Συνεχής απογοήτευση!!! Απορίες, διαπιστώσεις και αδικία!

[imagine]

Ακούγοντας συμμετέχεις στο θάψιμο. Έστω όχι ενεργά, απλώς παθητικά. Συμμετέχεις ανεχόμενη τις πισώπλατες κακίες για κάποιον φίλο/φίλη σου. Το καλύτερο κατά τη γνώμη μου είναι να κόψεις την κουβέντα: "δε θέλω να μου κατηγορείς τον τάδε/την τάδε, τι τα λες σε μένα? πες τα στον ίδιο" Κάπως έτσι. Το εφαρμόζω απαρεγκλίτως κάθε φορά που ξεκινάει μια απ τις φίλες μου το θάψιμο για κάποιαν άλλη φίλη που δεν πολυχωνεύει.

[Del-To-21042020a]

Παιδια δεν είναι απαραίτητα για φίλους-φίλους μου..ακόμα και άτομα με τα οποία κάνω παρέα στη σχολή. Που γνωρίζονταν και από πριν μεταξύ τους. Μετά φυσικά καταλαβαίνω οτι το κάνουν και σε μένα σχολιάζοντας με σε άλλους.

[Del-To-21042020a]

Και ειμαι σε μια πολυ δυσκολη φάση τώρα, δεν νιώθω οτι έχω κάποιον φίλο αληθινό. φυσικά αυτές είναι απο αλλού και μου μένει ένα έτος και τέλος. Όμως δεν ξέρω αν μπορώ να ανεχτώ να με κοροιδεύουν μπροστά στα μάτια μου. και δεν ξέρω πως να βρω πάλι άλλη παρέα τους γνωρίζω όλους πάνω κάτω στη σχολή και δεν νομίζω οτι ταιριάζω με κάποιον.

[λουλούδι]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

[kutchunie]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

Αν επειδή εσύ έχεις θυμό με κάποιον που σε έχει πειράξει, δεν έχειςτα κότσια να του το πεις στα ίσια΄και να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, ή ακόμα χειρότερα, αν κάθεσαι και θάβεις έναν άνθρωπο που χρησημοποιείς για να βγαίνεις από το σπίτι και να πίνεις καφέ, γιατί εγώ για τέτοια θάψιμο μίλησα κι εσύ πετάχτηκες και σχολίασες, τότε δεν φταίω εγώ με το να μην αντιμετωπίζεις τα προβλήματα σου και το ρίχνεις στο κουτσομπολιό, εκτός κι αν εχεις λυμένα τα προβλήματά σου και θες να λύσεις και των υπολοίπων, οπότε πάσσο.

[giorgos panou]

Δεν ξέρω καν από που να αρχίσω.. έχω πέσει ψυχολογικά στο πάτωμα και αν τις πρώτες φορές ήταν δύσκολο να σηκωθώ, τώρα μου μοιάζει ανεπανόρθωτο. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω και ούτε πως να το αλλάξω και να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση. Όποιοι έχετε διαβάσει και προηγούμενα θέματα μου καταλαβαίνετε πάνω-κάτω. Για κάποιον ίσως μπορεί να φανεί και αστείο. Αλλά για μένα είναι σαν να καταρρέει ο κόσμος γύρω μου και να μην μπορώ να κάνω τίποτα. Έχω απογοητευτεί τόσο πολύ από τους ανθρώπους γύρω μου που δεν εμπιστεύομαι ούτε τη σκιά μου που λένε.

Ξέρω οτι μένοντας ένας άνθρωπος κλειστός και εσωστρεφής παρατείνω αυτό που ζω, όμως έχω κάνει αρκετές προσπάθεις και νομίζω οτι έχω υπερβεί τις αντοχές μου. Και αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο είναι οτι κάθε φορά που υποψιάζομαι κάτι πέφτω πάντα μέσα. Κάθε φορά και επενδύω σε καινούριες "φιλίες" πάντα είναι οι λάθος άνθρωποι ή κάνω εγώ κάτι λάθος (;)
Νιώθω υπερβολική μοναξιά κι ας έχω και 1-2 άτομα να βγω έξω για ένα καφέ. Δεν έχω καν κίνητρο να κάνω κάτι για μένα. Απλά ξημερώνει περνάω την μέρα μου βραδιάζει, κοιμάμαι και ξαναμανα τα ίδια. Είναι δύσκολο να μην έχεις και έναν άνθρωπο έμπιστο να μοιραστείς όσα σου συμβαίνουν. Θα μιλήσω με την μαμά μου, θα με συμβουλέψει αλλα μέχρι εκεί. Δεν νιώθω την στήριξη, δεν μπορούν να νιώσουν αυτό που νιώθω εγώ γιατί για αυτούς δεν είναι κάτι σημαντικό.

Λύστε μου και μια απορία ακόμη;! Γιατί ο καλός άνθρωπος πάντα κατηγορείται για πράγματα που δεν ευθύνεται.; Δίνω ένα σύντομο παράδειγμα. Παρέα 3-4 ατόμων. Ανεξαρτήτου φύλου. 3 αρκετά κοινωνικοί και με αυτοπεποίθηση άνθρωποι και ένας εσωστρεφής με χαμηλή αυτοεκτίμηση, χαμηλών τόνων. Εγώ, δηλαδή η εσωστρεφής έχοντας υπάρξει σε τέτοιες παρέες αρκετές φορές έχω διαπιστώσει το εξής. Επειδή δεν φημίζομαι και για την πολυλογία μου τυχαίνει να θεωρούμαι μέσα σε μια παρέα η πιο έμπιστη και ορθώς. Οι περισσότεροι λοιπόν μπορεί να έρχονταν να μουν σχολιάσουν είτε αρνητικά μερικές φορές ή ακόμη και χωρίς κακή πρόθεση κάποιον από τους υπόλοιπους της παρέας. Εννοείται οτι δεν άνοιγα το στόμα μου να πω τίποτα σε κανέναν είτε έκανε ένα απλό σχόλιο είτε έκραζε κάποιον και όχι μόνο για τον λόγο του οτι είμαι έμπιστη αλλά και γιατί δεν ήθελα να δημιουργώ φασαρίες και να είμαι κι εγώ αυτή η αιτία. Ακόμη πιστεύω οτι δεν είμαι εγώ αυτή που θα προσπαθήσω να ανοίξω τα μάτια του διπλανου μου λέγοντας του ποιος και πως τον κριτικάρει (καλώς η κακώς) γιατί θεωρώ κάθε άνθρωπο αρκετά έξυπνο για να καταλάβει ο ίδιος τι ανθρώπους έχει δίπλα του. Διαπιστώνω όμως οτι όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο με τους άλλους, προσπαθούν να το παίξουν καλοί φίλοι ενημερώνοντας ο ένας τον άλλον για το τι είπε ο καθένας και για ποιον. Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό. Και ύστερα τα βάζουν όλοι μαζί με αυτόν που ουσιαστικά έχει ακούσει τα πάντα από τους πάντες και χωρίς να έχει πει τίποτε σε κανέναν απο αυτά που έχει ακούσει, κατηγορείται για κάτι που είπε χωρίς να σχολιάζει κανέναν, λέγοντας απλά την άποψη του για μια κατάσταση. Αυτό μεταφέρεται κλασικά απο τους "καλούς σαμαρήτες "και ξεκινά η παρεξήση και κάπου εκεί έρχεται και το τέλος της "φιλίας". Μπορείτε λοιπόν να μου εξηγήσετε τον λόγο που το λένε ή ακόμη και γιατί παρεξηγούνται κι ακόμη κι αν παρεξηγούνται εφόσον είναι φίλοι γιατί δεν ρωτάνε άμεσα αυτόν που έκανε το σχόλιο τι εννοούσε και γιατί το είπε.

