Απελπισμενοι για ερωτα αλλα χωρις το συναισθημα που θελουμε

[Miliva21]

Οι δύο από τους πέντε ήταν σχέση στους άλλους τρεις έφαγα τα μούτρα μου πολύς πόνος δεν περιγράφεται ο πόνος

Αυτο που το πας....παντα πονας σε τετοιες περιπτωσεις..........δν γντ να δωσεις .....να δοθεις να μοιραστεις κα ταυτιστεις χωρις να πληγωθεις......μεγαλο το τιμημα.....

[ironman]

δεν υπαρχει καλο η κακο δεν μου χει συμβει να δω καποια και να πεσω ξερος επειδη ηταν ωραια

[Miliva21]

δεν υπαρχει καλο η κακο δεν μου χει συμβει να δω καποια και να πεσω ξερος επειδη ηταν ωραια

Μα αυτο σ λεω....δεν θα κεραυνοχτυπηθεις επδ ειναι απλως ωραια........ποσους ωραιους κ ωραιες βλεπουμε αλλα δν τους ερωτευομαστε κιολας.........
Να τη θες επδ η φωνη της επδ τα ματια ή οι κινησεις της και ο αερας π αποπνεει εσενα σε ελκυουν.....αλλο αυτο.......

[Natalia_sups]

Που λες μιλιβα καθαριζα χωρο στο cloud μου στο κινητο για να φορτωσω νεα αρχεια και βρηκα δυο excel γεματα με μηνυματα που μου ειχε στειλει ο πρωην μου και ειχα κρατησει, απο το 2009 μεχρι το 2012/13...μετα αραιωσανε αυτα που θα αξιζε να κρατησω. Ζητημα να ηταν 10 στα επομενα 2,5 χρονια...νομιζα τα ειχα σβησει ολα, αλλα αυτα τα δυο excel αρχεια ξεμεινανε. Διαβασα μερικα μηνυματα. Απο τη μια μου φανηκαν εντελως ηλιθια εχοντας βιωσει την πραγματικη εκβαση των πραγματων και βλεποντας οτι ελεγε για παντοτινες αγαπες και πως οτι κανω στη ζωη μου το κανω για εσενα και εισαι το α και το ω μου και ενα σωρο αλλα ειτε μεγαλα ηλιθια λογια ειτε μικρα χαζογλυκα που εδειχναν οτι με σκεφτεται.
Επιασα τον εαυτο μου να χανεται λιγακι στο τοτε συναισθημα της στιγμης, να αγαλλιαζει λιγο, λες και ηταν το οτιδηποτε απο αυτα αληθινο. Αλλα απο την αλλη το κυριαρχο συναισθημα ηταν "τι στο π**τσο;"...που πηγαν ολα αυτα; Ελεγε για χρονια ψεμμα πανω στο ψεμμα; Γιατι να μπει καποιος στη διαδικασια να λεει τοσα πολλα και μεγαλα ψεμματα; Η δεν ηταν ψεματα και απλα πουφ και εξαφανιστηκαν; Και θυμωσα γιατι σε καθε περιπτωση φταιει, γιατι ειτε ελεγε εξαρχης ψεμματα, ειτε τα ισοπεδωσε ολα στο τελος και τα μηδενισε χωρις να εχει τα κοτσια να μου αναγνωρισει ποτε οτι αυτα ηταν αληθεια αλλα τελειωσανε, βαρεθηκε, ηταν ανοητο εκ μερους του να τα ισχυριζεται αυτα και βρηκε καλυτερα...εναν απολογισμο δεν μου εδωσε ποτε. Γυρισε και μου ειπε δεν σε ερωτευτηκα ποτε, εκανα λαθος. Πως στο πουτσο γινεται να λες και να γραφεις χωρις να στο ζηταει κανεις τοοοοοσα πραγματα σε καποια που δεν ερωτευτηκες ποτε; Τι καθυστερημενο πραγμα ειναι αυτο; Ακομα δεν μπορω να καταλαβω. Και μου γεννηθηκε η επιθυμια δυο χρονια μετα τον χωρισμο να του σπασω τα δοντια.
Καθομουν και φαντασιονομουν να του ριχνω ενα μπουνιδι να του φυγει η μασελα, να του ματωσει η μυτη.
Δεν τον ξεφτυλισα ποτε οπως του αρμοζε...εφυγα ταπεινωμενη και μαζεμμενη, και καλα για να κρατησω την αξιοπρεπεια μου και επειδη τον αγαπουσα. Δεν ωριμασε ποτε εγκαιρα και ολοκληρωμενα ο θυμος μεσα μου, γιατι καταφερε, πετυχημενα μαλιστα, να φορτωσει την ευθυνη σε εμενα. Στο οτι ηταν οι δικες μου ελλειψεις το προβλημα...αλλα τωρα που εχω παλεψει και παλευω με αυτες χρονια ηρθε η ωρα να στρεψω την προσοχη μου και στον θυμο, και στο ποσο γαμηδι ειναι. Αλλα τι; Θα εμφανιστω δυο χρονια μετα τωρα που παντρευτηκε τη πατσαβουρα που ειχε μπει μεσα στον αρραβωνα μας και να του σπασω τα δοντια; Να ειμαι "η τρελη πρωην;" Η αληθεια ειναι δεν εχω την επιθυμια, ψιλοαδιαφορω πια...ο θυμος ερχεται σε μικρες αδυναμες σπιθες στο ασχετο που και που. Ακομα προτιμω να μην ασχοληθω καν, βαριεμαι. Εχει ξεθωριασει σε τεραστιο βαθμο καθε συναισθηματικο εφε πια. Μπορω να δω φωτο και να μην θυμαμαι γιατι και πως τον ηθελα, σαν ξενος ειναι, τι σαν, ξενος ειναι και αδιαφορος.
Και εγω ηδη ειμαι ιστορια...αν και του αξίζει να του σπασει καποιος τα δοντια. Ελα μου ντε ομως που ζει ζωη χαρισαμενη και εμενα μου τα γαμησε ολα και ουτε το εχει ξανασκεφτει απο τοτε; Και δεν μπορω με τιποτα ουτε θα μπορεσω να ζησω ξανα αυτο που θες μιλιβα;
Μου εκλεψε τα ονειρα και δεν θα πιστεψω ξανα σε αυτα. Λεω στον εαυτο μου πως δεν εχει σημασια, ποιος ειναι για να το κανει αυτο; Αλλα δεν παυει να ισχυει πως δεν προκειται να αφεθω ξανα ετσι και να νιωσω. Κατι θα γινει...αλλα πολυ πιο πραγματιστικα και ισορροπημενα πια. Τα παραμυθια που διψας να φας ειναι πολυ υπερεκτιμημενα και πολυ επικινδυνα.
Απο την προσωπικη μου πικρη εμπειρια λοιπον εχω να σου πω οτι χιλιες φορες καλυτερα που δεν τρελενεσαι. Εσυ κανε λογικες επιλογες και ζησε περνωντας ομορφα και ασε τους αλλους να τρελαινονται. Δεν υπαρχει λογος να λαχταρας να υποφερεις. Απλα γνωρισε καποιον, κι ας μην τρελενεσαι, βγειτε, δωστου την ευκαιρια και αμα δεις οτι νιωθεις καλα, εκει εισαι...μπορει και να πετυχεις το χαπιλι εβερ αφτερ. Μη ψαχνεις για δραματα....

[PositiveWave]

Γι' αυτό ο λαός λέει: Μεγάλη μπουκιά να φας, μεγάλη κουβέντα μη πεις...

