Μερικοί το έχουν τερματίσει!

[PositiveWave]

Καλημέρα. Είμαι αναστατωμένος με τους ανθρώπους που κάποτε εμπιστευόμουν και ήμουν έτοιμος να τους χαρίσω όλα τα καλά. Είμαι μικρός ακόμα, εντάξει. Αλλά δεν το χωράει ο νους μου. Πως οι άλλοι σε προδίδουν και σου ζητάνε και τα ρέστα από πάνω;

Είναι δυνατόν να ενδιαφέρεσαι για τους φίλους σου, να τους παίρνεις τηλέφωνο και να σου το κλείνουν στα μούτρα, να τους στέλνεις μηνύματα και να μη σου απαντάνε επίτηδες... Και εσύ ο αφελής, να θες να μάθεις αν είναι καλά....!

Και αυτοί να σου λένε ότι με ύφος χιλίων καρδιναλίων ότι είσαι τοξικός και ότι τους κάνεις ψυχολογικό πόλεμο, που θες να μάθεις αν είναι καλά! Ο Χριστός και η Παναγία! Και μετά να σου μιλάνε με μια ψεύτικη ευγένεια και κάπου ξαφνικά να κλείνουν το τηλέφωνο τους και να διακόπτεται η συνομιλία. Παίρνεις τηλέφωνο μετά από λίγο και στο κλείνουν κατάμουτρα. Τέτοια ψευτιά, αχαριστία, διπροσωπία, ξετσιπωσία, ποταπότητα... Μα το Θεό, μην ξαναματαδεί άνθρωπος!

Κάνουν τα πάντα για να σε κάνουν να φύγεις από μόνος σου, γιατί δεν έχουν τα κότσια να πουν: "Σε έχω γραμμένο..."

[giorgos35]

δυστηχως φιλε μου οι ανθρωποι ειμαστε παραξενοι.και πολλες φορες μπορει να σε φτυνουν απλος και μονο επειδη βρικανε αλλους φιλους και αυτο γινετε συχνα.απο δω και περα ξερεις τι λεω?
οσοι με θελουν για φιλο καλως για τους αλλους σκασιλα μου.ας ειναι και παιδικος ου φιλος.
τον εψαξα μια δυο τρεις πεντε δεκα βλεπω οτι με φτυνει εστω και ευγενικα.γεια σας.
εχει και αλλου πορτοκαλιες...δεν σκαω για κανεναν και για τιποτα.

[αλεξανδρος_77]

καλημερα.
το σιγουρο ειναι οτι πρεπει να κανεις πραγματα που βοηθουν τους αλλους να γινουν καλυτεροι οκ? Το οτι ενα πραγμα πχ ισχυει κατα κανονα ΔΕ ΣΗΜΑΝΕΙ απαραιτητα οτι ισχυει και σε ολους πχ οταν καπιον θες να τον βοηθησεις και κανεις πραγματα που δεν τον αγγιζουν και πολυ στο τελος δεν ειναι οτι σε εχει γραμενα απλα βαριεται να σε ακουσει αφου εχει μαθει απ εξω το σεναριο και βλεπει τα ιδια πραγματα που υποτιθετε οτι τον βοηθουν ξανα και ξανα τους ΤΟ ΕΞΗΓΕΙ και αυτοι συνεχιζουν το ιδιο...

και στη προκειμενη περιπτωση ολοι εχουν καπιο ελλατωμα ο ενας ειναι αχαριστος ο αλλος ειναι φωνακλας ο αλλος δε τα πιανει ο αλλος κανει λαθη πιστευοντας οτι βοηθα τους αλλους και παει λεγοντας εσυ πιστευεις πχ οτι δεν εχεις ελλατωματα? ΑΡΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΧΕΙΣ αρα οπως λες για τα ελλατωματα των αλλω πες και για τα δικα σου ετσι δεν ειναι?

