογικοί" ή "μη φυσιολογικοί" δεν ήρθαν στον κόσμο για να τους κρίνεις και να τους κατακρίνεις......
    Last edited by avgeris; 05-06-2017 at 18:38.

  6. #426
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,649
    Ξέρεις γιατί είσαι πλούσιος θα σου πω πέραν ότι έψαξες κι έμαθες το παρελθόν της μεγάλη χαζομάρα αλλά αυτό είναι περιέργεια το άλλο που εκανεσ που δεν το κάνουν οι φτωχοί είναι ότι εφτασεσ το ρομάντζο σαράντα σελίδες οι φτωχοί ξέρεις τι λένε αυτή τι γουστάρω γιατί; Γιατί μ αρέσει τέλος εκεί σταματάνε φυσικά εκανεσ και άλλα αλλά αυτά είναι ενδεικτικά τέλος πάντων να μη στα πολυλογω εγώ είμαι φτωχός κ τρελλός κ αυτούς υποστηρίζω
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  7. #427
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2017
    Posts
    1,489
    Avgeris ισχυουν οσα λες, τα εχω ζησει. Ζωντανα ομως σε σχεση και μου πηρε 2μιση μηνες και πολυ διαβασμα εδω μεσα μεχρι να συνελθω πλήρως.
    Αυτους τους 2μιση μηνες οντως ταυτιστηκα με την παθηση, σαν να μου ειπε δες φιλε τωρα τι τραβαω εγω. Επιανα τον εαυτο μου καποιες στιγμες να γοητευομαι απο την διαταραχη, να νομιζω οτι πασχω κι εγω, να ερχονται στιγμες που μπορουσα να χωθω σε οποια ηθελα χωρις τον παραμικρο δισταγμό. Μετα παλι χαλια, ηθελα να μεινω κλεισμενος σπιτι, να ξυπναω και να θελω να ξανακοιμηθω.
    Ευτυχως συνηλθα σχεδον πληρες.
    Καταλαβα ειναι η αληθεια τι ζορι τραβανε αυτοι οι ανθρωποι.
    Elis ναι πιθανόν να ειναι βαρετοι για σενα, επειδη δεν βρισκεις νοημα σε αυτα που κανουν, δε σημαινει ομως οτι βαριουνται, ουτε οτι οι αλλοι τους βλεπουν βαρετους.
    Για εμενα ηταν γαμω το τεστ αυτο, εφου εληξε χωρις παρατραγουδα. Πλεον οχι μονο δεν ειμαι ευκολα χειρισιμος, τις περνω πρεφα πριν καν αρθρωσουν τη πρωτη λεξη.

  8. #428
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,649
    δικαιωμα σασ να κανετε οτι θελετε μια γνωμη λεμε
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  9. #429
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2017
    Posts
    201
    Quote Originally Posted by elis View Post
    Ξέρεις γιατί είσαι πλούσιος θα σου πω πέραν ότι έψαξες κι έμαθες το παρελθόν της μεγάλη χαζομάρα αλλά αυτό είναι περιέργεια το άλλο που εκανεσ που δεν το κάνουν οι φτωχοί είναι ότι εφτασεσ το ρομάντζο σαράντα σελίδες οι φτωχοί ξέρεις τι λένε αυτή τι γουστάρω γιατί; Γιατί μ αρέσει τέλος εκεί σταματάνε φυσικά εκανεσ και άλλα αλλά αυτά είναι ενδεικτικά τέλος πάντων να μη στα πολυλογω εγώ είμαι φτωχός κ τρελλός κ αυτούς υποστηρίζω

    Καλά, ό,τι πεις, αφεντικό....

