Αδιέξοδη σχέση, αγάπη ή εμμονή;

[marilena4]

Ενιωσα την ανάγκη να μοιραστώ την ιστορία μου ρισκάροντας να υποστώ και το κράξιμο των αγνώστων (πέρα από αυτό των καλών φίλων!).
Εδώ και 15 χρόνια είμαι ερωτευμένη με έναν παντρεμένο άντρα.Τον γνώρισα όταν εγώ ήμουν ακόμα παντρεμένη σε γάμο που είχε τελειώσει προ πολλού και απλά ανέμενε την επίλυση των πρακτικών θεμάτων πριν τελειώσει και τυπικά μερικά χρόνια αργότερα. Τον ερωτεύτηκα ακαριαία-το ίδιο κ αυτός. Αρχικά είχα ανάγκη τη διέξοδο, την περιπέτεια και δεν σκεφτόμουν καμία εξέλιξη, απλά ήθελα να ζήσω αυτό που είχα στερηθεί. Οχι ότι το ζούσα βέβαια ακριβώς. Με όλους τους περιορισμούς οι ευκαιρίες ήταν ελάχιστες κ συνήθως σύντομες.Η επικοινωνία ήταν όμως πυκνή και κρατούσε το ενδιαφέρον αμείωτο.Από τότε πέρασαν 15 ολόκληρα, εγώ είμαι ελεύθερη τα τελευταία 10 με μεγάλα παιδιά κ ελάχιστες υποχρεώσεις πια, ενώ αυτός με μικρά παιδιά και ελάχιστη ελευθερία κινήσεων. Ο γάμος του ήρεμος χωρίς εντάσεις δεν ισχυρίστηκε ποτέ ότι είχε ουδεμία πρόθεση να χωρίσει για μένα ή οποιαδήποτε άλλη (σαν το βόλεμα τίποτα). Για να είμαι ειλικρινής ούτε εγώ τρελαινόμουν ποτέ στην ιδέα να κάνει κάτι τέτοιο διότι ρεαλιστικά είναι πολύ δύσκολο να χτίσεις μια υγιή κοινή ζωή πάνω στον πόνο ανθρώπων που δεν έφταιξαν. Το πρόβλημά μου είναι πως θέλω πια να ζήσω και γω μια φυσιολογική σχέση να απαλλαγώ οριστικά απο αυτή την πληγή στην ψυχή μου! Οχι πως δεν το έχω προσπαθήσει....έχω μείνει μακριά του χωρίς καμία επικοινωνία μέχρι και σχεδόν 2 χρόνια. Εκανα άλλη σχέση προσπαθούσα να ζήσω φυσιολογικά πλην όμως πέρα από ένα αρχικό ενθουσιασμό αδυνατούσα να νιώσω αυτό που έπρεπε....ένιωθα διαρκώς ότι κάνω τα σωστά πράγματα με το λάθος άνθρωπο..Μοιραία επανήλθα μετά και από αρκετή πολιορκία του εν λόγω κυρίου...για να καταλήξουμε ύστερα από το πάθος της επανένωσης στα ίδια αδιέξοδα. Εν ολίγοις αυτό το σκηνικό επαναλαμβάνεται ανά διαστήματα όλα αυτά τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να νιώθουμε λίγο πολύ και οι δύο έρμαια της μεταξύς μας ψύχωσης να το πω;; Και φυσικά δεν έχω πρόθεση να ασχοληθώ με το τι νιώθει αυτός-παντρεμένος θέλει να παραμένει ας το διαχειριστεί λοιπόν. Για τον εαυτό μου με τσούζει διότι έφτασα σ ένα σημείο που δεν νιώθω ότι έχω ελπίδα να ζήσω κάτι ολοκληρωμένο πια. Φυσικά μαζί του το πάθος ήταν πάντα μεγαλειώδες. πως να φθαρεί άλλωστε; Ταιριάζαμε και σε πολλά και λίγο λίγο όλο αυτό έγινε και βαθιά αγάπη. Ομως εϊμαι 51 χρονών πια και τα περιθώρεια στενεύουν...Παραμένω ελκυστική γυναίκα κ δείχνω αρκετά μικρότερη που σημαίνει πως έχω τις επιτυχίες μου μόνο που οι περισσότεροι αυτό που ζητούν είναι καμιά σχεσούλα για να περνάμε καλά χωρίς πολλά πολλά (έγινε της μόδας αυτό!) και στην τελική τι θα πει περνάω καλά; καθένας περνάει καλά με τον τρόπο του! Είμαι κοινωνική κ εξωστρεφής δεν στερούμαι τίποτα σε ότι αφορά παρέες εξόδους, ταξίδια κ οτιδήποτε μπορεί να μ ευχαριστεί, αλλά το συναισθηματικό κενό μεγαλώνει επικίνδυνα...έχει πάλι λίγο καιρό που είμαι χώρια από αυτόν κ από τη μία λέω στον εαυτό μου πως μπορείς τώρα να αναζητήσεις ψύχραιμα κάτι καλύτερα για σένα και από την άλλη φοβάμαι πως δεν θα βρεθεί ποτέ να με κάνει κάποιος να νιώσω την πλήρωση που είχα μαζί του. Η μήπως μισώ τον εαυτό μου με τόση εμμονή!!! Ευχαριστώ για την ανοχή σας...

[ironman]

2 χρονια πως μεινατε μακρυα του χωρις ουτε ενα τηλ?μια επικοινωνια και δεν τον ξεπερασατε? μου κανει τρομερη εντυπωση

[marilena4]

κ άλλη μία φορά πάνω από χρόνο. Καμία επικοινωνία. Τη στιγμή που ήρθε μήνυμα ήταν σα να μην πέρασε ούτε μέρα! έλεος!!

[ironman]

με οσα γραφετε φαινεται να ειστε ατομο με αρκετη αυτοεκτιμιση κοινωνικη εξωστρεφης με τον κυκλο σας τα ταξιδια σας μου κανει μεγαλη εντυπωση που παραμενετε σε αυτη την σχεση ισως στο βαθος φοβαστε και εσεις την δεσμευση με απολυτους ορους δηλαδη μαθατε ετσι εγινε συνηθεια ωστε το μαζι να μην το θελετε πλεον εννοω το συνεχεια μαζι

[marilena4]

Πολύ εύστοχη παρατήρηση κ ευχαριστώ πολύ!! Το έχω σκεφτεί κ εγώ. Από την άλλη το λαχταράω πολύ αυτό το κομμάτι και γενικά είμαι πολύ δοτικός άνθρωπος οπότε δύσκολα θα έβγαινε τέτοιο συμπέρασμα.

[Remedy]

....Εν ολίγοις αυτό το σκηνικό επαναλαμβάνεται ανά διαστήματα όλα αυτά τα τελευταία χρόνια με αποτέλεσμα να νιώθουμε λίγο πολύ και οι δύο έρμαια της μεταξύς μας ψύχωσης να το πω;; Και φυσικά δεν έχω πρόθεση να ασχοληθώ με το τι νιώθει αυτός-παντρεμένος θέλει να παραμένει ας το διαχειριστεί λοιπόν. Για τον εαυτό μου με τσούζει διότι έφτασα σ ένα σημείο που δεν νιώθω ότι έχω ελπίδα να ζήσω κάτι ολοκληρωμένο πια. Φυσικά μαζί του το πάθος ήταν πάντα μεγαλειώδες. πως να φθαρεί άλλωστε; Ταιριάζαμε και σε πολλά και λίγο λίγο όλο αυτό έγινε και βαθιά αγάπη. Ομως εϊμαι 51 χρονών πια και τα περιθώρεια στενεύουν...Παραμένω ελκυστική γυναίκα κ δείχνω αρκετά μικρότερη που σημαίνει πως έχω τις επιτυχίες μου μόνο που οι περισσότεροι αυτό που ζητούν είναι καμιά σχεσούλα για να περνάμε καλά χωρίς πολλά πολλά (έγινε της μόδας αυτό!) και στην τελική τι θα πει περνάω καλά; καθένας περνάει καλά με τον τρόπο του! Είμαι κοινωνική κ εξωστρεφής δεν στερούμαι τίποτα σε ότι αφορά παρέες εξόδους, ταξίδια κ οτιδήποτε μπορεί να μ ευχαριστεί, αλλά το συναισθηματικό κενό μεγαλώνει επικίνδυνα...έχει πάλι λίγο καιρό που είμαι χώρια από αυτόν κ από τη μία λέω στον εαυτό μου πως μπορείς τώρα να αναζητήσεις ψύχραιμα κάτι καλύτερα για σένα και από την άλλη φοβάμαι πως δεν θα βρεθεί ποτέ να με κάνει κάποιος να νιώσω την πλήρωση που είχα μαζί του. Η μήπως μισώ τον εαυτό μου με τόση εμμονή!!! Ευχαριστώ για την ανοχή σας...

