ψυχωτικο επεισοδιο - Page 4
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 4 of 5 FirstFirst ... 2345 LastLast
Results 46 to 60 of 73
  1. #46
    Junior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    2
    Poly endiaferon to thema file, kai egw exw to idio problima me thn mhnmh mou kai dyskoleyome twra - poso eixes miwsei to farmako muse kai eixes kapies parenergies otan to meiwses? Eyxaristw - Kostas Ranger

  2. #47
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    11
    σε ευχαριστώ maus για την απάντησή σου
    το περπάτημα μου αρέσει πολύ θα το αυξήσω..αντε να δω τι θα κάνω με τη ριμαδοσχολή

  3. #48
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2009
    Posts
    7

    ψυχωτικό επισόδειο

    Καλησπέρα

    θα ήθελα μία συμβουλή για το πρόβλημα που αντιμετωπίζει η μητέρα μου.
    Η μητέρα μου είναι 48 χρονών και στα 30 της είχε πάθει ψυχωτική κατάθλιψη , πήγε σε ψυχίατρο το αντιμετώπισε με φαρμακολογία και ψυχοθεραπεία και τα τελευταία 10 χρόνια ήταν μια χαρά μέχρι που πρόσφατα έπαθε ψυχωτικό επισόδειο.
    Κλείνει 2 εβδομάδες με οξύ πρόβλημα , ψευδαισθήσεις, λάθος αντίληψη των πραγμάτων, πετάει το dvd , το τηλέφωνο γιατί νομίζει ότι μας παρακολουθούν μέσα από αυτά κ.τλ και γενικά έχει όλα τα συμπτωματα του ψωχωτικού επισοδείου.

    Την πρώτη εβδομάδα η γιατρός της μας έδωσε aloperidin και ambilify.
    Της το δώσαμε κρυφά βέβαια σε σταγόνες και σιρόπι.
    Τα πράγματα καλυτέρευσαν ελάχιστα
    Το τέλος της 1ης εβδομάδας την πήγαμε στον ευαγγελισμό ( η γιατρός της έλειπε στο εξωτερικό )γιατί πέταξε κάποια πράγματα από το μπαλκόνι και δεν μπορούσαμε να την ηρεμήσουμε.
    της κάνανε μία ένεση και μας είπαν ότι έχει οξύ ψυχωτικό επισόδειο με στοιχεία διπολικής διαταραχής και προτείνουν νοσηλεία.
    την φέραμε σπίτι και αρχίσαμε αγωγή με rispedal πρωί βράδυ των 4mg και μας είπε η γιατρός να περιμένουμε θα το αντιμετωπίσουμε δεν υπάρχει λόγος να περάσει το μανίκι της νοσηλείας.
    έχει περάσει μια εβδομάδα με rispedal έχει γίνει λιγότερο επιθετική αλλά πάλι τα ίδια δεν συνέρχεται.
    Η γιατρός μας είπε αν μπορούμε να την κρατήσουμε σπίτι άλλη μία εβδομάδα μέχρι να φτάσει το φάρμακο το πρώτο επίπεδο και βλέπουμε.
    θα ήθελα μια γνώμη για το αν αξίζει να περιμένουμε άλλη μια εβδομάδα ή για το αν η νοσηλεία θα κάνει την σωστή δουλειά
    δεν είναι ότι μας κάνει κακό ή κάνει κακό στον εαυτό της (αυτοκτονικέςτάσεις κτλ) αλλά χθες πάλι πέταξε ένα ράφι από το μπαλκόνι και ευτυχώς δεν ήταν κανείς από κάτω, σήμερα πάλι ξήλωσε το τηλέφωνο, έκοψε με το ψαλίδι ένα καλώδιο στο σπίτι και έπεσε το ρεύμα δεν είναι τόσο επιθετική και με μια φωνή που δεν θέλουμε να τις φωνάζουμε ησυχάζει λίγο αλλά είναι σαν να μην μας ακούει είναι δύσκολα τα πράγματα και θέλουμε το καλύτερο γι\'αυτήν και φοβάμαι μήπως χάνουμε χρόνο.