Όταν βλέπω τριγύρω ζευγαράκια της ηλικίας μου να λένε, θα είμαστε μαζί για πάντα ενωμένοι, βάζω τα γέλια...
Και όχι, δεν είμαι γκαντέμης και κακεντρεχής. Απλά, έχω συνειδητοποιήσει, πως αργά ή γρήγορα, κάθε αρχή έχει και ένα τέλος.

Αν θες την άλλη ή τον άλλον για πάντα, δεν πας και την πέφτεις εδώ και εκεί. Δείχνεις ενδιαφέρον και αγάπη. Αγαπάς και τα ελλατώματα του άλλου/της άλλης. Κάνεις ένα βήμα πίσω, ρίχνεις τον εγωισμό σου...
Αλλά όταν θέλεις και την πίτα ολόκληρη και το σκύλο χορτάτο, αυτά παθαίνεις...

Ευτυχώς, τώρα σαν πιο έμπειρη Ναταλία, είσαι πιο ψυλιασμένη...

[Natalia_sups]

Προφανως και καθε αρχη εχει ενα τελος, το θεμα ειναι πως πιστευουμε οτι το τελος θα ερθει αργα, οχι γρηγορα. Διαφορετικα αν πιστευαμε πως δεν θα ερχοταν αργα το τελος τοτε γιατι σκατα ξεκιναμε; Γιατι ξεκιναει να κανει οικογενειες ο κοσμος;
Οσο για τις οδηγιες που δινεις διαβαζοντας τες εχοντας μια καποια εμπειρια πια οπως σωστα λες, γελαω οσο γελας κι εσυ οταν ακους για νεα ατομα που λενε οτι θα ειναι παντα μαζι...
Ποιος σου ειπε οτι δεν γινεται να υπαρχουν ολα αυτα και παλι σκατα να γινουν; Νομιζεις πως υπαρχει το οτιδηποτε που μπορεις να κανεις αν ειναι να τελειωσει κατι; Νομιζεις εχεις καποιον ελεγχο; Σου εχω νεα, ψευδαισθηση ειναι αυτο. Πρωτον γιατι δεν εχει σημασια τι κανεις εσυ αμα ο αλλος δεν κανει τα αντιστοιχα για να θρεψει και να συντηρησει κατι υγιες, και δευτερον γιατι ακομα και αν κανουν κατι και οι δυο παλι μπορει τα πραγματα να τελειωσουν αδοξα. Θεμα χρονου και τυχης ειναι και δεν μπορεις να κανεις τιποτα για αυτο. Θα το μαθεις κι εσυ καποτε.
Οσο για νεους ανθρωπους που κανουν ονειρα ζωης το πιστευα και παλιοτερα και ακομα το πιστευω: τα χρονια δεν τους κανουν απαραιτητα ωριμοτερους τους ανθρωπους ουτε τους οδηγουν σε κατι υγιεστερο και στον πραγματικο ερωτα, απλα καθως τους τελειωνουν τα χρονια ηρεμουν απο τις πολλες προσδοκιες και βολευονται οπου βρουν. Δηλαδη πιστευεις πως οσοι βρισκουν ταιρι για σοβαρο δεσμο στα 30-35-40 εχουν κατι ουσιαστικοτερο; Αμφιβαλλω παρα μα παρα πολυ. Ισα ισα τοτε απλα ηρεμουν και καθονται στα αυγα τους λογω χρονου οχι επειδη βρηκαν απαραιτητα τον σωστο ανθρωπο. Βρισκουν εναν ανθρωπο που "τους κανει" και χρησιμοποιουν την οποια εμπειρια εχουν αποσπασει απο πριν για να τα βολεψουν μαζι του. Απο συγκυρια δλδ νομιζει ο κοσμος οτι βρισκει το ιδανικο του ταιρι σε αυτες τις ηλικιες πανω που εχει σταθεροποιηθει επαγγελματικα; Τι σκατα μολις κατσει η καλη δουλεια βρισκουν ολοι το αλλο τους μισο; Χαχαχαχα ασχετα τελειως μεταξυ τους ολα αυτα. Ολοι ειναι αναλωσιμοι και ουδεις αναντικαταστατος. Απλα απο καποια ηλικια και μετα μαθαινεις να τα παιζεις αυτα τα σχεσιακα στα δαχτυλα, και χεστηκες ποιον εχεις μπροστα σου να ερωτευτεις. Σκεψου το και τα λεμε αμα θες. Και ακομα καλυτερα να μη λεμε πολλα, καλυτερα απλα να ζουμε.
Αυτο με τη πιτα και τον σκυλο δεν καταλαβαινω που κολλαει με το "παθημα" μου οπως και γενικα το σχολιο σου, καλυτερα να μην ελεγες τιποτα.

