Πως αρχίζει;

[jock77]

Ge0rge και Theojamaica.. είστε απο τους λίγους ανθρώπους που με κάνουν να νιώθω όμορφα που συμμετέχω σε αυτό το forum.
Υποκλίνομαι.
Σας ευχαριστώ πολύ!

(Theo να σου ζήσει η κοράκλα σου και να είναι τυχερή ..και σε όσους έχετε παιδάκια να τα καμαρώσετε όπως επιθυμείτε!!)

[ge0rge]

Ge0rge και Theojamaica.. είστε απο τους λίγους ανθρώπους που με κάνουν να νιώθω όμορφα που συμμετέχω σε αυτό το forum.
Υποκλίνομαι.
Σας ευχαριστώ πολύ!

(Theo να σου ζήσει η κοράκλα σου και να είναι τυχερή ..και σε όσους έχετε παιδάκια να τα καμαρώσετε όπως επιθυμείτε!!)

Πριν από όλα, να σου πω ένα τεράστιο ευχαριστώ από τα βάθη της καρδιάς μου. Εγώ που λες υποκλίνομαι σε όλες και σε όλους σας. Το μεγαλύτερο ποσοστό τον ανθρωπον που βρίσκονται εδώ μέσα πάσχουν από πανικους. Αυτό σημαίνει ότι σχεδόν καθημερινά το μυαλό τους τους πείθει ότι έρχεται το τέλος τους. Παρόλα αυτά στέκουν όρθιοι και παλεύουν με αυτό, πολλές φορές ίσως βρίσκουν το κουράγιο να γελούν κι ολας με την κατάσταση τους! Πόσα κιλά αρχιδια θέλει για να το κάνεις αυτό;!;! Οσοι το ζουν αυτό πιστεύω πως είναι οι μόνοι που στο τέλος όχι μόνο γίνονται καλύτεροι άνθρωποι αλλά πιάνουν και το "νόημα". Σας σέβομαι όλους και τον καθένα ξεχωριστά. Καλή συνέχεια και θα το πω για άλλη μια φορά, όλα θα περάσουν κάποια στιγμή. Αργά ή γρήγορα.

[Theojamaica]

Βρίσκομαι στο γήπεδο.Γύρω μου πολλά διαφορετικά πρόσωπα.Κάποιος είναι γιατρός άλλος είναι σκουπιδιάρης.Κάποιος φοράει ζαρτιέρες κάτω από το τζιν και κάποιος άλλος είναι ο γνωστός γυναικάς της γειτονιάς του. Επιχειρηματίες ,μεροκαματιάρηδες ,δεξιοι, αριστεροί ,χορτοφάγοι, κρεατοφάγοι.... .Στο σύνθημα όμως φωνάζουν όλοι μαζί σαν ένα.Αυτό τους ενώνει.Έχουν κάτι κοινό.

Έτσι είναι και η κρίση πανικού.Δεν κάνει διακρίσεις σε κοινωνικά στρώματα,σε πολιτικές πεποιθήσεις.Ούτε σε σεξουαλικές προτιμήσεις ούτε στο φύλλο.Θα εκπλαγείτε αν με λίγο ψάξιμο διαπιστώσετε πως ο πετυχημένος άνθρωπος που στέκεται απέναντί σας και πιθανώς τον ζηλεύετε μάθετε ότι πάσχει από κρίσεις πανικού.

Φίλοι μου

Μην διστάσετε στιγμή να συζητήσετε το πρόβλημα σας με οποιονδήποτε.Δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεστε.Δεν είναι κάτι για το οποίο ευθύνεστε.Δεν είστε αδύναμοι.Ίσα-ίσα.

Πριν καιρό ένιωσα ότι θα λιποθυμούσα και αναγκαστικά μίλησα για το πρόβλημα μου στο αφεντικό μου.Μου λέει "έλα στο γραφείο".Ανοίγει μια τσαντούλα και τι να δώ.Μια απέραντη συλλογή από χάπια.Λεξοτανίλ,ζάναξ κτλ τακτοποιημένα μέσα σε θηκούλες."5 χρόνια έκανα να συνέλθω" μου λέει "αυτά τα έχω για ασφάλεια".

Από την πρώτη αντίδραση του ατόμου στο οποίο απευθύνεστε μπορείτε να καταλάβετε αν μπορεί να σας στηρίξει η όχι.Φυσικά οι παθόντες θα σας καταλάβουν αμέσως.Νιώθω πολύ διαφορετικά όταν μιλάω με κάποιον συμπάσχοντα.Ακόμη και τα άτομα που με αγαπούν δεν μπορούν να με βοηθήσουν το ίδιο γιατί πολύ απλά δεν ξέρουν τι είναι.

*Jock77 σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και σου εύχομαι επίσης ότι καλύτερο.

Η συμμετοχή στο φόρουμ έχει ακριβώς αυτόν τον σκοπό.Εγώ είχα πλήρη άγνοια για την ύπαρξή του και όταν το ανακάλυψα (αυτοθεωρούμαι και λαγωνικό του ίντερνετ πανάθεμά με) χάρηκα πολύ.

