συνεντευξεις και πτησεις

[variemenagrafo]

Καλημέρα,

Είμαι 28 ετών και από τα 22 ζούσα έξω. Κυρίως Λονδίνο και Μαντσεστερ. Τον Μάρτη γύρισα Ελλάδα για προσωπικούς λόγους. Στόχος μου ήταν να κάνω ένα διάλειμμα και να ξαναγυρίσω Λονδίνο. Δυστυχώς όμως λόγω μπρεξιτ είναι πολύ δύσκολα τα πράματα στον τομέα μου. Με έχει πάρει λίγο από κάτω που δεν βρίσκω κάτι αλλά μου συμβένει κάτι που παλιά δεν το είχα...Θέλω να γυρίσω Λονδίνο αλλά στέλνω και αλλού αιτήσεις. Με κάλεσαν να πάω Κύπρο για μια συνεντευξη πριν ένα μήνα και τελευταία στιγμή δεν πήγα. Φοβήθηκα και την πτήση και την δουλειά. Και σκέφτηκα πως δεν ξέρω κανέναν εκεί και πανικοβλήθηκα. Τώρα με κάλεσαν να πάω Ελβετία μεθαύριο, και ενώ έκοψα εισητήριο και όλα..σήμερα δεν μπόρεσα να κοιμηθώ από πανικό...Είμαι σίγουρη πως θα πέσει το αεροπλάνο και πως τη δουλειά δεν την ξέρω. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω πολλα από αυτή τη δουλειά, αλλα δεν μπορώ να ησυχάσω. Με έχει πιάσει κάτι και δεν θέλω να πάω. Κλαίω, είμαι σε πανικο, και δεν μπορώ να αποφασίσω. θεωρώ πως αν πάω θα συμβεί κάτι κακ΄π και πως αν δεν πάω θα χάσω τη καλύτερη ευκαιρία της ζωής μου και δεν θα ξαναβρώ δουλειά. Όλα αυτά δεν τα είχα παλίοτερα. Άλλαζα πολύ εύκολα δουλείες και άρπαζα ευκαιρίες. Τώρα ολες οι επιλογές μου νομιζω πως είναι λάθος. Νιώθω πως είμαι εγκλωβισμένη.

[Έρις]

Βρίσκεσαι σε μία κατάσταση άγχους είναι φανερό από αυτά που γράφεις. Προς στιγμήν θα σου πρότεινα να το αντιμετωπίσεις λίγο μπακαλίστικα και να αρπάξεις την ευκαιρία... να μιμηθείς τον παλιό σου εαυτό! Όσο μεγαλώνουμε αντιλαμβανόμαστε διαφορετικά τα πράγματα και δεν έχουν όλες οι καταστάσεις την ίδια βαρύτητα... ενδεχόμενως τώρα να είσαι λίγο πιο άκαμπτη όσον άφορα την εργασία και τον τρόπο που διαχειρίζεσαι τις καταστάσεις σε αυτό τον τομέα. Αναφορικά, με την φοβία που εμφανίστηκε, είναι μασκαρεμένο άγχος, αν όντως σε κάνει δυσλειτουργική, ίσως χρειαστείς βοήθεια.

[pavlosla]

δε μας ειπες τη δουλεια κανεις;

[variemenagrafo]

δε μας ειπες τη δουλεια κανεις;

δεν βλεπω καποιο ιδιαιτερο λογο

[απελπισμένη 22]

Καλημέρα,

Είμαι 28 ετών και από τα 22 ζούσα έξω. Κυρίως Λονδίνο και Μαντσεστερ. Τον Μάρτη γύρισα Ελλάδα για προσωπικούς λόγους. Στόχος μου ήταν να κάνω ένα διάλειμμα και να ξαναγυρίσω Λονδίνο. Δυστυχώς όμως λόγω μπρεξιτ είναι πολύ δύσκολα τα πράματα στον τομέα μου. Με έχει πάρει λίγο από κάτω που δεν βρίσκω κάτι αλλά μου συμβένει κάτι που παλιά δεν το είχα...Θέλω να γυρίσω Λονδίνο αλλά στέλνω και αλλού αιτήσεις. Με κάλεσαν να πάω Κύπρο για μια συνεντευξη πριν ένα μήνα και τελευταία στιγμή δεν πήγα. Φοβήθηκα και την πτήση και την δουλειά. Και σκέφτηκα πως δεν ξέρω κανέναν εκεί και πανικοβλήθηκα. Τώρα με κάλεσαν να πάω Ελβετία μεθαύριο, και ενώ έκοψα εισητήριο και όλα..σήμερα δεν μπόρεσα να κοιμηθώ από πανικό...Είμαι σίγουρη πως θα πέσει το αεροπλάνο και πως τη δουλειά δεν την ξέρω. Η αλήθεια είναι πως δεν ξέρω πολλα από αυτή τη δουλειά, αλλα δεν μπορώ να ησυχάσω. Με έχει πιάσει κάτι και δεν θέλω να πάω. Κλαίω, είμαι σε πανικο, και δεν μπορώ να αποφασίσω. θεωρώ πως αν πάω θα συμβεί κάτι κακ΄π και πως αν δεν πάω θα χάσω τη καλύτερη ευκαιρία της ζωής μου και δεν θα ξαναβρώ δουλειά. Όλα αυτά δεν τα είχα παλίοτερα. Άλλαζα πολύ εύκολα δουλείες και άρπαζα ευκαιρίες. Τώρα ολες οι επιλογές μου νομιζω πως είναι λάθος. Νιώθω πως είμαι εγκλωβισμένη.

Θα συμφωνήσω με την Ερις. Άγχος χωρίς καμία λογική. Έχεις καταφέρει πάρα πολλά ως τώρα. Το ξέρεις ότι μπορείς. Να πας. Όλα θα πάνε καλά και εδώ είμαστε να μας πεις την εμπειρία σου απ τη νέα σου δουλειά. Καλή τύχη φίλη!!!