Η ρηχότητα των νέων σήμερα, σε κάθε είδους σχέση και ο ρόλος της παιδείας.

[DL010117a]

εγω απο ολο το κειμενο σου που διαβασα, θα ηθελα να σε ρωτησω αν τελικα σπουδαζεις φιλοσοφια......!!

Όχι δεν σπουδάζω φιλοσοφία, αν και θα το ήθελα, σπουδάζω θεολογία.

[katrinakat]

Καλησπέρα, είμαι νέο μέλος στο forum. Έγραψα αυτόν τον συγκεκριμένο τίτλο, γιατί πιστεύω ότι ταιριάζει απόλυτα με το σήμερα. Είμαι και εγώ νέος, φοιτητής. Από το σχολείο κιόλας, με ενδιέφεραν άλλα πράγματα, κυρίως το διάβασμα, όχι τόσο του σχολείου, όσο λογοτεχνία και έργα αρχαίων φιλοσόφων και πιο μετά, θεολόγων όπως, ο Ωριγένης. Και αυτό, διότι θεωρούσα ότι δεν ταίριαζα πολύ με τους συνομήλικούς μου. Επιχείρησα να ταιριάξω, αλλά τίποτα. Όμως παρόλο που με απέρριπταν τα παιδιά, κατάλαβα τον λόγο μετά από καιρό, λόγω έλλειψης παιδείας. Η παιδεία, δεν είναι ακριβώς αυτό που θα έλεγε κάποιος, το σχολείο, αλλά κάτι βαθύτερο και ουσιαστικότερο. Έβλεπα σχεδόν ανόητα, άτομα, να δημιουργούν σχέσεις, χωρίς υπόβαθρο. Ας χρησιμοποιήσω μία χαζή νεανική ορολογία, τα "έφτιαχναν" και τα "χαλούσαν" από την μία στιγμή, στην άλλη και έλεγα γιατί να γίνεται αυτό, πιο είναι το νόημα; Το νόημα δεν υπάρχει, ίσως καλύπτουν ένα κενό ανάμεσα στον νου και την προσωπικότητα. Η βαθύτερη αιτία, βρίσκεται στην παιδεία. Βλέπουμε όλοι σήμερα πως έχουν γίνει τα πράγματα και λόγου κρίσης και λόγω κακών σχέσεων, λόγω της έλλειψης παιδείας. Δεν είναι λίγες οι φορές που κοπέλες χαίρονται όταν δημιουργούν μία νέα σχέση, το ίδιο και οι άντρες, με απώτερο σκοπό, να πάρουν "εμπειρίες" για κάτι καλύτερο από αυτό. Όλοι δυσανασχετούν, κάθονται με το κινητό, με σκυμένο το κεφάλι, ίσως αργότερα να βγάλουν και μία φωτογραφία όλοι μαζί, για να πάρουν τα απαιτούμενα "λάϊκ", με φτιαχτά χαμόγελα και αυτό να το ονομάσουμε, "βγαίνω έξω με τους φίλους μου". Θυμάμαι ένα περιστατικό λοιπόν από τα σχολικά μου χρόνια που με είχε ρωτήσει ένα κορίτσι τι ζώδιο είμαι. Φυσικά ένας άνθρωπος με νου και λογική, οχι μόνο δεν τα πιστεύει αλλά δεν ασχολείται καν, αλλά έκανα λίγο στην άκρη αυτή την σκέψη, για την ομαλή διεξαγωγή της εν λόγω συζήτησης, της είπα "καρκίνος", αμέσως αυτή με κοίταξε με ένα βλέμα κυρίως αηδίας, σαν να έπρεπε να την είχα ρωτήσει πότε ήταν η κατάληλη εποχή, για να γεννηθώ. Τέλος πάντων, η κοπέλα με έναν χαρακτήρα αποκρουστικό λόγω, ότι άκουσε ότι είμαι το εν λόγω ζώδιο, σηκώθηκε και έφυγε χωρίς κουβέντα. Το ίδιο έγινε πριν ένα χρόνο με μία άλλη κοπέλα, ακριβώς το ίδιο, τα πρόσωπα άλλαξαν μόνο. Άρα σε τι ευθύνεται όλο αυτό το κατάντημα; Στην έλλειψη παιδείας. Μικρός στεναχωριόμουν γι'αυτό, τώρα γελάω με κάτι τέτοια. Η πρώτη επιλογή αυτών των κοριτσιών είναι να δημιουργήσουν σχέσεις με μεγαλύτερους και να βρίζουν τα συνομήλικα αγόρια, ότι είναι μικρά και ότι δεν έρχονται να τους διεκδικίσουν. Δεν μου άρεσαν ποτέ τα κλάμπ, πολύ μουσική, με ένα κινητό στο χέρι βγάζοντας φωτογραφίες. Τελειώνοντας, (γιατί θα έχετε κουραστεί από το διάβασμα), να πω σε όσα νέα παιδιά που βρίσκονται με ένα κινητό στο χέρι και δημιουργώντας ανούσιες σχέσεις, ότι θα πρέπει να δημιουργήσουν προσωπικότητα και αυτό επιτυγχάνεται μέσω της παιδείας, μην δημιουργείτε στον εαυτό σας κόμπλεξ κατωτερότητας. Οι κλάσικοί φιλόσοφοι, έχουν αναπτυξει πολλά θέματα, με θέματα ζωής, το ίδιο και οι ορθόδοξοι Πατέρες. Κάνουν σχέσεις, και ενώ θα έπρεπε να παιρνούν καλά ή τουλάχιστον να είναι ευτυχισμένοι, είναι οι περισσότεροι δυστυχισμένοι, σαν κάτι να τους λείπει. Αυτό που σίγουρα τους λείπει, είναι η κλασική και ηθική παιδεία.