Ένα ενδεχόμενο που έχω σκεφτεί είναι οτι όποιος είναι εσωστρεφής και γενικά αδύναμος χαρακτήρας, οπότε και πιο έυκολα χειρίσιμος όπως κι εγώ που δεν γίνομαι αυτοκόλλητη με τον όποιο φίλο μου και κρατώ ουδέτερη στάση.. ακόμη και σε σχόλια που γίνονται για τρίτους δεν συμμετέχω όπως κι εκείνοι γιατί δεν είναι του χαρακτήρα μου. Οπότε θεωρούν οτι δεν είμαι "ένα" με αυτούς και με κάνουν πέρα. Έχω περάσει λοιπόν ήδη απο 2-3 τέτοιες παρέες και συμβαίνει το ίδιο συνεχώς πράγμα. Τι συμβαίνει δεν μπορω να καταλάβω;

καλησπέρα φιλεμου
Μην και σε παρηγορω, επειδή υπαρχουν κι χειροτερα από αυτά που περνας-στο λεω ώστε να νιωσεις ότι εισαι καλα σε σχεση με αλλους - λοιπον! στα 36μου ! φαληρησε η εταιρεια οπου δουλευα στο εξωτερικο, με αποτελλεσμα ο τραπεζικος λογαριασμος οπου πηγαιναν οι αποταμιεύσεις μου ολες ΝΑ ΧΑΘΟΥΝ! δεν ηταν πολλα αλλα για μενα ηταν ο κοπος μου στη ξενιτιά κατω από 10,000 ε, αλλα για μενα ηταν σημαντικο ποσο! μετα, καταγγελθηκε μια επυταγη από το μαγαζι οπου είμαι συμετοχος! μου κατασχεσαν το αμαξι, τη δευτερα εχω δικη κι δεν εχω ουτε για δικηγορο!! δικηγορο οπου με το που εμαθε ότι είμαι πλεον μπαντηρης αλλαξε χαρακτηρα σαν το χαμελεωντα μεσα στην ζουγκλα!! πολλοι 'φιλοι' ξαφνου δεν παιρνουν ουτες τηλεφωνο!! αλλα ατομα οπου τους ειχα δανισει λεφτα δεν εχουν -ετσι λενε- ,τι να σου πω?? ότι οσους μεχρι πριν λιγους μηνες τους κερναγα ποτα κι αλλα ξαφνου δεν με γνοριζουν?? ότι στην γειτωνια οπου μεγαλωσα λενε κουτσομπολια κι με πολλη παραμυθι??
Υπαρχουν λοιπον πολλα χειροτερα, ενδεχόμενος σε λιγο καιρο να μπω φυλακη! ,1!! το μονο που καταλαβα είναι ότι ξαφνου βρεθηκαν διπλαμου κι μου συμπαρασταθηκαν ανθρωποι οπου δε το περιμενα πωτες !!! στα δυσκολα δειχνει ο ανθρωπος τι είναι!! μεχρι πριν λιγες μερες σκεφτομουν να βαλω τελος σε όλα!! αλλα δεν αξιζει, για κυριο λογο, ότι αν το καμω καποιοι θα χαρουν εε δεν θα τους καμω την χαρη ακομα!!
για αυτό μην μασας!! αφου εχεις την υγεια την πνευματικη μην φοβάσαι !!

[elisabet]

Δεν ξέρω καν από που να αρχίσω.. έχω πέσει ψυχολογικά στο πάτωμα και αν τις πρώτες φορές ήταν δύσκολο να σηκωθώ, τώρα μου μοιάζει ανεπανόρθωτο. Δεν ξέρω τι πρέπει να κάνω και ούτε πως να το αλλάξω και να ξεφύγω από αυτή την κατάσταση. Όποιοι έχετε διαβάσει και προηγούμενα θέματα μου καταλαβαίνετε πάνω-κάτω. Για κάποιον ίσως μπορεί να φανεί και αστείο. Αλλά για μένα είναι σαν να καταρρέει ο κόσμος γύρω μου και να μην μπορώ να κάνω τίποτα. Έχω απογοητευτεί τόσο πολύ από τους ανθρώπους γύρω μου που δεν εμπιστεύομαι ούτε τη σκιά μου που λένε.