[PositiveWave]

Σωστές οι παρατηρήσεις σου.

Δεν με κατάλαβες ομώς στο τέλος... Η πίτα ολόκληρη και ο σκύλος χορτάτος είναι για αυτούς που από τη μια σε φλομώνουν στο ψέμα και σου λένε χίλια δυο γλυκόλογα και από την άλλη σου σκάβουν το λάκκο για να σε ρίξουν μέσα... Για αυτούς που έχουν "διπλή καβάντζα", "διπλά βιβλία" και γενικά παίζουν σε "διπλό ταμπλώ". Τίποτα προσωπικό μαζί σου και ούτε είχα και ούτε έχω σκοπό να προσβάλλω κάποια που δεν ξέρω. Φιλικά πάντα.

[Natalia_sups]

Οκ καταλαβα τι εννοεις..αλλα το θεμα ειναι οτι και παλι, πως γινεται να ισχυει κατι τετοιο εξαρχης σε μια σχεση αυτο δεν το χωραει ο νους μου. Γιατι να βρω τωρα καποιον που δεν νιωθω τιποτα και να του λεω μεγαλα λογια; Δεν στεκει, θελει να εισαι ψυχοπαθης για να το κανεις αυτο...μονο αμα τα εννοουσες καποτε αλλα μετα επαψαν να ισχυουν το καταλαβαινω. Αλλα μετα το να πεις οτι δεν ισχυαν ποτε ειναι ισως η εκλογικευση σου για το πως σου τελειωσε, του πως χαθηκαν ολα. Ισως ειναι για να προστατεψεις τον εαυτο σου απο την παρατηρηση οτι υπηρξαν καποιες στιγμες μικρες και φαινομενικα ασημαντες που επελεξες να περασεις στο ντουκου και να μη κανεις τιποτα για να σωσεις τη κατασταση...η για να μην αναγνωρισεις τη στιγμη που απο αληθεια γιναν ολα αυτα σκοπιμα ψεμματα επειδη φοβοσουν να αφησεις το κλαδι που βρισκεσαι πρωτου πιάσεις το επομενο. Ισως ειναι για να αγνοησεις την επιλογη που ειχες πανω στο ζητημα. Και ξαναγραφεις την ιστορια με τετοιο τροπο που υποτιθεται πριν δεν ηξερες τι ειναι ερωτας αλλα τωρα που το εμαθες μεσα απο το τριτο προσωπο ξερεις οτι δεν ερωτευτηκες ποτε. Επειδη δεν θελεις την ευθυνη της επιλογης σου τις οποιες κρισιμες στιγμες μπορει να υπηρξαν που το σκοτωσαν... Αλλα παλι θελει να εισαι μεγαλο μουνοπανο για να πεις οτι δεν ηταν τιποτα ποτε αληθινο. Η θελει να εισαι ηλιθιος για να μη καταλαβαινεις οτι λες μουφα πραγματα η τερμα μουνοπανο και να εξαπατας καποιον σκοπιμα. Και ο θυμος ξυπναει που και που γιατι αυτο δεν μου αναγνωριστηκε ποτε. Μου αξιζε να μου αναγνωριστει η αληθεια, να ειχε τα αρχιδια να μου πει στο τελος "ειμαι μαλακας, δεν νιωθω πια τιποτα και δεν ειχα το θαρρος να παρω τις σωστες αποφασεις οταν αρχισα να νιωθω οτι κατι δε παει καλα, ουτε σου ειπα τιποτα, αρχισα να σε εξαπατω". Αντι για αυτο πηρα μια λιστα με τις δικες μου ελλειψεις, ενα εισαι και θα εισαι η αγαπη μου και οτι πιο πολυτιμο ειχα αλλα δεν ειμαι ερωτευμενος ποτε δεν ημουν και ποτε δεν θα ειμαι μαζι σου, και ενα συγνωμη για ολα (ποια ολα; Στα αρχιδια σου ποια ολα, ουτε καταλαβες για τι πραγμα το ειπες ουτε το εννοουσες το συγνωμη, βαλτο στο κωλο σου). Εναν απολογισμο αντρικιο δεν πηρα ποτε.
Και μην ακουσω μαλακιες για φοιτητογκομενικα ποσιτιβ...μιλαμε για ετοιμες βερες, νυφικο, κεντρο, τουρτα, μπορμπονιερες, προσκλητηρια, εκκλησια, ονοματα παιδιων έτοιμα και βιβλιο για να τους χαριστει με αφιερωση και απο τους δυο.
Οχι για το σχεσακι στη σχολη. Τεσπα.
Προτιμω ΠΑΝΤΑ την αληθεια. Το δεν σε αγαπω, το δεν ξερω τι θελω, το θελω απλα παρεα και σεξ, το "σε εκμεταλλευτηκα" ειναι χιλιες φορες προτιμοτερο απο τις μουφες. Δεν ειμαστε μωρα για να θελουμε παραμυθια. Αληθεια θελουμε και να ξερουμε που παταμε.
Αληθεια να θελετε, οχι ερωτες και μουφες.
Καλος ο ενθουσιασμος αλλα απαξ και ξερεις την αληθεια δεν θα ειναι ποτε ξανα ο ιδιος.