  4. #49
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Posts
    2,337
    Cocorosie καλησπέρα. Δυστυχώς δεν μπορώ να σου δώσω μια απάντηση βάση εμπειρίας παρά μόνο να κάνω κάποιες σκέψεις. Όταν λες πως η μητέρα σου ξεπέρασε παλαιότερα κάποιο ψυχωτικό επεισόδιο σε ποιόν βαθμό το εννοείς αυτό και πόσο καιρό βρισκόταν σε ψύχωση? Δηλαδή είχε φτάσει στο σημείο να αναγνωρίσει το πρόβλημα της, να ενημερωθεί και να πάρει προφυλάξεις και ξαφνικά να ξαναπέσει στην ψύχωση? Φάρμακα έπαιρνε όλον αυτό τον καιρό? Θα σου έλεγα ίσως να δεις ποια στοιχεία ήταν εκείνα που βελτίωσαν την ψυχική της υγεία στο παρελθόν αλλά μην ξεχνάς οτι βρίσκεται σε αρκετά μεγαλύτερη ηλικία από τότε. Σαν αρχική φάση πάντως τα φάρμακα είναι απαραίτητα. Θέλει ακόμα πολύ υπομονή απο εσάς την οικογένεια της. Για να είμαι ειλικρινής όταν είχα περάσει απο κάποια παρόμοια δυσκολία ναι μεν είχα διαφορετική αντίληψη των πραγμάτων αλλά δεν θυμάμαι να πετούσα πράγματα έξω από το μπαλκόνι ή να έκοβα καλώδια. Προσοχή γιατί τα σημάδια βίας είναι ανησυχητικά. Πρέπει ένας άνθρωπος να μάθει να εκτονώνεται με εναλλακτικούς τρόπους αλλά αυτό πιστεύω γίνεται σε ηλικία που το μυαλό αντιγράφει πρότυπα και διεκδικεί την δικιά του ταυτότητα και όχι σε προχωρημένη ηλικία των 45+ ετών οπού ένας άνθρωπος περνάει πλέον από διαφορετικές φάσεις. Είναι επίσης σημαντικό να ξέρεις πως η μητέρα σου έχει ανάγκη απο κατανόηση όσο παράλογο και άν αυτό ακούγεται. Κάτι θέλει να πεί αυτή η συμπεριφορά. Δείξε της πως θέλεις να την ακούσεις και οτι θέλεις να την βοηθήσεις. Τα φάρμακα σε συνδυασμό με ένα θετικό περιβάλλον μπορούν να βοηθήσουν πρέπει όμως και το ίδιο το άτομο να μην θέλει να παραιτηθεί από την ζωή. Καλή συνέχεια.

  5. #50
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2009
    Posts
    7
    Παλιά όταν το είχε πάθει δεν είχε βίαιη συμπεριφορά, είχε κατάθλιψη, είχε αδυνατίσει πολύ δεν έτρωγε και είχε και ακουστικές ψευδαισθήσεις αλλά καταλάβαινε ότι είχε πρόβλημα είχε πάει μόνη της στην γιατρό έκανε θεραπεία ξεπεράστηκε το πρόβλημα
    βέβαια άλλαξε ψυχίατρο γιατί μετά από κάποιο σημείο ήθελε να σταματήσει να πίνει πολλά φάρμακα.
    Την ψυχίατρο που έχει τώρα την έχει 10 χρόνια και την εμπιστεύεται και σαν άνθρωπο και γιατί είναι καλή στην φαρμακολογία ,αυτή της έδινε όλα αυτά τα χρόνια 1 φάρμακο για να συντηρείται.
    Αυτά που κάνει τώρα δεν τα έχει ξανακάνει ποτέ και τα φάρμακα επειδή τα ξέρει δεν θέλει να τα πάρει γιατί δεν θέλει να παραδεκτεί ότι έχει πρόβλημα..μέσα της νομίζω καταλαβαίνει ότι δεν πάνε καλά τα πράγματα και παίρνει την γιατρό της τηλέφωνο να της μιλήσει αλλά όταν αυτή της εξηγεί ότι πρέπει να πάρει τα φάρμακα αρνείται και χωρίς τα φάρμακα δυστυχώς δεν γίνεται δουλειά και εμείς προσπαθούμε αλλά δεν βγαίνει τίποτα και αν τελικά η νοσηλεία της κάνει καλό ας γίνει νοσηλεία τώρα το έχει καταλάβει ότι της τα δίνουμε κρυφά και δεν πίνει τίποτα,
    το μόνο ότι έχει μειωθεί η επιθέτικότητα της με το λίγο που τα έχει πάρει και ευτυχώς δεν έχει δείξει την διάθεση να κάνει κακό στον εαυτό της βέβαια δεν ξέρεις γιατί οι γραμμές είναι πολύ λεπτές..
    τι να πω το καταλαβαίνω ότι και γι αυτήν πρέπει να είναι επώδυνο όλο αυτό και το βλέπω στα μάτια της ότι κάποιες στιγμές είναι φοβισμένη και χαμένη..
    και για μένα είναι δύσκολο γιατί ξαφνικά μπροστά μου δεν έχω την μητέρα μου έχω έναν άλλον άνθρωπο και τρελαίνομαι..
    χθές τις δώσαμε risperdal σε σιρόπι το πήρε.
    σήμερα πέταξε το μπουκαλάκι.

