Μια δεύτερη γνώμη...........

[lenakalai]

Καλημέρα,είμαι και εγώ καινούργια στο forum και αποφάσησα να γράψω το προβλημά μου για να ακούσω και μια δεύτερη γνώμη.Εδώ και 1 χρόνο και κάτι μήνες έχω μια σχέση με ένα παιδί, είμαστε λογοδοσμένοι, τα πράγματα στην αρχή ήταν καλά όπως στην αρχή κάθε σχέσης, στην συνέχεια διαπίστωσα καταστάσεις που δεν ταίριαζαν στην προσωπικότητα μου και στο επιπεδό μου, ανακατεύονταν τρίτοι στην σχέση, κάτι που γίνονταν από την αρχή και δεν το είχα καταλάβει, τώρα ζω αρρωστημένες καταστάσεις, του είπα να χωρίσουμε και δεν λέει να το καταλάβει, με πιέζει συνεχώς, τσακωνόμαστε κάθε μέρα και στεναχωρώ την οικογενειά μου, ότι του συμβαίνει του φταίω εγώ και προσπαθεί να μου δημιουργεί τύψεις και αυτός και η οικογενειά του, ( η αρρωστημένη κατάσταση), πως να το χειριστώ? Δεν μπορώ να ζήσω μια φυσιολογική ζωή. Από την άλλη σκέφτομαι να δώσω μια ακόμα ευκαιρία μήπως και αλλάξει κάτι, αλλά οι δικοί μου μου λένε ότι δεν πρόκυτε να αλλάξει τίποτα , αντιθέτως θα γίνουν χειρότερα, στεναχωριέμαι, τι δεν κάνω σωστά? Ακόμα μια φορά δεν μπορώ να βρώ έναν άνθρωπο να αισθανθώ ασφαλείς...........

[krino]

Να μην δωσεις καμια ευκαιρια, αφησατε πολυ κακως τριτα ατομα στην σχεση σας και οποιος το εκανε αυτο εχει τους λογους του μιας και χρειαζεται δικηγορους για να διαφεντευει την σχεση του.

Κοψε ροδα μυρωμενα για να μην βλαστημας ολη την υπολοιπη ζωη σου.
Να εχεις υπομονη στην σχεση σου οταν χρειαζεσαι και αμείλικτη οταν πρεπει,
καθε δισταγμος θα αποβει μοιραιος για την ζωη σου.
Μην αφηνεις τις ανασφαλειες σου να σε καθοδηγουν, εξω υπαρχουν ομορφοι ανθρωποι θα ελεγα στην ιδια ομορφια που κουβαλας και εσυ.
Καμια εκπτωση λοιπον περαν αυτου.

[liberchild]

Originally posted by lenakalai
Καλημέρα,είμαι και εγώ καινούργια στο forum και αποφάσησα να γράψω το προβλημά μου για να ακούσω και μια δεύτερη γνώμη.Εδώ και 1 χρόνο και κάτι μήνες έχω μια σχέση με ένα παιδί, είμαστε λογοδοσμένοι, τα πράγματα στην αρχή ήταν καλά όπως στην αρχή κάθε σχέσης, στην συνέχεια διαπίστωσα καταστάσεις που δεν ταίριαζαν στην προσωπικότητα μου και στο επιπεδό μου, ανακατεύονταν τρίτοι στην σχέση, κάτι που γίνονταν από την αρχή και δεν το είχα καταλάβει, τώρα ζω αρρωστημένες καταστάσεις, του είπα να χωρίσουμε και δεν λέει να το καταλάβει, με πιέζει συνεχώς, τσακωνόμαστε κάθε μέρα και στεναχωρώ την οικογενειά μου, ότι του συμβαίνει του φταίω εγώ και προσπαθεί να μου δημιουργεί τύψεις και αυτός και η οικογενειά του, ( η αρρωστημένη κατάσταση), πως να το χειριστώ? Δεν μπορώ να ζήσω μια φυσιολογική ζωή. Από την άλλη σκέφτομαι να δώσω μια ακόμα ευκαιρία μήπως και αλλάξει κάτι, αλλά οι δικοί μου μου λένε ότι δεν πρόκυτε να αλλάξει τίποτα , αντιθέτως θα γίνουν χειρότερα, στεναχωριέμαι, τι δεν κάνω σωστά? Ακόμα μια φορά δεν μπορώ να βρώ έναν άνθρωπο να αισθανθώ ασφαλείς...........

Το λάθος κρύβεται σε μια λέξη :

Λογοδοσμένοι.

Ποιά ακριβώς ανάγκη σας έκανε να προχωρήσετε σ αυτό τον ανήθικο όρο? Δεν καταλαβαίνω τα παράπονά σου.

