ΑΠΑΡΑΔΕΧΤΟ ΑΡΘΡΟ ΣΤΗΝ ΙΣΤΟΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ Ε-PSYCOLOGY:Η ΜΟΝΑΞΙΑ ΤΟΥ ΘΕΡΑΠΕΥΤΗ Β ΜΕΡΟΣ

[take a break]

Αυτό που λέει πάλι πως στην ψυχοθεραπευτική σχεση ειναι και οι οικογένειες μας αόρατες ναι ήμασταν εμείς , μας πρόσεξαν παρα πολύ και λείπανε και οι οικογενειές μας δηλ....

[lessing]

Ίσως κάποια πράγματα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν. Αν υπάρχουν ειδικοί αυτοί είναι μόνο οι "πελάτες" ή οι "ασθενείς" που βιώνουν τα προβλήματα τους.Αυτοι που είναι μέσα στο "παιχνίδι"και όχι όσοι τα έχουν διαβάσει στα βιβλία. Δεν ακυρώνω την προσφορά της ψυχολόγιας και της ιατρικής αλλά νομίζω ότι αν το αντιμετωπίσουμε όπως έχουμε συνηθίσει να κάνουμε,με αυτόν τον τρόπο οικοδομείται η αυθεντία και η κυριαρχία του ειδικού πάνω στον "ασθενή".

Δεν υπαρχουν αυθεντιες.Οποιος εχει την αναγκη να προβαλλει τον εαυτο του σαν αυθεντια εχει προβλημα προσωπικοτητας κ τεραστια ανασφαλεια.Και εχουμε δει αρκετους ιατροκαυλους στο χωρο.Οπως ελεγε κ ο ψυχιατρος μου''Δεν ψηνομαι απο κανενα ουτε απο τον εαυτο μου''.Απλα ειναι ενα ταξιδι αναμεσα σε 2 ατομα.Αν υπαρχει εντιμοτητα κ ενσυναισθηση παει καλα.

[John11]

Ίσως κάποια πράγματα πρέπει να επαναπροσδιοριστούν. Αν υπάρχουν ειδικοί αυτοί είναι μόνο οι "πελάτες" ή οι "ασθενείς" που βιώνουν τα προβλήματα τους.Αυτοι που είναι μέσα στο "παιχνίδι"και όχι όσοι τα έχουν διαβάσει στα βιβλία. Δεν ακυρώνω την προσφορά της ψυχολόγιας και της ιατρικής αλλά νομίζω ότι αν το αντιμετωπίσουμε όπως έχουμε συνηθίσει να κάνουμε,με αυτόν τον τρόπο οικοδομείται η αυθεντία και η κυριαρχία του ειδικού πάνω στον "ασθενή".

Μπορώ να σου κάνω μια προσωπική ερώτηση? Είναι σχετικά άσχετη με το θέμα, απλά θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σου.
Οι δυσκολίες, τα προβλήματα (ψυχολογικά) που έχουμε είναι κάτι που πρέπει να διορθώσουμε σαν κάτι που είναι κακό και πρέπει να το αλλάξουμε? Ή είναι κάτι που δεν πρέπει να διορθώσουμε, αλλά αποτελεί ένα απλό καμπανάκι που μας ειδοποιεί ότι κάπου κάνουμε κάποιο λάθος και γι' αυτό πρέπει να δώσουμε προσοχή?
Κάποιος λέει, "αν είσαστε σε κατάθλιψη, μην προσπαθήσετε να φύγετε, μείνετε με αυτή". Συμφωνείς με αυτό;