ειναι νομος πχ που λεει οτι σε ολους τους κανονες υπαρχει [B]και μια [/B εξαιρεση και παρ ολα αυτα τους εξηγει συνεχως οτι αυτο το πραγμα που κανουν δεν εχει πρακτικη εφαρμογη πανω του και αυτοι συνεχιζουν να το κανουν ΑΥΤΟ ΔΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΡΑΨΙΜΟ ? αρα δεν ειναι θεμα κακιας η εχθρας αλλα και αν αυτο συμβαινει ειναι λαθος αλλα οτι εξηγει οτι αυτο ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΠΑΩ ΤΟΥ ενω αυτοι το κανουν 1,2,3,4,5.......10,20,30,100,200 και στο τελος βαριεται να τους ακουει..

πχ οταν κρατας κακια στους αλλους ετσι προστατευεις αυτους και εσυ πας προς το χειροτερο αφου αρρωσταινεις ψυχολογικα σιγα σιγα μεχρι που καταληγεις στους γιατρους

αρα λοιπον εφοσον ολοι ανθρωποι εχουν το πρωπατωρικο αμαρτημα και εχουν ενα θηριο μεσα τους και εσυ κατα λαθος τους το ξυπνας με το να προσπαθεις να τους αλαξεις αποψεις ενω αυτοι το εχουν πει ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΨΙΜΟ?

εσενα πχ οπως βλεπεις αυτη η τεχνικη του μπουμερανγκ φερνει αποτελεσμα γιατι δεν εισαι εξαιρεση ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΟΜΩς ΠΩΣ ΘΑ ΕΒΛΕΠΕΣ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΑΝ ΕΙΣΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ? θα εβλεπες ενα τροπαρια κανενα δυσεκατομυριο φορες ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟς αφου μιλας για τερματισμο θα κουραζοσουν να εξηγεις οτι αυτο δε πετυχαινε σε σενα

[giorgos35]

καλημερα.
το σιγουρο ειναι οτι πρεπει να κανεις πραγματα που βοηθουν τους αλλους να γινουν καλυτεροι οκ? Το οτι ενα πραγμα πχ ισχυει κατα κανονα ΔΕ ΣΗΜΑΝΕΙ απαραιτητα οτι ισχυει και σε ολους πχ οταν καπιον θες να τον βοηθησεις και κανεις πραγματα που δεν τον αγγιζουν και πολυ στο τελος δεν ειναι οτι σε εχει γραμενα απλα βαριεται να σε ακουσει αφου εχει μαθει απ εξω το σεναριο και βλεπει τα ιδια πραγματα που υποτιθετε οτι τον βοηθουν ξανα και ξανα τους ΤΟ ΕΞΗΓΕΙ και αυτοι συνεχιζουν το ιδιο...

και στη προκειμενη περιπτωση ολοι εχουν καπιο ελλατωμα ο ενας ειναι αχαριστος ο αλλος ειναι φωνακλας ο αλλος δε τα πιανει ο αλλος κανει λαθη πιστευοντας οτι βοηθα τους αλλους και παει λεγοντας εσυ πιστευεις πχ οτι δεν εχεις ελλατωματα? ΑΡΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΘΑ ΧΕΙΣ αρα οπως λες για τα ελλατωματα των αλλω πες και για τα δικα σου ετσι δεν ειναι?

ειναι νομος πχ που λεει οτι σε ολους τους κανονες υπαρχει [B]και μια [/B εξαιρεση και παρ ολα αυτα τους εξηγει συνεχως οτι αυτο το πραγμα που κανουν δεν εχει πρακτικη εφαρμογη πανω του και αυτοι συνεχιζουν να το κανουν ΑΥΤΟ ΔΕ ΛΕΓΕΤΑΙ ΓΡΑΨΙΜΟ ? αρα δεν ειναι θεμα κακιας η εχθρας αλλα και αν αυτο συμβαινει ειναι λαθος αλλα οτι εξηγει οτι αυτο ΔΕΝ ΠΕΤΥΧΑΙΝΕΙ ΠΑΩ ΤΟΥ ενω αυτοι το κανουν 1,2,3,4,5.......10,20,30,100,200 και στο τελος βαριεται να τους ακουει..

