Περί συγχώρεσης...

[aeolus74]

Η συγχώρεση είναι μία πολύ περεξηγημένη έννοια. Προσωπικά αντιλαμβάνομαι την συγχώρεση ως μία κατάσταση κατά την οποία δεν νοιώθουμε πλέον φθόνο και εκδικητικότητα για τα άτομα αυτά που μας πλήγωσαν στο παρελθόν. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μίας γνωστικό-συναισθηματικής διεργασίας που περιλαμβάνει την κατανόηση του εαυτού και των άλλων. Η αδυναμία συγχώρεσης δεν σημαίνει και απουσία θεραπείας όπως παλαιότερα πίστευαν οι θεραπευτές. Αντιθέτως, η ώθηση προς την συγχώρεση προκαλεί πρόσθετα προβλήματα αφού ουσιαστικά καταπιέζουμε έτσι τα συναισθήματά μας. Μπορούμε να έχουμε μία υγειή και λειτουργική ζωή χωρίς απαραίτητα να έχουμε συγχωρήσει τους βιαστές μας.

[Remedy]

Η συγχώρεση είναι μία πολύ περεξηγημένη έννοια. Προσωπικά αντιλαμβάνομαι την συγχώρεση ως μία κατάσταση κατά την οποία δεν νοιώθουμε πλέον φθόνο και εκδικητικότητα για τα άτομα αυτά που μας πλήγωσαν στο παρελθόν. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μίας γνωστικό-συναισθηματικής διεργασίας που περιλαμβάνει την κατανόηση του εαυτού και των άλλων. Η αδυναμία συγχώρεσης δεν σημαίνει και απουσία θεραπείας όπως παλαιότερα πίστευαν οι θεραπευτές. Αντιθέτως, η ώθηση προς την συγχώρεση προκαλεί πρόσθετα προβλήματα αφού ουσιαστικά καταπιέζουμε έτσι τα συναισθήματά μας. Μπορούμε να έχουμε μία υγειή και λειτουργική ζωή χωρίς απαραίτητα να έχουμε συγχωρήσει τους βιαστές μας.

χαχαχαχααχ!
πες τα βρε αιολε.
το ηξερα οτι υπαρχει και θεωρητικη επιβεβαιωση γι αυτο που πιστευω.
κι εγω ετσι την αντιλαμβανομαι την "συγχωρεση", μονο που αυτο δεν ειναι συγχωρεση, ειναι "προχωραω παρακατω οταν μου κανουν λαμογιες".
ας συγχωρεσει τον εαυτο του ο καθε βλαμμενος που προσπαθει να σε βλαψει χωρις να του εχεις κανει κακο.(βασικη προυποθεση αυτο)
κι ας ζησει με την απορριψη που δεχεται στην ζωη του, γιατι το τιμημα ειναι σιγουρα η μοναξια οταν εισαι λαμογιο...
(τι θυμηθηκα λεγοντας μοναξια. μια κακομοιρα που κανοντας σκατιες σε ολο τον κοσμο, εχει καταληξει να πηγαινει εκδρομες ολομοναχη η με αλλες μονες κυριες καποιας ηλικιας, για να περναει τον χρονο της)

[Constantly curious]

Ναι μακ συμφωνω απλα μου άρεσε που με ένα μήνυμα κάλυψες σχεδόν όλα τα ερωτήματα για αυτό έγραψα " καλώς τον"

[elisabet]

Η συγχώρεση είναι μία πολύ περεξηγημένη έννοια. Προσωπικά αντιλαμβάνομαι την συγχώρεση ως μία κατάσταση κατά την οποία δεν νοιώθουμε πλέον φθόνο και εκδικητικότητα για τα άτομα αυτά που μας πλήγωσαν στο παρελθόν. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μίας γνωστικό-συναισθηματικής διεργασίας που περιλαμβάνει την κατανόηση του εαυτού και των άλλων. Η αδυναμία συγχώρεσης δεν σημαίνει και απουσία θεραπείας όπως παλαιότερα πίστευαν οι θεραπευτές. Αντιθέτως, η ώθηση προς την συγχώρεση προκαλεί πρόσθετα προβλήματα αφού ουσιαστικά καταπιέζουμε έτσι τα συναισθήματά μας. Μπορούμε να έχουμε μία υγειή και λειτουργική ζωή χωρίς απαραίτητα να έχουμε συγχωρήσει τους βιαστές μας.