Σιγουρα ησουν καλος στην εκθεση :P συμφωνω απολυτα...θα σου ταιριαζε παντως η φιλολογια..μιας και τη σπουδαζω

[WhyAlwaysMe?]

Σιγουρα ησουν καλος στην εκθεση :P συμφωνω απολυτα...θα σου ταιριαζε παντως η φιλολογια..μιας και τη σπουδαζω

Δύσκολη σχολή.

[katrinakat]

Δύσκολη σχολή.

To ξερω...καποιοι λενε οτι ειναι πιο δυσκολη και απο τη νομικη...παντως αν δεν ειναι πιο δυσκολη ειναι η 2η πιο δυσκολη απο τις θεωρητικες..... πρεπει να σου αρεσει πολυ η σχολη για να τη βγαλεις..ειδικα στα 4 χρονια

[DL010117a]

Όταν ήμουν στην ηλικία σου φίλε μου κι έβλεπα και καταλάβαινα την αδικία και το κακό που υπάρχει στον κόσμο, παρηγοριόμουν με τη σκέψη ότι ο Θεός είναι δίκαιος και κάποια μέρα η δικαιοσύνη θα θριαμβεύσει!
Αυτά στα 17-18.... Τώρα που είμαι 28 κι έχω περάσει πολλά σκαμπανεβάσματα η πίστη μου αυτή, καθώς και η έννοια του Θεού έχει δεχτεί πολλά πλήγματα, έχει αναθεωρηθεί πολλές φορές και γενικότερα έχει αμφισβητηθεί πολύ έντονα κι από μένα τον ίδιο.....
Για ένα διάστημα ήμουν και άθεος.
Αλλά ακόμα και σήμερα είναι πολλές στιγμές που αναρωτιέμαι που είναι ο Θεός, που υποτίθεται ότι αγαπάει όλους;
Γιατί αφήνει να συμβαίνουν τόσο φριχτά πράγματα, όχι μόνο στους ανθρώπους γενικά, αλλά και στις θρησκείες;
Από εκκλησιαστικούς σκοταδισμούς μέχρι πολέμους στ' όνομά Του;
Γιατί υπάρχουν τόσες ερμηνείες επάνω στο θέλημά Του;
Γιατί υπάρχουν τόσες θρησκείες;
Δεν θα ήταν πιο "βολικό" να δώσει μία θρησκεία σε όλους, η οποία να ερμηνεύεται το ίδιο;
Χωρίς αντιφάσεις και χωρίς διενέξεις;