  6. #51
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    696
    μπορώ να πω πως έχω τρομοκρατηθεί λίγο.πάσχω και εγώ από κατάθλιψη και παίρνω φάρμακα και ειμαι πολύ καλά την συγκεκριμένη στιμή.με αυτό που γράφεις έχω φοβηθεί μήπως και εγώ μετά από κάποια χρόνια υποτροπιάσω και αρχίσω να συμπεριφέρομαι ανάρμοστα θα το κουβεντιάσω με τον νευρολόγο μου και αν μου πει κάτι που ίσως βοηθήσει και εσένα να είσαι σίγουρη πως θα στο μεταφέρω.σου εύχομαι δύναμη και υπομονή

  7. #52
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2009
    Posts
    7
    την πρώτη εβδομάδα και τρομοκρατήθηκα και έκλαψα πολύ, τώρα προσπαθώ να αντιμετωπίσω την κατάσταση
    και να κάνω ότι καλύτερο μπορώ και αυτά που περιγράφω είναι απλά η πραγματικότητα και τα θεωρώ φυσιολογικά , ένα άτομο που βρίσκεται σε οξύ ψυχωτικό επισόδειο αυτά κάνει το θέμα είναι στο πώς να βοηθήσω αυτό το άτομο να γίνει καλά
    επειδή η μητέρα μου υποτροπίασε δεν σημαίνει ότι θα υποτροπιάσεις και εσύ.κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός.
    σε ευχαριστώ πολύ οποιαδήποτε πληροφορία είναι χρήσιμη!

  8. #53
    Junior Member
    Join Date
    Jul 2008
    Posts
    11
    Καλή δύναμη σε σένα και στη μητέρα σου. Τα φάρμακα που αναφέρεις εμένα με βοήθησαν να μειωθούν τα συμπτώματα. ΤΟ παν όμως είναι να καταλάβει πως χρειάζεται βοήθεια. Και εγώ νόμιζα πως δεν μου χρειάζονται τα φάρμακα, αλλά κάποια στιγμή ήθελα να πάω κάπου να μιλήσω και έτσι με τη κουβέντα με τους ειδικούς αρχισα να συνειδητοποιώ τι μου συμβαίνει.
    Ισως θα πρέπει να κάνει πιο συχνές συνεδρίες με τη γιατρό της τώρα που το χρειάζεται. Αυτοί οι ανθρωποι νιώθουν μεγάλη μοναξιά. η κουβέντα εμένα μου έκανε καλό, αλλά κάθε άνθρωπος το βιώνει διαφορετικά.

  9. #54
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Posts
    2,337
    Cocorosie είναι σαφώς δύσκολο και για σένα να βλέπεις την μητέρα σου σε τέτοια φάση. Όπως σου είπα και πριν έχω βιώσει μια παρόμοια κατάσταση αλλά σε μικρότερη ηλικία. Ίσως να το έθεσα λίγο λανθασμένα προηγουμένως. Ίσως οι απαντήσεις μου να είναι εν μέρη βάση εμπειρίας, και κατά δεύτερο λόγο βάση γνώσης (διαδικτυακή έρευνα). Απλά έχω βιώσει την κατάσταση με το μάτι του ασθενή και όχι της οικογένειας ή ενός επαγγελματία που έχει εξετάσει αρκετές περιπτώσεις. Τέλος πάντων για να μην περιαυτολογώ, η ψύχωση μπορεί να ξεπεραστεί. Να έχεις αισιοδοξία και υπομονή... εφόσον σε βλέπω να δείχνεις ενδιαφέρον και διάθεση να την βοηθήσεις είμαι σίγουρος ότι τα πράγματα θα βελτιωθούν. Να έχεις αισιοδοξία και υπομονή μέσα σου και να τα μεταφέρεις σε εκείνη. Τα υπόλοιπα είναι θέμα γιατρού και φαρμάκων.