Ξέρω οτι μένοντας ένας άνθρωπος κλειστός και εσωστρεφής παρατείνω αυτό που ζω, όμως έχω κάνει αρκετές προσπάθεις και νομίζω οτι έχω υπερβεί τις αντοχές μου. Και αυτό που με στεναχωρεί περισσότερο είναι οτι κάθε φορά που υποψιάζομαι κάτι πέφτω πάντα μέσα. Κάθε φορά και επενδύω σε καινούριες "φιλίες" πάντα είναι οι λάθος άνθρωποι ή κάνω εγώ κάτι λάθος (;)
Νιώθω υπερβολική μοναξιά κι ας έχω και 1-2 άτομα να βγω έξω για ένα καφέ. Δεν έχω καν κίνητρο να κάνω κάτι για μένα. Απλά ξημερώνει περνάω την μέρα μου βραδιάζει, κοιμάμαι και ξαναμανα τα ίδια. Είναι δύσκολο να μην έχεις και έναν άνθρωπο έμπιστο να μοιραστείς όσα σου συμβαίνουν. Θα μιλήσω με την μαμά μου, θα με συμβουλέψει αλλα μέχρι εκεί. Δεν νιώθω την στήριξη, δεν μπορούν να νιώσουν αυτό που νιώθω εγώ γιατί για αυτούς δεν είναι κάτι σημαντικό.

Λύστε μου και μια απορία ακόμη;! Γιατί ο καλός άνθρωπος πάντα κατηγορείται για πράγματα που δεν ευθύνεται.; Δίνω ένα σύντομο παράδειγμα. Παρέα 3-4 ατόμων. Ανεξαρτήτου φύλου. 3 αρκετά κοινωνικοί και με αυτοπεποίθηση άνθρωποι και ένας εσωστρεφής με χαμηλή αυτοεκτίμηση, χαμηλών τόνων. Εγώ, δηλαδή η εσωστρεφής έχοντας υπάρξει σε τέτοιες παρέες αρκετές φορές έχω διαπιστώσει το εξής. Επειδή δεν φημίζομαι και για την πολυλογία μου τυχαίνει να θεωρούμαι μέσα σε μια παρέα η πιο έμπιστη και ορθώς. Οι περισσότεροι λοιπόν μπορεί να έρχονταν να μουν σχολιάσουν είτε αρνητικά μερικές φορές ή ακόμη και χωρίς κακή πρόθεση κάποιον από τους υπόλοιπους της παρέας. Εννοείται οτι δεν άνοιγα το στόμα μου να πω τίποτα σε κανέναν είτε έκανε ένα απλό σχόλιο είτε έκραζε κάποιον και όχι μόνο για τον λόγο του οτι είμαι έμπιστη αλλά και γιατί δεν ήθελα να δημιουργώ φασαρίες και να είμαι κι εγώ αυτή η αιτία. Ακόμη πιστεύω οτι δεν είμαι εγώ αυτή που θα προσπαθήσω να ανοίξω τα μάτια του διπλανου μου λέγοντας του ποιος και πως τον κριτικάρει (καλώς η κακώς) γιατί θεωρώ κάθε άνθρωπο αρκετά έξυπνο για να καταλάβει ο ίδιος τι ανθρώπους έχει δίπλα του. Διαπιστώνω όμως οτι όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο με τους άλλους, προσπαθούν να το παίξουν καλοί φίλοι ενημερώνοντας ο ένας τον άλλον για το τι είπε ο καθένας και για ποιον. Δεν μπορώ να το καταλάβω αυτό. Και ύστερα τα βάζουν όλοι μαζί με αυτόν που ουσιαστικά έχει ακούσει τα πάντα από τους πάντες και χωρίς να έχει πει τίποτε σε κανέναν απο αυτά που έχει ακούσει, κατηγορείται για κάτι που είπε χωρίς να σχολιάζει κανέναν, λέγοντας απλά την άποψη του για μια κατάσταση. Αυτό μεταφέρεται κλασικά απο τους "καλούς σαμαρήτες "και ξεκινά η παρεξήση και κάπου εκεί έρχεται και το τέλος της "φιλίας". Μπορείτε λοιπόν να μου εξηγήσετε τον λόγο που το λένε ή ακόμη και γιατί παρεξηγούνται κι ακόμη κι αν παρεξηγούνται εφόσον είναι φίλοι γιατί δεν ρωτάνε άμεσα αυτόν που έκανε το σχόλιο τι εννοούσε και γιατί το είπε.