[PositiveWave]

Λυπάμαι και συγγνώμη πολύ που σε αναστάτωσα. Δεν ήξερα ποια ήταν η ιστορία σου. Έχεις πληγωθεί πολύ και διψάς για αληθινή αγάπη.
Αλλά καλά έκανες και το έβγαλες από μέσα σου και ξέσπασες.

Και εγώ στη θέση σου, δεν ξέρω τι θα έκανα. Εδώ έναν απωθυμένο έρωτα να έχεις και σε παίρνει από κάτω. Φαντάσου και να φτάσεις ένα βήμα πριν την εκκλησία και να έρθουν τα πάνω-κάτω.

[elis]

Ποζιτιβ μία συμβουλή μάθε κάποια πράγματα για τον καθένα πρώτον δεύτερον προσπάθησε να μπεις στη θέση του άλλου πχ όταν σου λέω ότι έχω ψύχωση τι εννοώ κ τρίτον μάθε να εκτιμασ

[Natalia_sups]

Ποσιτιβ δεν εχεις λογο να ζητάς συγνωμη.
Νιωθω σαν να σου φαινονται τωρα οσα εχω γραψει σαν δυσνοητο παραμιλητο πανω στην αναστατωση μου. Ναι μεν ξεσπασα λιγο αλλα κυριως προσπαθω να αναλυσω λογικα καποια πραγματα...και δυστυχως οι πλατειασμοι δεν ειναι παντα ευστοχοι. Καταλαβαινω τη προθεση σου να πεις κατι, αλλα εκεινο το θα εισαι ψιλιασμενη απο εδω και περα ναι με μυγιασε...αλλα ολα οκ!

