Αρχικά καλημερα σας! Ειμαι καινουργια στο φορουμ και θα ηθελα να κανω μια περιληψη της καταστασης μου. Τον Αυγουστο, λοιπον, του' 16 επαθα ενα τρελο κοκομπλοκο οπως το λεω. Ενιωθα την ανδρεναλινη απο πανω μεχρι κατω να ρεει μεσα μου,αρχισα να κλαιω και να φοβαμαι τα παντα, η ορεξη μου κοπηκε αυτοματα και δεν ετρωγα κανονικα για πολυ καιρο. Αυτο φανταζομαι πως οφειλεται στο γεγονος οτι θα εφευγα πρωτη φορα απο το σπιτι (1ετης φοιτητρια) κατι που πυροδοτησε την αρρωστοφοβια που ηδη προυπηρχε. Επισκεφθηκα εναν ειδικο που εκανε επισης και ομοιοπαθητικη και αρχισε η θεραπεια μου για 2 μηνες μεχρι να τον ξανα επισκεφτω. Μεσα σε αυτους τους μηνες περασα παρα πολλες δυσκολες φασεις (αγοραφοβια κλπ) και παραλληλα ετοιμαζα τα χαρτια μου για μετεγγραφη καθως η σχολη που περασα ηταν πολυ μακρια, κατι που μου εδωσε χρονο να αντιμετωπισω την κατασταση μου και να βρω ενδεχομενως μια λυση.

Η μετεγγραφη εγινε και 16 Νοεμβριου πηγα στην πολη οπου περασα, η οποια ηταν και πιο κοντα στο σπιτι μου,περιττο να πω για την κριση πανικου, την ασταματητη ναυτια κλπ. Ηταν μια κολαση τον πρωτο καιρο, με απιτευτη αγοραφοβια και αρρωστοφοβια μαζι και το μονο που εκανα ηταν να καθομαι στο κρεβατι διχως να εχω κουραγιο να μαγειρεψω. Μια φορα κατεληξα στο νοσοκομειο επειδη δεν ετρωγα κι εκανα εμετο. Απιστευτα πραγματα που δε θελω κν να θυμαμαι. Τελικα ξεκινησα να βλεπω ειδικο και εκανα συνεδριες καθε εβδομαδα. Μου προτεινε χαπια τα οποια και δοκιμασα για μια εβδομαδα και επειτα τα σταματησα γιατι αποφασισα οτι δεν θα ηθελα να στηριζομαι σε αυτα + ολες τις αντενδειξεις που ειχα. Τοτε ενιωσα πολυ καλυτερα και πιο δυνατη και ετοιμη να αντιμετωπισω την κατασταση μου. Εκεινες οι πολυ σκοτεινες μερες ευτυχως περασαν και πλεον δεν αντιμετωπιζω ιδιαιτερα ΓΑΔ, αλλά αρρωστοφοβια που ευτυχως δεν με σταματαει πια απο το να πηγαινω στη σχολη και να φερνω εις περας τις υποχρεωσεις μου.

Ολους αυτους τους μηνες νομιζα οτι ειχα ολων των ειδων τις αρρωστιες, με τα αναμενομενα συμπτωματα φυσικα. Ειχα και εχω περασει παρα πολλα ψυχοσωματικα συμπτωματα που δυσκολευομουν να πιστεψω οτι δημιουργουνται απο το αγχος. Εχω κανει αρκετες επισκεψεις σε γιατρους και ολοι εχουν καταληξει εκει. Αυτο που με ταλαιπωρει αυτες τις μερες ειναι ενας πονος στον αυχενα, αλλα και στο μπροστα μερος του λαιμου, στους αδενες και κατω απο τα σαγονια. Επισης, απο τα Χριστουγεννα παρατηρησα ενα γρουμπουλακι πισω απο το λαιμο μου το οποιο δεν ποναει, δεν εχει αλλαξει σε μεγεθος και εχει εξεταστει απο ογκολογο ,παθολογο και δερματολογο (μονο με τα χερια) και μου ειπαν πως δεν ειναι κατι ανησυχητικο,παρολα αυτα εμενα με ανησυχει. Ανησυχω επισης πως εχει υποστει σκισιμο καποια αρτηρια στον λαιμο μου, ειτε η καρωτιδα ειτε καποια αλλη. Να σημειωσω πως ανεκαθεν ειχα πονο στον αυχενα λογω κακης στασης αλλα αυτος μου φαινεται διαφορετικος. Ειχα τον ιδιο πριν 2 εβδομαδες μαζι με τους ιδιους φοβους και χρησιμοποιησα για λιγο κολαρο και φυγε, ομως επανηλθε πριν λιγες μερες. Δεν ξερω τι να σκεφτω. Θα μπορουσε να ειναι ψυχοσωματικο? Εγω φοβαμαι ειτε για ογκο, ειτε για κατι κακο στους λεμφαδενες (ογκο), ειτε για σκισιμο αρτηριας..Συγνωμη που εγραψα τοσα πολλα απλα ειναι η πρωτη φορα που χρησιμοποιω το φορουμ και θα ηθελα να ειμαι οσο πιο συγκεκριμενη γινεται. Ευχαριστω εκ των προτερων για τις πιθανες απαντησεις!