  10. #430
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2017
    Posts
    201
    Quote Originally Posted by GeorgeGr1 View Post
    Avgeris ισχυουν οσα λες, τα εχω ζησει. Ζωντανα ομως σε σχεση και μου πηρε 2μιση μηνες και πολυ διαβασμα εδω μεσα μεχρι να συνελθω πλήρως.
    Αυτους τους 2μιση μηνες οντως ταυτιστηκα με την παθηση, σαν να μου ειπε δες φιλε τωρα τι τραβαω εγω. Επιανα τον εαυτο μου καποιες στιγμες να γοητευομαι απο την διαταραχη, να νομιζω οτι πασχω κι εγω, να ερχονται στιγμες που μπορουσα να χωθω σε οποια ηθελα χωρις τον παραμικρο δισταγμό. Μετα παλι χαλια, ηθελα να μεινω κλεισμενος σπιτι, να ξυπναω και να θελω να ξανακοιμηθω.
    Ευτυχως συνηλθα σχεδον πληρες.
    Καταλαβα ειναι η αληθεια τι ζορι τραβανε αυτοι οι ανθρωποι.
    Elis ναι πιθανόν να ειναι βαρετοι για σενα, επειδη δεν βρισκεις νοημα σε αυτα που κανουν, δε σημαινει ομως οτι βαριουνται, ουτε οτι οι αλλοι τους βλεπουν βαρετους.
    Για εμενα ηταν γαμω το τεστ αυτο, εφου εληξε χωρις παρατραγουδα. Πλεον οχι μονο δεν ειμαι ευκολα χειρισιμος, τις περνω πρεφα πριν καν αρθρωσουν τη πρωτη λεξη.


    Η τελευταία σου πρόταση κυρίως είναι όλα τα λεφτά. Πλέον έμαθα......και πολύ καλά μάλιστα....

  11. #431
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,649
    Μπράβο ρε παιδιά μάθατε από εμάς τι θέλετε; Θέλατε να μάθετε κ μάθατε το έργο μας το κάναμε τώρα τι θέλετε;
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  12. #432
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2017
    Posts
    201
    Quote Originally Posted by elis View Post
    Μπράβο ρε παιδιά μάθατε από εμάς τι θέλετε; Θέλατε να μάθετε κ μάθατε το έργο μας το κάναμε τώρα τι θέλετε;

    Να συζητήσουμε ήρεμα και ανθρώπινα, χωρίς ειρωνεία και απαξίωση, γι αυτό υπάρχουν τα φόρουμ....ή μήπως απαγορεύεται;

  13. #433
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,649
    Εγώ πρωσοπικα διαφωνώ με το πως τα παρουσιαζεισ στο είπα χίλιες φορές
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  14. #434
    Senior Member
    Join Date
    Feb 2017
    Posts
    201
    Quote Originally Posted by elis View Post
    Εγώ πρωσοπικα διαφωνώ με το πως τα παρουσιαζεισ στο είπα χίλιες φορές

    Κι εγώ διαφωνώ στο να χαρακτηρίζεις ανθρώπους που δεν γνωρίζεις προσωπικά.....

  15. #435
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    22,649
    Δηλαδή τι να κάνω μετά από σαράντα σελίδες να μην έχω εικόνα;δηλαδή για σένα είναι όλοι το ίδιο;
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

Page 29 of 31 FirstFirst ... 192728293031 LastLast

Similar Threads

  1. μια ιστορια παραξενη για πολλους
    By soking in forum Σχέσεις και Επικοινωνία
    Replies: 21
    Last Post: 21-04-2016, 03:35
  2. Η σχέση μ ένα διπολικο
    By George64 in forum Διπολική διαταραχή
    Replies: 28
    Last Post: 21-11-2012, 12:53
  3. μια παραξενη θλιψη..
    By secretly in forum Ψυχολογική Υποστήριξη & Αυτοβοήθεια
    Replies: 9
    Last Post: 10-08-2012, 00:02
  4. Παραξενη ιστορια με κοπελα.
    By napoleonh7 in forum Συμβουλευτική Γονέων
    Replies: 5
    Last Post: 20-07-2012, 20:50

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •