Φίλοι

[someone]

Αντιμετωπίζω ένα πρόβλημα, ψυχολογικό, εδώ και ένα χρόνο μετά από μία μεγάλη φασαρία που είχα με μία πολύ καλή μου φίλη.Ήταν τα πάντα για εμένα και από ένα σημείο και μετά η απουσία της από την ζωή μου με οδήγησε στο να απομονωθώ από όλα.Είμαι 17 χρονών και η κατάσταση ήταν ιδαίτερα δυσβάσταχτη για μένα.Δεν ήμουν σε θέση να την αντιμετωπίσω..Ένα χρόνο αργότερα νιώθω σχετικά καλύτερα αλλά το κενό της δεν έχει ''γεμίσει''..σίγουρα αρκετές φορές σκέφτομαι ότι η λύση θα ήταν να επανακτήσω τη σχέση μου μαζί της, αλλά ένιωσα ότι δεν ήθελα...Αυτές τις μέρες συνειδητοποίησα ότι κάποιες άλλες φίλες, έχουν απομακρυνθεί από μενα για λόγους που μέχρι πριν από λίγα λεπτά αγνοούσα...Τα περασμένα χριστούγεννα έκανα τα πάντα για μία φίλη μου η οποία βρισκόταν σε άσχημη ψυχολογική κατάσταση...είχε απομακρυνθεί από τις φίλες της...3 μήνες μετά αυτές οι κοπέλες αφού απομακρύνθηκαν για αρκετό διάστημα, έχασα τελείως τα ''ίχνη'' τους.Η συγκεκριμένη κοπέλα που ανέφερα πριν άρχισε πάλι να μου μιλάει λέγοντας ότι χαθήκαμε κτλ...εγώ μπήκα κατευθείαν στο θέμα και αυτή άρχισε να μου μιλάει άσχημα και ότι εγώ έφταιγα που χαθήκαμε...επίσης μου ανέφερε ότι δεν έπρεπε να προσπαθήσω να βοηθήσω την κατάσταση με τις φίλες της μέσα στα χριστούγεννα καθώς και το γεγονός ότι δεν πρέπει αν δένομαι με ανθρώπους γιατί είναι ''κουραστικό''...έχω πλέον τάσεις κατάθληψης και δεν είμαι σε θέση να αντιμετωπίσω άλλες τέτοιες καταστάσεις...

[Lef]

πολλες φορες εγω (οπως μου εχει πει η ψυχοθεραπευτρια μου ) \"βαζω ολο τον κοσμο σε ενα ατομο\" και οταν τυχει και με απογοητευσιε αυτο το ατομο αισθανομαι απογοητευση απο ολους ή αν με στεναχωρέσει αισθάνομαι στεναχώρια απο παντου.. δεν ξερω συμβουλες να σου πω απλα αισθανομαι οτι εχω ζησει μερικες φορες αυτο που περιγραφεις. σε αυτες τις σχεσεις κανω πολλες προβολες ( δλδ προβαλω τις αναγκες μου,φοβους μου σε μεγαλο βαθμο και νομιζω οτι τις εχει και ο αλλος)και πραματα που με ενοχλουν δε τα αναφερω τα καταπινω θεωρώντας οτι κανω καλο. μη στεναχωριεσαι ομως υπαρχουν τρισεκατομυρια ανθρωποι στον κοσμο οποτε ..:) καθε ανθρωπος εχει διαφορετικες αποψεις η φιλη σου το βρισκει κουραστικο να δενεσαι εγω το βρισκω συναρπαστικο, μην αφηνεις αλλους να σε επηρεαζουν

[Θεοφανία]

Νομίζω ότι σε αυτές τις τρυφερές ηλικίες, γενικότερα υπερθεματίζουμε τις καταστάσεις και τα συναισθήματα μας.
Αγαπημένη/ε someone....υπήρξε κάποιος συγκεκριμένος λόγος που οι φίλες σου, σου είπαν πως είναι \"κουραστική\" η σχέση;
Παραλληλα, μην ανησυχείς και πολύ για όσα συμβαίνουν. Στην πορεία της ζωής σου θα αναθεωρήσεις πολλά απ αυτά που σκέφτεσαι τώρα και στη διάρκεια θα βρεις ανθρώπους που εκτιμούν την ευαισθησία σου και την αξίζουν.

[TC]

Επίσης, είναι κάτι που συμβαίνει πολύ συχνά όταν μεγαλώνουμε... αρχίζουμε να διαμορφωνόμαστε και να παίρνουμε διαφορετικές κατευθύνσεις ως ξεχωριστά άτομα από τους μέχρι εκείνου του σημείου φίλους μας. Τα σημεία που ήταν κοινά κατά την παιδική και πρώτη εφηβική ηλικία αρχίζουν να διαφοροποιούνται όσο πλησιάζουμε το τελικό στάδιο της εφηβείας και την αρχή της \"ενηλικίωσης\".
Και φυσικά μας φαίνεται αδιανόητο το πώς είναι δυνατόν να μην μπορούμε να έχουμε την ίδια ποιότητα σχέσης με άτομα με τα οποία \"μεγαλώσαμε\" μαζί... Και να μας πληγώνει... Και να δημιουργεί εντάσεις και καυγάδες... Και την αίσθηση ότι δεν μας καταλαβαίνουν...

[Θεοφανία]

Ή στην αντίθετη περίπτωση, να σκεφτόμαστε αργότερα, πόσο στεναχωρηθήκαμε-αγχωθήκαμε-καταναλωθήκαμε σε καταστάσεις που ήταν απλά...εφηβικές, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι δεν ήταν σημαντικές για μας την προκειμένη στιγμή....

[someone]

Originally posted by Θεοφανία
Νομίζω ότι σε αυτές τις τρυφερές ηλικίες, γενικότερα υπερθεματίζουμε τις καταστάσεις και τα συναισθήματα μας.
Αγαπημένη/ε someone....υπήρξε κάποιος συγκεκριμένος λόγος που οι φίλες σου, σου είπαν πως είναι \"κουραστική\" η σχέση;
Παραλληλα, μην ανησυχείς και πολύ για όσα συμβαίνουν. Στην πορεία της ζωής σου θα αναθεωρήσεις πολλά απ αυτά που σκέφτεσαι τώρα και στη διάρκεια θα βρεις ανθρώπους που εκτιμούν την ευαισθησία σου και την αξίζουν.

το θέμα είναι ότι δεν δένομαι.απλά θεωρώ ότι πρέπει να είμαι εντάξει απέναντι στις φιλίες μου.Ας πούμε πρόσφατα πήγα ταξίδι στο εξωτερικό και αγόρασα δώρα για όλους.Αυτό είναι δέσιμο?επίσης με εντυπωσίασε το γεγονός ότι το πρόσωπο αυτό, ανέφερε κάποια στιγμή ότι δεν μιλάμε πολύ και ότι δεν παίρνω ούτε ένα τηλέφωνο!
Παράλληλα έλεγε σε άλλα άτομα ότι ζητάω να μιλάμε όλη την ώρα στο τηλ κτλ κτλ..
εγώ πλέον νομίζω ότι κάθε άνθρωπος έχει τους φίλους που αξίζει...δεν ξέρω αν έχω δίκιο αλλά αυτό συμπαιρένω...