Τώρα που το λες μου θύμισες οτι κάπου είχα διαβάσει τελευταία για αυτό, ότι πια δεν θεωρείται απαραίτητο βήμα η συγχώρεση ώστε να έχουμε μια υγιή ζωή.
Προσωπικά τείνω να πιστέψω οτι η ιδέα της συγχώρεσης μπορεί να λειτουργήσει εντελώς αρνητικά σε κάποιες περιπτώσεις, κάνοντας το άτομο κρυφά ενοχικό τελικά οπότε εγκλωβίζοντας το στο να συγχωρέσει πάση θυσία καταλήγει να "θάψει" προβλήματα.

Αν εγώ πχ έχω αποκτήσει μια εντελώς δυσλειτουργική συμπεριφορά σε κάποια θέματα η οποία οφείλεται σε έναν βίαιο πατέρα, αυτός ο καταναγκασμός στη συγχώρεση μπορεί να με οδηγήσει στο να μην αντιληφθώ ποτέ τα αποτελέσματα της σε μένα και να διορθώσω τελικά την συμπεριφορά μου.

[elisabet]

χαχαχαχααχ!
πες τα βρε αιολε.
το ηξερα οτι υπαρχει και θεωρητικη επιβεβαιωση γι αυτο που πιστευω.
κι εγω ετσι την αντιλαμβανομαι την "συγχωρεση", μονο που αυτο δεν ειναι συγχωρεση, ειναι "προχωραω παρακατω οταν μου κανουν λαμογιες".
ας συγχωρεσει τον εαυτο του ο καθε βλαμμενος που προσπαθει να σε βλαψει χωρις να του εχεις κανει κακο.(βασικη προυποθεση αυτο)
κι ας ζησει με την απορριψη που δεχεται στην ζωη του, γιατι το τιμημα ειναι σιγουρα η μοναξια οταν εισαι λαμογιο...
(τι θυμηθηκα λεγοντας μοναξια. μια κακομοιρα που κανοντας σκατιες σε ολο τον κοσμο, εχει καταληξει να πηγαινει εκδρομες ολομοναχη η με αλλες μονες κυριες καποιας ηλικιας, για να περναει τον χρονο της)

Μάλλον μιλάς γενικότερα κι όχι συγκεκριμένα για γονείς. Γιατί στην περίπτωση των γονιών...τι κακό μπορεί να έχει κάνει ένα μικρό παιδί ώστε να αξίζει κακοποίηση ή τρομοκρατία;
Και σ αυτή τη περίπτωση είναι πολύ πιο δύσκολο να πεις "ας συγχωρέσει ο κάθε βλαμένος τον εαυτό του".
Για τις άλλες περιπτώσεις συμφωνώ απόλυτα.

[Remedy]

Μάλλον μιλάς γενικότερα κι όχι συγκεκριμένα για γονείς. Γιατί στην περίπτωση των γονιών...τι κακό μπορεί να έχει κάνει ένα μικρό παιδί ώστε να αξίζει κακοποίηση ή τρομοκρατία;
Και σ αυτή τη περίπτωση είναι πολύ πιο δύσκολο να πεις "ας συγχωρέσει ο κάθε βλαμένος τον εαυτό του".
Για τις άλλες περιπτώσεις συμφωνώ απόλυτα.

σιγουρα γενικοτερα, περι κακοηθειας και συγχωρεσης η μη.
στην περιπτωση του γονιου, ειναι
ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΟ οτι το παιδι δεν μπορει να εχει φταιξει σε οτιδηποτε ωστε να δεχτει κακοποιητικη η βλαπτικη γενικοτερα συμπεριφορα, αρα επισης εχει εφαρμογη.
μονο που εκει, ειναι σχεδον απιθανο ο γονιος να παραδεχτει οτι ειχε αδικο, γιατι δεν ξερω αν θα μπορουσε να συνεχισει ξεροντας οτι εχει βλαψει το ιδιο του το παιδι. μαλλον επιλεγει να βαυκαλιζεται οτι ολα καλα τα εχει κανει και επιβεβλημενα..