[PositiveWave]

Ποσιτιβ δεν εχεις λογο να ζητάς συγνωμη.
Νιωθω σαν να σου φαινονται τωρα οσα εχω γραψει σαν δυσνοητο παραμιλητο πανω στην αναστατωση μου. Ναι μεν ξεσπασα λιγο αλλα κυριως προσπαθω να αναλυσω λογικα καποια πραγματα...και δυστυχως οι πλατειασμοι δεν ειναι παντα ευστοχοι. Καταλαβαινω τη προθεση σου να πεις κατι, αλλα εκεινο το θα εισαι ψιλιασμενη απο εδω και περα ναι με μυγιασε...αλλα ολα οκ!

Άρα, όπως και πριν... Φίλοι;

[Miliva21]

Ναταλια δν αμφισβητω τα οσα περασες .......εχουμε ξαναμιλησει γ αυτο......απλα νομιζω οτι τα ενιωθε καποτε αυτα που σου ελεγε..αλλα πια οχι....γτ ισως ακομα και οταν ενθουσιαζεσαι ή ξετρελαινεσαι με τον αλλο...καποια στιγμη να ειναι λογικο να περναει.....ή να βρισκεις κτ πιο εντονο που να αναιρει το προηγουμενο...δεν ξερω ......δν ξερω πως ειναι να νιωθεις παθος και ν εισαι σε σχεση με αυτον που θες γ ν ξερω πώς λειτουργουν αργοτερα τα συναισθηματα....

Η λυση που μου προτεινεις ειναι οντως πιο ανωδυνη.....ισως και να εχεις δικιο....ομως τλκ με το να μπλοκαρεις μεσα σου και ν αφηνεις τους αλλους να τρεχουν.....ζεις χωρις συναισθημα.................αλλα τι να κανεις οταν το συναισθημα που θες εχει κ τον πονο μεσα....ειμαι διχασμενη......

Σκεψου ομως...μπορει να τελειωσε...μπορει τωρα να σου εχουν απομεινει μονο τα μηνυματα....ομως καποτε το εζησες
........ενιωσες πως ειναι να μεθας απο χαρα να φουσκωνεις απο ευτυχια καθε φορα που βρισκοσασταν....να ενιωθες πληροτητα οταν ησασταν μαζι...ενιωσες πως ειναι να κανεις ερωτα με καποιον που ποθεις....( πωπω με εχει πιασει το ποιητικο μου)........

τωρα θ μου πεις αν νιωθεις αδειος μετα....χειροτερα σε κανουν οι ευτυχισμενες στιγμες...γτ παντα συγκρινεις με τοτε...και ισως εκει και αν εθιζεσαι κ το ζητας......
Δεν ξερω....ειναι μεγαλο θεμα..............δν ξερω αν το εχω εξιδανικευσει βλεποντας μονο τα θετικα κ αγνοωντας το γεγονος οτι ο ερωτας μπορει κ να σε χαντακωσει...........περιεργο πραγμα....

[Natalia_sups]

Άρα, όπως και πριν... Φίλοι;

Χαχα ναι φιλοι

[Natalia_sups]

Ναταλια δν αμφισβητω τα οσα περασες .......εχουμε ξαναμιλησει γ αυτο......απλα νομιζω οτι τα ενιωθε καποτε αυτα που σου ελεγε..αλλα πια οχι....γτ ισως ακομα και οταν ενθουσιαζεσαι ή ξετρελαινεσαι με τον αλλο...καποια στιγμη να ειναι λογικο να περναει.....ή να βρισκεις κτ πιο εντονο που να αναιρει το προηγουμενο...δεν ξερω ......δν ξερω πως ειναι να νιωθεις παθος και ν εισαι σε σχεση με αυτον που θες γ ν ξερω πώς λειτουργουν αργοτερα τα συναισθηματα....

Η λυση που μου προτεινεις ειναι οντως πιο ανωδυνη.....ισως και να εχεις δικιο....ομως τλκ με το να μπλοκαρεις μεσα σου και ν αφηνεις τους αλλους να τρεχουν.....ζεις χωρις συναισθημα.................αλλα τι να κανεις οταν το συναισθημα που θες εχει κ τον πονο μεσα....ειμαι διχασμενη......