Θα σου απαντήσω όπως μπορώ, θεολογικά. Ο άνθρωπος από την φύση του έχει ανάγκη κάτι να πιστεύει. Στην αρχή ήταν τα είδωλα και ο αρχηγός της φυλής, μετά πέρασε σε μία άλλη έννοια, η έννοια του Θεού. Σε μία υπαρκτική υπόσταση του όντος, αφού είναι το πρόσωπο που λατρεύεται, αλλά όχι ως είδωλο. Νομίζω, πως όλοι έχουμε περασει από την ίδια φάση, στην φάση του "γιατί υπάρχει θεός και αν υπάρχει γιατί δεν τον βλέπω στην ζωή μου". Είναι λογικές ερωτήσεις. Εγώ προσωπικά, είχα μείνει με την απορία, "γιατί δεν βλέπω την δικαιοσύνη του Θεού στον κόσμο". Όμως μου λύθηκε κάπως αυτή η απορία. Αν μιλάμε πάντα για τον Χριστό ως Θεό, θα σου απαντήσω ότι ο Θεός, δεν θα πιάσει τον κάθε έναν από εμάς, το χέρι και θα πει "πάμε παιδί μου", όχι σε καμία περίπτωση. Ο κάθε άνθρωπος έχει το αυτεξούσιό του, επιλέγει αν θα πιστέψει ή όχι, επιλέγει αν θα Τον ακολουθήσει ή όχι. Όλοι μας έχουμε υποστεί αδικίες και εγώ και εσύ και όλοι μας. Εγώ όμως προσωπικά, είδα την παρέμβαση του Θεού, στην ζωή μου, γι' αυτό και τον πιστεύω. Δεν είναι με την πρώτη ματιά εμφανής η βοήθεια, γιατί όλοι πιστεύουν, ότι αφού κοινωνούν ή πάνε στην εκκλησία ή πιστεύουν, τότε είναι υποχρεωμένος ο Θεός να τον βοηθήσει, όχι σε καμία περίπτωση δεν γίνεται αυτό. Ίσα ίσα, που ο άνθρωπος έχει ανάγκη τον Θεό, όχι ο Θεός τον άνθρωπο. Πάντως να ξέρεις, ότι όποιος αδικεί, έναν άλλον άνθρωπο, θα του γυρίσει και εκείνου που αδικεί, και θα αδικηθεί και αυτός και διπλά απ' ότι αδίκησε, ή σε αυτόν τον ίδιο ή στους απογόνους του. Έχουν συμβεί πολλές τέτοιες περιπτώσεις και άνθρωποι που με αδίκησαν εμένα, τώρα με ψάχνουν, γιατί βλέπουν ότι εγώ πήγα καλύτερα από εκείνους, παρά τις αδικίες που μου έκαναν. Ενώ εκείνοι όχι. Με έχουν βρίσει πολύ άσχημα και λόγια που ίσως κανένας δεν θα τα έλεγε από εδώ, επείδή πιστεύω στον Θεό και δεν το έκρυβα όπως κάνουν κάποιοι και δικαίωμά τους, φυσικά. Οι βουδιστές, αυτό το ονομάζουν κάρμα. Όσον αφορά για τους πολέμους, ο άνθρωπος τους έκανε στο όνομά του όχι ο ίδιος ο Θεός. Επειδή οικοιοποίηθηκαν το όνομα του Θεού, στους πολέμους τους, αυτό δεν σημαίνει ότι τους έκανε ο ίδιος ο Θεός. Στο ερώτημα γιατί υπάρχουν πολλές θρησκείες, νομίζω ότι είναι προφανές, διότι ο άνθρωπος είναι ένα περίεργο ον, που ερμηνεύει και εξηγεί, όπως εκείνος θέλει, και το λατρεύει επίσης. Οι αρχαίοι Έλληνες, έφτιαξαν μόνοι τους θεούς τους, με επιρροές από τους αιγύπτιους θεούς, αυτό το αναφέρει ο Ηρόδοτος. Οι ινδουϊστές, είχαν διαφορερική νοοτροπία σκέψης και έκφρασης και από εκείνους λέγεται ότι επηρρεάστηκε ο Πυθαγόρας, πάνω στην φιλοσοφία του για την μετενσάρκωση (που προσωπικά πιστεύω, ότι δεν υφίσταται). Ο Βούδας, ή όπως ήταν το κανονικό του όνομα ο Γκαουτάμα, έκανε μια διαφορετική φιλοσοφική διερεύνηση, στην θρησκεία του ινδουϊσμού. Τράβηξε δηλαδή τον δικό του δρόμο και μέσα σε όλες αυτές τις φιλοσοφικές διερευνήσεις, που έγιναν και θρησκείες, εμφανίστηκε ο Χριστός με ένα τελείως διαφορετικό μήνυμα, από τις γνωστές φιλοσοφικές θεωρίες, το μήνυμα της Αγάπης. Εκεί φυσικά που γίνεται λόγος είναι τελικά ισχύει η Ανάσταση ή όχι. Ο καθένας αυτό θα πρέπει να