Έρωτας: Μύθος ή πραγματικότητα;

[kutchunie]

Επίσης δεν φταίει πάντα το ότι επιλέξαμε εναν "λάθος" ανθρωπο. Είναι και θέμα τύχης. Κανεις δε θέλει να ζορίζεται και να χάνει χρόνο και να τον χρησημοποιούν ή να τον εξαπατούν. Απλ ίσως κάποιες φορές νοιώθουμε τόσο έντονη την αναγκη να συναναστραφουμε ειτε ερωτικά,είτε φιλικά κοκ που δεν μας νοιάζει ο αλλος, παραβλέπουμε ελλαττώματα οφθαλμοφανή επειδή φοβομαστε τη μοναξια και κάπου εκει αρχίζουν οι εκπτώσεις με τα καταστροφικά τους αποτελέσματα.

[f*Society]

Ακριβως οταμ φοβασαι την μοναξια. Γιατι ομως αυτη η μοναξια σου προκαλει τοση ανασφαλεια ?

[DL010117a]

Κοιτα, αντιστοιχα υπάρχουν άντρες με την ίδια νοοτροπία και μέχρι προσφατα δεν το πίστευα. Οι γενικευσεις αυτου του τύπου δεν είναι ωραίες ούτε και σωστες. Δεν πιστεύω να υπάρχει άνθρωπος που δεν εχει απατηθεί με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Όλα στπ προγραμμα είναι. Και να απατησεις και να απατηθείς και να σε απογοητεύσει καποιος φιλος να απογοητευσεις εσυ κάποιον άλλο κοκ. Το θέμα είναι πως διαχειριστείς μια αποτυχία/ατυχία και θα την εκμεταλλευτείς αποδοτικά. Αν εχεις κανει 1-2ή τελοσπαντων n άσχημες σχέσεις και εχεις πεισει τον εαυτό σου ότι κανενας δεν αξίζει, είναι μοιραίο πως και ο επόμενος/η δε θα αξίζει γιατί υποσυνειδητα αυτο ψάχνεις. Το χεις προεξοφλησει στο μυαλο σου πως τετοια ατομα υπαρχουν, τετοια σου αξίζουν και αν τυχει να ειναι καποιος που θα γνωρισεις "νορμαλ" είτε θα του φερθείς σα να ναι κωλοπαιδο κ θα τον χάσεις, είτε θα τον χαρακτηρισεις μλκ γιατι επαψες να πιστευεις στο καλο. Προσωπικα πιστευω πως κανεις δεν ειναι μόνο κωλοπαιδο, μονο καλόπαιδο, μόνο δοτικός, μονο εκμεταλλευτης κτλ. Όλα υπάρχουν μέσα μας, αφου εχουμε όλα τα συναισθηματα που γεννουν ανάλογες συμπεριφορές. Το θέμα είναι να εντοπίσεις τους ανθρωπους που σε εμπνέουν να βγαλεις τον καλύτετο εαυτό σου και να τον εξελήξεις. Είτε μιλάμε για έρωτα, είτς για φιλία,είτε για συνεργασία, για οτιδήποτε.

Eπειδή είμαι άνθρωπος που θέλω πια αποδείξεις, θέλω να μου δείξει αν είναι καλός ή κακός και αυτό θα φανεί και στην πορεία. Η αλήθεια πάντα φαίνεται στον άνθρωπο. Ναι το ότι έχω απογοητευθεί γενικότερα είναι γεγονώς, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι όλο τον κόσμο του χαρακτηρίζω μαλάκες και κωλόπαιδα (μόνο εάν αξίζουν αυτό το χαρακτηρισμό, μέσα από τις πράξεις τους). Ούτε πιστεύω ότι όλοι οι άνθρωποι είναι καλοί. Το συμφέρον κοιτάνε οι περισσότεροι. Φερ' ειπείν στην δήθεν παρέα που είχα τους έδινα σημειώσεις για τα μαθήματα και καθόμουν και τους βοηθούσα 1 το βράδυ, μπας και περάσουν κανένα μάθημα. Και ποιό είναι το ευχαριστώ τους; Να κάθονται από πίσω μου και να με βρίζουν με τα χειρότερα λόγια. Δεν έχω εντοπίσει ανθρώπους που να με εμπνέουν και όσοι με εμπνέουν δεν ζουν πια (Σωκράτης, Πλάτωνας, Αριστοτέλης, Μακιαβέλι).

[DL010117a]

Επίσης δεν φταίει πάντα το ότι επιλέξαμε εναν "λάθος" ανθρωπο. Είναι και θέμα τύχης. Κανεις δε θέλει να ζορίζεται και να χάνει χρόνο και να τον χρησημοποιούν ή να τον εξαπατούν. Απλ ίσως κάποιες φορές νοιώθουμε τόσο έντονη την αναγκη να συναναστραφουμε ειτε ερωτικά,είτε φιλικά κοκ που δεν μας νοιάζει ο αλλος, παραβλέπουμε ελλαττώματα οφθαλμοφανή επειδή φοβομαστε τη μοναξια και κάπου εκει αρχίζουν οι εκπτώσεις με τα καταστροφικά τους αποτελέσματα.

Επιλογή είναι, όχι τύχη. Τίποτα δεν γίνεται στην τύχη. Η τύχη πιστεύω δημιουργήθηκε για να βγάλει τον εαυτό του ο άνθρωπος, από τα λάθη του. Λέμε ας πούμε δεν ευθύνομαι εγώ, αλλά η κακή μου τύχη. Όχι, εσύ ευθύνεσαι.

[DL010117a]

Ακριβως οταμ φοβασαι την μοναξια. Γιατι ομως αυτη η μοναξια σου προκαλει τοση ανασφαλεια ?

Κυρίως γιατί η μοναξιά είναι άλλοτε σωτήρια και άλλοτε κουραστική και εμένα προσωπικά με έχει κουράσει...

[Natalia_sups]

Σίγουρα με επηρέασαν αρνητικά, αλλά κατάλαβα συνάμα πως έχουν δίκιο. Κανείς δεν θέλει δίπλα του ένα βαρετό τύπο, που να μιλάει για έννοιες και πράγματα που οι περισσότεροι είτε δεν τα ξέρουν, είτε πολύ απλά δεν τους ενδιαφέρει, δεν τον θέλουν είναι βαρετός για φίλος, πόσο μάλλον για σχέση. Αυτές οι λίγες εμπειρίες με κοπέλες, αυτό το παραπάνω μου έδειξαν, δεν μου το είπαν γιατί σε όσες έπεσα δεν ήταν ξεκάθαρες με εμένα, αλλά μου το έδειξαν. Γι'αυτό και τα ψέματα, ένα ψέμα μου είχε πει κάποια όταν της είπα να συνεχίσουμε την κουβέντα μας σε ένα καφέ, ήταν ότι δεν βγαίνει από το σπίτι WHAAAT???, και όπως κατάλαβες ούτε η ίδια δεν το πίστευε αυτό, αλλά ήταν μια πρόφαση να με αποφύγει, όπως αποφεύγεις ένα κολωνάκι στο δρόμο, βέβαια και τα ψέματα έχουν και ένα τέλος, όπως όταν την είδα έξω με έναν τύπο από την σχολή, δεν με πείραξε, το περίμενα, αλλά με πείραξε η κοροϊδία. Και αυτό από μια κοπέλα χαμηλών τόνων που ήταν και κλειστός χαρακτήρας. Αλλά όλα ξεκίνησαν, από αυτή που με κορόϊδεψε στο λύκειο. Και η τρίτη ήταν και αυτή πάλι χαμηλών τόνων, αλλά θέλει τον 35αρι μάλλον. Η πρώτη του λυκείου, δεν την ξαναείδα ποτέ, αλλά αυτές τις δύο στην σχολή τις βλέπω σχεδόν καθημερινά και κρατάνε το ίδιο κακό, ξινό, ηλίθιο υφάκι. Ναι, δεν χαίρομαι και δεν χάρηκα την μέχρι τώρα ζωή μου και το θέμα είναι ότι οι ηλικίες του λυκείου, έφυγαν και δεν ξαναγυρνάνε. Αυτό με εκνευρίζει και με στεναχωρεί, γιατί ναι έκανα λάθη, τα αναγνώρισα και τους ζητούσα συγνώμη και τι με αυτό; Αυτοί περνάνε και συνεχίζουν να περνάνε καλά, χωρίς τύψεις που σε έναν του στέρησαν τα εφηβικά του χρόνια.

Γεια σου εν οιδα, δεν καταφερα να σου απαντησω χτες, καλιο αργα παρα ποτε.
Σε αυτο το μηνυμα σου δειχνεις ολα οσα σε πειραξανε στα αληθεια και σε ωθησανε στο να γεμισεις το μυαλο σου με ενα σωρο γενικευσεις και θεωριες για να τα διαχειριστεις. Αλλα τα πραγματα ειναι απλα αμα καταλαβεις πως ηταν πολυ πολυ πολυ ΛΙΓΕΣ αυτες σου οι εμπειριες για να βγαλεις τα συμπερασματα που εβγαλες και μαλιστα ανουσιες. Αμα ησουν για χρονια σε καμια σχεση και γινοταν καμια στραβη να καταλαβαινα την εντονη σου απογοητευση σε σημειο να απορριπτεις την ιδεα του ερωτα και να λες πως ολος ο κοσμος ειναι μαλακες. Αλλα εσενα δεν σε ηθελαν δυο χλαμουτσες.
Νεες και αυτες, θελαν αλλα πραγματα, δεν ηξεραν πως να τα διαχειριζονται αυτα, τι να κανουμε, δεν σε θελανε.
Αυτο δεν σημαινει ομως σε καμια περιπτωση πως οποιες κοπελες εχουν καποια κοινα χαρακτηριστικα με αυτες τις πρωτες τυχουσες, οπως πχ την νιοτη η την απειρια η την εμπειρια η δε ξερω, δε σε θελουν η θα σε πληγωναν/απερριπταν.

Επισης που το ξερεις πως ο λογος οτι σου ειπε ψεμματα η αλλη ειναι επειδη θες να μιλας για εννοιες και ιδεες και αρα εισαι βαρετος και οχι το οτι απλα δεν της αρεσε η φατσα σου; Γουστα ειναι αυτα μπορει να μη της αρεσε η φατσα σου απλα, ε θα αρεσει σε καποια αλλη. Τι να κανουμε.
Το οτι πιστευεις πως δεν σε θελουν για παρεα οι συνομιληκοι σου επειδη παραεισαι σοφιστικε και τους πεφτει βαρυ η τους φαινεται βαρετο μηπως ειναι εκλογικευση δικη σου; Μπορει να διαισθανονται αυτη την ανωτεριλα και την επικριση που βγαζεις απεναντι τους, οτι αισθανεσαι πιο εξυπνος και καλος και με πιο βαθιες και ουσιαστικες αναζητησεις ξερω γω. Εδω εγω το διακρινω μεσα απο μια οθονη. Εσυ θα ηθελες για παρεα καποιον που πιστευει οτι ειναι καλυτερος απο εσενα και που νιωθει οτι για να κανει παρεα μαζι σου πρεπει να προσπαθησει να ειναι πιο "χαζος;" To dumb it down? Φυσικα και δεν θα ηθελες.
Τωρα δεν λεω οτι το κανεις αυτο απο κακια, καθολου, το πιστευω οτι εισαι μια χαρα ατομο. Απλα εχεις λιγο διαφορετικα ενδιαφεροντα και προτιμησεις που σε εμποδιζουν να συσχετιστεις ανετα με συνομιληκους σου και εφοσον συμβαινει αυτο και θα [B]ηθελες[/B να συσχετιστεις με συνομηλικους σου οπως ολοι οι ανθρωποι,] δυο επιλογες υπαρχουν για να ερμηνευσεις το οτι αυτη η λαχταρα σου δεν ικανοποιειται: ειτε εισαι εσυ ανεπαρκης, ειτε παραεισαι σκεφτομενος τυπος για τα μικρα τους μυαλουδακια... Και διαισθανομαι πως ισχυουν και τα δυο για εσενα....
Αν ειχες τον τροπο να κανεις ολα αυτα για τα οποια μιλας απαξιωτικα, ποσο σιγουρος εισαι οτι δεν θα σου αρεζαν; Επισης εχεις σκεφτει το ενδεχομενο να μην χρειαζεται οι βαθυτερες πνευματικες και φιλοσοφικες αναζητησεις σου να ερχονται σε συγκρουση με την τυπικη νεανικη ζωη; Και οτι απλα ειναι θεμα να μαθεις να διακρινεις ποτε ειναι η καταλληλη ωρα και στιγμη για αυτα και ποτε οχι; Βαρετα δεν ειναι αυτα οχι...το να ειναι το οποιοδηποτε πραγμα ομως το μονο πραγμα για το οποιο σκεφτεται και μιλαει καποιος ναι ειναι βαρετο...οχι μη ενδιαφερον, απλα κουραστικο. Και φυσικα και δεν εχεις καμια υποχρεωση να ευχαριστησεις κανεναν αλλον...αλλα εχεις υποχρεωση απεναντι στον εαυτο σου να ανοιξεις λιγο τους οριζοντες σου...