να βαλω και μια αλλη παραμετρο.
η συγχωρεση ειναι επομενο η και οχι, της ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑΣ.
σε ανθρωπο που δεν εχει μεταμεληθει, τι νοημα εχει η "συγχωρεση"?
ξερω, μερικοι θα πειτε, για να νοιωσουμε εμεις καλα.
αλλα απλα δεν υφισταται συγχωρεση ετσι.
πειτε το αλλιως, πειτε το αδιαφορω , κατανοω, αλλα "συγχωρεση" χωρις μεταμελεια δεν υφισταται.

[elisabet]

σιγουρα γενικοτερα, περι κακοηθειας και συγχωρεσης η μη.
στην περιπτωση του γονιου, ειναι
ΑΥΤΑΠΟΔΕΙΚΤΟ οτι το παιδι δεν μπορει να εχει φταιξει σε οτιδηποτε ωστε να δεχτει κακοποιητικη η βλαπτικη γενικοτερα συμπεριφορα, αρα επισης εχει εφαρμογη.
μονο που εκει, ειναι σχεδον απιθανο ο γονιος να παραδεχτει οτι ειχε αδικο, γιατι δεν ξερω αν θα μπορουσε να συνεχισει ξεροντας οτι εχει βλαψει το ιδιο του το παιδι. μαλλον επιλεγει να βαυκαλιζεται οτι ολα καλα τα εχει κανει και επιβεβλημενα..

να βαλω και μια αλλη παραμετρο.
η συγχωρεση ειναι επομενο η και οχι, της ΜΕΤΑΜΕΛΕΙΑΣ.
σε ανθρωπο που δεν εχει μεταμεληθει, τι νοημα εχει η "συγχωρεση"?
ξερω, μερικοι θα πειτε, για να νοιωσουμε εμεις καλα.
αλλα απλα δεν υφισταται συγχωρεση ετσι.
πειτε το αλλιως, πειτε το αδιαφορω , κατανοω, αλλα "συγχωρεση" χωρις μεταμελεια δεν υφισταται.

Σε άνθρωπο που δεν έχει μεταμεληθεί, συμφωνώ δεν μπορεί να υπάρξει συγχώρεση. Στην καλύτερη περίπτωση μια κατανόηση ίσως της συμπεριφοράς του. Αλλά είναι αυτό το μπέρδεμα με τις λέξεις που ανέφερα από την αρχή. Ο καθένας με τον όρο συγχώρεση εννοεί και κάτι άλλο.
Σε άνθρωπο που δεν έχει μεταμεληθεί, αλλά παριστάνει τον μετανιωμένο, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε αυτή η κατανόηση. Εκεί πάμε απλά στο "μη σε ξαναπετύχω στον δρόμο μου".

[Macgyver]

Σε άνθρωπο που δεν έχει μεταμεληθεί, συμφωνώ δεν μπορεί να υπάρξει συγχώρεση. Στην καλύτερη περίπτωση μια κατανόηση ίσως της συμπεριφοράς του. Αλλά είναι αυτό το μπέρδεμα με τις λέξεις που ανέφερα από την αρχή. Ο καθένας με τον όρο συγχώρεση εννοεί και κάτι άλλο.
Σε άνθρωπο που δεν έχει μεταμεληθεί, αλλά παριστάνει τον μετανιωμένο, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε αυτή η κατανόηση. Εκεί πάμε απλά στο "μη σε ξαναπετύχω στον δρόμο μου".

Πολυ δυσκολο νακαταλαβεις αν ο αλλος εχει πραγματι μετανιωσει , ισως να εχει μετανιωσει προσωρινα και να επανελθει στην αρχικη του κατασταση ( εντροπία ) ..........αν δε μιλαμε για γονεις , οσο μεγαλυτερος εισαι , τοσο δυσκολοτερα αλλαζεις ........ οποτε κρατας την αρχθικη αντιδρση , και συμπεριφερεσαι στο συγκεκριμενο ατομο συμφωνα με αυτην .... αν θες να τον συγχωρεσεις , good for you , αλλα μην ξεχασεις ποτε τι εκανε .........θα το ξανακανει κατα 90%....ναφησω κι ενα περιθωριο...