πχ οταν κρατας κακια στους αλλους ετσι προστατευεις αυτους και εσυ πας προς το χειροτερο αφου αρρωσταινεις ψυχολογικα σιγα σιγα μεχρι που καταληγεις στους γιατρους

αρα λοιπον εφοσον ολοι ανθρωποι εχουν το πρωπατωρικο αμαρτημα και εχουν ενα θηριο μεσα τους και εσυ κατα λαθος τους το ξυπνας με το να προσπαθεις να τους αλαξεις αποψεις ενω αυτοι το εχουν πει ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΓΡΑΨΙΜΟ?

εσενα πχ οπως βλεπεις αυτη η τεχνικη του μπουμερανγκ φερνει αποτελεσμα γιατι δεν εισαι εξαιρεση ΣΚΕΦΤΗΚΕΣ ΟΜΩς ΠΩΣ ΘΑ ΕΒΛΕΠΕΣ ΤΟ ΚΟΣΜΟ ΑΝ ΕΙΣΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΣΗ? θα εβλεπες ενα τροπαρια κανενα δυσεκατομυριο φορες ΚΑΙ ΣΤΟ ΤΕΛΟς αφου μιλας για τερματισμο θα κουραζοσουν να εξηγεις οτι αυτο δε πετυχαινε σε σενα

δεν καταλαβα σε ποιον απευθυνεσε με το μυνημα σου.φυσικα και ολοι εχουμε ελατωματα.και εγω και οι φιλοι μου κκαι γενικοτερα ολοι.μια ζωη δεχομασταν ο ενας τον αλλον με τα ελατωμα του.
τωρα τι αλλαξε??εστω οτι εκανα κατι που τον πειραξε.που θα το ηξερα αλλα τι στιγμη μου δεν το ξερω παει να πει οτι το εκανα καταλαθος.θα μπορουσε να μου το πει.και τον ρωτησα αν τρεχει κατι.γιατι τωρα τελεταια νοιωθω οτι με φτυνει με διαφορες δικαιολογιες.και μου λεει οχι ρε σι καμια σχεσει.να δεν μπορω εχω το ενα εχω το αλλο εχω αυτο εεχω εκεινο.καλα το λεω οκ κατανοητο και σεβαστω και μετα απο μιση ωρα βγενει με αλλους και για ωρες ατελειωτες.
απλος πιστευω οτι μαλλον βαρεθηκε τα ιδια και τα ιδια και θελει λιγο να ξεφυγει οπως λες και εσυ το εναριο το εχει μαθει απξω και βαριετε.σωστο.
αλλα πολλες φορες ομως οταν οι ανθρωποι βρισκουνε αλλες παρεες ξεχνανε τους παλιους φιλους.
το εχω προσεξει σε πολλοι κοσμο.και σε αλλες παρεες

[Remedy]

Καλημέρα. Είμαι αναστατωμένος με τους ανθρώπους που κάποτε εμπιστευόμουν και ήμουν έτοιμος να τους χαρίσω όλα τα καλά. Είμαι μικρός ακόμα, εντάξει. Αλλά δεν το χωράει ο νους μου. Πως οι άλλοι σε προδίδουν και σου ζητάνε και τα ρέστα από πάνω;

Είναι δυνατόν να ενδιαφέρεσαι για τους φίλους σου, να τους παίρνεις τηλέφωνο και να σου το κλείνουν στα μούτρα, να τους στέλνεις μηνύματα και να μη σου απαντάνε επίτηδες... Και εσύ ο αφελής, να θες να μάθεις αν είναι καλά....!

Και αυτοί να σου λένε ότι με ύφος χιλίων καρδιναλίων ότι είσαι τοξικός και ότι τους κάνεις ψυχολογικό πόλεμο, που θες να μάθεις αν είναι καλά! Ο Χριστός και η Παναγία! Και μετά να σου μιλάνε με μια ψεύτικη ευγένεια και κάπου ξαφνικά να κλείνουν το τηλέφωνο τους και να διακόπτεται η συνομιλία. Παίρνεις τηλέφωνο μετά από λίγο και στο κλείνουν κατάμουτρα. Τέτοια ψευτιά, αχαριστία, διπροσωπία, ξετσιπωσία, ποταπότητα... Μα το Θεό, μην ξαναματαδεί άνθρωπος!