[DL010117a]

Γεια σου εν οιδα, δεν καταφερα να σου απαντησω χτες, καλιο αργα παρα ποτε.
Σε αυτο το μηνυμα σου δειχνεις ολα οσα σε πειραξανε στα αληθεια και σε ωθησανε στο να γεμισεις το μυαλο σου με ενα σωρο γενικευσεις και θεωριες για να τα διαχειριστεις. Αλλα τα πραγματα ειναι απλα αμα καταλαβεις πως ηταν πολυ πολυ πολυ ΛΙΓΕΣ αυτες σου οι εμπειριες για να βγαλεις τα συμπερασματα που εβγαλες και μαλιστα ανουσιες. Αμα ησουν για χρονια σε καμια σχεση και γινοταν καμια στραβη να καταλαβαινα την εντονη σου απογοητευση σε σημειο να απορριπτεις την ιδεα του ερωτα και να λες πως ολος ο κοσμος ειναι μαλακες. Αλλα εσενα δεν σε ηθελαν δυο χλαμουτσες.
Νεες και αυτες, θελαν αλλα πραγματα, δεν ηξεραν πως να τα διαχειριζονται αυτα, τι να κανουμε, δεν σε θελανε.
Αυτο δεν σημαινει ομως σε καμια περιπτωση πως οποιες κοπελες εχουν καποια κοινα χαρακτηριστικα με αυτες τις πρωτες τυχουσες, οπως πχ την νιοτη η την απειρια η την εμπειρια η δε ξερω, δε σε θελουν η θα σε πληγωναν/απερριπταν.

Επισης που το ξερεις πως ο λογος οτι σου ειπε ψεμματα η αλλη ειναι επειδη θες να μιλας για εννοιες και ιδεες και αρα εισαι βαρετος και οχι το οτι απλα δεν της αρεσε η φατσα σου; Γουστα ειναι αυτα μπορει να μη της αρεσε η φατσα σου απλα, ε θα αρεσει σε καποια αλλη. Τι να κανουμε.
Το οτι πιστευεις πως δεν σε θελουν για παρεα οι συνομιληκοι σου επειδη παραεισαι σοφιστικε και τους πεφτει βαρυ η τους φαινεται βαρετο μηπως ειναι εκλογικευση δικη σου; Μπορει να διαισθανονται αυτη την ανωτεριλα και την επικριση που βγαζεις απεναντι τους, οτι αισθανεσαι πιο εξυπνος και καλος και με πιο βαθιες και ουσιαστικες αναζητησεις ξερω γω. Εδω εγω το διακρινω μεσα απο μια οθονη. Εσυ θα ηθελες για παρεα καποιον που πιστευει οτι ειναι καλυτερος απο εσενα και που νιωθει οτι για να κανει παρεα μαζι σου πρεπει να προσπαθησει να ειναι πιο "χαζος;" To dumb it down? Φυσικα και δεν θα ηθελες.
Τωρα δεν λεω οτι το κανεις αυτο απο κακια, καθολου, το πιστευω οτι εισαι μια χαρα ατομο. Απλα εχεις λιγο διαφορετικα ενδιαφεροντα και προτιμησεις που σε εμποδιζουν να συσχετιστεις ανετα με συνομιληκους σου και εφοσον συμβαινει αυτο και θα [B]ηθελες[/B να συσχετιστεις με συνομηλικους σου οπως ολοι οι ανθρωποι,] δυο επιλογες υπαρχουν για να ερμηνευσεις το οτι αυτη η λαχταρα σου δεν ικανοποιειται: ειτε εισαι εσυ ανεπαρκης, ειτε παραεισαι σκεφτομενος τυπος για τα μικρα τους μυαλουδακια... Και διαισθανομαι πως ισχυουν και τα δυο για εσενα....
Αν ειχες τον τροπο να κανεις ολα αυτα για τα οποια μιλας απαξιωτικα, ποσο σιγουρος εισαι οτι δεν θα σου αρεζαν; Επισης εχεις σκεφτει το ενδεχομενο να μην χρειαζεται οι βαθυτερες πνευματικες και φιλοσοφικες αναζητησεις σου να ερχονται σε συγκρουση με την τυπικη νεανικη ζωη; Και οτι απλα ειναι θεμα να μαθεις να διακρινεις ποτε ειναι η καταλληλη ωρα και στιγμη για αυτα και ποτε οχι; Βαρετα δεν ειναι αυτα οχι...το να ειναι το οποιοδηποτε πραγμα ομως το μονο πραγμα για το οποιο σκεφτεται και μιλαει καποιος ναι ειναι βαρετο...οχι μη ενδιαφερον, απλα κουραστικο. Και φυσικα και δεν εχεις καμια υποχρεωση να ευχαριστησεις κανεναν αλλον...αλλα εχεις υποχρεωση απεναντι στον εαυτο σου να ανοιξεις λιγο τους οριζοντες σου...

Έχεις δίκιο στα περισσότερα, όμως αν ήσουν στην ηλικία των 19, ίσως να συμφωνούσες μαζί μου. Βαριέται ο κόσμος να σκεφτεί, δεν το λέω απαξιωτικά, αλλά όταν έχεις την τεχνολογία πχ, γιατί να ανοίξεις βιβλίο; Κάπως έτσι είναι η κατάσταση. Ναι οι εμπειρίες μου είναι λίγες, αλλά έχω μάθει μέσα από την μοναξιά να παρατηρώ καλύτερα τους ανθρώπους και να ακούω καλύτερα, μιλώντας λίγο. Είμαι δίκαιος με όλους, θέλω όλοι να είναι δίκαιοι μαζί μου, ας πούμε επειδή μιλάω με ένα παιδί και αυτό το παιδί κάνει παρέα με εμένα, σαν παρέα δηλαδή, δεν κάλεσαν σε ένα πάρτι τους, το παιδί που μιλάω γιατί μιλάει με εμένα, άρα πάλι εγώ είμαι το πρόβλημά τους και αυτό το παραδέχτηκαν οι ίδιοι. Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο, θα συνεχίσουμε την κουβέντα μας το βράδυ. Καλό σου απόγευμα :)

[Natalia_sups]

Έχεις δίκιο στα περισσότερα, όμως αν ήσουν στην ηλικία των 19, ίσως να συμφωνούσες μαζί μου. Βαριέται ο κόσμος να σκεφτεί, δεν το λέω απαξιωτικά, αλλά όταν έχεις την τεχνολογία πχ, γιατί να ανοίξεις βιβλίο; Κάπως έτσι είναι η κατάσταση. Ναι οι εμπειρίες μου είναι λίγες, αλλά έχω μάθει μέσα από την μοναξιά να παρατηρώ καλύτερα τους ανθρώπους και να ακούω καλύτερα, μιλώντας λίγο. Είμαι δίκαιος με όλους, θέλω όλοι να είναι δίκαιοι μαζί μου, ας πούμε επειδή μιλάω με ένα παιδί και αυτό το παιδί κάνει παρέα με εμένα, σαν παρέα δηλαδή, δεν κάλεσαν σε ένα πάρτι τους, το παιδί που μιλάω γιατί μιλάει με εμένα, άρα πάλι εγώ είμαι το πρόβλημά τους και αυτό το παραδέχτηκαν οι ίδιοι. Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο, θα συνεχίσουμε την κουβέντα μας το βράδυ. Καλό σου απόγευμα :)

Λες να μην υπηρξα 19 ρε συ; Και δεν περασαν δα και 50 χρονια, 5-6 χρονακια περασαν...
και σε καταλαβαινω. Ειχα κι εγω παρομοιες δυσκολιες και παρομοια πεισματα (λιγο νωριτερα απο εσενα) ωσπου με ενα δυο μπατσες της τυχης και αρκετες αλλαγες που γινονται με φυσιολογικο τροπο σε αυτες τις ηλικιες ηρθα στα συγκαλα μου...καταλαβαινω πολυ καλα για τι πραγμα μιλας.
Και σε πιστευω οτι κανεις αυτα που γραφεις, αλλα μηπως αντι να παρατηρουσες τους ανθρωπους να τους γνωριζες καλυτερα;
Ειναι δυσκολο να μαθεις να το κανεις αμα δεν σου ερχεται με φυσικο τροπο, κι εγω ακομα δυσκολευομαι αρκετα. Αλλα αμα ριξεις εσυ μεσα σου, - οχι απεναντι σε οποιονδηποτε αλλον- καθε αμυνα με την οποια προστατευτεις τον εαυτο σου, και οντως πραγματικα πιστεψεις οτι "εν οιδα οτι ουδεν οιδα" νομιζω θα νιωσεις λιιιιγο καλυτερα. Αυτη η φραση δεν αναφερεται στην συγχυση που αισθανεσαι, στο μπερδεμα...ουτε στην αεναη αναζητηση της γνωσης απαραιτητα...δες το και ως κατι που θα σε βοηθουσε να μην κρινεις τοσο ευκολα, να καταννοεις τους αλλους ως ατελεις ανθρωπους και να εισαι οκ με αυτο, οτι που ξερεις τι εννοουν, τι νιωθουν, τι θελουν, τι εχουν να προσφερουν...μηπως παρεξηγεις τους αλλους με την ιδια ευκολια που παρεξηγεισαι εσυ ο ιδιος απο τους αλλους; Προφανεστατα δεν γινεται να ειναι κανεις μεσα στο κεφαλι και τις σκεψεις και τα συναισθηματα κανενος. Οπως τωρα σου τα λεω αυτα και νιωθεις οτι ισως καπου αδικεισαι, οτι "που ξερεις τι νιωθω και τι σκεφτομαι, δε με ξερεις, καλα τα λες σχετικααα αλλα δε καταλαβαινεις ακριβως" ετσι μπορει να νιωθει και η καθε χλαμουτσιτσα κοπελα που σου λεει ψεμματα για να σε αποφυγει. Σταματα να θελεις να μπεις στο μυαλο των αλλων, παντα καπου θα τους αδικησεις εστω λιγουλακι...οποτε αντι να ερμηνευεις τα κινητρα και τα θελω και την κοσκοθεωρια των αλλων κρινοντας απο τις επιλογες τους και κολλωντας τους μια ταμπελιτσα μηπως θα ηταν καλυτερα να ακολουθουσες την τακτικη "εχω μια σχετικη εντυπωση για αυτο το ατομο αλλα δεν μπορω να ξερω, μηπως καλυτερα να τον/την ρωτησω τι ισχυει η να τον/την αφησω να το εκφρασει πρωτα"?
Πχ δεν μπορεις να ξερεις τι μπορει να σκεφεται η να αισθανεται η καθε κοπελιτσα επειδη ανηκει στην "νεολαια" που" ειναι ρηχη και χαζη και και και"...ξερεις, απο εξω σε καποιον τριτο φαινεσαι κι εσυ να ταιριαζεις τελεια σε αυτο το συνολο, στη ταμπελιτσα του νεολαιου που δε ξερει τη τυφλα του ουτε τι θελει και ψαχνεται...αλλα δεν νιωθεις οτι αδικεισαι απο αυτην;
Ε για αυτο τον λογο προσπαθησε να πιστεψεις οτι δεν εχεις ολες τις απαντησεις για το τι ειναι, τι θελουν και τι μπορουν οι αλλοι.

[Macgyver]

Ο ερως ειναι ασθενεια , που ολοι θελουμε να παθουμε/κολλησουμε , αυτο ειναι το παραδοξο του ...... .......................

[kutchunie]

Επιλογή είναι, όχι τύχη. Τίποτα δεν γίνεται στην τύχη. Η τύχη πιστεύω δημιουργήθηκε για να βγάλει τον εαυτό του ο άνθρωπος, από τα λάθη του. Λέμε ας πούμε δεν ευθύνομαι εγώ, αλλά η κακή μου τύχη. Όχι, εσύ ευθύνεσαι.

Όχι, διαφωνώ πως είναι πάντα θέμα επιλογής. Κάποιες φορές είναι καθαρά θέμα τύχης οι συναναστροφές. Δεν χρησιμοποιώ την λέξη τύχη με την εννοια του προδιαγεγραμμένου, ότι δηλαδή μια ανώτερη δύναμη καθόρισε την παρέα σου ή το οτιδήποτε. Χρησιμοποιώ την λέξη τύχη ως το τυχαίο γεγονός διάφορων ενδεχομένων.

θα μπορούσες να αποκλείσεις το ενδεχομενο της τυχαιότητας, αν όλοι οι άνθρωποι είχαν manual με προδιαγραφές και οδηγίες χρήσης, αλλά δυστυχώς, κάτι τέτοιο δε συμβαίνει.

Είναι τυχαία γεγονότα οι συναναστροφές και οι έρωτες, ή τουλάχιστον έτσι ξεκινούν. Από εκεί και πέρα, τα τυχαία γεγονόταν μπορεί να γίνουν επιλογές, υπο προϋποθέσεις. Από την άλλη, καρπούζι πας να διαλέξεις, το εξετάζεις προσεκτικά, το χτυπάς, κοιτάς το χώμα του, το κοτσάνι να είναι φρέσκο, το αγοράζεις και όταν πας στο σπίτι και το κόβεις σου βγαίνει αγουρίθρα. Πως να΄είσαι σιγουρος για έναν ανθρωπο;;

Επίσης, κατά την άποψή μου είναι πολύ σωστο να αναλογίζεται κάποιος τα λάθος πράγματα που έχουν συμβεί στη ζωή του, να αναλαμβάνει την ευθύνη για το μερίδιο ευθύνης που του αναλογεί, να το κάνει γνώση και να συνεχίζει. Από εκεί και πέρα, είναι λίγο υπερβολικό να ψάχνεις φταίχτες σε καταστάσεις, που πιθανότατα να μην έφταιγε και κανείς, όπως να λήξει ένας έρωτας ας πούμε. Είναι άσχημο να βιώνεις την λήξη ενός 'ερωτά, ή μιας ανθρώπινης σχέσης, γενικότερα. Αλλά και αυτό μέσα στη ζωή είναι, είναι και το άσχημο μέσα στη ζωή και το καλύτερο που έχει κάποιος να κάνει είναι να προχωρήσει στη ζωή του, γιατί πάντα θα συμβαίνουν πράγματα, όμορφα, άσχημα, αδιάφορα και το πιο χαλαρωτικό από όλα αυτά, είναι πως δε μπορούμε να ελέγξουμε ή να διαμορφώσουμε ή να καθορίσουμε ή να προεξοφλήσουμε οτιδήποτε εμπεριέχει αστάθμητους παράγοντες, που στη συγκεκριμένη περίπτωση, είναι η συμπεριφορά των άλλων ανθρώπων.

[kutchunie]

Έχεις δίκιο στα περισσότερα, όμως αν ήσουν στην ηλικία των 19, ίσως να συμφωνούσες μαζί μου. Βαριέται ο κόσμος να σκεφτεί, δεν το λέω απαξιωτικά, αλλά όταν έχεις την τεχνολογία πχ, γιατί να ανοίξεις βιβλίο; Κάπως έτσι είναι η κατάσταση. Ναι οι εμπειρίες μου είναι λίγες, αλλά έχω μάθει μέσα από την μοναξιά να παρατηρώ καλύτερα τους ανθρώπους και να ακούω καλύτερα, μιλώντας λίγο. Είμαι δίκαιος με όλους, θέλω όλοι να είναι δίκαιοι μαζί μου, ας πούμε επειδή μιλάω με ένα παιδί και αυτό το παιδί κάνει παρέα με εμένα, σαν παρέα δηλαδή, δεν κάλεσαν σε ένα πάρτι τους, το παιδί που μιλάω γιατί μιλάει με εμένα, άρα πάλι εγώ είμαι το πρόβλημά τους και αυτό το παραδέχτηκαν οι ίδιοι. Επειδή δεν έχω πολύ χρόνο, θα συνεχίσουμε την κουβέντα μας το βράδυ. Καλό σου απόγευμα :)

Δεν μπορείς να είσαι δίκαιος με όλους. Και αυτό, γιατί η δικαιοσύνη που ασκεί ο καθένας μας, είναι κάτι που στηρίζεται σε κάτι εντελώς προσωπικό που λέγετε προσωπική ηθική. Δεν εννοώ βέβαια τους νόμους του κράτους και το πόσο πιστά τους τηρούμε. Αυτό που λες πως δεν κάλεσαν σε κάποιο πάρτι τον φίλο σου, επειδή σου μιλά, είναι κι αυτό δίκαιο κατά την κρίση αυτού που σκέφτηκε να το κάνει. Κι αυτός βάσει της προσωπικής του ηθικής, επραξε το πιο δίκαιο, ως επι το πλείστον. Δεν δικαιολογώ ούτε παίρνω το μέρος κανενός.
Όταν όμως νοιώθεις πως είσαι θύμα κάποιας συμπεριφοράς που σε αδικεί, να ξέρεις πως μόνο από τον εαυτό σου μπορεί να περιμένεις να κερδίσει αυτό το δίκιο. Είτε κουβεντιάζεις με τον άλλο και αντιμετωπίζεις τη δική του αλήθεια κι αυτός την δική σου, είτε προστατεύεις τον εαυτό σου με το να απέχεις. Επιλογή είναι :)

[αλεξανδρος_77]

αρκετοι μου εχουν πει οτι ειμαι τυχερος αλλα μαλον επειδη δε πιστευω αυτη τη λεξη για αυτο και αυτη με κυνηγα συνεχως

και γω συμφωνω σε αυτο επιλογη ειναι οχι τυχη ειναι θεμα ποσο αναισθητος θα καταφερεις να εισαι και παρα οτι τρως ισως χυλοπιτες εσυ συνεχιζεις το βιολι σου σα να μη τρεχει τιποτα

[DL010117a]