Ένα ενδεχόμενο που έχω σκεφτεί είναι οτι όποιος είναι εσωστρεφής και γενικά αδύναμος χαρακτήρας, οπότε και πιο έυκολα χειρίσιμος όπως κι εγώ που δεν γίνομαι αυτοκόλλητη με τον όποιο φίλο μου και κρατώ ουδέτερη στάση.. ακόμη και σε σχόλια που γίνονται για τρίτους δεν συμμετέχω όπως κι εκείνοι γιατί δεν είναι του χαρακτήρα μου. Οπότε θεωρούν οτι δεν είμαι "ένα" με αυτούς και με κάνουν πέρα. Έχω περάσει λοιπόν ήδη απο 2-3 τέτοιες παρέες και συμβαίνει το ίδιο συνεχώς πράγμα. Τι συμβαίνει δεν μπορω να καταλάβω;

Θα συμφωνήσω με τους προηγούμενους που σου είπαν ότι έχεις ευθύνη για το θάψιμο κι ας μην παίζεις ενεργό ρόλο. Και μόνο που δέχεσαι να ακούς το θάψιμο που κάνει κάποιος για κάποιον άλλον σε κάνει συνένοχο. Δεν χρειάζεται να μαλώσεις για αυτό, μπορείς με ωραίο τρόπο να πεις στον άλλον όταν καταλάβεις ότι έχει τέτοια διάθεση οτι νιώθεις άβολα σε αυτές τις συζητήσεις και ότι θεωρείς πιο σωστό να τα πει στον ίδιο και πίστεψε με αν δείξεις ότι δεν πρόκειται να πάρεις μέρος σε όλο αυτό, δεν θα σε ξαναενοχλήσουν. Αυτό απαιτεί από μερια σου όμως σταθερή στάση και όπως δεν θα δέχεσαι εσύ να ακους για άλλους, με τον ίδιο τρόπο δεν θα δέχεσαι ούτε να έρθουν να σου πουν τι ειπώθηκε για σένα πχ πίσω από την πλάτη σου. Γιατί πάλι η λογική είναι ίδια. Αυτός που θα έρθει να στο πει έδωσε το δικαίωμα σε κάποιον να σε θάψει άρα δεν είναι φίλος σου.

Όταν υπάρχει τέτοιο κλίμα σε μια παρέα, είναι πολύ λογικό να νιώθεις μοναξιά κι ότι δεν έχεις κάπου να στηριχτείς ή να νιώσεις ότι δένεσαι. Η αλήθεια είναι πως δεν είναι εύκολο να συναντήσεις ανθρώπους που να ταιριάζεις και να μπορέσεις να είσαι πραγματικά φίλος, μάλλον χρειάζεται και λίγη τύχη σε αυτό.

Επειδή αναρωτιέσαι όμως τι μπορεί να κάνεις λάθος - αν κάνεις- το μόνο που μπορώ να σκεφτώ από αυτά που μας είπες είναι αυτό που σου είπα. Και ίσως αυτή η μεγάλη σου ανάγκη να βρεις φίλους είναι τελικά που σε οδηγεί στο να κάνεις βιαστικές επιλογές και τελικά να απογοητεύεσαι. Κανονικά τα άτομα που περιγράφεις θα έπρεπε να τα έχεις απορρίψει εσύ ως φίλους πριν σε κατηγορήσουν δηλαδή και μόνο από το γεγονός οτι ο ένας έλεγε για τον άλλον πίσω από την πλάτη του και να έχεις κρατήσει απόσταση.

Προσπάθησε να βάζεις τα όρια σου στο τι είδους φιλία θες και στο τι σε εκφράζει ως άνθρωπο και αν δεις οτι αυτά ξεπερνιούνται προχώρα παρακάτω, υπάρχουν πολλά είδη ανθρώπων γύρω μας, σίγουρα θα βρεις κάποιους που να ταιριάζουν με σένα αρκεί να μην αναλώνεσαι και να μην ξοδεύεις τον χρόνο σου άσκοπα σε καταστάσεις που δεν σε εκφράζουν.

[λουλούδι]

το μήνυμα τροποποιήθηκε από τη διαχείριση για παραβίαση των όρων χρήσης.

