Οταν οι γονεις σου σου εχουν κανει πληση εγκεφαλου πως εισαι αχρηστος

[katrinakat]

Δεν υπαρχει χειροτερο πραγμα απο γονεις οι οποιοι μειωνοντας σε ,θελουν να σε κανουν καλυτερο ανθρωπο γιατι ετσι πιστευουν πως με το να σε κανουν να νιωθεις ενα τιποτα σε πεισμωνουν για να ανεβεις ενα σκαλι πιο πανω..και καπως οι ανθρωποι εχουν χαμηλη αυτοεκτιμηση και αυτοπεποιθηση...και αντε μετα να ξεχασεις τα λογια των γονιων σου και να πιστεψεις το αντιθετο..υποτιθεται αν δεν ακουσεις και πιστεψεις τους γονεις σου..ποιους θα ακουσεις?

[panagiwtis23]

Οι γονείς σχεδόν πάντα θέλουν το καλύτερο για τα παιδιά τους αλλά πολλές φορές δεν ξέρουν ποιο είναι όντως το καλύτερο για το παιδί τους ή δεν ξέρουν τον τρόπο να το επιτύχουν και βασίζονται στην δική τους ιδιοσυγκρασία η οποία μπορεί να διαφέρει δραματικά απο του παιδιού...

Πχ μπορεί σε κάποιους το να τους μειώνεις όντως να τους πεισμώνει και να τους δίνει δύναμη να εξελιχθούν ένω άλλους να τους ρίχνει ακόμα πιο κάτω...

Εμένα ήταν στο χαρακτήρα μου παρα την καταθλιψη το άγχος και τα συναφή να είμαι πεισματάρης αλλά δεν ήξερα που θα πεισμώσω...
Βασικά σπανίως πείσμωνα με κάτι...

Ένα κομμάτι ήταν αυτό των γονιών μου που και εμένα με μειωναν και τα συναφή...
Ε μέχρι ένα βαθμό έδειχνε ότι έτσι λειτουργούσε ότι δλδ όσο με μειωναν τόσο το έβαζα πεισμα να αποδειξω το αντιθετο...
Μεταχρονισμένα όμως φάνηκε πως αυτό μου άφησε αρκετά ψυχολογικά πολύ βαθιά ριζωμένα...

2,5 περίπου χρόνια ψυχοθεραπεία στο σύνολο και όμως ακόμα μερικά απο αυτά δε τα ξερίζωσα............
Οπότε το όποιο προσκαιρο όφελος σίγουρα δεν δικαιολογεί το ποσα ψυοχολογικά μπορει΄να αφήσει μια τέτοια τεχνική

[katrinakat]

Με πεισμωνε μεχρι τις πανελληνιες ..απο κει και περα αρχισαν ολα αυτα τα συναισθηματα που μου προκαλουσαν τα λεγομενα τους να βγαινουν στην επιφανεια και εν τελει να τα πιστευω..οπως ειπες και εσυ ειναι πολυ βαθια ριζωμενα...παντα στο μυαλο μου θα εχω τα σκληρα τους λογια..ειναι αυτο που λεμε..η γλωσσα κοκκαλα δεν εχει και κοκκαλα τσακιζει

[Macgyver]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση.

[Χέστης]

εγω προσωπικα εχω κατανοησει οτι οι γονεις μου με αγαπουσαν πολυ αλλα οσο αφορα την διαπαιδαγωγιση μου σταθηκαν πολυ "μικροι" ανθρωποι. Χειροδικια σε σχεδον καθημερινο επιπεδο και φυσικα ασχημη συμπεριφορα και μειωτικη.

Σιγουρα βεβαια ειναι οι ανθρωποι που με φεραν στον κοσμο και τους χρωσταω παρα πολλα αλλα η ψυχη μου ξερει ποσο δυσκολα περασα μαζι τους. Πια εχω συμφιλιωθει με την ιδεα οτι απλα δεν ηταν δυνατον για αυτους να αντιληφθουν τον ψυχισμο μου οποτε και συμπεριφερονταν σαν ορκ.

Ενας απο τους στοχους που εχω θεσει στην ζωη μου παντως ειναι να γινω καλυτερος γονιος απο αυτους ή να μην γινω καθολου