  10. #55
    Junior Member
    Join Date
    Feb 2009
    Posts
    7
    σε ευχαριστώ πολύ!
    το ξέρω ότι όλο αυτό είναι θέμα γιατρού και φαρμάκων και ότι είναι αντιμετωπίσιμο γι\'αυτό και με θυμώνει που δεν πίνει τα φάρμακα της και αντιδρά..
    αλήθεια ένας ασθενής που το βιώνει αυτό νιώθει ότι είναι τόσο τραγικό να πάρει ένα φάρμακο?
    στις μέρες μας υπάρχουν άνθρωποι που πίνουν άπειρα φάρμακα για ζάχαρο, χοληστερίνη κτλ ..
    σκέφτηκα να αγοράσω ένα φυτικό δυναμωτικό σιρόπι , να αδειάσω το περιεχόμενο και να το βάλω εκεί το risperdal..

  11. #56
    Senior Member
    Join Date
    Jun 2007
    Posts
    2,337
    Originally posted by cocorosie
    αλήθεια ένας ασθενής που το βιώνει αυτό νιώθει ότι είναι τόσο τραγικό να πάρει ένα φάρμακο?
    Πράγματι, κάποιος που βρίσκεται σε ψύχωση αδυνατεί να πιστέψει οτι έχει ψύχωση. Η ειρωνεία είναι οτι αναγνωρίζει ένα σωρό άλλα προβλήματα (οτι τον/την παρακολουθούν, οτι θα του/της κάνουν κακό) και όχι την ίδια την πηγή των προβλημάτων, δηλαδή την διαταραγμένη ψυχική του υγεία.

  12. #57
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2008
    Location
    roof garden
    Posts
    1,807
    αν δεν κάνω λάθος είπες ότι έπαιρνε και πριν φάρμακα.. έγινε καμία αλλαγή στη δοσολογία των φαρμάκων
    πριν γίνει η \"υποτροπή\" ;
    κοίτα βοηθήσεις τη μητέρα σου να ξεπέρασει αυτή τη συναισθηματική κρίση όσο μπορείς περισσότερο χωρίς φάρμακα.
    Τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη ή προσωρινή αναπηρία στον εγκέφαλο και το υπόλοιπο σώμα.

  13. #58
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2009
    Posts
    696
    Originally posted by maus
    Τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη ή προσωρινή αναπηρία στον εγκέφαλο και το υπόλοιπο σώμα.
    κατά πόσο ισχύει αυτό;με ενδιαφέρει προσωπικά μια άποψη περί αυτού.ευχαριστώ.

  14. #59
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2008
    Location
    roof garden
    Posts
    1,807
    ισχύει 100% ! Τα φάρμακα τα οποία τα δίνουν σαν καραμέλες
    προκαλούν βλάβες στον εγκέφαλο και το υπόλοιπο σώμα.
    Είναι το χειρότερο είδος φαρμάκων που μπορεί να πάρει κάποιος
    (τα αντιψυχωσικά) και ακόμα και στα ζώα αποφεύγουν να τα δίνουν ..
    Το θέμα γιατί κυριάρχησαν και δεν έχουν απαγορευθεί είναι επειδή αποφέρουν τεράστια κέρδη στις φαρμακοβιομηχανίες
    και προσφέρουν κάποια ανακούφιση-αναισθητοποίηση του
    \"αρρώστου\".
    Ουσιαστικά το μόνο που κάνουν είναι να αναισθητοποιούν τον εγκέφαλο και να σου στερούν το ένστικτο της επιβίωσης.
    Γίνεσαι ένα άβουλο ον , χειραγωγίσιμο που δεν φέρνει αντιρήσεις...
    Μην αφήνετε τους ψυχιάτρους να σας παραμυθιάζουν
    αυτά τα φάρμακα μπορούν να σας κάνουν να τρελαθείτε
    πραγματικά και μόνιμα , να πάθετε ζάχαρο , να πεθάνετε ακόμα
    και και ...
    Μόνο σαν τελευταία λύση ..
    Βέβαια εγώ δε το ήξερα αυτό πριν τα πάρω και παραμυθιάστηκα
    από τους \"γιατρούς\". Το λέω όμως για όσους σκέφτονται να τα πάρουν για τον εαυτό τους ή κάποιον γνωστό τους.

