
Αρχικά καταχωρημένο από
Koralia
Καλησπερα σας. Ειμαι 27 χρονων, παντρεμενη με ενα παιδακι.
Ειμαι σε σχεση και γαμο με τον αντρα μου εδω και πεντε χρονια.
Θα πω πραγματα που δεν τολμησα να πω πουθενα...
Δε μου εχει ξανατυχει ποτε κατι αντιστοιχο και ημουν σιγουρη οτι ΠΟΤΕ δε θα τυχει σε εμενα...
Παντευτηκα τον αντρα μου συνειδητα, ειμαι πολυ τυχερη που εχω αυτο τον ανθρωπο διπλα μου. Μεχρι προτινος, θα ελεγα πως ει αι κι αυτος τυχερος που με εχει διπλα του.
Εδω και δυο με τρεις εβδομαδες, δεχομαι φλερτ απο συγκεκριμενο προσωπο στη δουλεια και δυστυχως μου αρεσει πολυ αυτο.
Γνωριζω πολυ καλα οτι δε θα προχωρησει παρακατω γιατι δε θα το επιτρεψω. Ομως επιδιωκω να μιλαμε, να τον βλεπω. Μου αρεσει πολυ το ενδιαφερον του για μενα. Πολλες φορες δε χρειαζεται να μιλησσω καθολου. Ξερει τι νιωθω και τι σκεφτομαι. Προσπαθω να ειμαι τυπικη γενικοτερα και να το παιζω χαλαρη και οτι δεν πιανω τα υποννοουμενα του... δεν ξερω αν ειναι πιστευτο.
Δε θα ηθελα σε καμια περιπτωση να ειμαι με αυτον τον ανθρωπο. Γιατι λοιπον μου αεσει τοσο πολυ αυτο;
Νιωθω πολλες ενοχες για ολ αυτο. Δεν πιστευα ποτε οτι θα ενιωθα ετσι για αλλον αντρα εκτος απο τον αντρα μου.
Πηγαινα σε ψυχολογο μεχρι περσι για αλλους λογους αλλα ντρεπομαι πολυ να του πω ολα αυτα. Νιωθω εξαιρετικα ασχημα για τα συναισθηματα μου αυτα. Σε σημαιο απελπισιας με τον εαυτο μου.....