Με την ευκαιρία να πω ότι κάποια στιγμή διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι (ίσως όλοι οι) ψυχολόγοι ασχολήθηκαν με την ψυχολογία λόγω δικών τους προβλημάτων. Δεν γίνεσαι π.χ. γιατρός αν δεν έχεις συνειδητοποιήσει στο πετσί σου ότι υπάρχουν ασθένειες. Συνήθως το συνειδητοποιεί κάποιος όταν τον "επισκευθεί" η δυσκολία. Με τον ίδιο τρόπο που δεν γίνεται κάποιος μηχανικός αυτοκινήτων αν δεν έχει συνειδητοποιήσει την ανάγκη των επισκευών στα αυτοκίνητα. Αν δεν το έχει σηνειδητοποιήσει δεν υπάρχει στο μυαλό του η έννοια της επισκευής των αυτοκινήτων και δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει μηχανικός αυτοκινήτων. Δηλαδή αυτό το επάγγελμα δεν υπάρχει στη λίστα του μυαλού του.

[black_adder]

Μπορώ να σου κάνω μια προσωπική ερώτηση? Είναι σχετικά άσχετη με το θέμα, απλά θα ήθελα να ακούσω τη γνώμη σου.
Οι δυσκολίες, τα προβλήματα (ψυχολογικά) που έχουμε είναι κάτι που πρέπει να διορθώσουμε σαν κάτι που είναι κακό και πρέπει να το αλλάξουμε? Ή είναι κάτι που δεν πρέπει να διορθώσουμε, αλλά αποτελεί ένα απλό καμπανάκι που μας ειδοποιεί ότι κάπου κάνουμε κάποιο λάθος και γι' αυτό πρέπει να δώσουμε προσοχή?
Κάποιος λέει, "αν είσαστε σε κατάθλιψη, μην προσπαθήσετε να φύγετε, μείνετε με αυτή". Συμφωνείς με αυτό;

Με την ευκαιρία να πω ότι κάποια στιγμή διαπίστωσα ότι οι περισσότεροι (ίσως όλοι οι) ψυχολόγοι ασχολήθηκαν με την ψυχολογία λόγω δικών τους προβλημάτων. Δεν γίνεσαι π.χ. γιατρός αν δεν έχεις συνειδητοποιήσει στο πετσί σου ότι υπάρχουν ασθένειες. Συνήθως το συνειδητοποιεί κάποιος όταν τον "επισκευθεί" η δυσκολία. Με τον ίδιο τρόπο που δεν γίνεται κάποιος μηχανικός αυτοκινήτων αν δεν έχει συνειδητοποιήσει την ανάγκη των επισκευών στα αυτοκίνητα. Αν δεν το έχει σηνειδητοποιήσει δεν υπάρχει στο μυαλό του η έννοια της επισκευής των αυτοκινήτων και δεν υπάρχει περίπτωση να γίνει μηχανικός αυτοκινήτων. Δηλαδή αυτό το επάγγελμα δεν υπάρχει στη λίστα του μυαλού του.