ξεκαθαρίσει πρώτα. Εγώ προσωπικά πιστεύω ότι ισχύει η Ανάσταση, αφού λατινικά ρωμαϊκά κείμενα, αναφέρουν αυτή την ημέρα της Ανάστασης, και μάλιστα ο ρωμαίος που χάραξε τον Χριστό για να δει εάν ξεψύχησε, πίστεψε σε Εκείνον, εκείνη την ημέρα. Εκτός από τις ιστορικές αναφορές, εγώ το έχω ξεκαθαρίσει μέσα μου, ότι υφίσταται η Ανάσταση. Στο τελευταίο ερώτημα, πιστεύω πως είναι δύσκολο όλος ο κόσμος να πιστεύει σε μία θρησκεία, ίσως αυτό να αποζητούν οι υπερασπιστές της "νέας εποχής", να καταργηθεί ο Χριστός, ο Μωάμεθ, ο Βούδας, ο Κομφούκιος κλπ. , για την δημιουργία μίας θρησκείας, που πιστεύω ότι δεν μπορεί αυτό να επιτευχθεί, από την στιγμή που η κάθε θρησκεία, κάθε λαού, υπάρχει ως παράδοση και ως βίωμα μέσα σε έναν λαό. Ο Χριστιανισμός, ειδικότερα η Ορθοδοξία, είναι αρκετά διαδεδομένος, ειδικά στην Αφρική γιατί έχει το προτέρημα, ότι μπορεί να "κουμπώσει" σε έναν λαό, διατηρώντας τις παραδόσεις του εκάστοτε λαού. Έτσι έγινε και με την αρχαιελληνική φιλοσοφία. Ο Απόστολος Παύλος, έκανε την πρόταση, στην αρχή οι Έλληνες, δεν δεχόντουσαν εύκολα την Ανάσταση, γιατί φιλοσοφικά, δεν μπορούσαν να διανοηθούν πώς ένας άνθρωπος, μπορεί να αναστηθεί. Και όμως τον δέχτηκαν, με πρώτη την Αγία Λυδία, στην Ελλάδα αλλά και με Διονύσιο τον Αρεοπαγίτη. Πέρασαν φυσικά αιώνες, για να ενσωματωθεί πλήρως. Δεν κατήργησε όμως την αρχαιοελληνική φιλοσοφία, ίσα ίσα που την χρησιμοποίησαν πολλοί Πατέρες της Εκκλησίας. Διενέξεις πάντα θα υπάρχουν, από την στιγμή που υπάρχει και ο ανθρώπινος εγωϊσμός. Με την πρώτη ματιά αντιφάσεις υπάρχουν, ειδικά στην Παλαιά Διαθήκη, με μία δεύτερη ματιά, δεν υπάρχουν αντιφάσεις. Ας πούμε μία κατηγορία κατά του Χριστιανισμού, είναι για τον Αδάμ και την Εύα, με μία δεύτερη ματιά θα έλεγε κανείς, ότι δεν θα μπορούσε να αναπτύξει σε έναν άνθρωπο που ζούσε στην έρημο, (έχοντας δει πολύ λίγα και γνωρίζοντας πολύ λίγα για τον κόσμό), όλη την ανθρωπολογία, γι' αυτό και χρησιμοποίησε δύο υλικά που τα γνώριζε, το χώμα και το νερό και αυτά τα δύο μας δίνουν τον πηλό. Αν δούμε όμως στην ανθρωπολογία θα δούμε ότι κάποτε σε ένα ζευγάρι πρωτανθρώπων, υπήρξε ένα τέλειο ζευγάρι, κανόνικών ανθρώπων, σαν εμάς. Αργότερα ο νους του ανθρώπου μεγάλωνε και του πρωτανθρώπου έμενα σταθερός. Έτσι είχαν χωριστεί σε δύο φυλές αυτές των πρωτανθρώπων και αυτή με τους ανθρώπους, οι άνθρωποι έφτιαξαν δόρια και τόξα και οι πρωτάνθρωποι, πολεμούσαν με πέτρες, ήταν επόμενο, να κατακτήσει ο άνθρωπος τον κόσμο. Όμως όπως φαίνεται και από τις ανθρωπολογικές μελέτες, υπήρξε συνεύρεση του ανθρώπου με τον πρωτάνθρωπο, γι' αυτό και μέσα μας, έχουμε ένα μικρό ποσοστό πρωτανθρώπου, ειδικά φαίνεται αυτό από το πιο απλό. Όταν πεινάμε πολύ και μας φέρνουν πχ μία πιατέλα με κρεατικά, τότε ξεχνάμε πιρούνια και μαχαίρια και πέφτουμε επάνω στην πιατέλα ή όταν έγινε ο Α' και Β' Παγκόσμιος Πόλεμος, εκεί φάνηκε η ζωώδης έξαρση του ανθρώπου. Τέλος για τα βιβλία που ανέφερες σε ένα άλλο μήνυμα, μου αρέσει αρκετά ο π. Φάρος, ο Γιανναράς και ο π. Νικόλαος Λουδοβίκος, επίσης μου αρέσει και ο Μαντζαρίδης και ο Φειδάς κυρίως για την εκκλησιαστική ιστορία.