[ge0rge]

Βρίσκομαι στο γήπεδο.Γύρω μου πολλά διαφορετικά πρόσωπα.Κάποιος είναι γιατρός άλλος είναι σκουπιδιάρης.Κάποιος φοράει ζαρτιέρες κάτω από το τζιν και κάποιος άλλος είναι ο γνωστός γυναικάς της γειτονιάς του. Επιχειρηματίες ,μεροκαματιάρηδες ,δεξιοι, αριστεροί ,χορτοφάγοι, κρεατοφάγοι.... .Στο σύνθημα όμως φωνάζουν όλοι μαζί σαν ένα.Αυτό τους ενώνει.Έχουν κάτι κοινό.

Έτσι είναι και η κρίση πανικού.Δεν κάνει διακρίσεις σε κοινωνικά στρώματα,σε πολιτικές πεποιθήσεις.Ούτε σε σεξουαλικές προτιμήσεις ούτε στο φύλλο.Θα εκπλαγείτε αν με λίγο ψάξιμο διαπιστώσετε πως ο πετυχημένος άνθρωπος που στέκεται απέναντί σας και πιθανώς τον ζηλεύετε μάθετε ότι πάσχει από κρίσεις πανικού.

Φίλοι μου

Μην διστάσετε στιγμή να συζητήσετε το πρόβλημα σας με οποιονδήποτε.Δεν είναι κάτι για το οποίο πρέπει να ντρέπεστε.Δεν είναι κάτι για το οποίο ευθύνεστε.Δεν είστε αδύναμοι.Ίσα-ίσα.

Πριν καιρό ένιωσα ότι θα λιποθυμούσα και αναγκαστικά μίλησα για το πρόβλημα μου στο αφεντικό μου.Μου λέει "έλα στο γραφείο".Ανοίγει μια τσαντούλα και τι να δώ.Μια απέραντη συλλογή από χάπια.Λεξοτανίλ,ζάναξ κτλ τακτοποιημένα μέσα σε θηκούλες."5 χρόνια έκανα να συνέλθω" μου λέει "αυτά τα έχω για ασφάλεια".

Από την πρώτη αντίδραση του ατόμου στο οποίο απευθύνεστε μπορείτε να καταλάβετε αν μπορεί να σας στηρίξει η όχι.Φυσικά οι παθόντες θα σας καταλάβουν αμέσως.Νιώθω πολύ διαφορετικά όταν μιλάω με κάποιον συμπάσχοντα.Ακόμη και τα άτομα που με αγαπούν δεν μπορούν να με βοηθήσουν το ίδιο γιατί πολύ απλά δεν ξέρουν τι είναι.

*Jock77 σε ευχαριστώ πολύ για τις ευχές σου και σου εύχομαι επίσης ότι καλύτερο.

Η συμμετοχή στο φόρουμ έχει ακριβώς αυτόν τον σκοπό.Εγώ είχα πλήρη άγνοια για την ύπαρξή του και όταν το ανακάλυψα (αυτοθεωρούμαι και λαγωνικό του ίντερνετ πανάθεμά με) χάρηκα πολύ.

Ειλικρινά σου μιλάω, δεν υπάρχει άνθρωπος που να λέμε κάτι παραπάνω από μια καλημέρα και να μην ξέρει για την περίπτωση μου. Σε πολλές περιπτώσεις με έχει βοηθήσει πολύ το ότι μίλησα ανοιχτά για το θέμα μου. Στην δουλειά μου πχ γνωρίζουν και αν με πιάσει τίποτα ξέρουν και πως να το χειριστούν.
Και ναι, ήρθαν αρκετά άτομα μόλις έμαθαν για εμένα και μου είπαν ψιθυριστά στο αυτί "και εγώ". Το σκοτάδι, τουλάχιστον αυτό στο οποίο έπεσα εγώ, κατάλαβα πως τελικά είναι υποφερτό γιατί όταν μπήκα μέσα του και άπλωσα το χέρι βρέθηκαν κάποιοι και κάποιες που μου απλωσαν το δικό τους και μου είπαν "μην φοβάσαι".
Αυτά από εμένα theojamaica φίλε μου.
Για άλλη μια φορά, χαίρομαι που σε βρήκα.

[MariaD85]

πολλες φορες προκαλειται απο κατι στιγμιαιο στεσογονο γεγονος.αλλα πολλες φορες μπορει να σου σκαει ετσι ενω φαινομενικα εκεινη τη στιγμη εισαι ηρεμος αλλα το συσωρευμενο αγχος δουλευει απο πισω..υπουλο..τουλαχιστον ετσι το παθαινα κι εγω
βρες τι σε αγχωνει και καταπολεμησε το.μιλα γι αυτο σε καποιον ειδικο να σε βοηθησει αν εισαι καιρο ετσι
υπαρχουν λυσεις

Και εγω ακριβως ετσι

[MariaD85]

Εμενα σχεδον παντα με πιανει το βραδυ,που τελειωνει το τρεξιμο ολης της μερας και καθομαι και το μυαλο τρεχει αριστερα δεξια σε σκεψεις που με αγχωνουν,ακομα και αν φαινομενικα εκεινη τη στιγμη δεν σκεφτομαι τιποτα