μα ποια "πληρωση" ειχες μαζι του???
το μονιμο ανικανοποιητο ειχες μαζι του! στο περιθωριο ενος γαμου τοσα χρονια να ξεροσταλιαζεις ποτε θα δεις εναν παντρεμενο?
αυτο ειναι που σου λειπει και αναζητας?
μηπως δεν σου λειπει καμια "Πληρωση", απλα νοιωθεις αναξια να ζησεις σαν γυναικα που αγαπαει και σεβεται τον εαυτο της?
εκανες ενα λαθος.
στην αρχη.
15 χρονια δεν ειναι λαθος, κατι αλλο ειναι. επρεπε να το εχεις ψαξει μεχρι τωρα, τι ακριβως ειναι αυτο που σε κραταει μακρια απο υγιεις σχεσεις.

δεν ξερω ποιοι "ειστε" τα ερμαια.
αυτον μια χαρα τον βλεπω στην ζωουλα του.
κι αν κρινω απο τα μικρα παιδια του, ενω γνωριζεστε ηδη 15 χρονια, εχει ΚΑΙ ερωτικη ζωη με την γυναικα του, ποτε δεν σου υποσχεθηκε κατι παραπανω, εσυ εισαι διατεθιμενη να τον βλεπεις επι τοσα χρονια χωρις να ζητας απολυτως τπτ παραπανω απο αυτα τα ψιχουλα, αρα τι του λειπει και ειναι 'ερμαιο"???
μαλλον σε σενα λειπουν πραγματα. αυτος μπορει να μην ειναι ουτε σωστος απεναντι στην γυναικα του (σε σενα ειναι, γιατι δεν σε δουλεψε), αλλα δεν βλεπω να υποφερει, η να εχει καταστρεψει την ζωη του γι αυτην την σχεση....

νομιζω επρεπε την αποχη που ειχες να την διατηρησεις κι αλλο και παραλληλα να δεις εναν καλο ψυχοθεραπευτη και να βρεις, γιατι δεν θες να ευτυχησεις στην ζωη σου.
ουτε τωρα ειναι αργα.

επισης, ολες οι σοβαρες σχεσεις απο "σχεσουλες" ξεκινανε. δεν εχω δι σοβαρο ανθρωπο να γνωριζει καποια "με σκοπο την δεσμευση", ειναι αστειο.
περνας καλα με καποιον κι αν ειναι ολα καλα και ταιριαστα, γινεται και σοβαροτερη η χαρουμενη σχεσουλα.
τι εναι δλδ η σχεση? πικρο φαρμακο, να την παρεις με περισυλλογη?

ΒΑΣΙΚΗ ΠΡΟΥΠΟΘΕΣΗ: ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΠΡΟΟΠΤΙΚΗ ΣΟΒΑΡΗΣ ΣΧΕΣΗΣ ΜΕ ΔΕΣΜΕΥΜΕΝΟ, εκτος να σηκωνειδουλεμα και απαξιωση ο οργανσιμος σου.

(σορι για τα κορεατικα, ειμαι απο κινητο)
καλη φωτιση ευχομαι, ειλικρινα.

[marilena4]

δεν μπορώ να πω πως έχεις άδικο σε πολλά από αυτά. Και γω τα έχω σκεφτεί δεν έχει πάψει να λειτουργεί η λογική μου. το έχω ψάξει και ως ένα βαθμό. Θα έλεγα πως δεν είχα και αρκετή τύχη στις γνωριμίες που έκανα. Σ κάποιες περιπτώσεις δηλαδή εγώ είχα πρόθεση να προχωρήσω αλλά δεν βρήκα την ανταπόκριση που θα ήθελα. Ευχαριστώ πάντως για την άποψή σου, και γω τα ίδια θα έλεγα στη θέση σου!

[αλεξανδρος_77]

οι περισσοτεροι-ες καπως ετσι σκεφτονται οταν υπαρχει καπιος οσο και να αξιζει σα ανθρωπος δε του δινουν σημασια αλλα οταν αυτον τον καποιο τον θελουν ενα σορο αλλες τοτε αποφασιζουν οτι ειναι ερωτευμενες και αυτες μαζι του

[nikos2]