[ioannis2]

Αλλο "προχωράω μπροστά στη ζωη μου"¨κι άλλο "συγχωρώ". Η απόρριψη δεν επουλώνει το ψυχικό τραύμα. Και το ψυχικό τραύμα είναι οδυνηρότερο όταν ο άλλος σε εκμεταλλεύτηκε, σε έβλαψε (έστω λεκτικά και καταπιεστικά) χωρίς να του έχεις κάνει κάτι και χωρίς να τον προκαλέσεις. Το μετεμέλεια το αντιλαμβάνομαι ως "παραδέχομαι έκανα λάθος", που στην καθομιλουμένη μεταφράζεται ως "μισό χέσιμο". Η αληθινή συγνώμη είναι η αποκατασταση της ζημιάς που έκανες!

Μαθαίνεις εφεξής να αντιδράς, να υψώνεις φωνή και χέρι, να διεκδικείς με αξιώσεις. Αυτός θα σου ειναι ο αποτελεσματικός τρόπος για να επουλωθεί η πληγή ή να μειωθεί το ευρος των απωθημένων, δηλαδή μέσω των θετικών αισθημάτων και εμπειριών που προκαλεί η αντίδραση.

[Remedy]

Σε άνθρωπο που δεν έχει μεταμεληθεί, συμφωνώ δεν μπορεί να υπάρξει συγχώρεση. Στην καλύτερη περίπτωση μια κατανόηση ίσως της συμπεριφοράς του. Αλλά είναι αυτό το μπέρδεμα με τις λέξεις που ανέφερα από την αρχή. Ο καθένας με τον όρο συγχώρεση εννοεί και κάτι άλλο.
Σε άνθρωπο που δεν έχει μεταμεληθεί, αλλά παριστάνει τον μετανιωμένο, δεν μπορεί να υπάρξει ούτε αυτή η κατανόηση. Εκεί πάμε απλά στο "μη σε ξαναπετύχω στον δρόμο μου".

α, γεια σου ;)

(τον μετανιωμενο η τον αθωο/ κινεζο/ αδικημενο , να συμπληρωσω.) κλωτσες..

[aeolus74]

Προσωπικά τείνω να πιστέψω οτι η ιδέα της συγχώρεσης μπορεί να λειτουργήσει εντελώς αρνητικά σε κάποιες περιπτώσεις, κάνοντας το άτομο κρυφά ενοχικό τελικά οπότε εγκλωβίζοντας το στο να συγχωρέσει πάση θυσία καταλήγει να "θάψει" προβλήματα.

Ακριβώς αυτό! Να πω επίσης ότι όλα τα άτομα που έχω γνωρίσει τα οποία εκθείαζαν και εξιδανίκευαν την συγχώρεση ως το ύψιστο και πρωταρχικό ιδανικό (και βεβαίως εννούσαν ότι λειτουργούν οι ίδιοι ως έτσι) αποδείχτεικε ότι έκρυβαν μέσα τους μεγάλο φθόνο και εκδικητικότητα για τους άλλους.

[Remedy]

Ακριβώς αυτό! Να πω επίσης ότι όλα τα άτομα που έχω γνωρίσει τα οποία εκθείαζαν και εξιδανίκευαν την συγχώρεση ως το ύψιστο και πρωταρχικό ιδανικό (και βεβαίως εννούσαν ότι λειτουργούν οι ίδιοι ως έτσι) αποδείχτεικε ότι έκρυβαν μέσα τους μεγάλο φθόνο και εκδικητικότητα για τους άλλους.

+1
επισης ατομα που εδειχναν εναν πολυ ανεκτικο χαρακτηρα και "κατανοηση" για την ανηθικοτητα, ηταν μεγαλα λαμογια και εντελως ανερματιστοι οι ιδιοι και προσπαθουσαν να νομιμοποιησουνν τις σκατιες τους με θεωριες του κωλου, κυριολεκτικα... (γλυκια)

[elisabet]

Ακριβώς αυτό! Να πω επίσης ότι όλα τα άτομα που έχω γνωρίσει τα οποία εκθείαζαν και εξιδανίκευαν την συγχώρεση ως το ύψιστο και πρωταρχικό ιδανικό (και βεβαίως εννούσαν ότι λειτουργούν οι ίδιοι ως έτσι) αποδείχτεικε ότι έκρυβαν μέσα τους μεγάλο φθόνο και εκδικητικότητα για τους άλλους.

A μπράβο! Το άτομο στο οποίο αναφέρομαι ανήκει ακριβώς σε αυτή την κατηγορία που λες αυτών που εκθειάζουν την συγχώρεση ως το ύψιστο ιδανικό. Και θεωρούσε ότι μόνο μέσω της συγχώρεσης μπορεί να πορευτεί κανείς.
Αυτές οι τόσο ισχυρές πεποιθήσεις του είναι που με έβαλαν σε σκέψεις μήπως τελικά αυτό γίνεται καταναγκαστικά, χωρίς ούτε ο ίδιος να το αντιλαμβάνεται. Όταν του θύμισα την ζημιά που έχει υποστεί από συγκεκριμένα άτομα της οικογένειας του, τα οποία ο ίδιος θεωρεί οτι έχει συγχωρέσει, μου είπε οτι δεν θυμόταν καν αυτά τα περιστατικά και μίλησε μάλλον για δική του "κακία" στον τρόπο που μου τα παρουσίασε αναφέροντας ακόμα και τη λέξη ενοχές. Χρειάστηκε να του υπενθυμίσω οτι δεν μίλησε ποτέ με κακία για αυτούς ή τουλάχιστον εγώ δεν το αντιληφθηκα έτσι, αλλά με πόνο, κάτι το οποίο θεωρώ απολύτως φυσιολογικό με βάση το πώς ζούσε ως παιδί.

[elisabet]

Πολυ δυσκολο νακαταλαβεις αν ο αλλος εχει πραγματι μετανιωσει , ισως να εχει μετανιωσει προσωρινα και να επανελθει στην αρχικη του κατασταση ( εντροπία ) ..........αν δε μιλαμε για γονεις , οσο μεγαλυτερος εισαι , τοσο δυσκολοτερα αλλαζεις ........ οποτε κρατας την αρχθικη αντιδρση , και συμπεριφερεσαι στο συγκεκριμενο ατομο συμφωνα με αυτην .... αν θες να τον συγχωρεσεις , good for you , αλλα μην ξεχασεις ποτε τι εκανε .........θα το ξανακανει κατα 90%....ναφησω κι ενα περιθωριο...

Η αλήθεια είναι οτι αυτή η εντροπία μας έχει καταστρέψει :)

[Σαπουνάκι μπάνιου]

Ξανάγραψα στο θέμα,αλλά θελω να προσθέσω κάτι :

Η συγχώρεση ειναι πολύπλοκη υπόθεση.ή εξαιρετικά απλή.
Η αλήθεια ειναι πως άτομα που συνυπάρχουν στον ευρύτερο χωρο,και σου εχουν προκαλέσει κακό,ειναι δυσκολο να τα συγχωρέσεις κάτα τι συνθηκες αυτές,όσο τα βλέπεις.Η συγχώρεση ειναι καλύτερο να έρθει μετά,αφού αλλάξεις μέρος και δεν τα ξαναδείς.
Όσο συνυπάρχουν μαζί σου,πρέπει να αυξησεις την αυτοπεποίθηση και την αντίσταση στα "τοξικά" τους κομμάτια,για να υπερασπίσεις τον εαυτό σου.Αν το κάνεις σωστά,δεν κρατάς κακία.
Τα πράγματα περιπλέκονται κι άλλο,αν αναρωτηθεί κανείς αν όντως σου έκαναν κακό,ή αν εσύ το επέτρεψες ή αν έτσι θεώρησε το μυαλό σου(μπορεί να εξέλαβες εχθρικές τις κινήσεις τους λόγω υπερευαισθησίας και να μην είχαν τετοια πρόθεση)
Σε αυτόν τον κυκεωνα συσχετισμών,η απλοποίηση και η αμεση επικοινωνία ειναι μονόδρομος.
Εχω επανεσωτερικεύσει καταστασεις επανειλημμένα και καταλήγεις να μην ξέρεις τι σου γίνεται από ενα σημείο και μετά,και έχεις να αντιμετωπίσεις επιπροσθετως ενοχες ,αίσθημα αδικίας,θυμό και αυτοαμφιβολία