Γεια σου εν οιδα, δεν καταφερα να σου απαντησω χτες, καλιο αργα παρα ποτε.
Σε αυτο το μηνυμα σου δειχνεις ολα οσα σε πειραξανε στα αληθεια και σε ωθησανε στο να γεμισεις το μυαλο σου με ενα σωρο γενικευσεις και θεωριες για να τα διαχειριστεις. Αλλα τα πραγματα ειναι απλα αμα καταλαβεις πως ηταν πολυ πολυ πολυ ΛΙΓΕΣ αυτες σου οι εμπειριες για να βγαλεις τα συμπερασματα που εβγαλες και μαλιστα ανουσιες. Αμα ησουν για χρονια σε καμια σχεση και γινοταν καμια στραβη να καταλαβαινα την εντονη σου απογοητευση σε σημειο να απορριπτεις την ιδεα του ερωτα και να λες πως ολος ο κοσμος ειναι μαλακες. Αλλα εσενα δεν σε ηθελαν δυο χλαμουτσες.
Νεες και αυτες, θελαν αλλα πραγματα, δεν ηξεραν πως να τα διαχειριζονται αυτα, τι να κανουμε, δεν σε θελανε.
Αυτο δεν σημαινει ομως σε καμια περιπτωση πως οποιες κοπελες εχουν καποια κοινα χαρακτηριστικα με αυτες τις πρωτες τυχουσες, οπως πχ την νιοτη η την απειρια η την εμπειρια η δε ξερω, δε σε θελουν η θα σε πληγωναν/απερριπταν.

Επισης που το ξερεις πως ο λογος οτι σου ειπε ψεμματα η αλλη ειναι επειδη θες να μιλας για εννοιες και ιδεες και αρα εισαι βαρετος και οχι το οτι απλα δεν της αρεσε η φατσα σου; Γουστα ειναι αυτα μπορει να μη της αρεσε η φατσα σου απλα, ε θα αρεσει σε καποια αλλη. Τι να κανουμε.
Το οτι πιστευεις πως δεν σε θελουν για παρεα οι συνομιληκοι σου επειδη παραεισαι σοφιστικε και τους πεφτει βαρυ η τους φαινεται βαρετο μηπως ειναι εκλογικευση δικη σου; Μπορει να διαισθανονται αυτη την ανωτεριλα και την επικριση που βγαζεις απεναντι τους, οτι αισθανεσαι πιο εξυπνος και καλος και με πιο βαθιες και ουσιαστικες αναζητησεις ξερω γω. Εδω εγω το διακρινω μεσα απο μια οθονη. Εσυ θα ηθελες για παρεα καποιον που πιστευει οτι ειναι καλυτερος απο εσενα και που νιωθει οτι για να κανει παρεα μαζι σου πρεπει να προσπαθησει να ειναι πιο "χαζος;" To dumb it down? Φυσικα και δεν θα ηθελες.
Τωρα δεν λεω οτι το κανεις αυτο απο κακια, καθολου, το πιστευω οτι εισαι μια χαρα ατομο. Απλα εχεις λιγο διαφορετικα ενδιαφεροντα και προτιμησεις που σε εμποδιζουν να συσχετιστεις ανετα με συνομιληκους σου και εφοσον συμβαινει αυτο και θα [B]ηθελες[/B να συσχετιστεις με συνομηλικους σου οπως ολοι οι ανθρωποι,] δυο επιλογες υπαρχουν για να ερμηνευσεις το οτι αυτη η λαχταρα σου δεν ικανοποιειται: ειτε εισαι εσυ ανεπαρκης, ειτε παραεισαι σκεφτομενος τυπος για τα μικρα τους μυαλουδακια... Και διαισθανομαι πως ισχυουν και τα δυο για εσενα....
Αν ειχες τον τροπο να κανεις ολα αυτα για τα οποια μιλας απαξιωτικα, ποσο σιγουρος εισαι οτι δεν θα σου αρεζαν; Επισης εχεις σκεφτει το ενδεχομενο να μην χρειαζεται οι βαθυτερες πνευματικες και φιλοσοφικες αναζητησεις σου να ερχονται σε συγκρουση με την τυπικη νεανικη ζωη; Και οτι απλα ειναι θεμα να μαθεις να διακρινεις ποτε ειναι η καταλληλη ωρα και στιγμη για αυτα και ποτε οχι; Βαρετα δεν ειναι αυτα οχι...το να ειναι το οποιοδηποτε πραγμα ομως το μονο πραγμα για το οποιο σκεφτεται και μιλαει καποιος ναι ειναι βαρετο...οχι μη ενδιαφερον, απλα κουραστικο. Και φυσικα και δεν εχεις καμια υποχρεωση να ευχαριστησεις κανεναν αλλον...αλλα εχεις υποχρεωση απεναντι στον εαυτο σου να ανοιξεις λιγο τους οριζοντες σου...