Κάνουν τα πάντα για να σε κάνουν να φύγεις από μόνος σου, γιατί δεν έχουν τα κότσια να πουν: "Σε έχω γραμμένο..."

οταν στο εκλεισαν στα μουτρα και δεν απαντουσαν στα μηνυματα σου, εσυ καταλαβες οτι επαθαν κατι, η οτι δεν θελουν να σου μιλησουν?
πες, ειλικρινά.

[PositiveWave]

οταν στο εκλεισαν στα μουτρα και δεν απαντουσαν στα μηνυματα σου, εσυ καταλαβες οτι επαθαν κατι, η οτι δεν θελουν να σου μιλησουν?
πες, ειλικρινά.

Αυτό που έμαθα, ήταν ότι περνούσαν ΤΕΛΕΙΑ. Πιο τέλεια δεν γινόταν.

Και εγώ, καλή τη πίστει θα σκεφτόμουν ότι έπαθαν κάτι ή ότι δεν μπορούν εκείνη τη στιγμή.

Αλλά, πόσο εύκολα θα εμπιστευτείς ξανά άτομα που έχουν τα κινητά τους προέκταση του χεριού τους, που τα τσεκάρουν κάθε πέντε λεπτά και δεν βρίσκουν πέντε λεπτά για σένα ή έστω ένα να σου στέιλουν μήνυμα! Σε βγάζουν από πάνω ενοχλητικό και υπερβολικό που θες να δεις αν είναι καλά.

Απλά, ήμουν περιττός και ενοχλητικός για εκείνους σε τελική ανάλυση. Αυτό κατάλαβα.

"Κάνε δώρο την απουσία σου, σε όσους δεν εκτιμούν την παρουσία σου."

[PositiveWave]

δυστηχως φιλε μου οι ανθρωποι ειμαστε παραξενοι.και πολλες φορες μπορει να σε φτυνουν απλος και μονο επειδη βρικανε αλλους φιλους και αυτο γινετε συχνα.απο δω και περα ξερεις τι λεω?
οσοι με θελουν για φιλο καλως για τους αλλους σκασιλα μου.ας ειναι και παιδικος ου φιλος.
τον εψαξα μια δυο τρεις πεντε δεκα βλεπω οτι με φτυνει εστω και ευγενικα.γεια σας.
εχει και αλλου πορτοκαλιες...δεν σκαω για κανεναν και για τιποτα.

Ξέρεις ε, αυτό που με έκανε εμένα να ενδιαφέρομαι και να τους ψάχνω, είναι ο φόβος ότι θα μου πουν κάποτε:

"Χαθήκαμε... Γιατί δεν πήρες ένα τηλέφωνο;"

Και τηλέφωνο πήρα και μηνύματα έστειλα αρκετά, τόσα όσα και η αδιαφορία τους και στο τέλος μου είπαν: "Έλα, τόσο πολύ τρόμαξες; Εγώ τρόμαξα μαζί σου... Γιατί είσαι τόσο τοξικός και κάνεις ψυχολογικό πόλεμο;"

Μάλιστα... Αυτή είναι η ατάκα του αιώνα. Έχω κάνει ψυχολογικό πόλεμο που τους παίρνω για να δω τι κάνουν...!

Έχει και άλλου πορτοκαλιές. Καλά τα λες... Γιατί δεν το σκέφτηκα όμως; Από το φόβο ότι πρώτοι θα με πουν προδότη;

Τι να πεις...

[Remedy]

Αυτό που έμαθα, ήταν ότι περνούσαν ΤΕΛΕΙΑ. Πιο τέλεια δεν γινόταν.

Και εγώ, καλή τη πίστει θα σκεφτόμουν ότι έπαθαν κάτι ή ότι δεν μπορούν εκείνη τη στιγμή.

Αλλά, πόσο εύκολα θα εμπιστευτείς ξανά άτομα που έχουν τα κινητά τους προέκταση του χεριού τους, που τα τσεκάρουν κάθε πέντε λεπτά και δεν βρίσκουν πέντε λεπτά για σένα ή έστω ένα να σου στέιλουν μήνυμα! Σε βγάζουν από πάνω ενοχλητικό και υπερβολικό που θες να δεις αν είναι καλά.

Απλά, ήμουν περιττός και ενοχλητικός για εκείνους σε τελική ανάλυση. Αυτό κατάλαβα.

"Κάνε δώρο την απουσία σου, σε όσους δεν εκτιμούν την παρουσία σου."

ακριβώς αυτό, βρε ποζιτιβ.
από την στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι αμοιβαία η επιθυμία για παρέα, τηλεφωνήματα, οτιδήποτε, απομακρύνεσαι ΠΡΩΤΟΣ, δεν ζητάς τα ρέστα, δεν ψάχνεις, δεν επιμένεις.
μήπως έγινες επίμονος, ενώ είχες ΗΔΗ καταλάβει ότι σε αποφεύγουν;

[PositiveWave]

δεν καταλαβα σε ποιον απευθυνεσε με το μυνημα σου.φυσικα και ολοι εχουμε ελατωματα.και εγω και οι φιλοι μου κκαι γενικοτερα ολοι.μια ζωη δεχομασταν ο ενας τον αλλον με τα ελατωμα του.
τωρα τι αλλαξε??εστω οτι εκανα κατι που τον πειραξε.που θα το ηξερα αλλα τι στιγμη μου δεν το ξερω παει να πει οτι το εκανα καταλαθος.θα μπορουσε να μου το πει.και τον ρωτησα αν τρεχει κατι.γιατι τωρα τελεταια νοιωθω οτι με φτυνει με διαφορες δικαιολογιες.και μου λεει οχι ρε σι καμια σχεσει.να δεν μπορω εχω το ενα εχω το αλλο εχω αυτο εεχω εκεινο.καλα το λεω οκ κατανοητο και σεβαστω και μετα απο μιση ωρα βγενει με αλλους και για ωρες ατελειωτες.
απλος πιστευω οτι μαλλον βαρεθηκε τα ιδια και τα ιδια και θελει λιγο να ξεφυγει οπως λες και εσυ το εναριο το εχει μαθει απξω και βαριετε.σωστο.
αλλα πολλες φορες ομως οταν οι ανθρωποι βρισκουνε αλλες παρεες ξεχνανε τους παλιους φιλους.
το εχω προσεξει σε πολλοι κοσμο.και σε αλλες παρεες

Το χειρότερο είναι ότι σε δεδομένες στιγμές που σε χρειάζονται, υποκριτικά-δημοσιοσχεσίτικα σου λένε πως όλα είναι καλά, πως εσύ είσαι πολύ καλός και μετά από λίγο που δεν έχουν συμφέρον από εσένα, αρχίζουν να απασφαλίζουν και να λένε χίλια δυο.

Και όταν τους λες, "βαρέθηκες, τι συμβαίνει, με αποφεύγεις", αυτοί δε λένε τίποτα... Μάλλον λένε: "Έλα, είσαι υπερβολικός, δεν παίζει, το ξέρεις ότι είσαι ο καλύτερος φίλος που είχα ποτέ..."

[PositiveWave]

ακριβώς αυτό, βρε ποζιτιβ.
από την στιγμή που αντιλαμβάνεσαι ότι δεν είναι αμοιβαία η επιθυμία για παρέα, τηλεφωνήματα, οτιδήποτε, απομακρύνεσαι ΠΡΩΤΟΣ, δεν ζητάς τα ρέστα, δεν ψάχνεις, δεν επιμένεις.
μήπως έγινες επίμονος, ενώ είχες ΗΔΗ καταλάβει ότι σε αποφεύγουν;

Επίμονος πράγματι έγινα, έχοντας ένα και μόνο κίνητρο: Μη μου πουν αύριο, μεθαύριο: "Χαθήκαμε; Γιατί δεν έπαιρνες τηλέφωνο;" και "Που ήσουν τόσο καιρό; Κανείς σας δεν νοιάστηκε, όταν εγώ..." Ο φόβος μην έχει συμβεί κάτι κακό, με έκανε να ενδιαφέρομαι...

Αλλά αυτοί, όχι μόνο δεν αναγνώρισαν το ενδιαφέρον μου, με βαφτίσαν "τοξικό, υπερβολικό ακόμη και τρομακτικό"...

