Πως πολεμάμε την κατάθλιψη? (Και όχι μόνο)

[Flamenco]

Originally posted by Θεοφανία
Ωραία, πάλι αλλάξαμε θέμα...
Λοιπόν αγαπημένη μου Dalia...
Εγώ πιστεύω ότι έχω πάθει κατάθλιψη από τότε που έχασα τη μαμά μου.
έκτοτε έχω πάθει διάφορα, (άσθμα, δερματικά κλπ), αλλά υπάρχουν στιγμές που τα βλέπω όλα μαύρα. Νομίζω ότι τίποτα δεν έχει αξία, γιατί ζόύμε, δεν μπορώ να χαμογελάσω με τίποτα, βαριέμαι τον εαυτό μου και τους άλλους και κλείνομαι σπίτι με τον εαυτό μου.
Αυτά τα αντιμετωπίζω με ότι σας είπα παραπάνω

Θεοφανία εγώ πάντως βλέπω στο χαρακτήρα σου ότι έχεις πολύ δύναμη για να το αντιμετωπίσεις... Απλά νομίζω έχουν τύχει οι συγκυρίες στη ζωή σου αυτή την περίοδο που σε δυσκολεύουν. Πιστεύω όταν γίνουν λίγο πιο ευνοϊκές θα ξεπεράσεις τις δυσκολίες σου με μικρή προσπάθεια.

[Θεοφανία]

Ευχαριστώ...αν και ο θάνατος είναι πολύ περίεργο συναίσθημα.
Απ τη μια το αντιμετωπίζω ψύχραιμα, απ\'΄την άλλη χάνομαι στον πόνο που προκαλεί όλο αυτό. Το αγαπημένο μου τελευταία, είναι να σκέφτομαι ότι-δε μπορεί- όλοι όταν φεύγουμε από αυτό τον κόσμο συναντάμε όσους έχουν ήδη φύγει και ξεκινάμε το επόμενο ταξίδι μας...
Είναι μια παρηγοριά...
Απ την άλλη, αν αντιληφθούμε πόσο λίγη είναι η ζωή, αναθεωρούμε πιο εύκολα πράγματα που μας ταλαιπωρούν. Δεν μιλάω για τα σοβαρά, αλλά για την καθημερινότητα....

[Flamenco]

Originally posted by Θεοφανία
Απ την άλλη, αν αντιληφθούμε πόσο λίγη είναι η ζωή, αναθεωρούμε πιο εύκολα πράγματα που μας ταλαιπωρούν. Δεν μιλάω για τα σοβαρά, αλλά για την καθημερινότητα....

Νομίζω όλοι το νιώθουν αυτό μετά από κάποιο πρόβλημα...

[Dalia]

Originally posted by Flamenco
Dalia φαίνεσαι πολύ χαμηλών τόνων και με καλό χαρακτήρα. Μήπως είσαι πολύ ντροπαλή γενικά; Αυτό είναι που σε δυσκολεύει με την κοινωνικότητα;

Δεν είπα ότι δυσκολεύομαι με την κοινονικότητα.Επιλογή μου ήταν το να διακοψω με τους φίλους που είχα από τη στιγμή που έπαθα την κατάθλιψη.Δεν έχω κοινωνική φοβία.

[Θεοφανία]

Dalia...συγνώμη...
Υπάρχει ιδιαίτερος λόγος που επαθες κατάθλιψη, ή έτσι ήρθε κάποια μέρα;

[Dalia]

Από μικρή αρχίσαν τα ψυχολογικά μου.ʼγχος,μελαγχολία και σιγά σιγά χειροτέρεψα και έφτασα στην κατάθλιψη.Δεν μου συνέβη δηλαδή ένα συγκεκριμένο γεγονός.

[Dalia]

Originally posted by Θεοφανία
Να σας ρωτήσω κάτι;
Εγώ γιατί βαριέμαι απίστευτα τη γυμναστική;
Αγόρασα διάδρομο, τον έχω στο σαλόνι. Έρχεται η καθαρίστρια, τον κλείνει, εγώ τον ξανανοίγω, αλλά έχει περάσει ένα χρόνος και έχω ανέβει το πο΄λύ πέντε φορές, χωρίς να μου προσφέρει καμία ευχαρίστηση...

Κι εγώ την βαριέμαι τη γυμναστική.Εχω ποδήλατο γυμναστικής στο σπίτι αλλά πλέον έχει καταντήσει σαν κρεμάστρα για ρούχα.
Δεν έχω και κουράγιο να κάνω αφού συνέχεια νιώθω κουρασμένη.

[Sofia]

Originally posted by Θεοφανία
Dalia...συγνώμη...
Υπάρχει ιδιαίτερος λόγος που επαθες κατάθλιψη, ή έτσι ήρθε κάποια μέρα;

δεν θεωρω πως τιποτα ξεκιναει τυχαια.......ειδικα κατι που εχει να κανει με την ψυχικη υγεια

[Θεοφανία]

Υπάρχει κάτι που σε κάνει να νιώθεις καλά;
Να σε ανεβάζει...πολύ!

[Θεοφανία]

Σοφια...
Σε εμένα τουλάχιστον βγήκε από αυτό.
Δεν ξέρω τι γίνεται στις άλλες περιπτώσεις και φυσικά δεν κάνω την έξυπνη, γι αυτό ρωτάω

[Sofia]

ουτε κ εγω κανω την έξυπνη! ουτε κ διεκδικω το αλαθητο!

απλα θεωρω πως ειδικα τετοια ζητηματα μονο τυχαια δεν προκύπτουν. Μπορει να υπάρχει μια αφορμη, μια σταγονα που ξεχειλιζει το ποτήρι...αυτο μονο εννοω....

[Θεοφανία]

Ποια είναι αυτή η σταγόνα που μας κάνει να θυσιάζουμε τον εαυτό μας;

[Flamenco]

Για τον καθένα είναι διαφορετική πάντα...

[Θεοφανία]

Σίγουρα, αλλά αφού δεν θέλετε να μιλήσουμε γι\' αυτά που αγαπάμε σε εμάς, ας μιλήσουμε γι\' αυτά που μας πονάνε....

[Sofia]

Originally posted by Θεοφανία
Ποια είναι αυτή η σταγόνα που μας κάνει να θυσιάζουμε τον εαυτό μας;

Θεοφανια μπορει να ναι ενα ασημαντο γεγονος που μας ταρακουναει κ μας φερνει στην επιφανεια οτι υποτιθεται αφησαμε πισω αλλα τελικα εμεινε αλυτο...μπορει να ναι κ ενα δραματικο γεγονος που δεν μπορει παρα να φέρει τα πανω κατω..

Οσο για τη θυσια που αναφέρεις δεν το βλέπω ετσι, καποτε ισως να το θεωρουσα κ εγω καπως ετσι. Ειναι ενας επωδυνος τροπος να προσεξεις τον εαυτο σου, να δεις πώς εφτασες μεχρι εδω, τί σε κουρασε κ πώς. Κ ετσι να κανεις κατι....