    Έχω ανεβάσει ένα βιβλίο
    \"Your drug may be your problem\" το οποίο περιγράφει αναλυτικά
    τι κάνουν τα φάρμακα και πως μπορείς να τα κόψεις..

    http://ifile.it/x5f0uph

    Originally posted by λίτσα
    Originally posted by maus
    Τα φάρμακα μπορούν να προκαλέσουν μόνιμη ή προσωρινή αναπηρία στον εγκέφαλο και το υπόλοιπο σώμα.
    κατά πόσο ισχύει αυτό;με ενδιαφέρει προσωπικά μια άποψη περί αυτού.ευχαριστώ.

  15. #60
    Senior Member
    Join Date
    Jul 2007
    Posts
    3,623
    Originally posted by maus
    ισχύει 100% ! Τα φάρμακα τα οποία τα δίνουν σαν καραμέλες
    προκαλούν βλάβες στον εγκέφαλο και το υπόλοιπο σώμα.
    Είναι το χειρότερο είδος φαρμάκων που μπορεί να πάρει κάποιος
    (τα αντιψυχωσικά) και ακόμα και στα ζώα αποφεύγουν να τα δίνουν ..
    Το θέμα γιατί κυριάρχησαν και δεν έχουν απαγορευθεί είναι επειδή αποφέρουν τεράστια κέρδη στις φαρμακοβιομηχανίες
    και προσφέρουν κάποια ανακούφιση-αναισθητοποίηση του
    \"αρρώστου\".
    Ουσιαστικά το μόνο που κάνουν είναι να αναισθητοποιούν τον εγκέφαλο και να σου στερούν το ένστικτο της επιβίωσης.
    Γίνεσαι ένα άβουλο ον , χειραγωγίσιμο που δεν φέρνει αντιρήσεις...
    Μην αφήνετε τους ψυχιάτρους να σας παραμυθιάζουν
    αυτά τα φάρμακα μπορούν να σας κάνουν να τρελαθείτε
    πραγματικά και μόνιμα , να πάθετε ζάχαρο , να πεθάνετε ακόμα
    και και ...
    Μόνο σαν τελευταία λύση ..
    Βέβαια εγώ δε το ήξερα αυτό πριν τα πάρω και παραμυθιάστηκα
    από τους \"γιατρούς\". Το λέω όμως για όσους σκέφτονται να τα πάρουν για τον εαυτό τους ή κάποιον γνωστό τους.

    Έχω ανεβάσει ένα βιβλίο
    \"Your drug may be your problem\" το οποίο περιγράφει αναλυτικά
    τι κάνουν τα φάρμακα και πως μπορείς να τα κόψεις..

    http://ifile.it/x5f0uph


    Δηλαδή οι μαζίκές αποασυλοποιήσεις μετά την δεκαετία του 50 λόγο της ανακάλυψης των αντιψυχωτικών ήταν ψέμα? Το γεγονός ότι πολλοί άρρωστοι άνθρωποι ξανα-απέκτησαν επαφή με την πραγματικότητα και τους συνανθρώπους τους μετά την φαρμακευτική αγωγή δεν ισχύει?



    Και εγώ είμαι κατά της χρήσης των αντικαταθλιπτικών, αλλά ψύχωση χωρίς αντιψυχωσικά δεν γίνεται φίλε. Εκτός αν πιστεύεις ότι πρέπει να γυρίσουμε στα άσυλα τύπου λέρο, να βγάλουμε και τους γιατρούς να βάλουμε παπάδες να ξορκίζουν τους ασθενείς απο τα δαιμόνια

Page 4 of 5 FirstFirst ... 2345 LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •