Σχέση με κάποιον που έχει οριακή(μεταιχμιακή)διαταρα χή προσωπικότητας

[M.a.i.r.y.]

Καλά πράγματι είναι θλιβερό και ενώ δήθεν ακούγονται οι όροι κατάθλιψη κρίσεις πανικού ως Κατανοητοι πχ από τα ΜΜΕ έχω ακούσει τόσες φορές την ατάκα "παίρνει ψυχοφάρμακα δεν είναι καλα" με υποτιμητικό ύφος. Ο κανονισμός του φορουμ έχει να συμπληρωθουν 50 μηνύματα σε threads και μετά μπορεί να στείλει κάποιος προσωπικό μήνυμα. Ελπίζω ο χρόνος να κανει καλό και στους δυο. Συνήθως οι οριακοι το πάμε το θέμα άσπρο μαύρο, όλα ή τίποτα τώρα ή ποτέ, ανάλογα με τη φόρτιση. Έχει δουλειά μεγάλη να μαζευτεί αυτη η τάση. Εγώ βλέπω ότι νοιάζεσαι και αφού σε αναζητά κάτι ανάλογο μάλλον ισχύει από πλευράς του. Οταν έκανα ψυχοθεραπεία πέρα από όλα τα άλλα θέματα ανεφερε ότι καλό θα είναι να μάθω να νιώθω πρώτα ολόκληρη. Έχει σημασία να νιώθεις γεμάτος και να θες να μοιραστείς, όχι το ανάποδο να κάνεις σχέση για να γεμίσεις το κενό. Βέβαια άνθρωποι είμαστε και δεν τα ελέγχουμε όλα ούτε τα κάνουμε σωστά όλα. Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη στη ζωή! [emoji4]

Ναι το θέμα με τα φάρμακα είναι σχεδόν αστείο..πλέον δεν δίνω καμία σημασία. Δηλαδή πώς πονάει το πόδι μας και πάμε στον γιατρό? Είναι απίστευτα πόσο είμαστε σαν κοινωνία με κάποια ζητήματα! Η αλήθεια είναι πως στο μυαλό του αυτή την στιγμή είμαι στην απόλυτη υποτίμηση. Το ξέρω αυτό γιατί έχω προσπαθήσει να ενημερωθώ για τα συναισθήματα σας. Συμφωνώ απόλυτα για το ότι πρέπει να νιώθουμε ολόκληροι πριν αρχίσουμε μία σχέση. Να έχεις μία όμορφη ημέρα. Τα μηνύματά σου είναι πράγματι βοηθητικά και πολύ αισιόδοξα!

[Constantly curious]

Να μου είσαι καλά [emoji4]

[M.a.i.r.y.]

Κι εσύ το ίδιο!

[ISTORIKOS]

Καλησπέρα σας,
Είχα σχέση με κάποιον που διεγνώστη με οριακή διαταραχή προσωπικότητας. Ποτέ δεν τον "είδα" σαν κάποιον διαφορετικό από εμένα και προσπάθησα-ακόμα προσπαθώ-να τον καταλάβω. Δυστυχώς, δεν έχω βρει ακόμα ομάδες υποστήριξης για συντρόφους-οικογένειες γι'αυτό και θέλησα να γίνω μέλος εδώ καθώς θεωρώ πως ένας άνθρωπος με την ίδια διαταραχή μπορεί να με βοηθήσει να καταλάβω περισσότερα πράγματα. Το πρόβλημα μου είναι πως αυτός ο χωρισμός είναι από τα πιο άδικα πράγματα που έχω βιώσει. Δεν έχω καταλάβει ακόμα πώς φτάσαμε ώς εδώ. Και δυστυχώς ο πρώην σύντροφος μου δεν έχει αναγνωρίσει τα λάθη του και έχει μία τελείως διαφορετική εικόνα από το τι πραγματικά συμβαίνει. Εδώ θα ήθελα να πω πως προφανώς για να οδηγηθεί μία σχέση στο τέλος φταίνε και οι δύο άνθρωποι. Προσωπικά, εδώ και 4 μήνες σχεδόν προσπαθώ να δω τι έφταιξε από τη δική μου μεριά. Κάνω ψυχοθεραπεία κάθε εβδομάδα και αντιμετωπίζω πλέον καλά την αγχώδη διαταραχή που έχω. Όμως, θα ήθελα να μου "δώσετε τα φώτα σας" στο εξής: Εκείνος δεν καταλάβαινει τα λάθη που έκανε ή απλά βρίσκεται σε άρνηση; Συνεχώς κατηγορεί τη σχέση μας ότι δημιούργησε τα ψυχολογικά μας και όχι εκείνον και εμένα που τα αφήσαμε να μας διαλύσουν. Υπάρχει περίπτωση να καταλάβει ποτέ; Η συμπεριφορά του με μπερδεύει πολύ γιατί ενώ εκείνος ζήτησε να κάνουμε ένα διάλειμμα και ήταν πολύ απόμακρος,αφού του είπα να χωρίσουμε εκείνος επεδίωξε κάποια επικοινωνία. Πολλές φορές έγινε γλυκός όμως δεν θέλει με τίποτα να μας δώσει μία ευκαιρία παρόλα αυτά αφήνει ανοιχτό παράθυρο για το μέλλον. Φυσικά τις περισσότερες φορές το μεγαλύτερο βάρος του ότι χωρίσαμε το ρίχνει σε εμένα. Εγώ απλά προς το παρόν έχω ζητήσει να μην έχουμε καμία επικοινωνία διότι νιώθω ότι συντηρώ αυτή τη διαταραχή. Δεν αναγνωρίζω τον άνθρωπο που γνώρισα. Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας και λυπάμαι αν αυτά που γράφω είναι μπερδεμένα. Θα εκτιμούσα πολύ τη βοήθεια σας. Εννοείται μπορείτε να κάνετε ερωτήσεις για να σας λύσω απορίες.

Δυστυχως mairy οι σχεσεις με οριακους 99,9 % οδηγούνται στην καταστροφή και το τελμα .
Δεν γνωρίζω τι απέγινε η σχεση σου .. αλλα ποτέ δεν θα καταλήξει αίσια μια τετοια σχέση.
Πολλες φορες αυτές οδηγουνται στα ακρα και κανενας δεν μπορει να καταλάβει πως .
Τα ατομα αυτα ειναι δυστυχισμενα σε " " και δεν μπορουν να αγαπησουν πραγματικα .
Και οποιος τα αγαπησει τον "τελειώνουν" .
Τρεμουν την εγκαταληψη και πολλές φορες την επιδιώκουν πριν την νοιώσουν ..
Μπορω να σου μιλάω ωρες για τα ατομα αυτα .
Ειχα την "ατυχια "να εχω κανει δυο σχεσεις οριακές ... ολα τελειωσαν κακήν κακως ..
Έυχομαι σε σενα να πηγαν ολα καλά

[Poet]

Φίλε σε παρακαλώ, άνοιξε ένα θέμα και διηγήσου μας τις ιστορίες σου, με αυτές τις δύο κοπέλες. Για όσους έχουμε ζήσει μια τέτοια κατάσταση, μας είναι χρήσιμο να γνωρίζουμε περισσότερα για αυτή τη διαταραχή.

[Μάγκι]

Εσύ θέτεις το ζήτημα με λογική αρχή. Ο χωρισμός προκύπτει γιατί και οι δυο έχουν ένα μερίδιο. Συμφωνώ. Εκείνος μπορεί να ειναι σε συναίσθηματικη οπτική και απλά μόνο με βάση το τι νιώθει να κρίνει πως τον αδίκησες. Είμαι κοπέλα, είμαι οριακή και γνωρίζω μόνον ότι τρεμουμε την εγκατάλειψη. Αυτό μπορεί να μας κανει και να παγώσουμε για να τελειώσει μια σχέση για να μη τυχόν πληγωθούμε. Μπάχαλο δηλαδή. Όσον αφορά τον άνθρωπο σου ανάλογα το πόσο τον απασχολεί το ποιος είναι και τι θέλει θα φανεί στη πορεία πως θα κινηθεί. Αν είναι σε άρνηση δεν μπορείς να κάνεις τίποτα. Ψυχοθεραπεία έχει κάνει το παιδί;

Έχω και εγώ ακριβώς το ίδιο θέμα..... Εσύ μπορείς να μας δώσεις μια συμβουλή...Ο δικός μου σύζυγος ,15 χρόνια παντρεμένοι είχε μια έκρηξη πριν ενάμιση χρόνο και έφυγε από το σπίτι ρίχνοντας μου ευθύνες για τα πάντα......είχε φύγει αλλά κάθε μέρα ήταν στο σπίτι μας, Βλέπεις έχουμε δύο παιδιά ....Βασικά όμως και με εμένα ήταν την μια γλυκος και μετανοιωμένος και μετά με έβλεπε σαν την χειρότερη εχθρό του !Στην περίοδο της άρνησης μόνο εχθρός του ήμουν!....μετά κάθε μέρα ήταν διαφορετικός....Μέχρι που τον Μάιο σαν να μαλακώσει και γύρισε στο σπίτι μας.... Πάλι με εναλλαγές διάθεσης...πάλι με στιγμές κατάθλιψης αλλά όχι σε άρνηση.... μέχρι που τώρα...τέλη Νοεμβρίου τον ξαναεποιασε άρνηση...πάλι ο εχθρός του και πριν 5 μέρες έφυγε από το σπίτι λέγοντας μου ότι θέλει να ζήσει μόνος του γιατί τον νευριάζω και γιατί δεν ξέρει εάν με θεκτι κτλ κτλ κτλ... εντωμεταξύ πρώτη φορά ζήτησε να πάει σε γιατρό μόνος του ο οποίος του έδωσε το arproya 5 mg .Έχει τώρα 2 εβδομάδες που το παίρνει.τις πρώτες ημέρες είχε έντονες παρορμήσεις χωρίς να μπορεί να τις ελέγξει...σιγά σιγά ηρεμεί αλλά μένει άλλου λέγοντας ότι θέλει να ζήσει μόνος του Βασικά δεν παραδέχεται ότι έχει οριακή διαταραχή αλλά ότι του τα έδωσε σαν ηρεμηστικα.
Όλη την ημέρα είναι στο σπίτι μας χωρίς να μου δίνει σημασία ..μόνο στα παιδιά και μετά φεύγει και κοιμάται άλλου....Κάθε φορά που προσπάθησα να του πω ότι τον αγαπάω και ότι θέλω να γυρίσει πίσω και να φτιάξουμε τα πράγματα έχει άρνηση....Μήπως εάν του πω ότι αφού έφυγε από το σπίτι δεν μπορεί να μπαινοβγαίνει όποτε θέλει???Μήπως να Απομακρύνθηκα μήπως και του λείψω?Μήπως και καταλάβει???Μήπως είμαι πολύ δεδομένη και έτσι κάνει ότι θέλει χωρίς να φοβάται ότι θα με χάσει?Θα με ενδιαφέρε πολύ η γνώμη σου αφού μου είπες ότι έχεις και εσύ αυτή την διαταραχή ...Σε ευχαριστώ.