Δεν είπα ότι ο λόγος που δεν με ήθελαν εκείνες ήταν επειδή ενδιαφέρομαι για άλλα πράγματα από αυτά της ηλικίας μου. Αυτό το είπα για τις παρέες, όχι για τις σχέσεις. Κοίτα αν δεν είσαι μέσα στα στάνταρ της κοινωνίας, μετά σε απωθούν. Έτσι είναι δυστυχώς. Ξέρεις πως κρίνει η δική μου ηλικία; Σύμφωνα με τα ζώδια (μπορεί να σου φαίνεται ηλίθιο και είναι ηλίθιο, αλλά είναι κριτήριο αυτό), με το εάν έχεις όμορφο σώμα, όχι απαραίτητα γυμνασμένο αλλά όμορφο, να έχει όμορφο πρόσωπο με καλές αναλογίες, το ύψος παίζει μεγάλο ρόλο, ευτυχώς αυτό το έχω επειδή είμαι ψιλός, αλλά πρέπει να δεις τι λένε οι αντρές που δεν έχουν μεγάλο ύψος, να δεις τι λένε, που τους απορρίπτουν λόγο ύψους και τους λένε οι κοπέλες ότι τους απορρίπτουν λόγο ύψους, αυτό για εμένα λέγεται ρατσισμός. Να μην είσαι χοντρός φυσικά, ποιός θα ήθελε έναν χοντρό δίπλα του; Κανείς, όλοι είμαστε υπέρ των χοντρών, αλλά σε μια δεδομένη στιγμή, το γυμνασμένο σώμα υπερτερεί. Και γενικότερα και άλλα πολλά. Όσον αφορά για το θέμα του χαρακτήρα και της προσωπικότητας, θα δει η κοπέλα πως κινείται ο άντρας, τι φίλους έχει. Είναι βασικά για μία κοπέλα να γνωρίσει τους φίλους του αγοριού της. Το ξέρω αυτό, επειδή ήθελε να με παρουσιάσει ένας γνωστός μου στην κοπέλα του, επειδή ήθελε να γνωρίσει τους φίλους του. Έτσι πήγαμε σε ένα εστιατόριο (κυριλέ) όπως θα το έλεγε άλλος, αλλά ήμουν σε κάποια στιγμή f*ck my life, επειδή πολύ απλά, όταν βγαίνεις έξω και είναι ένα ζευγάρι, πρέπει και ο φίλος να έχει μια συνοδό, όχι απαραίτητα να είναι κοπέλα του, αλλά μια συνοδό και αυτοί πιανόντουσαν χεράκι χεράκι ή αγκαζέ και εγώ δίπλα στο τύπο. Καλά πέρασα φυσικά, αν και το κλίμα στην αρχή ήταν "βαρύ", αλλά έχω την τάση να ανοίγω κουβέντα και να κάνω το κλίμα πιο "ήπιο" από πριν, οπότε περάσαμε πολύ ωραία. Ο καθένας ζει την νεανική του ζωή, ανάλογα με τον χαρακτήρα του. Πολλά παιδιά είναι σαν εμένα κλειστά, που έχουν βαθύτερες αναζητήσεις. Άλλα έχουν παρέα όμως, επειδή αλλιωθήκαν στο διάβα των φιλιών και έτσι οι αρχικές τους αναζητήσεις πήγανε περίπατο, θα ξαναπιάσουν φυσικά τις φιλοσοφικές τους αναζητήσεις, στα 50-60 τους. Άλλοι είναι σαν εμένα κλειστοί με πνευματικές αναζητήσεις ή οχι, αλλά δεν έχουν παρέα, ούτε κοπέλα φυσικά. Αυτοί είναι η χειρότερη φάρα ανθρώπων. Σε δεδομένη στιγμή θα σε μαχαιρώσουν πισώπλατα επειδή στερήθηκαν αυτά που έχουν οι άλλοι, βγάζουν και κακία, με πολλούς από αυτούς έχω τσακωθεί, γιατί αν και εγώ είμαι έτσι, οι δικές μου φιλοσοφικές αναζητήσεις, δεν είναι εις βάρος των άλλων, ούτε πως θα τους καταστρέψω, αν και μου την έχουν κάνει αρκετοί άνθρωποι εδώ και 8 χρόνια. Κοίτα ναι, μου αρέσουν αυτά, όχι πως σε μια παρέα ανθρώπων δεν θα συζητήσω και άλλα πράγματα, απλά εμένα αυτά δεν με εκφράζουν. Εδώ ήθελα να πάμε σε ένα μπαράκι, επειδή μου άρεσε και δεν είχα ξαναπάει, τους παρακαλούσα επί 1-2 μήνες γι'αυτό κοίτα να δει φάση τώρα, όταν χωρίστικαν ευτυχώς οι δρόμοι μας, πήγαν εκείνοι σε αυτό το μπαράκι και φυσικά χωρίς εμένα γιατί τότε είχαμε τσακωθεί, όλα αυτά πριν 5 μήνες. Άρα κατάλαβες για τι κατάσταση μιλάμε.

[DL010117a]

Λες να μην υπηρξα 19 ρε συ; Και δεν περασαν δα και 50 χρονια, 5-6 χρονακια περασαν...
και σε καταλαβαινω. Ειχα κι εγω παρομοιες δυσκολιες και παρομοια πεισματα (λιγο νωριτερα απο εσενα) ωσπου με ενα δυο μπατσες της τυχης και αρκετες αλλαγες που γινονται με φυσιολογικο τροπο σε αυτες τις ηλικιες ηρθα στα συγκαλα μου...καταλαβαινω πολυ καλα για τι πραγμα μιλας.
Και σε πιστευω οτι κανεις αυτα που γραφεις, αλλα μηπως αντι να παρατηρουσες τους ανθρωπους να τους γνωριζες καλυτερα;
Ειναι δυσκολο να μαθεις να το κανεις αμα δεν σου ερχεται με φυσικο τροπο, κι εγω ακομα δυσκολευομαι αρκετα. Αλλα αμα ριξεις εσυ μεσα σου, - οχι απεναντι σε οποιονδηποτε αλλον- καθε αμυνα με την οποια προστατευτεις τον εαυτο σου, και οντως πραγματικα πιστεψεις οτι "εν οιδα οτι ουδεν οιδα" νομιζω θα νιωσεις λιιιιγο καλυτερα. Αυτη η φραση δεν αναφερεται στην συγχυση που αισθανεσαι, στο μπερδεμα...ουτε στην αεναη αναζητηση της γνωσης απαραιτητα...δες το και ως κατι που θα σε βοηθουσε να μην κρινεις τοσο ευκολα, να καταννοεις τους αλλους ως ατελεις ανθρωπους και να εισαι οκ με αυτο, οτι που ξερεις τι εννοουν, τι νιωθουν, τι θελουν, τι εχουν να προσφερουν...μηπως παρεξηγεις τους αλλους με την ιδια ευκολια που παρεξηγεισαι εσυ ο ιδιος απο τους αλλους; Προφανεστατα δεν γινεται να ειναι κανεις μεσα στο κεφαλι και τις σκεψεις και τα συναισθηματα κανενος. Οπως τωρα σου τα λεω αυτα και νιωθεις οτι ισως καπου αδικεισαι, οτι "που ξερεις τι νιωθω και τι σκεφτομαι, δε με ξερεις, καλα τα λες σχετικααα αλλα δε καταλαβαινεις ακριβως" ετσι μπορει να νιωθει και η καθε χλαμουτσιτσα κοπελα που σου λεει ψεμματα για να σε αποφυγει. Σταματα να θελεις να μπεις στο μυαλο των αλλων, παντα καπου θα τους αδικησεις εστω λιγουλακι...οποτε αντι να ερμηνευεις τα κινητρα και τα θελω και την κοσκοθεωρια των αλλων κρινοντας απο τις επιλογες τους και κολλωντας τους μια ταμπελιτσα μηπως θα ηταν καλυτερα να ακολουθουσες την τακτικη "εχω μια σχετικη εντυπωση για αυτο το ατομο αλλα δεν μπορω να ξερω, μηπως καλυτερα να τον/την ρωτησω τι ισχυει η να τον/την αφησω να το εκφρασει πρωτα"?
Πχ δεν μπορεις να ξερεις τι μπορει να σκεφεται η να αισθανεται η καθε κοπελιτσα επειδη ανηκει στην "νεολαια" που" ειναι ρηχη και χαζη και και και"...ξερεις, απο εξω σε καποιον τριτο φαινεσαι κι εσυ να ταιριαζεις τελεια σε αυτο το συνολο, στη ταμπελιτσα του νεολαιου που δε ξερει τη τυφλα του ουτε τι θελει και ψαχνεται...αλλα δεν νιωθεις οτι αδικεισαι απο αυτην;
Ε για αυτο τον λογο προσπαθησε να πιστεψεις οτι δεν εχεις ολες τις απαντησεις για το τι ειναι, τι θελουν και τι μπορουν οι αλλοι.

