επαρκεια υλικων αγαθων

[elisabet]

Πάντως εγώ για χρόνια σνόμπαρα αγρίως το χρήμα μέχρι που κατάλαβα οτι αυτό ήταν κάπως μηχανισμός άμυνας του στυλ "όσα δε φτάνει η αλεπού"...
Μπορώ να περάσω πολύ όμορφα με ελάχιστα χρήματα, έχω κάνει καμπινγκ όντως ήταν από τις πιο ωραίες μου διακοπές, μπορώ να περιορίσω τις αγορές μου σε καταναλωτικά είδη (ρούχα καλλυντικά κτλ) χωρίς να πέσω σε κατάθλιψη, μπορώ να περάσω πολύ πιο όμορφα σε ένα σπίτι φίλων αντί για ένα κλαμπ/μπαρ/εστιατόριο, έχω περάσει αξέχαστα βράδια σε ένα παγκάκι με φίλους και μπύρες απτο περίπτερο όμως μεγαλώνοντας συνειδητοποιώ όλο και περισσότερο ότι το να έχεις απλά τα βασικά ένα σπίτι, φαί και μια στοιχειώδη ποιότητα ζωής δεν φτάνει και η έλλειψη χρημάτων είναι ανασταλτικός παράγοντας για άλλα πράγματα που μπορεί να θες να κάνεις ώστε να είσαι πλήρης όπως επιπλέον σπουδές, χόμπυ με τα οποία θες να ασχοληθείς και αυτά απαιτούν χρήματα, ελεύθερο χρόνο για τον εαυτό σου, ταξίδια κ.α.

Οκ, δεν θα πεθάνεις χωρίς αυτά, θα βρεις και πάλι τρόπους να περνάς καλά όσο μπορείς αλλά νομίζω οτι είναι χρύσωμα του χαπιού όταν λέμε οτι μας φτάνουν και τα λίγα.
Έτσι βρίσκω να συμφωνώ όλο και περισσότερο με τα λόγια του Μπουκόφσκι: «Πως διάολο μπορεί ένας άνθρωπος να διασκεδάζει, όταν ξυπνάει καθημερινά στις 6.30 το πρωί από ένα ξυπνητήρι, να πεταχτεί από το κρεβάτι, να φάει γρήγορα, να κατουρήσει, να χέσει, να πλύνει τα δόντια του και το κεφάλι του, να ταλαιπωρηθεί στην κίνηση για να πάει σε ένα γραφείο που, εκ των πραγμάτων, θα παράξει πάρα πολλά λεφτά για κάποιον άλλον, και πρέπει να είναι και ευγνώμων σε αυτόν που του δίνει αυτή τη δουλειά;»

[serios]

Ο Μπουκ ηταν θεός...