Άσε Ρέμεντυ... Ώρες ώρες ξέρεις τι σκέφτομαι; Ότι η σιωπή είναι χρυσός και ότι αν τους άφηνα στην ησυχία τους, θα ήμασταν σε φάση win-win.

Όμως όταν παράλληλα, αισθάνεσαι λίγη μοναξιά και θέλεις να ακούσεις έναν καλό λόγο και δεν σε ακούνε, τι τους λες;

Μάλιστα ήρθαν και αντί να μου επουλώσουν τις πληγές μου, ήρθαν και έριξαν κι άλλο αλάτι στην πληγή...!

[ftatl]

Ξέρεις ε, αυτό που με έκανε εμένα να ενδιαφέρομαι και να τους ψάχνω, είναι ο φόβος ότι θα μου πουν κάποτε:

"Χαθήκαμε... Γιατί δεν πήρες ένα τηλέφωνο;"

ηθελες να επικοινωνησεις μαζι τους ή απλα σκεφτοσουν οτι θα σου πουν αυτο για αυτο και εδειξες ενδιαφερον? χωρις λογο για μενα βεβαια για τι και να στο ελεγαν εβρισκες χιλιαδες απαντησεις να τους πεις. Ηταν τοσο φιλος/φιλη αυτος/η που σου πε οτι εισαι τοξικος?

[PositiveWave]

ηθελες να επικοινωνησεις μαζι τους ή απλα σκεφτοσουν οτι θα σου πουν αυτο για αυτο και εδειξες ενδιαφερον? χωρις λογο για μενα βεβαια για τι και να στο ελεγαν εβρισκες χιλιαδες απαντησεις να τους πεις. Ηταν τοσο φιλος/φιλη αυτος/η που σου πε οτι εισαι τοξικος?

Σκεφτόμουν και τα δυο μαζί. Ήταν ένα εκρηκτικό μείγμα που τα διάλυσε όλα. Δεν νοιάζεται κανείς τους όμως αν εσύ τους σκέφτεσαι.

Τελικά, όχι δεν ήταν όσο νόμιζα... Εγώ θεωρούσα ότι ήταν περισσότερο.

Δεν ήταν αμφίδρομο τελικά.

[ironman]

κοιτα να δεις εσυ εκανες οτι καλυτερο μπορουες και τα χεις καλα με τον εαυτο σου απο εκει και περα θα σε συμβουλευα να μην ξαναπαρεις τηλεφωνο αν σε παρουν σηκωσε το και μιλα κανονικα να δεις τι παιζει αν πας να δεις οτι θελουν χαρη η οποιαδηποτε εξυπηρετηση πες δεν μπορω λυπαμαι αυτα τα ατομα που σε εχουν σε ειχαν περιπολου σε θυμουνται ποτε?σε παιρνουν πχ εστω στη γιορτη σου ενα τηλεφωνο?

[PositiveWave]

κοιτα να δεις εσυ εκανες οτι καλυτερο μπορουες και τα χεις καλα με τον εαυτο σου απο εκει και περα θα σε συμβουλευα να μην ξαναπαρεις τηλεφωνο αν σε παρουν σηκωσε το και μιλα κανονικα να δεις τι παιζει αν πας να δεις οτι θελουν χαρη η οποιαδηποτε εξυπηρετηση πες δεν μπορω λυπαμαι αυτα τα ατομα που σε εχουν σε ειχαν περιπολου σε θυμουνται ποτε?σε παιρνουν πχ εστω στη γιορτη σου ενα τηλεφωνο?

Ξέρεις πότε άρχισε η σταδιακή απομάκρυνση, που πιστεύω ότι έγινε βάση σχεδίου; Όταν ξέχασε τα γενέθλιά μου...

Και 9 στις 10, εγώ ξεκινούσα συζήτηση μαζί τους...

Δίκιο έχεις ironman. Πρέπει να ξεκόψω εντελώς από αυτούς τους ανθρώπους.