Αν επειδή εσύ έχεις θυμό με κάποιον που σε έχει πειράξει, δεν έχειςτα κότσια να του το πεις στα ίσια΄και να υπερασπιστείς τον εαυτό σου, ή ακόμα χειρότερα, αν κάθεσαι και θάβεις έναν άνθρωπο που χρησημοποιείς για να βγαίνεις από το σπίτι και να πίνεις καφέ, γιατί εγώ για τέτοια θάψιμο μίλησα κι εσύ πετάχτηκες και σχολίασες, τότε δεν φταίω εγώ με το να μην αντιμετωπίζεις τα προβλήματα σου και το ρίχνεις στο κουτσομπολιό, εκτός κι αν εχεις λυμένα τα προβλήματά σου και θες να λύσεις και των υπολοίπων, οπότε πάσσο.

Ρε συ, αντε να βρισεις καναν αλλον και μην το παιζεις καλυτερη μου γιατι ειδαμε πως μου μιλας, πρασινισες απο το κακο σου!!!!!!!! Αντε απο κει ο καθε πικραμενος λεει την παπαρια του! Λιγη ευγενεια δεν βλαπτει δεν σ'εμαθαν τροπους οι δικοι σου;; Αυτος που θα θαψω εγω δεν ειναι αθωος φυσικα κατι θα μου 'χει κανει αν θαψω εναν αθωο τοτε να 'ρθεις να μου την πεις!

[kutchunie]

Ρε συ, αντε να βρισεις καναν αλλον και μην το παιζεις καλυτερη μου γιατι ειδαμε πως μου μιλας, πρασινισες απο το κακο σου!!!!!!!! Αντε απο κει ο καθε πικραμενος λεει την παπαρια του! Λιγη ευγενεια δεν βλαπτει δεν σ'εμαθαν τροπους οι δικοι σου;; Αυτος που θα θαψω εγω δεν ειναι αθωος φυσικα κατι θα μου 'χει κανει αν θαψω εναν αθωο τοτε να 'ρθεις να μου την πεις!

..............................

[λουλούδι]

Δεν σε εβρισα ουτε σε μειωσα, επανελαβα οσα είπες, σε όρους πραγματικότητας. Αν νοιωθεις προσβεβλημενη, κανε κάτι γι αυτο, γιατί με την γκρίνια και το θάψιμο, βλέπεις πολύ καλά, ότι δουλειά δε γινετε. Ακομα και σε ενα φορουμ σε πήρανε χαμπάρι, ε το ιδιο συμβαινει κ εκτος. Μην αναρωτιεσαι μετα που δεν σε παιζουνε τα αλλα παιδακια

Τα αλλα παιδακια δεν με παιζουνε γιατι ειναι κακα. Και δεν με πηρε κανεις χαμπαρι εγω το ειπα απο μονη μου τωρα τι λες εσυ που τα βγαζεις απο το μυαλο σου..........

[kutchunie]

........................

[λουλούδι]

Ναι,βγαζω απο το μυαλο μου οσα λες... καλη τυχη, τι αλλο να πω

Εγω δεν σ'εβρισα ουτε σου ειπα οτι σε εχουν καταλαβει ολοι στο φορουμ αυτο απο που το συμπερανες; Και οτι θαβω δεν με κανει κακο ανθρωπο, γιατι θαβω κακους ανθρωπους! Ποσες φορες κατηγορω εγω τον εαυτο μου και τελικα πεφτω μεσα για τους αλλους και θα μου πεις εσυ που ουτε με ξερεις ολα αυτα που μου ελεγες που με εθαβες δημοσιως; Εσυ εισαι καλυτερη δηλαδη;

[kutchunie]

..................................

[λουλούδι]

Παντως κι αυτο να σε "αναγκάζουν" να θαβεις πίαω απο την πλάτη τους ενω εσυ δεχεσαι κάθε άποψη και δεν βρίζεις οταν σου λένε κατι που δε σου αρέσει αλλα κάνεις κομπλιμένυα τυπου λες @@ριες, ειναι μεγαλη αδικία ρε παιδι μου...

Και τωρα τελος, μην μου ξαναπευθυνθεις

Ρε αντε παρατα μας...........

[kutchunie]

.............................