Απελπισμενοι για ερωτα αλλα χωρις το συναισθημα που θελουμε

[PositiveWave]

Η συμβουλή που έδωσες συνοψίζει αυτό που σου είπα πιο πριν σχετικά με την εμπειρία που έχεις.
Δεν παει να είναι η άλλη επίγεια Θεά ή άλλος επίγειος Θεός, αν δεν είναι ο άνθρωπος που αγαπάς σωστός, λογικός και συνεννοήσιμος, ασ' το...

[elis]

Ναταλάκι μόλις το άκουσα είπα είναι για σένα
https://youtu.be/E4JuuOCYZAk

[Miliva21]

Δεν ξερω μιλιβα...εγω παντως θα προτιμουσα να ημουν απο τις κοπελες που δεν κολλανε και πολυ και αφηνουν τους αλλους να "τρεχουν" οπως λες. Παλια θα συμφωνουσα μαζι σου αλλα τωρα κατα εναν περιεργο τροπο μου φαινεται ειλικρινα πιο υγιες αυτο, πιο ισορροπημενο, πιο ευφορο για κατι σοβαρο. Και δεν ισχυει απαραιτητα το οτι ζεις χωρις συναισθημα. Κανεις δεν ειναι ρομποτ για να ζει εντελως χωρις συναισθημα. Απλα δεν χρειαζεται ισως τα συναισθηματα να ειναι τρελα σε σημειο να παιζουν με το ενδεχομενο του πονου που λες. Μπορει να νιωθεις απλα καλα. Νιωθω πως η αναγκη να ξεφυγεις που ειπε καποιος ειναι το θεμα σου.
Πανε για μπαντζι τζαμπινγκ κι εσυ, μου θες ερωτες, χαχαχα
Και γενικα η αναγκη να ξεφυγουν οι ανθρωποι απο τον εαυτο τους και τη ζωη τους που σκυλοβαριουνται ειναι νομιζω αυτο που ωθει ακομα και αυτους που τα βροντανε μια ωραια πρωια μετα απο 10-20 χρονια γαμου να τα βροντηξουν οχι οτι δεν ειναι καλα εκει που ειναι.
Αμα εκτιμας οσα εχεις δεν εχεις λογο να υποφερεις στη προσωπικη σου ζωη...
Δεν θα μου κοστιζε τιποτα μιλιβα να μην ειχα ζησει τιποτα απο ολο αυτο. Αχρηστο ηταν στη τελικη και με πηγε και πισω. Αμα δεν το ειχα ζήσει μπορει σε πεντε χρονια το πολυ το ανηψι μου να ειχε ξαδερφακι. Τωρα τον κοιταω και σκεφτομαι πως απλα θα ειμαι η κουλ θεια του (απο το σικαγο λολ) που του φερνει δωρα και του αγοραζει στα κρυφα απο τους γονεις του παγωτο και κραταει μυστικα [emoji14] Τα ξαδερφια του δε, θα ειναι τετραποδα [emoji14]
Ακου τη συμβουλη μου αμα θελεις...γνωρισε κανεναν και επελεξε τον με το μυαλο σου, οχι με την καρδια σου.Και αμα στραβωσει στραβωσε, στη χειροτερη δεν θα πληγωθεις εσυ, ενω στη καλυτερη θα εχεις ζησει κατι ομορφο.

Αυτο που γραφεις προς το τελος το εχω κανει.....και απο οτι φαινεται παω να το ξανακανω...αλλα κτ μεσα μου δν μ κολλαει......κτ αλλο θα ηθελα..παλι....τεσπα....ελα μωρε κ εσυ......μικρη εισαι ακομη....ολη η ζωη μπροστα σου...μη βιαζεσαι να γινεις μαμα.....

[Natalia_sups]

Ναταλάκι μόλις το άκουσα είπα είναι για σένα
https://youtu.be/E4JuuOCYZAk

Ωραιο το κομματι ελις αλλα ασχετο, ποσες τελευταιες συναυλιες εχουν κανει αυτοι; Λολ.

