Νιώθω μόνη στη σχέση μας

[Natasa-n]

Καλησπέρα σας. Είμαι η Νατάσα, 33 ετών. Είναι ελληνιδα και ζω στο εξωτερικό εδώ και 5 χρονια.
Έχω μια κόρη 8 ετών η οποία ζει μαζί μου, μόνες μας λοιπόν 8 χρόνια. Έχω μια σχετικά καλή δουλειά με την οποία καταφέρνουμε να επιβιώνουμε.
Ένα χρόνο πριν, και μετά από 7 Χρόνια μοναξιάς, γνώρισα στο ίντερνετ κάποιον τον οποίο ερωτεύτηκα αμέσως. Είχε τρομερή διάθεση να με γνωρίσει κι εγώ αφέθηκα σαν έφηβη. Όσο περνούσαν οι εβδομάδες τόσο πιο ενθουσιασμενός ήταν μαζί μου κι εγώ το ίδιο. Γνώρισε τη κόρη μου και άρχισε να μένει κρυφά μαζί μου τα βράδια και να φεύγει πριν ξυπνήσει η μικρή. Νόμιζα ότι δε θα ζούσα πότε ξανά τέτοια ευτυχία. Δύο μήνες μετά έμαθαν οι γονείς του ότι είμαι χωρισμένη μητέρα, κι εκείνος εμφανίστηκε στη πόρτα μας με τη βαλίτσα του. Δεν ήθελαν να ακούσουν οι γονείς του για μένα σαν να ειχα κάποια μεταδοτική ασθένεια.
Μου ζήτησε να μείνεί μαζί μας και το δέχτηκα.
Η σχέση του με την κόρη μου ήταν και είναι κάπως τυπική.
Όλα ήταν τέλεια. Ερχόταν τα μεσημέρια στη δουλειά μου για καφέ, το βράδυ πάλι σπίτι. Ήμασταν αυτοκολλητοι. Από το πρώτο διάστημα δε συμμετείχε στα οικονομικά του σπιτιού. ΑυτΗ ήταν η πρώτη ρήξη. Του μιλούσα και δεν έκανε τίποτα. Με τα πολλά έχουμε φτάσει να δίνει ένα μικρό ποσό κάθε μήνα στο σπίτι.
Όμως δεν είναι μόνο αυτό. Χαμηλωμένο κινητό και ένα σωρό φίλες στα μηνύματά του. Οι καυγάδες άρχισαν να γίνονται ομηρικοι. Παρόλα αυτά δεν έχουμε χωρίσει ακόμη. Όμως εδώ και λίγο καιρό έχει αρχίσει να θελει την ελευθερία του. Πάει στους δικούς του κι έρχεται μεσάνυχτα. Όλο αργεί στο γραφείο, όλο μου λέει ότι τον πνίγει να νιώθει ότι θυμώνω αν πάει κάπου και αργήσει. Δεν έχω πρόβλημα να πάει όπου θέλει αλλά εκείνος περνα στη ασυδοσία. Θα μου πει ότι θα πάει στη ξαδέρφη του για παράδειγμα και θα γυρίσει στις 3 το πρωί εξαφανισμένος καθόλη τη διάρκεια της εξόδου του.
Έχω αρχίσει να παρανοω. Δε γίνεται συχνά αυτό αλλά κάθε φορά που θα βγει δεν επικοινωνεί καθόλου και αν τόλμησω να του το πω μετά, λέει ότι τον πνιγω και ότι βιάστηκαμε να πάρουμε την απόφαση να μείνουμε μαζί. Ζηλεύω ναι. Εκείνος λέει ότι είμαι παράλογη και ότι πρώτη φορά στη ζωή του φέρεται τόσο ενταξει κι εγώ είμαι αχαριστη. Προχθές μου ξεκαθάρισε ότι το Σάββατο θέλει να πάει στους δικούς του. Έφυγε το μεσημέρι στις 12 κι είναι εξαφανισμένοΣ ήδη 12 ώρες...
ΔεΘέλω να χωρισουμε αλλά φτάνω σε σημείο να νιώθω τόσο μόνη μου με αυτή τη καθημερινότητα. Αναρωτιέμαι γιατί δε φεύγει αφού νιώθει ότι είναι φυλακισμένος εδω; γιατι; και εγώ, γιατί δε μπορώ να τον διώξω ;
Σας ευχαριστώ πολύ που διαβάσατε το μήνυμα μου.
Είχα πολύ ανάγκη να μοιραστώ τον δικό μου βάρος.

[kerasi]

Καλησπέρα. Πριν ερθει να μείνετε μαζι που έμενε; παντως δεν σημαίνει απαραίτητα οτι κάνει κατι με αλλη κοπέλα, απλα ισως είναι τύπος πιο φιλελεύθερος, να θέλει να βγαίνει περισσότερο κλπ ενω εσυ αναγκαστικά κάνεις πιο κλειστή ζωή. Μπορεί να μην είναι έτοιμος δηλ για σοβαρό βήμα, για ολες αυτες τις ευθύνες και τη σταθερότητα που συνεπάγεται μια σχέση. Σιγουρα ομως κάποια στοιχεία τον τραβάνε σε σενα.

[lessing]

Ησουνα μονη σου 7 χρονια κ ειχες αναγκη απο μια σχεση γι αυτο δεχτηκες να ερθει ξαφνικα σπιτι σου με μια βαλιτσα κ να συζειστε.Αυτο που εγω δεν καταλαβαινω ειναι τι δουλεια εχουν οι γονεις του να ανακατευονται κ να εχουν αποψη για το με ποια θα ειναι.Ειναι τοσο οπισθοδρομικοι αν κ κατοικοι του εξωτερικου;
Και αυτος ενω ηρθε σε ρηξη μαζι τους τωρα πηγαινει εκει στην οικογενειακη φωλια;
Αυτο με τα οικονομικα ειναι απαραδεχτο κ ντροπη οτι επρεπε να του το πεις για να συμμετεχει στα εξοδα ενος σπιτιου στο οποιο μενει.Επισης βρισκω αρνητικο οτι οι σχεσεις του με τη μικρη σου κορη ειναι τυπικες.Δεν νομιζω οτι αυτος ο ανθρωπος ειναι καταλληλος για συντροφος σου.Απλως λογω μοναξιας νομισες οτι ειναι κ ειναι φυσικο να σου συνεβει αυτο.Επισης νομιζω οτι αν του πεις να φυγει(που δεν θα του αρεσει γιατι εχει βολευτει)μπορει να σου φανει δυσκολο στην αρχη αλλα θα ανακτησεις τη δυναη σου .Για μενα ειναι φανερο οτι αυτος ο ανθρωπος δεν κανει για σενα κ ειναι εξαρτημενος απο το σπιτι του ακομα σαν μικρο παιδι.Αλλα εσυ εχεις ηδη παιδι δεν θελεις κ δευτερο.Συντροφο χρειαζεσαι.

[melissa]

Το καταλαβαίνω ότι είσαι μέσα σε αυτό και είναι δύσκολο για σένα να αντιληφθείς κάποια πράγματα αλλά ποιος πηγαίνει στην ξαδέρφη του και κάθεται μέχρι τις 3 το βράδυ χωρίς να κοιτάξει το κινητό του; Δεν βγάζει καν νόημα αυτό. Ναι, δεν είναι παράλογο να επισκέπτεται την οικογένεια του αν και για μένα είναι λίγο περίεργο να μην σε παίρνει μαζί του. Ποια είναι η δικαιολογία του σε αυτό; Και όχι δεν πιστεύω ότι η επίσκεψη στην οικογένεια δίκαιολογει την εξαφάνιση. 12 ώρες με την οικογένεια του δεν βαρέθηκε ή δεν ενδιαφέρθηκε να δει εσυ τι κανεις, ποια είναι τα σχέδια σου κλπ; Ρώτα τον γιατί δεν σε παίρνει μαζί και επειδή φαντάζομαι ότι με την οικογένεια θα πει ότι έχουν πρόβλημα γιατί έχεις παιδι, ρώτα τον γιατί δεν σε παίρνει μαζί στην ξαδέρφη. Μου φαίνεται ότι αυτό με την οικογένεια είναι δικαιολογία γιατί ξέρει ότι δεν θα απαιτήσεις ποτέ να πας επειδή έχουν πρόβλημα.