[WhyAlwaysMe?]

To ξερω...καποιοι λενε οτι ειναι πιο δυσκολη και απο τη νομικη...παντως αν δεν ειναι πιο δυσκολη ειναι η 2η πιο δυσκολη απο τις θεωρητικες..... πρεπει να σου αρεσει πολυ η σχολη για να τη βγαλεις..ειδικα στα 4 χρονια

Προφανώς!!

[DL010117a]

Σιγουρα ησουν καλος στην εκθεση :P συμφωνω απολυτα...θα σου ταιριαζε παντως η φιλολογια..μιας και τη σπουδαζω

Η βασική διαφορά της φιλολογίας, της φιλοσοφίας και της θεολογίας, είναι ότι η φιλολογία παίρνει μία λέξη και την βάζει σε μία πρόταση, αναλύοντάς την και αναπτύσσοντας την, πάνω σε ένα θέμα, η φιλοσοφία αυτή την λέξη την χρησιμοποιεί για την ύπαρξη, διερευνώντας την μέσα στα όρια του λογικού και η θεολογία αυτή την λέξη την κάνει βίωμα. Χαίρομαι που σπουδάζεις φιλολογία, είναι πράγματι όπως προαναφέρθηκε δύσκολη σχολή. Εγώ κυρίως είμαι επηρεασμένος από αυτά που έχω διαβάσει από την θεολογία κυρίως και από την φιλοσοφία. Η νονά μου, ήθελε να γινόμουν φιλόλογος, επειδή ήταν και εκείνη, αλλά εμένα δεν με "γέμιζε" τόσο η φιλολογία, στην υπαρκτικές αναζητήσεις, αυτό το έκανε η θεολογία και η φιλοσοφία, σε εμένα τουλάχιστον. Δεν παύει όμως να είναι μία δύσκολη σχολή.

[katrinakat]

Η βασική διαφορά της φιλολογίας, της φιλοσοφίας και της θεολογίας, είναι ότι η φιλολογία παίρνει μία λέξη και την βάζει σε μία πρόταση, αναλύοντάς την και αναπτύσσοντας την, πάνω σε ένα θέμα, η φιλοσοφία αυτή την λέξη την χρησιμοποιεί για την ύπαρξη, διερευνώντας την μέσα στα όρια του λογικού και η θεολογία αυτή την λέξη την κάνει βίωμα. Χαίρομαι που σπουδάζεις φιλολογία, είναι πράγματι όπως προαναφέρθηκε δύσκολη σχολή. Εγώ κυρίως είμαι επηρεασμένος από αυτά που έχω διαβάσει από την θεολογία κυρίως και από την φιλοσοφία. Η νονά μου, ήθελε να γινόμουν φιλόλογος, επειδή ήταν και εκείνη, αλλά εμένα δεν με "γέμιζε" τόσο η φιλολογία, στην υπαρκτικές αναζητήσεις, αυτό το έκανε η θεολογία και η φιλοσοφία, σε εμένα τουλάχιστον. Δεν παύει όμως να είναι μία δύσκολη σχολή.

Ενταξει ομως φιλολογια και φιλοσοφια ..σιγουρα εμπλεκονται μεταξυ τους

[Mara.Z]

Τελειώνοντας, (γιατί θα έχετε κουραστεί από το διάβασμα), να πω σε όσα νέα παιδιά που βρίσκονται με ένα κινητό στο χέρι και δημιουργώντας ανούσιες σχέσεις, ότι θα πρέπει να δημιουργήσουν προσωπικότητα και αυτό επιτυγχάνεται μέσω της παιδείας, μην δημιουργείτε στον εαυτό σας κόμπλεξ κατωτερότητας. Οι κλάσικοί φιλόσοφοι, έχουν αναπτυξει πολλά θέματα, με θέματα ζωής, το ίδιο και οι ορθόδοξοι Πατέρες. Κάνουν σχέσεις, και ενώ θα έπρεπε να παιρνούν καλά ή τουλάχιστον να είναι ευτυχισμένοι, είναι οι περισσότεροι δυστυχισμένοι, σαν κάτι να τους λείπει. Αυτό που σίγουρα τους λείπει, είναι η κλασική και ηθική παιδεία.

Θα σου πω το εξης επειδη και εγω στα 20 μου ακριβως τα ιδια ελεγα, θα μπορουσα να τα ειχα γραψει και εγω τοτε οσα γραφεις....

Σωστα ολα οσα λες περι ρηχοτητας, ΑΛΛΑ ειναι φαση που θα περασει και θα φυγει.
Παροδικη, προσωρινη, ως τα 25? 30 το πολυ!
Μολις αρχισεις να δουλευεις και μπεις σε προγραμμα, θα αναρωτιεσαι, γιατι κι εγω τοτε που μπορουσα δεν εκανα τρελες?
Ή θα αναζητησεις τις τρελες και τις εμπειριες (και δεν εννοω ερωτικα-σεξουαλικα αλλα γενικοτερα, ταξιδια, παρεες, κοινωνικοποιηση κλπ) σε μια αλλη ηλικια... ισως τωρα περνας τη διανοουμενιστικη φαση με την αλαζονεια του νιατου, οπως την χαρακτηριζω - ολοι σε καποια φαση της ζωης μας την περναμε.
Μετα απο καποια χρονια θα σκεφτεσαι οσα λες τωρα και ξερεις τι θα λες?? πολυ στα σοβαρα εβλεπα τοτε τη ζωη και την κοινωνια...

[Mara.Z]

Οι κλάσικοί φιλόσοφοι, έχουν αναπτυξει πολλά θέματα, με θέματα ζωής, το ίδιο και οι ορθόδοξοι Πατέρες.

Σαφως αλλα το ερωτημα ειναι κατω απο ποιο πρισμα τα διαβαζεις?
η αγια Γραφη πχ μπορει να εχει 100 διαφορετικες ερμηνειες...
Για γνωση και καλλιεργεια χαρακτηρα ειναι αριστα, θεαρεστα!!! και μακαρι ολοι οι ανθρωποι να διαπλαθονταν με αυτες τις αρχες.

Εμενα οσα διαβασα με βοηθησαν στο να διαχειριστω δυσκολες καταστασεις - αν δεν ειχα αυτα τα διαβασματα μπορει να μου ειχε στριψει. Αλλα κοινωνικα, μαλλον κακο μου εκαναν παρα καλο.
Γιατι? μου περιορισαν το οπτικο πεδιο, και μου πηρε χρονια να το καταλαβω.
Για να μην πω καμια βαρυτερη λεξη πχ αποχαυνωση...

Για αυτο θα σου προτεινα να κρατας μια αποσταση απο τα διαβασματα αυτα. Ξερεις τα γνωστα περι κριτικης σκεψης κλπ. Μην παιρνεις για δεδομενα οσα γραφονται εκει. Μονος σου ζωντας θα δωσεις τη δικη σου μοναδικη ερμηνεια.

