Τα όνειρα μας....

[Sofia]

Originally posted by Θεοφανία
Το θέμα με τη δουλειά είναι να κάνουμε αυτό που γουστάρουμε. Μόνο τότε βγάζουμε λεφτά από κάτι που μας αρέσει και δεν καταπιεζομαστε.
Αυτό το θεωρώ μεγάλη ευτυχία.
Όσο για την πλύση εγκεφάλου μη το συζητάς. Μας έχουν υπνωτίσει εντελώς

συμφωνω,ειναι σουπερ να κανουμε οτι γουσταρουμε στη δουλεια.αλλα ποσοι εχουμε αυτη την επιλογη στην πραγματικοτητα?
ακομα κ οσοι την εχουμε σιγουρα θα βγαλουμε λεφτα? η προσωπικη μου εμπειρια αλλα λεει δυστυχως....

Σε οτι αφορα την πλυση εγκεφαλου καλα παει...αλλα εχουμε κ τις ευθυνες μας....

[Θεοφανία]

Εγώ πιστευω ότι όλοι έχουμε ένα ταλέντο που απλά πρέπει να ψάξουμε να το βρούμε.
Τότε κάνουμε αυτό που γουστάρουμε και βγάζουμε λεφτά.
Καληνύχτα Flamenco

[Θεοφανία]

Αληθεια δεν ξερω...

[Kleiw]

Καλημέρα . Ξενυχτησαμε χτες και τώρα κοιμόμαστε ???????

:D:D:D

Originally posted by Flamenco
Συμβιβάζεσαι στην κοινωνία που ζεις. Η ελευθερία είναι σχετικό πράγμα. Το πόσο ελεύθεροι νιώθουμε κληρονομείται από τους μεγαλύτερους και δε πάει το μυαλό στο κάτι παραπάνω. Σήμερα νομίζουμε ότι είμαστε ελεύθεροι, ενώ οι μελλοντικές γενιές ή ακόμα και παλαιότερες μπορεί να λένε τουλάχιστον εμείς είμασταν πιο ελεύθεροι... Ακόμα και στο βιβλίο του Όργουελ αν διαβάσεις, το 1984 όλοι ήταν απίστευτα καταπιεσμένοι από τη γέννησή τους και δεν το ξέρανε φυσικά. Σκέψου πόσο σκλαβωμένοι είμαστε εμείς που δουλεύουμε για 600 ευρώ το μήνα σε σχέση με κάποιο ανεπτυγμένο κράτος ή με τους πλούσιους...

Συμφωνω Flamenco (ετεροχρονισμένα :P) .
Είμαστε τώρα ελεύθεροι ? Εγω μόνο ελεύθερους ανθρώπους δεν βλέπω γύρω μου .
Βλέπω ανθρώπους να αναλώνονται στη δουλειά απο το πρωί μέχρι το βράδυ για να μπορουν στον ελεύθερο χρόνο τους να καταναλώσουν .
Το επέλεξαν να είναι τόσο καταναλωτικοί ? Το επέλεξαν να ζουν μακρυά απο τη φύση ? Το επέλεξαν να συναναστρέφονται με υπολογιστές (και η μεγαλύτεροι να είναι αγκαλιά με την τηλεόραση) αντι με ανθρώπους ? Επέλεξαν τα σκουπίδια που μας σερβίρουν για In ?

Θα συμφωνήσω με την άποψη επίσης οτι είμαστε όσο ελεύθεροι νιώθουμε . Ισως να νιώθανε πιο ελεύθερα τα παιδιά τότε , που δεν είχαν παιχνίδια , αλλα είχαν αλάνες , σε σχέση με τα σημερινά παιδιά , που όσα παιχνίδια και να έχουν , δεν είναι ποτέ ευχαριστημένα . Σάμπως και εμείς οι μεγάλοι το ίδιο δεν κάνουμε ? Είμαστε ποτέ ευχαριστημένοι ? Είμαστε ξένιαστοι ? Είμαστε χαρούμενοι ?

Δεν λέω οτι τότε ήταν καλύτερα , ούτε ονειρεύομαι να ζω μια ζωή σε ερημονήσι . Μου δώθηκε η ευκαιρία να το κάνω κάποτε και την απέρριψα . Απλά προβληματίζομαι και ψάχνω να δω πως θα συμβιβάσω τα ασυμβίβαστα .

[Θεοφανία]

Καλημέρα παιδιά...το ξενυχτήσαμε χτες το βράδυ.
Εγώ επιμένω πως στο χέρι μας είναι να φτιάξουμε τη ζωή μας όπως θέλουμε.
Εγώ λόγω της δουλειάς μου έχω την ευχέρια να δουλεύω και full time βγάζοντας περισσότερα λεφτά, αλλά και απ\' το σπίτι, βγάζοντας λιγότερα.
Κάνω το δεύτερο και την κοπανάω απ\' την Αθήνα από Πέμπτη μέχρι Δευτέρα. Δεν ξέρω τι θα έκανα αν δεν είχα αυτή την επιλογή.
Έχω σιχαθεί την Αθήνα και τους ρυθμούς της. Με την πρώτη ευκαιρία φεύγω για το εξοχικό και πραγματικά εδώ νιώθω άνιρωπος.
Σε συζητήσεις που κάνω με φίλους και γνωστούς, όλοι βρίσκονται με τον ένα ή με τον άλλο τρόπο στο mood της αποκέντρωσης.
Η πόλη μας τρώει, δε μας αφήνει να χαρούμε τίποτα, στην επαρχία είναι πιο χαλαρά τα πράγματα και έχεις διαφορετική ψυχολογία βλέποντας δέντρα και θάλασσα, από τσιμέντο και εκατομμύρια αυτοκίνητα...

[liberchild]

Η Πόλις
Είπες· «Θα πάγω σ\' άλλη γή, θα πάγω σ\' άλλη θάλασσα,
Μια πόλις άλλη θα βρεθεί καλλίτερη από αυτή.
Κάθε προσπάθεια μου μια καταδίκη είναι γραφτή·
κ\' είν\' η καρδιά μου -- σαν νεκρός -- θαμένη.
Ο νους μου ως πότε μες στον μαρασμό αυτόν θα μένει.
Οπου το μάτι μου γυρίσω, όπου κι αν δω
ερείπια μαύρα της ζωής μου βλέπω εδώ,
που τόσα χρόνια πέρασα και ρήμαξα και χάλασα».

Καινούριους τόπους δεν θα βρεις, δεν θάβρεις άλλες θάλασσες.
Η πόλις θα σε ακολουθεί. Στους δρόμους θα γυρνάς
τους ίδιους. Και στες γειτονιές τες ίδιες θα γερνάς·
και μες στα ίδια σπίτια αυτά θ\' ασπρίζεις.
Πάντα στην πόλι αυτή θα φθάνεις. Για τα αλλού -- μη ελπίζεις --
δεν έχει πλοίο για σε, δεν έχει οδό.
Ετσι που τη ζωή σου ρήμαξες εδώ
στην κώχη τούτη την μικρή, σ\' όλην την γή την χάλασες.

Κωνσταντίνος Π. Καβάφης (1910)

[Θεοφανία]

Μόνο που όταν το έγραφε αυτό ο Καβάφης, οι πόλεις ήταν ρομαντικές, είχαν χώρο για όλο τον κόσμο, ήταν η καρδιά του πολιτισμού. Τώρα η ʼθήνα ειναι μια πολυ-πολυτισμική αποικία που δεν έχεις χώρο ούτε για να παρκάρεις ένα smart

[Θεοφανία]

Πάντως ΄΄ηταν υπέροχη αυτή η ποιητική στιγμή, αν και εγώ πεθαίνω για τα Ερωτικά του Καβάφη

[liberchild]

Η πόλη..... αυτό που μέσα μας μας τρώει θεοφανία, μας ορίζει, μας ξορκίζει, και στο τέλος μας σκοτώνει. Αυτή η μπουρδελοπόλη που μας τρώει τα σωθικά και την ονομάζουμε εαυτό.....

[Θεοφανία]

Στο χέρι μας είναι να το αλλάξουμε...άλήθεια. Εμένα ξεκίνησε για πλάκα και κόλλησα

[Θεοφανία]

ʼλλο ποιήμα νόμιζα ότι ήταν. Τελικά ο Καβάφης ήταν πολύ μπροστά απ\' την εποχή του.

[liberchild]

Αχ, νάταν μαγικά εύκολο....αχ...

[Θεοφανία]

Όταν καταλάβουμε ότι η ζωή μας είναι στα χέρια μας, θα έχουμε γεράσει και θα χτυπάμε το κεφάλι μας που δεν κάναμε αυτό που γουστάραμε και ανα΄λωθήκαμε σε ένα κάρο μ@@@ς!

[Ολα_ειναι_δανεικα]

ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΧΤΥΠΑΣ ΤΟ ΚΕΦΑΛΙ ΣΟΥ; ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΠΟΥ ΞΕΡΕΙΣ ΤΙ ΘΕΣ ΕΞΑΡΤΑΤΑΙ ΜΟΝΟ ΑΠΟ ΣΕΝΑ ΝΑ ΤΑ ΚΑΤΑΦΕΡΕΙΣ

[liberchild]

Originally posted by Θεοφανία
Όταν καταλάβουμε ότι η ζωή μας είναι στα χέρια μας, θα έχουμε γεράσει και θα χτυπάμε το κεφάλι μας που δεν κάναμε αυτό που γουστάραμε και ανα΄λωθήκαμε σε ένα κάρο μ@@@ς!

Μήπως και ξέρουμε τι πραγματικά γουστάρουμε? εικόνες πάνε κι έρχονται, μας λυτρώνουν μας σκοτώνουν, αλλά...αλλά... ξέρεις τι πραγματικά θέλει ο άνθρωπος? το καταλαβαίνει στο τέλος της ζωής του, όταν όλοι θάχουν φύγει, όλα θάχουν γίνει αέρας. Ενα χέρι και μια αγκαλιά. Αλοίμονο !