[Ολα_ειναι_δανεικα]

ΣΥΖΗΤΗΣΕ ΤΟ ΘΕΜΑ ΜΑΖΙ ΤΟΥ. ΛΟΓΙΚΑ ΕΝΝΟΕΙΣ ΠΩΣ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝΑΚΕΥΟΝΤΑΙ ΣΤΗΝ ΣΧΕΣΗ ΣΑΣ; ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΟ ΠΕΣ ΤΟΥ ΟΤΙ ΘΕΣ ΝΑ ΜΕΙΝΟΥΝ ΣΕ ΜΙΑ ΑΠΟΣΤΑΣΗ ΑΠΟ ΟΣΑ ΣΑΣ ΑΦΟΡΟΥΝ. ΑΝ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΤΑ ΒΡΕΙΤΕ ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΚΑΝΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ Η ΚΑΡΔΙΑ ΣΟΥ. ΜΗ ΧΑΛΑΣ ΕΤΣΙ ΕΥΚΟΛΑ ΚΑΤΙ ΑΝ ΠΙΣΤΕΥΕΙΣ ΟΤΙ ΑΞΙΖΕΙ.

[Dexter]

Nομίζω ότι από τη στιγμή που όπως λες εμπλέκονται τρίτοι στη σχέση σου, τότε το άτομο αφενός δεν έχει πάρει σοβαρά την σχέση σας, αφετέρου δεν αξίζει μια δεύτερη ευκαιρία γιατί όταν κάτι γίνεται μια φορά και το αφήνεις να περάσει έτσι, θα συμβεί και δεύτερη και τρίτη και..και..και.. Απλά σε έχει πάρει στο χαλαρό, και παίζει να σε θεωρεί και δεδομένη..
Ξέρω ότι μια σχέση την κάνεις για να είσαι χαρούμενος, απ\' τη στιγμή που γίνεσαι κομμάτια (χαρακτηρίζεις την σχέση αρρωσημένη), πας γι άλλα..

[lenakalai]

Originally posted by liberchild

Originally posted by lenakalai
Καλημέρα,είμαι και εγώ καινούργια στο forum και αποφάσησα να γράψω το προβλημά μου για να ακούσω και μια δεύτερη γνώμη.Εδώ και 1 χρόνο και κάτι μήνες έχω μια σχέση με ένα παιδί, είμαστε λογοδοσμένοι, τα πράγματα στην αρχή ήταν καλά όπως στην αρχή κάθε σχέσης, στην συνέχεια διαπίστωσα καταστάσεις που δεν ταίριαζαν στην προσωπικότητα μου και στο επιπεδό μου, ανακατεύονταν τρίτοι στην σχέση, κάτι που γίνονταν από την αρχή και δεν το είχα καταλάβει, τώρα ζω αρρωστημένες καταστάσεις, του είπα να χωρίσουμε και δεν λέει να το καταλάβει, με πιέζει συνεχώς, τσακωνόμαστε κάθε μέρα και στεναχωρώ την οικογενειά μου, ότι του συμβαίνει του φταίω εγώ και προσπαθεί να μου δημιουργεί τύψεις και αυτός και η οικογενειά του, ( η αρρωστημένη κατάσταση), πως να το χειριστώ? Δεν μπορώ να ζήσω μια φυσιολογική ζωή. Από την άλλη σκέφτομαι να δώσω μια ακόμα ευκαιρία μήπως και αλλάξει κάτι, αλλά οι δικοί μου μου λένε ότι δεν πρόκυτε να αλλάξει τίποτα , αντιθέτως θα γίνουν χειρότερα, στεναχωριέμαι, τι δεν κάνω σωστά? Ακόμα μια φορά δεν μπορώ να βρώ έναν άνθρωπο να αισθανθώ ασφαλείς...........

Το λάθος κρύβεται σε μια λέξη :

Λογοδοσμένοι.

Ποιά ακριβώς ανάγκη σας έκανε να προχωρήσετε σ αυτό τον ανήθικο όρο? Δεν καταλαβαίνω τα παράπονά σου.

[lenakalai]

Καλημέρα, σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου, αλλά δεν καταλαβαίνω που είναι το ανήθικο ?
Η συγκεκριμένη πράξη καθορίζει την συμπεριφορά στην σχέση? Η δίνει το δικαίωμα να γίνεται η προσωπική μου ζωή , αντικείμενο, στα χέρια τρίτων?

[deleted-member141015]

Καλημέρα, αν και τα όσα γράφεις είναι πολύ γενικά και αόριστα, όταν η σχέση του ζευγαριού και η προσωπική ζωή του καθενός γίνεται αντικείμενο συζήτησης και παρέμβασης από τις οικογένειες τα πράγματα δεν είναι καλά και κατά πάσα πιθανότητα θα χειροτερέψουν.
Θα ήθελες ίσως να αναφέρεις κάποια παραδείγματα?