[elis]

Δεν είναι άσχετο πως να σε κάνω να καταλάβεις ότι είναι υπέροχο να αγαπάς με την καρδιά αυτό είναι η ζωή εγώ είμαι περήφανος για τις χυλοπίτες που έφαγα πόνεσα έκλαψα έζησα αληθινά είμαι γεμάτος είμαι μόλις δέκα χρόνια μεγαλύτερος σου θα δεις είναι προσόν πίστεψέ το

[elis]

Οι γυναίκες αγαπούν με το μυαλό κι οι άντρες με το μάτι

[Natalia_sups]

Αυτο που γραφεις προς το τελος το εχω κανει.....και απο οτι φαινεται παω να το ξανακανω...αλλα κτ μεσα μου δν μ κολλαει......κτ αλλο θα ηθελα..παλι....τεσπα....ελα μωρε κ εσυ......μικρη εισαι ακομη....ολη η ζωη μπροστα σου...μη βιαζεσαι να γινεις μαμα.....

Νομιζω πως δεν σου κολλαει επειδη τα λογικα κριτηρια που θα σου ταιριαζε να εχεις δεν εχουν διαμορφωθει ακομα μεσα σου μεσα απο τις καταλληλες εμπειριες. Ισως αμα βγαλεις απο το συστημα σου την αναγκη για αυτο το "κατι αλλο" και δεις πως παει το πραγμα τα δεις πιο ξεκαθαρα και ψυχραιμα τα κριτηρια. Και αμα ολα πανε καλα θα εχεις "ωριμασει μεσα απο τις εμπειριες" και θα βρεις το "αλλο σου μισο" γυρω στα 35 που ελεγα πριν εκ των συνθηκων καθαρα.
Εγω δεν βιαζομαι για τιποτα πλεον, δεν εχω αποθεμα επιθυμιας να ασχοληθω με τιποτα τετοιο μελλοντικα. Απλα σου εξιστορησα την κατασταση για να καταλαβεις γιατι εχουν διαγραφει αυτες οι επιθυμιες. Και τα σημαδια απο το αχτι εχουν να κανουν με την αδικια του πως σκοτωθηκαν αυτα τα ονειρα, οχι με τα ονειρα τα ιδια. Για να τα κανεις προυποθετει να πιστευεις σε ενα συστημα αξιων και μια κοσμοθεωρια που πλεον δεν πιστευω, εχουν ανατραπει. Καταλαβαινω οτι δεν λειτουργουν ετσι τα πραγματα και με ξενερωνει η αληθεια πισω απο τα παραμυθια.
Αμα ηξεραν ολοι οι ανθρωποι τους οποιους ξερω και εχουν ολα οσα ήθελα παλια τι γινεται στη πραγματικοτητα κατω απο τη μυτη τους ξερεις ποσα σπιτια θα κλεινανε; Απειρα. Ολα.
Εγω απλα χαζευω το παιχνιδι απ'εξω πια, δεν παιζω. Και βρισκω πολυ χαριτωμενο που αλλοι πιστευουν στους κανονες του. Αλλα αυτα εσυ δεν τα χρειαζεσαι να γινουν βιωμα σου, μπορει να καβαλησεις μια μερα ενα ομορφο ροζ συννεφο οπως το επιθυμεις και το ονειρευεσαι και να κανεις ανεμελα τη βολτα σου. Δεν εχει σημασια τι σου λενε οσοι ειναι στη γη οπως εγω :)

[Natalia_sups]

Οι γυναίκες αγαπούν με το μυαλό κι οι άντρες με το μάτι

Αρα κι εσυ με το ματι αγαπησες, τι μας λες μουφες για καρδιες και υπερηφανειες; :)

[elis]

Έλα ρε αγάπη μου βλέπω τα ταλέντα σου σε παρακαλώ βρεσ έναν άντρα κ κάνε του τι ζωή πατίνι ξέσπασε ξεπέρασε το ζήσε μην τα παρατασ ξέρεις πόσα έχω τραβήξει εγώ πλιζ

[Miliva21]

