Τις γατες παντα τις θεωρουσα ξενερωτες.Και ανεκφραστες.Δεν μπορω να τις καταλαβω γενικα...Απλα τις θαυμαζω για τα χρωματα που εχουν αλλα και για το οτι ειναι κακουλες...Επισης τον τελευταιο καιρο ειχα πιει ο μαλακας ενα τριπακι και οπως γυρναγα σπιτι τρομαξα οπως περπαταγα εναν γατο 30κιλα που καθοταν σε ενα μηχανακι και γυρισε με κοιταξε ΠΟΛΥ ΑΠΟΤΟΜΑ με ενα βλεμα ΑΣΤΟ τα ματια του ηταν τεραστια και ΑΓΡΙΕΜΕΝΑ με κατι κορες μεγαλυτερες απο τις δικες μου(ισως απο την τρομαρα του που ξυπνησε).Μπορω να πω πως ακουσα τα μερικα τραγουδια αγωνιας που βαζουνε σε θριλερ HOMECINEMA εκεινο το δευτερολεπτο.ΑΛΗΘΕΙΑ δεν το εχω ξανανιωσει τοσο εντονα.