Και γω πιστεύω αυτό που λες για τους ψυχολόγους.Το ιδιο πιστευω ότι ισχύει και για τους ψυχιατρους. Είναι όμως τελείως διαφορετικο να αναγνωριζεις την "ασθένεια" από το να τη βιώνεις. Γι αυτό εξάλλου είναι ειδικοί και όχι πάσχοντες. Γι αυτό και σχεδόν όλοι όσοι (για να μην πω όλοι) επισκεπτόμαστε ειδικούς πολλές φορές αισθανόμαστε ότι δεν μας καταλαβαινουν.Να δώσω ένα παράδειγμα; Η libido παίζει σημαντικό ρόλο στην διαμορφωση του χαρακτήρα του ανθρώπου και στην συνολική του διαδρομή. Πόσοι ψυχίατροι και ψυχολόγοι το καταλαβαίνουν πραγματικά αυτό όταν προσπαθούν να σε πείσουν με αστεία ή όχι επιχειρήματα ότι τα φάρμακα δεν στην καταστέλλουν και δεν σε ευνουχίζουν; Και όλα αυτά για τη libido υποτίθεται ότι είναι από τα πρώτα που μαθαίνουν στη σχολή. Ή την έπαρση ακόμα του ειδικού ότι αυτος θα σε θεραπεύσει...
Ναι πιθανόν να ισχύουν αυτά που γράφεις ότι τα ψυχολογικα προβλήματα είναι το καμπανάκι για τα λάθη που κάνουμε. Το έχω ακούσει και από ψυχολόγους αυτό. Όπως επίσης και ότι η κατάθλιψη είναι ένδειξη δύναμης και όχι αδυναμιας. Και γω για πολλά δεν είμαι απόλυτα σίγουρος...
Προσωπικά το αντιλαμβάνομαι ως ένα δρόμο αυτογνωσίας. Οι απότομες στροφές τα εμπόδια που συναντάς άλλες φορές σε βοηθάνε άλλες φορές σε τραυματίζουν (μερικές φορές προσωρινά μερικές φορές για πάντα). Ότι μου απασχολεί το μυαλό μου το είχα το έχω και θα το έχω.Οχι επειδή είμαι αθεραπευτος πεσιμιστής... Κάποια πράγματα τα έχω αναθεωρήσει άλλα ποτέ δεν πρόκειται να τα ξεπερασω.Με αποδέχομαι έτσι όπως είμαι... Καλύτερα ετσι από το να είμαι ένας επιτυχημένος κόπανος και ναρκισιστης...

[Nefeli28]

Η πλειοψηφία των ψυχολογων ασκουν το επάγγελμα ορμώμενοι απο ψυχικα προβλήματα είτε δικα τους, ειτε κοντινων τους προσωπων. Εχω ακουσει τρεις ψυχολογους να μου το επιβεβαιώνουν.
Οσον αφορα την επαρση του "εγω θα σε κανω καλα" κι αυτο δυστυχώς το εχω συναντησει. Προσωπικα το θεωρω ανασφάλεια του ειδικου, ο οποιος πασχιζει να φωναξει οτι θα σε κανει καλα, για να το ακουσει ο ιδιος. Αυτοι που θα σε κανουν καλα, δεν θα χρειαστεί να το δηλωσουν με καθε τροπο, απλα θα το κανουν. Και για την ακρίβεια, δενθα το κανουν οι ιδιοι, θα σε βοηθησουν να το κανεις εσυ με τον εαυτο σου.
Θα συμφωνησω με τη lessing παραπανω: δεν υπαρχουν αυθεντίες. Οσοι εχουν αναγκη απο αυτο, ειναι κομπλεξικα ανθρωπακια, ανικανα για αυτη τη δουλεια. Δεν σε κανουν εκεινοι καλα. Ο εαυτος σου θα σε κανει, με τη δικη τους τη βοήθεια.
Εχω γνωρισει τις εξης περιπτωσεις: Ενας ειδικος που μου εγγυοταν: "δεν υπαρχει περιπτωση, εγω θα σε κανω καλα ο κοσμος να χαλασει" κι ενας αλλος ο οποιος ειπε: " θα σε βοηθησω να δυναμωσεις τα φτερα σου, η επιτυχια θα ειναι απο σενα, εσυ θα πεταξεις μια μερα".....

[elis]

Ο καθένας γεννιέται σε ένα σπίτι έχει την οικογένεια του οι γονείς του του φτιάχνουν τη ζωή τα πρώτα χρόνια τα πιο καθοριστικά εκεί καταλαβαίνεις τι θα κανεισ στη ζωή σου τα ψυχολογικά βγαίνουν όταν η ζωή που θα ζήσεις δε σου ταιριάζει δηλαδή αν κάποιος είναι πανέξυπνος κι έχει εμένα πατέρα και τον κάνω αγρότη γτ αυτό μπορώ να προσφέρω τότε θα βγάλει ψυχολογικά αν δεν προσαρμοστεί υπάρχει η περίπτωση να ξεφύγει από το να γίνει αγρότης κ να τα καταφέρει τότε πάλι μπορεί να βγάλει ψυχολογικά γτ θα είναι χωρίς βοήθεια στη ζωή κάθε ανθρώπου υπάρχουν σταθερές εκεί ακουμπάμε όλοι κ ζούμε