Νομιζω πως δεν σου κολλαει επειδη τα λογικα κριτηρια που θα σου ταιριαζε να εχεις δεν εχουν διαμορφωθει ακομα μεσα σου μεσα απο τις καταλληλες εμπειριες. Ισως αμα βγαλεις απο το συστημα σου την αναγκη για αυτο το "κατι αλλο" και δεις πως παει το πραγμα τα δεις πιο ξεκαθαρα και ψυχραιμα τα κριτηρια. Και αμα ολα πανε καλα θα εχεις "ωριμασει μεσα απο τις εμπειριες" και θα βρεις το "αλλο σου μισο" γυρω στα 35 που ελεγα πριν εκ των συνθηκων καθαρα.
Εγω δεν βιαζομαι για τιποτα πλεον, δεν εχω αποθεμα επιθυμιας να ασχοληθω με τιποτα τετοιο μελλοντικα. Απλα σου εξιστορησα την κατασταση για να καταλαβεις γιατι εχουν διαγραφει αυτες οι επιθυμιες. Και τα σημαδια απο το αχτι εχουν να κανουν με την αδικια του πως σκοτωθηκαν αυτα τα ονειρα, οχι με τα ονειρα τα ιδια. Για να τα κανεις προυποθετει να πιστευεις σε ενα συστημα αξιων και μια κοσμοθεωρια που πλεον δεν πιστευω, εχουν ανατραπει. Καταλαβαινω οτι δεν λειτουργουν ετσι τα πραγματα και με ξενερωνει η αληθεια πισω απο τα παραμυθια.
Αμα ηξεραν ολοι οι ανθρωποι τους οποιους ξερω και εχουν ολα οσα ήθελα παλια τι γινεται στη πραγματικοτητα κατω απο τη μυτη τους ξερεις ποσα σπιτια θα κλεινανε; Απειρα. Ολα.
Εγω απλα χαζευω το παιχνιδι απ'εξω πια, δεν παιζω. Και βρισκω πολυ χαριτωμενο που αλλοι πιστευουν στους κανονες του. Αλλα αυτα εσυ δεν τα χρειαζεσαι να γινουν βιωμα σου, μπορει να καβαλησεις μια μερα ενα ομορφο ροζ συννεφο οπως το επιθυμεις και το ονειρευεσαι και να κανεις ανεμελα τη βολτα σου. Δεν εχει σημασια τι σου λενε οσοι ειναι στη γη οπως εγω :)

Θα ξαναμπεις κ εσυ ναταλακι στο παιχνιδι.....θα μπεις ξανα στο χορο και θα χορεψεις.........τωρα πρεπει να συνελθεις.....αληθεια εσενα ηταν κεραυνοβολος...??? Ειχε την αναστατωση....? Ή δεσατε στη πορεια...σορρυ κιολας αν ξυπναω παλιες αναμνησεις αλλα ειναι που θελω ν ακουσω λιγο ρομαντζο.......εστω οτι συμβαινει κ αυτο.......στους αλλους

Και μη τα παρατας...ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΚΟΜΑ....η ζωη μπροστα σου ειναι ολη να ξανα ερωτευτεις.......θα το δεις....

Χαχχαχα αντε γτ μπηκατε ν ενθαρρυνετε εμενα αλλα στο τελος θα ενθαρρυνω εγω εσας xD

[PositiveWave]

Μιλίβα, μπορείς να μου εξηγήσεις κάτι; Γιατί μπορούμε να παρηγορούμε εύκολα τους άλλους, άλλα τον εαυτό μας δεν μπορούμε να τον παρηγορήσουμε και σκεφτόμαστε τόσο απαισιόδοξα, όταν έχουμε το ίδιο πρόβλημα;

Εγώ μπορώ να παρηγορήσω κάποιον και να τον κάνω να αισθανθεί υπεράνθρωπος, αλλά εμένα μπορώ, μόνο να με κερνάω φαρμάκι με τις σκέψεις που κάνω για μένα...

[elis]

Ναταλάκι μου πίστεψέ το είναι η αλήθεια

[Natalia_sups]

Θα ξαναμπεις κ εσυ ναταλακι στο παιχνιδι.....θα μπεις ξανα στο χορο και θα χορεψεις.........τωρα πρεπει να συνελθεις.....αληθεια εσενα ηταν κεραυνοβολος...??? Ειχε την αναστατωση....? Ή δεσατε στη πορεια...σορρυ κιολας αν ξυπναω παλιες αναμνησεις αλλα ειναι που θελω ν ακουσω λιγο ρομαντζο.......εστω οτι συμβαινει κ αυτο.......στους αλλους

Και μη τα παρατας...ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΤΕΛΕΙΩΣΕΙ ΤΙΠΟΤΑ ΑΚΟΜΑ....η ζωη μπροστα σου ειναι ολη να ξανα ερωτευτεις.......θα το δεις....