Το πρόβλημα σε αυτό που εύστοχα περιγράφεις, είναι πως πάντα είχα τους άλλους ως τέλειους και έτσι τους κρίνω, με βάση την τελειότητα. Αυτό μου πέρασαν στο σχολείο και ο μοναδικός μη τέλειος, ήμουν εγώ. Εγώ θεωρούσα πως είμαι το πρόβλημα και αυτή ήταν μια πρόχειρη εξήγηση ενός παιδιού γυμνασίου, όταν περνούσαν οι άλλοι καλά και εγώ όχι. Άρα λέω τότε, αυτοί είναι οι καλοί και εγώ δεν είμαι, γι'αυτό και δεν με προτιμούν είτε για παρέα, είτε για σχέση. Ηλίθιο το ξέρω, αλλά έτσι το σκεφτόμουν τότε. Η κριτική που βγάζω, σε άλλους ή η κακή συμπεριφορά που βγάζω άθελά μου ή τα άσχημα λόγια που βγάζω, όπως έκανα εδώ σε ένα άλλο θέμα, με την κοπέλα Β που ξεγυμνώθηκε, είναι οι συμπεριφορές άλλων απέναντί μου. Έτσι όπως κάνω τώρα, έτσι με αντιμετώπιζαν κάποτε τα παιδιά. Με έκριναν και με κατηγορούσαν και άθελά μου, ασυναίσθητα μου βγαίνει το ίδιο, έτσι κατέντησα απόλυτος, που μέσα από όλα αυτά αυτό βγαίνει, η απολυτότητα, που πολλοί μου το έχουν πει αυτό που με ξέρουν από κοντά, αλλά μου το λέτε και εσείς που δεν με γνωρίζετε παρά μόνο μέσα από τον γραπτό λόγο και το ξέρω και εγώ πως είναι μεγάλο μειονέκτημα αυτό, αλλά μου βγαίνει. Όσον αφορά για την φράση του Σωκράτη, έπρεπε να διαβάσεις την σωκρατική ειρωνία και αυτή η φράση συγκαταλέγεται στην σωκρατική ειρωνία, εννοώντας το αντίθετο. Αυτό φαίνεται και μέσα από την διαλεκτική ή την μαιευτική μέθοδο που χρησιμοποιεί ο Σωκράτης, που θεωρεί ότι όλοι οι άνθρωποι γνωρίζουμε την αλήθεια, αλλά θα προσθέσω εγώ, την αλήθεια του Σωκράτη όχι την δική μας, γιατί είχε την ικανότητα ο Σωκράτης να ακούει από εσένα τις αλήθειες που ήθελε εκείνος να ακούσει από εσένα. Ωραίος τύπος, σίγουρα θα έκανα παρέα με έναν τέτοιο τύπο, αλλά έχει πεθάνει κάτι αιώνες τώρα. Σίγουρα το έχω σκεφτεί και αυτό, τι σκέφτονται οι άλλοι για εμένα, εκεί που έχω καταλήξει είναι ότι με θεωρούν κομπλεξικό (μερικοί μου το έχουν πει και αυτό), απόλυτο, συναισθηματικά ασταθής και καμιά φορά κακό. Αλλά δεν θεωρώ πως βγάζω κακία σε καμία περίπτωση, ίσα ίσα που είμαι άνθρωπος που θα βοηθήσω ακόμη και τον εχθρό μου. Τα άλλα ισχύουν πράγματι.

[DL010117a]

Δεν μπορείς να είσαι δίκαιος με όλους. Και αυτό, γιατί η δικαιοσύνη που ασκεί ο καθένας μας, είναι κάτι που στηρίζεται σε κάτι εντελώς προσωπικό που λέγετε προσωπική ηθική. Δεν εννοώ βέβαια τους νόμους του κράτους και το πόσο πιστά τους τηρούμε. Αυτό που λες πως δεν κάλεσαν σε κάποιο πάρτι τον φίλο σου, επειδή σου μιλά, είναι κι αυτό δίκαιο κατά την κρίση αυτού που σκέφτηκε να το κάνει. Κι αυτός βάσει της προσωπικής του ηθικής, επραξε το πιο δίκαιο, ως επι το πλείστον. Δεν δικαιολογώ ούτε παίρνω το μέρος κανενός.
Όταν όμως νοιώθεις πως είσαι θύμα κάποιας συμπεριφοράς που σε αδικεί, να ξέρεις πως μόνο από τον εαυτό σου μπορεί να περιμένεις να κερδίσει αυτό το δίκιο. Είτε κουβεντιάζεις με τον άλλο και αντιμετωπίζεις τη δική του αλήθεια κι αυτός την δική σου, είτε προστατεύεις τον εαυτό σου με το να απέχεις. Επιλογή είναι :)

Ναι αλλά το δίκαιο, είναι μια αόριστη έννοια, γι'αυτό και έχουμε καταλήξει ως πλειοψηφία πάντα, έχουμε καταλήξει ότι "Δίκαιο είναι το σε κάθε περίπτωση ορθό". Αυτός είναι ο ορισμός του δίκαιου που θα τον βρεις σε αρκετά βιβλία, τέτοιου περιεχομένου. Το ορθό όμως είναι αυτό που πηγαίνει σύμφωνα με την πλειοψηφία των ανθρώπων. Η πλειοψηφία λοιπόν θα έκρινε ότι αυτή η πράξη του 35αρι να μην πάρει στο πάρτι, ένα φίλο ή γνωστό μου επειδή μου μιλάει, δείχνει για τους περισσότερους ανθρώπους μια λανθασμένη πράξη και μια κακία. Άρα το δικαίο σε αυτή την περίπτωση, είναι απέναντί του.