[John11]

Ναι πιθανόν να ισχύουν αυτά που γράφεις ότι τα ψυχολογικα προβλήματα είναι το καμπανάκι για τα λάθη που κάνουμε. Το έχω ακούσει και από ψυχολόγους αυτό. Όπως επίσης και ότι η κατάθλιψη είναι ένδειξη δύναμης και όχι αδυναμιας. Και γω για πολλά δεν είμαι απόλυτα σίγουρος...

Γράφεις ότι δεν είσαι απόλυτα σίγουρος. Και ότι το έχεις ακούσει επίσης από ψυχολόγους. Αν σου πω ότι είναι ένα σημαντικό θέμα, μπορείς να μείνει να το σκεφτείς; Ώστε να έχεις εσύ τη δική σου σίγουρη άποψη/απόφαση για αυτό; Και να μην αποτελεί μια απλή υπόθεση (πιθανόν σωστό, πιθανόν και λάθος).

Οι απότομες στροφές τα εμπόδια που συναντάς άλλες φορές σε βοηθάνε άλλες φορές σε τραυματίζουν (μερικές φορές προσωρινά μερικές φορές για πάντα).

Το για πάντα είναι μια λέξη που θα πρέπει να χρησιμοποιούμε δύσκολα. Πώς μπορείς να ξέρεις αν θα είναι για πάντα; Το αναφέρεις γιατί βλέπεις ένα πρόβλημα να μην λύνεται και έτσι υποθέτεις ότι και οι αιτίες που το δημιούργησαν (όπως ο τραυματισμός που λες) είναι για πάντα. Μπορεί κανείς να μην ξέρει το πώς, ή να το πω καλύτερα να μην έχει γνώση, ή να μην μπορεί να βρει τον δρόμο για το επιθυμητό αποτέλεσμα. Είναι ένα λογικό και πιθανό σενάριο;
Κάπου διάβασα για το θέμα απόγνωση. Και σε αυτό που διάβασα η λέξη απόγνωση δεν ταίριαζε για τα δικά μου δεδομένα. Και λέω γιατί το λέει; Και μετά σκέφτηκα ότι η λέξη από-γνωση σημαίνει ότι δεν έχω τη γνώση.

Κάποια πράγματα τα έχω αναθεωρήσει άλλα ποτέ δεν πρόκειται να τα ξεπερασω.

Απλά επισημαίνω το ποτέ.

Καλύτερα ετσι από το να είμαι ένας επιτυχημένος κόπανος και ναρκισιστης...

Αν ψάξεις για ευτυχισμένο άνθρωπο δεν νομίζω ότι θα βρεις εύκολα. Είναι σπανιότατο είδος... Μπορεί να βρεις πολλούς που θα ισχυρίζονται ότι είναι, και αρκετούς που θα δείχνουν ότι είναι, αλλά αν γινόταν να δεις όλο τον κόσμο σε "βάθος" αμφιβάλλω αν θα έβρισκες. Ποιά είναι η γνώμη σου γι' αυτό το συγκεκριμένο;

[John11]

Η αντιμεταβιβαση είναι ο (ψυχολογικός) τρόπος με τον οποίο ο θεραπευτής ανταποκρίνεται στην παρουσία -αλλά και στα λεγόμενα- του θεραπευόμενου.
Η συγγραφέας, με τα παραδείγματα περί ναρκισσιστικής ή σχιζοειδούς προσωπικότητας, επιχειρεί μια μετα-ανάλυση της συναισθηματικής ανταπόκρισης του θεραπευτή. Με άλλα λόγια, δεν μοιράζει ευθύνες, δεν δικαιολογεί, αλλά επιχειρεί να ερμηνεύσει.