Χαχχαχα αντε γτ μπηκατε ν ενθαρρυνετε εμενα αλλα στο τελος θα ενθαρρυνω εγω εσας xD

Εγω συνηλθα, εσυ πρεπει να συνελθεις χαχαχα
Για τις αναμνησεις δεν με πειραζει, θα σου πω.
Πλεον δεν ξερω τι σκατα ισχυε στη πραγματικοτητα η για εκεινον αλλα για εμενα υπηρξαν ενθουσιασμος και αναστατωση απο την πρωτη στιγμη. Ειχα πει απο τη πρωτη στιγμη που τον ειδα εδω ειμαστε, μου αρεσει, θελω να τον γνωρισω κι αλλο. Να τον βλεπω κι αλλο, να μιλαμε κι αλλο, δε θελω να παω σπιτι, δε θελω να κοιμηθω, περιμενω πως και πως μηνυμα και να τον δω ξανα κλπ...δεν σκεφτομουν και τιποτα ιδιαιτερα ουτε το ανελυα (ναι το ξερω με οσα γραφω εδω φαινεται περιεργο λολ) . Γιναν ολα γρηγορα. Σκεφτομαι μηπως ηταν και η περιεργεια τοτε και η λαχταρα να ζησω αυτο το κατι που λες, ημουν 17 στα 18. Αλλα ναι τοτε νομιζα ηταν το καλυτερο πραγμα που μου ειχε συμβει ποτε στη ζωη μου. Δεν πιστευα στη τυχη μου. Αυτο ηταν ξεκαθαρα τσακ μπαμ ενθουσιασμος πιστευω επειδη ημουν μικρο και ζαβο και ηθελα να δω τι θα γινει με τον πρωτο τυχοντα που μου αρεσε. Ο ερωτας ηρθε οντως με τον καιρο. Καποια στιγμη αρχισε να φθινουν το αρχικο εφε και ο ερωτας...και τον ερωτευτηκα και τον απομυθοποιησα και ερωτευτηκα παλι 3-4 φορες μεσα στα χρονια, ειχε μπει η αγαπη στη μεση και δεν επαιρνα τα κουβαδακια μου να παω σε αλλη παραλια με το παραμικρο σκαμπανευασμα...και καθε φορα που ερωτευομουν παλι ηταν λιγο διαφορετικη, καθε φορα με λιγο μεγαλυτερη δοση αποδοχης στη γυμνια του μυθου που ειχε μολις γκρεμιστει. Γιατι υπηρχαν περιοδοι που ειχα αστερακια η καρδουλες στα ματια οπως στα καρτουν υπηρχαν και περιοδοι που εβλεπα καποιες αδυναμιες του και με ξενερωναν μεν, μαθαινα με επιμονη να τις αγαπω δε, και τον ερωτευομουν απο την αρχη μαζι με αυτες. Ετσι εξελισσοταν ο ερωτας, με το να πεθαινει και να αλλαζει περικλειοντας καθε φορα ενα αληθινο του ανθρωπινο κομματι που δεν συμπεριλαμβανε μεχρι προτινος...Αυτο το πραγμα θα μπορουσα να το κανω επ'απειρο. Το αστειο ειναι πως αυτο μπορουσε να το κανει μονο ενα ζαβο, καμια "ψημμενη" δεν θα μπει στη διαδικασια να επενδυει και να χτιζει ετσι, θελει να εισαι αλωβητος ακομα για να βουτηξεις 100% με τα μουτρα. Τωρα ειναι υπερβολικα μεγαλος για να τα φτιαξει με τετοια μικρη ζαβη που θα τον αγαπαει οτι και να γινει και θα βρισκει παντα τον τροπο, απαξ και τον βαρεθουν τον βαρεθηκαν. Αλλα αμα νοιωθει οτι αξιζε να το ανταλλαξει με ο,τι το ανταλλαξε με γεια του με χαρα του.
Α και πανω σε αυτο που ειπες πως ξερω πως ειναι να κανεις ερωτα με ενα ανθρωπο που εισαι ερωτευμενος, θα σου πω το ασχετο να γελασουμε λιγο: η δικη μου καλυτερη φορα ηταν η δικη του χειροτερη. Ακου και κλαψε:
Ειχε ζαλιστει, τον ειχε πιασει ναυτια, βουιζαν τα αυτια του και τα εβλεπε ολα ασπρα ενω δεν ημασταν καν σε ιδιωτικο χωρο...και να πανικοβαλλομαι μετα και να σκεφτομαι, τωρα τι να πρωτοκανω να φωναξω βοηθεια η να του ανεβασω το παντελονι; Η μεχρι να το κανω θα πεθανει; Λολ. Κακο ψοφο να εχει το θυμαμαι και γελαω ομως. Ηταν και μετα απο καυγαδακι.