[elisabet]

Ξέρεις ε, αυτό που με έκανε εμένα να ενδιαφέρομαι και να τους ψάχνω, είναι ο φόβος ότι θα μου πουν κάποτε:

"Χαθήκαμε... Γιατί δεν πήρες ένα τηλέφωνο;"

Και τηλέφωνο πήρα και μηνύματα έστειλα αρκετά, τόσα όσα και η αδιαφορία τους και στο τέλος μου είπαν: "Έλα, τόσο πολύ τρόμαξες; Εγώ τρόμαξα μαζί σου... Γιατί είσαι τόσο τοξικός και κάνεις ψυχολογικό πόλεμο;"

Μάλιστα... Αυτή είναι η ατάκα του αιώνα. Έχω κάνει ψυχολογικό πόλεμο που τους παίρνω για να δω τι κάνουν...!

Έχει και άλλου πορτοκαλιές. Καλά τα λες... Γιατί δεν το σκέφτηκα όμως; Από το φόβο ότι πρώτοι θα με πουν προδότη;

Τι να πεις...

Εδώ εντοπίζω ένα μικρό ψεματάκι. Όχι σε μας, να μην παρεξηγηθώ, στον εαυτό σου νομίζω.

Σε κανέναν δεν αρέσει η απόρριψη, είτε σε ερωτικό επίπεδο είτε σε φιλικό είτε οτιδήποτε αλλά όλοι την έχουμε υποστεί κάποιες φορές. Και μερικές φορές, ειδικά όταν είμαστε σε μια δύσκολη φάση ή δεν έχουμε άλλους ανθρώπους γύρω μας να γεμίσουν το κενό, μας πιάνει το παράπονο και φερόμαστε για λίγο σαν μικρά παιδιά και ξεγελάμε και τον εαυτό μας με διάφορες δικαιολογίες προκειμένου να το κάνουμε αυτό.

Αυτό που λες περί ανησυχίας, ότι κάτι μπορεί να έπαθαν είναι νομίζω η μισή αλήθεια ή το να μην σε κατηγορήσουν ότι χάθηκες. Ένα μικρό κομμάτι της. Το υπόλοιπο είναι ότι εσυ είχες ανάγκη αυτή την επικοινωνία, είχες ανάγκη να μιλήσεις με τους φίλους, να βγείτε, να πείτε τα νέα σας, να περάσετε καλά. Δεν είναι κακό αυτό και θα σου κάνει καλό να το αναγνωρίσεις στον εαυτό σου. Είναι πολύ φυσιολογικό να έχεις ανάγκη τους φίλους σου και να θες να επικοινωνήσεις μαζί τους. Όταν λοιπόν έχουμε αυτή την ανάγκη αλλά "ψυχανεμιζόμαστε" πως έρχεται απόρριψη, πολλές φορές μπαίνουμε σε άρνηση, δεν θέλουμε να το δεχτούμε και να φύγουμε. Οπότε εκεί τι κάνουμε; Βρίσκουμε λόγους για να μην φύγουμε. Και ο πιο συνηθισμένος από αυτούς είναι οτι ανησυχούμε για τον άλλον. Με αυτόν τον τρόπο, αποφεύγουμε να σκεφτούμε την απόρριψη, γλιτώνουμε προσωρινά τον πόνο της, και ταυτόχρονα το χρησιμοποιούμε ως μοχλό πίεσης στον άλλον για να μην μας αφήσει. Οτι εμείς είμαστε οι καλοί, οτι νοιαζόμαστε για την υγεία του, για το αν του συνέβει κάτι κακό, ίσως ενδόμυχα να το ευχόμαστε κιόλας λίγο γιατί σε αυτή την περίπτωση θα μπορέσουμε να γίνουμε χρήσιμοι για τον άλλον, να του προσφέρουμε την βοήθεια μας και έτσι να μη μας αφήσει.

Σκέψου τα λίγο αυτά. Δεν είσαι κακός άνθρωπος που φέρθηκες έτσι, αμυντικός μηχανισμός είναι κι όλοι λίγο πολύ τον έχουμε χρησιμοποιήσει κάποια στιγμή στη ζωή μας.

Αν η πραγματική αιτία που επικοινωνούσες ήταν για να μην σου την πουν ότι χάθηκες ή επειδή ανησύχησες θα αρκούσε ένα τηλέφωνο ή ένα μήνυμα και θα σταματούσες εκεί.