Από την άλλη, τι εννοείς πως δεν καταλαβαίνει ότι θέλεις να χωρίσετε? Αν πεις ότι για εσένα η σχέση σας έχει τελειώσει, απομακρυνθείς και δείξεις με τη συμπεριφορά σου ότι το έχεις πάρει απόφαση, θα το καταλάβει φαντάζομαι....Το έχεις όμως πάρει απόφαση? ʼσε κατά μέρος το αν στενοχωρείς ή όχι την οικογένειά σου και σκέψου αν εσύ μπορείς να ζεις με πίεση, καθημερινούς τσακωμούς και ενοχές.

[lenakalai]

Originally posted by marina38
Καλημέρα, αν και τα όσα γράφεις είναι πολύ γενικά και αόριστα, όταν η σχέση του ζευγαριού και η προσωπική ζωή του καθενός γίνεται αντικείμενο συζήτησης και παρέμβασης από τις οικογένειες τα πράγματα δεν είναι καλά και κατά πάσα πιθανότητα θα χειροτερέψουν.
Θα ήθελες ίσως να αναφέρεις κάποια παραδείγματα?

Από την άλλη, τι εννοείς πως δεν καταλαβαίνει ότι θέλεις να χωρίσετε? Αν πεις ότι για εσένα η σχέση σας έχει τελειώσει, απομακρυνθείς και δείξεις με τη συμπεριφορά σου ότι το έχεις πάρει απόφαση, θα το καταλάβει φαντάζομαι....Το έχεις όμως πάρει απόφαση? ʼσε κατά μέρος το αν στενοχωρείς ή όχι την οικογένειά σου και σκέψου αν εσύ μπορείς να ζεις με πίεση, καθημερινούς τσακωμούς και ενοχές.

[lenakalai]

Καλημέρα και σε σένα Μαρίνα, σε ευχαριστώ για το ενδιαφέρον σου. Ευχαρίστως να σου αναφέρω κάποια παραδείγματα για να καταλάβεις. Ότι και να κάνουμε η μητέρα του θέλει να το ξέρει, από τα απλά μέχρι και τα πιο σοβαρά, και το χειρότερο , τσακωνόμαστε τις τα λέει όλα, εκέινη με την σειρά της τα λέει στην κόρη της και πάει σόι το βασίλειο από θεία, γιαγιά και εγώ δεν ξέρω και που αλλού. Ξέρεις πως είναι να σου συμπεριφέρονται οι άνθρωποι διαφορετικά από τη στην αρχή μόνο και μόνο από λόγια τρίτων? Χωρίς να σε ξέρουν και χωρίς να ακούν και την δική σου άποψη? Να σου αναφέρω ότι η οικογενειά του ζει εκτός Αθηνών και καταλαβαίνεις τις νοοτροπίες..... Δεν λέει να καταλάβει ότι έχουμε πρόβλημα που ίσως μα μην λύνεται και επιμένει. Ναι συμφωνώ μαζί σου , μπορεί να μην το έχω πάρει απόφαση και εγώ... Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν μπορώ να ζω άλλο έτσι.. Δεν είμαι πια ο ευατός μου.....Όλοι δεν ξέρουν τίποτα και όλοι τα ξέρουν όλα, εκείνος δεν το παραδέχεται βέβαια...

[deleted-member141015]

Ναι οπωσδήποτε δεν είναι καλό για μια υγιή σχέση ο σύντροφός σου να μην μπορεί να χειριστεί κάποιες καταστάσεις ως ενήλικας και να έχει ανάγκη να τις μεταφέρει στη μαμά (από ανασφάλεια, από εξάρτηση, για έγκριση, για παρηγοριά κλπ). Κατανοώ την ανάγκη των γονέων για επικοινωνία, αλλά αυτή η επικοινωνία δεν χρειάζεται να συμπεριλαμβάνει πληροφόρηση για τα προσωπικά δεδομένα του συντρόφου, για τις προσωπικές στιγμές του ζευγαριού, ή το τι είπαν στους καυγάδες τους.

Αν αντιλαμβάνεσαι ότι κάτι τέτοιο συμβαίνει, αν νιώθεις ότι εκτίθεσαι στην κριτική ανθρώπων που δεν έχουν καμιά δουλειά να σε κρίνουν, ή ότι η συμπεριφορά του απέναντί σου επηρεάζεται από τις συζητήσεις με τη μαμά και το σόι, και αν μαζί δεν καταφέρνετε να λύσετε το πρόβλημα που εντοπίζεις, τότε θα χρειαστεί να δώσεις τη λύση μόνη σου....

Και μετά σκέψου αυτό που αναφέρεις στην τελευταία σου φράση ότι \'ακόμα μια φορά\' δεν μπορείς να βρεις έναν άνθρωπο να αισθανθείς ασφαλής. Μήπως το \'λάθος\' που κάνεις είναι να επιλέγεις σύντροφο με βάση την ανασφάλεια και το άγχος αποκατάστασης, παραβλέποντας στοιχεία που δεν σου ταιριάζουν ή σε πιέζουν?