Σου ειπα παντως και σε αλλο ποστ μιλιβα, ο ερωτας δεν ειναι για ολους. Εγω δεν ζηταω καμια ενθαρρυνση, εσυ την ζητας λολ.

[Natalia_sups]

Παντως απο την ερωτηση σου αν ηταν κεραυνοβολος η αν ανθισε σταδιακα καταλαβαινω οτι ενδιαφερεσαι για το πως μπορεις να διακρινεις αν ειναι αληθινος ερωτας ξερω γω οπως το θες...εγω θα ελεγα να δωσεις μια ευκαιρια και σε περιπτωσεις που δεν ειναι κεραυνοβολο και αμαν τονεθελωτωρα. Θεωρω πως εισαι ανθρωπος που μπορει οντως να ερωτευθει σταδιακα. Ειχα διαβασει καπου πως οι αντρες δεν το εχουν αυτο, η σε θελουν η οχι. Οι γυναικες ωστοσο εχουν την ικανοτητα να ερωτευτουν βαθια με το να γνωρισουν καποιον και να μοιραστουν στιγμες και εμπειριες μαζι του. Ειδικα αυτο με τις κοινες στιγμες το ειχα διαβασει και αλλου, που ελεγε οτι ετσι λειτουργει ο ερωτας, αναπτυσσεται μεσα απο κοινα βιωματα, ειδικα αν αυτα συμπεριλαμβανουν και λιγη αδρεναλινη (ειτε απο τον ενθουσιασμο ειτε επειδη ανεβηκατε σε αποτομο τραινακι του λουναπαρκ λολ). Οποτε δωσε ευκαιρια σε καποιον που σου αρεσει αλλα δεν ειναι "αμαναμαν"...μπορει καλλιστα να καταληξεις ερωτευμενη σα τρελη και να σε πληγωσει αυτος στο τελος, να μην εισαι παντα ετσι στη ψυχρα μαζι του...προφανως να ειναι καποιος που σου ειναι συμπαθης και ενδιαφερων και να υπαρχει λιγο χημεια στην επικοινωνια...αυτα για αρχη θεωρω αρκουν.

[elisabet]

Ναταλια, Μιλιβα...σας διαβάζω με ενδιαφέρον :)

Ναταλία δεν ήξερα την ιστορία σου, μόνο κάτι λίγα που είχες αναφέρει απ έξω απ έξω. Μ αυτά που γράφεις μου μετέφερες τον θυμό σου, νομιζω αν τον είχα μπροστά μου θα θελα κι εγώ να του σπάσω τα μούτρα ή μάλλον να σε σπρώξω να του τα σπάσεις εσύ και να ηρεμήσεις. Κάτι τέτοιο μου έβγαλες...τι τα θελες κι εσύ τα κυριλάτα και δεν του τα σπασες τότε που ήταν και επίκαιρο; Πάει καιρός που έχουν γίνει όλα αυτά;

Μιλίβα διψάς για ρομάντζο! Δεν θα συμφωνήσω με την Ναταλία που σου λέει να πας με το μυαλό,πονάει η καρδιά αλλά για μένα αξίζει. Εξάλλου αμα δεν φάμε και τα μούτρα μας ποτέ τι θα χουμε να λέμε στα γεράματα και με ποια αφορμή αν όλα ήταν εύκολα και "μέτρια" θα ψάχναμε το μέσα μας;