[GiannisNik3]

Μακάρι να ζήσω για να δω μια ιστορία να έχει καλό τέλος στην πραγματική ζωή!
Γιατί μέχρι ώρας μόνο σε ταινίες το έχω δει....
Δεν είναι λίγες οι φορές που παρατηρώντας τη ζωή γίνεσαι κι ο ίδιος κυνικός στο τέλος...
Για λόγους επιβίωσης φυσικά..
Από ένα σημείο και μετά βλέπεις ότι αυτά, τα οποία πάσχιζαν να σου βάλουν στο μυαλό οι γονείς ως σωστά, όχι μόνο δεν εκτιμούνται αλλά και πολλά αντιβαίνουν στους "κανόνες" της επιτυχίας στη ζωή!
Και αναγκάζεσαι να αναθεωρήσεις και να "ξαναχτίσεις" το σύστημα των αξιών σου μόνος σου....

[GiannisNik3]

Θα σου πω το εξης επειδη και εγω στα 20 μου ακριβως τα ιδια ελεγα, θα μπορουσα να τα ειχα γραψει και εγω τοτε οσα γραφεις....

Σωστα ολα οσα λες περι ρηχοτητας, ΑΛΛΑ ειναι φαση που θα περασει και θα φυγει.
Παροδικη, προσωρινη, ως τα 25? 30 το πολυ!
Μολις αρχισεις να δουλευεις και μπεις σε προγραμμα, θα αναρωτιεσαι, γιατι κι εγω τοτε που μπορουσα δεν εκανα τρελες?
Ή θα αναζητησεις τις τρελες και τις εμπειριες (και δεν εννοω ερωτικα-σεξουαλικα αλλα γενικοτερα, ταξιδια, παρεες, κοινωνικοποιηση κλπ) σε μια αλλη ηλικια... ισως τωρα περνας τη διανοουμενιστικη φαση με την αλαζονεια του νιατου, οπως την χαρακτηριζω - ολοι σε καποια φαση της ζωης μας την περναμε.
Μετα απο καποια χρονια θα σκεφτεσαι οσα λες τωρα και ξερεις τι θα λες?? πολυ στα σοβαρα εβλεπα τοτε τη ζωη και την κοινωνια...

Αφού λέει ότι προσπαθεί, αλλά μόλις πάει να γυρίσει την κουβέντα κάπου αλλού τον απομακρύνουν..
Αυτός φταίει;

[menis_64]

ενταξει απλα το παιδι εχει δικο του τροπο αντιληψης, το να εισαι ή σοβαροφανης ή αστειος εχει να κανει και με την καλλιεργεια του ατομου...
απλα το θεμα της παιδειας παει κατα διαολου γενικα στην Ελλαδα, και οι περισσοτεροι απο εμας μοιαζει να ειμαστε ''χαχες''...!!
δεν θα ελεγα οτι δεν μπορει να εχει την απαιτουμενη διασκεδαση στην ζωη του ή να περασει καλα, επειδη τα βλεπει ολα καπως αλλιως...
εξαλλου γενικα, τυχαινει καποια ατομα με την συμπεριφορα τους να ειναι μονο για μπατσες....
και να αναρωτιεσαι μα καλα αυτοι δεν πηγαν σχολειο?
το εχω παθει και εγω....!!! Για εμενα θα επελεγα μια κατασταση ''μεσοτητας'', και διαβασμενος αλλα και λιγο ''χαχας''!!! Απλα γιατι το γελιο παει να εξαφανιστει, οποτε πρεπει να κανουμε κατι και εμεις για να περναμε καλα!!!

[menis_64]

.....................

[Mara.Z]

Από ένα σημείο και μετά βλέπεις ότι αυτά, τα οποία πάσχιζαν να σου βάλουν στο μυαλό οι γονείς ως σωστά, όχι μόνο δεν εκτιμούνται αλλά και πολλά αντιβαίνουν στους "κανόνες" της επιτυχίας στη ζωή!
Και αναγκάζεσαι να αναθεωρήσεις και να "ξαναχτίσεις" το σύστημα των αξιών σου μόνος σου....

απολυτα αληθινο!!!!
και το ξαναχτισιμο γινεται με πολυ κοπο!!