Σκεψου ομως...μπορει να τελειωσε...μπορει τωρα να σου εχουν απομεινει μονο τα μηνυματα....ομως καποτε το εζησες
........ενιωσες πως ειναι να μεθας απο χαρα να φουσκωνεις απο ευτυχια καθε φορα που βρισκοσασταν....να ενιωθες πληροτητα οταν ησασταν μαζι...ενιωσες πως ειναι να κανεις ερωτα με καποιον που ποθεις....( πωπω με εχει πιασει το ποιητικο μου)........

τωρα θ μου πεις αν νιωθεις αδειος μετα....χειροτερα σε κανουν οι ευτυχισμενες στιγμες...γτ παντα συγκρινεις με τοτε...και ισως εκει και αν εθιζεσαι κ το ζητας......
Δεν ξερω....ειναι μεγαλο θεμα..............δν ξερω αν το εχω εξιδανικευσει βλεποντας μονο τα θετικα κ αγνοωντας το γεγονος οτι ο ερωτας μπορει κ να σε χαντακωσει...........περιεργο πραγμα....

Δεν ξερω μιλιβα...εγω παντως θα προτιμουσα να ημουν απο τις κοπελες που δεν κολλανε και πολυ και αφηνουν τους αλλους να "τρεχουν" οπως λες. Παλια θα συμφωνουσα μαζι σου αλλα τωρα κατα εναν περιεργο τροπο μου φαινεται ειλικρινα πιο υγιες αυτο, πιο ισορροπημενο, πιο ευφορο για κατι σοβαρο. Και δεν ισχυει απαραιτητα το οτι ζεις χωρις συναισθημα. Κανεις δεν ειναι ρομποτ για να ζει εντελως χωρις συναισθημα. Απλα δεν χρειαζεται ισως τα συναισθηματα να ειναι τρελα σε σημειο να παιζουν με το ενδεχομενο του πονου που λες. Μπορει να νιωθεις απλα καλα. Νιωθω πως η αναγκη να ξεφυγεις που ειπε καποιος ειναι το θεμα σου.
Πανε για μπαντζι τζαμπινγκ κι εσυ, μου θες ερωτες, χαχαχα
Και γενικα η αναγκη να ξεφυγουν οι ανθρωποι απο τον εαυτο τους και τη ζωη τους που σκυλοβαριουνται ειναι νομιζω αυτο που ωθει ακομα και αυτους που τα βροντανε μια ωραια πρωια μετα απο 10-20 χρονια γαμου να τα βροντηξουν οχι οτι δεν ειναι καλα εκει που ειναι.
Αμα εκτιμας οσα εχεις δεν εχεις λογο να υποφερεις στη προσωπικη σου ζωη...
Δεν θα μου κοστιζε τιποτα μιλιβα να μην ειχα ζησει τιποτα απο ολο αυτο. Αχρηστο ηταν στη τελικη και με πηγε και πισω. Αμα δεν το ειχα ζήσει μπορει σε πεντε χρονια το πολυ το ανηψι μου να ειχε ξαδερφακι. Τωρα τον κοιταω και σκεφτομαι πως απλα θα ειμαι η κουλ θεια του (απο το σικαγο λολ) που του φερνει δωρα και του αγοραζει στα κρυφα απο τους γονεις του παγωτο και κραταει μυστικα :P Τα ξαδερφια του δε, θα ειναι τετραποδα :P
Ακου τη συμβουλη μου αμα θελεις...γνωρισε κανεναν και επελεξε τον με το μυαλο σου, οχι με την καρδια σου.Και αμα στραβωσει στραβωσε, στη χειροτερη δεν θα πληγωθεις εσυ, ενω στη καλυτερη θα εχεις ζησει κατι ομορφο.