Είναι σωστό αν το πούμε όλο αυτό με πιο απλοϊκό τρόπο; Δηλαδή: όπως εμένα με κοροϊδεύει κάποιος (με τη διπλή έννοια του κοροϊδεύω, και του παραπλανώ και του χλευάζω), με τον ίδιο τρόπο ο ψυχολόγος κοροϊδεύεται από κάποιους πελάτες του. Και αυτό οδηγεί στη μοναξιά του. Είναι σωστό (ας μην περιλαμβάνει όλες τις λεπτομέρειες) να το πούμε έτσι;

[Nefeli28]

Είναι σωστό αν το πούμε όλο αυτό με πιο απλοϊκό τρόπο; Δηλαδή: όπως εμένα με κοροϊδεύει κάποιος (με τη διπλή έννοια του κοροϊδεύω, και του παραπλανώ και του χλευάζω), με τον ίδιο τρόπο ο ψυχολόγος κοροϊδεύεται από κάποιους πελάτες του. Και αυτό οδηγεί στη μοναξιά του. Είναι σωστό (ας μην περιλαμβάνει όλες τις λεπτομέρειες) να το πούμε έτσι;

Ο ειδικος ειναι ειδικος. Εχει εκπαιδευτει να κανει αυτό το επαγγελμα. Δεν του στερει κανενας πελατης την ιδιότητα του ανθρωπου, αλλα ας μην ξεχναμε οτι στην ευαλωτη θεση κάθεται ο ασθενης και οχι εκεινος. Αλλα κι αν ακομα εκεινος βρεθει σε δυσμενή και αβολη θεση, έχει περισσότερα εργαλεία, πιο απτους τρόπους και περισσότερες πιθανοτητες να ανταπεξελθει στην ολη κατάσταση.
Ας μην ξεχνάμε επισης οτι για ολα αυτα πληρωνεται. Κανει μια δουλεια. Οφειλει να τη φερει εις πέρας με τον καλυτερο δυνατο τροπο απέναντι στον πελατη του.
Όπως κανω κι εγω, κι εσεις στη δουλεια μας.

[John11]

Ο ειδικος ειναι ειδικος. Εχει εκπαιδευτει να κανει αυτό το επαγγελμα.

Θα σου ζητήσω συγνώμη που δεν μπορώ να απαντήσω, γιατί δεν θέλω να είμαι σε πολλά θέματα. Είναι δύσκολο γιατί ο γραπτός λόγος δεν βοηθάει στην κατανόηση, πόσο μάλλον που δεν γίνεται άμεσα (π.χ. μέσω skype, εδώ γράφουμε τη μια μέρα διαβάζουμε και απαντάμε την επόμενη).
Το είδα και σαν μια ευκαιρία για να το πω, σε πολλές περιπτώσεις δεν έχω απαντήσει, να μη νομίζει κανείς ότι τα "γράφω".

[black_adder]

Νομίζω john για όλα τα άλλα σου απάντησα...Στη τελευταία ερωτηση ,δεν διαφωνω ότι πρόκειται για σπανιότατο είδος, εξάλλου για τον καθένα μας το τι σημαινει ευτυχισμένος είναι σχετικό.Απλα το έβαλα έτσι ακραια για να γίνω κατανοητός.Αλλα μάλλον δεν τα κατάφερα :)

[John11]

Απλα το έβαλα έτσι ακραια για να γίνω κατανοητός.Αλλα μάλλον δεν τα κατάφερα :)

Όχι, νομίζω ότι έγινες κατανοητός σε εμένα. Στην ουσία λες ότι είσαι εναντίον της βίας. Και το κάνεις με ουσιαστικό τρόπο, αναφέροντας αυτό: "Καλύτερα ετσι από το να είμαι ένας επιτυχημένος κόπανος και ναρκισιστης...". Και να σου πω επίσης, γι' αυτό μίλησα μαζί σου, γιατί είδα ότι είσαι ένα άτομο με ακέραιο χαρακτήρα.