νομιζω πρεπει να αποδεχτεις οτι εχεις καποια προβληματα συναισθηματικα;;και να πας σε καποιον -α ψυχολογο, απλα ετσι για να δεις τι θα σου πει για πρωτη φορα και αμα δεν σου αρεσει μην ξαναπας.
νομιζω, οτι οταν καποιος ανθρωπος ποθει ενα παντρεμενο συνηθως εχει αρκετα σοβαρα ψυχολογικα ειδικα οταν ξερει οτι ο αλλος δεν θα χαλασει τον γαμο του.
αυτο το σχολιο σου, σαν το βόλεμα τίποτα, μου εκανε μεγαλη εντυπωση. δεν ειναι καθολου βολεμενος, απλα η σχεση του με την οικογενεια του του δινει οσα θελει οπως στους περισσοτερους ανθρωπους. αισθανομαι οτι εισαι μπερδεμενη και οτι δεν μπορεις να βαλεις προτεραιοτητες στην ζωη σου να ιεραρχησεις τις αναγκες σου δηλαδη

[NeMeCiS]

Έχεις σκεφτεί μήπως το οτι ξέρεις πως αυτός ο έρωτας είναι ανεκπλήρωτος και απαγορευμένος, σε εξιτάρει και σε γοητεύει; Μήπως πρέπει να το απομυθοποιήσεις όλο αυτό και να το σκεφτείς λίγο πιο λογικά και ωμά; Να αγαπήσεις περισσότερο τον εαυτό σου και να πεις "μου αξίζει να είμαι με έναν άνθρωπο που θέλει μόνο εμένα" και όχι "είμαι μια part time ερωμένη που καλύπτει κάποια κενά που του δημιουργεί η γυναίκα του"; Έχω μπλέξει σε αδιέξοδη σχέση και ας μήν ήταν παντρεμένος και ακόμα πονάω. Όσο το πάλευα όμως, μπορεί να έπαιρνα και κάποιες απίστευτα μοναδικές στιγμές στο 20% και όλο το υπόλοιπο 80% με έκανε να σέρνομαι. Στην ανάγκη κάνε ψυχοθεραπεία, θα σε βοηθήσει να δεις τί είναι αυτό που σε έκανε να μένεις σε κάτι τέτοιο τόσα χρόνια.

[elis]

Πρόλογο που έφαγες νομίζει ότι οι παντρεμένοι είναι σούπερ ουαου γαματοι τύποι οι πιο πολλοί είναι βραστά την παντόφλα που τρώει από τη γυναίκα του την σκέφτηκες εκείνη είναι πιο έξυπνη από αυτόν κ τον έχει στη παντόφλα κ βρέθηκες εσύ το χαιβανι κ τον εκανεσ μάγκα μωρέ μπράβο κ σας είχα για έξυπνες

[elis]

Για να καταλάβεις σας λατρεύουμε τα κόλπα σασ πως μας ανεβάζετε πως μας κάνετε την ψυχολογία σκατά το πόσο έξυπνες είστε σας λατρεύουμε αλλά δε σας αντέχουμε πραγματικά δεν παλεύεστε άλλο η αγάπη κι άλλο αυτό

[ironman]

δεκανικι του γαμου του ειναι στην ουσια προσεξα το εξης χανοταν δυο χρονια και μετα επεστρεφε χανοταν ενα χρονο ξαναεπεστρεφε φυσικα και δεν θελει να διαλυσει την οικογενεια του ειδικα τωρα με τα παιδια και σιγουρα υπηρχαν και γιαυτον και αλλες ερωμενες η παιχνιδια αλλα οχι οτι αυτος αγαπαει την γυναικα του και οτι η φιλη ειναι αυτη που θελει ψυχολογο μην τρελλαθουμε η φιλη υπαρχει πιθανοτητα να τον αγαπησε αυτος οχι δεν κααλαβαινω γιατι να παει εκεινη σε ψυχολογο και οχι ο κυριος μια και μας περιγραφεις τον εαυτο σου οπως τον περιγραφεις φιλη γλεντα απλα την ζωη σου μακρυα απο τον κυριο και αν κατσει κατι την φτιαχνεις νομιζω αλλωστε εισαι ολοκληρωμενη και εκανες τον γαμο σου και τα παιδακια σου γεματη εισαι απλα εσυ δεν μπορεις να το δεις δεν εισαι πχ μια γυναικα που διψαει για προσοχη που εχει θεμα με το να κανει σχεσεις αλλου ειδους για να καταφευγει σε τετοιες συμπεριφορες

[marilena4]

Σωστές οι περισσότερες παρατηρήσεις, διορθώνω το φίλο που λέει ότι χανόταν κ επανερχόταν. Αυτός δε χανόταν ποτέ! εγώ έφευγα προσπαθώντας να δημιουργήσω κάτι άλλο. Δεν ήταν το θέμα λοιοόν ότι δεν ήθελα να φιάξω κάτι πιο ουσιαστικό, το πρόβλημα είναι πως μέσα σ αυτά τα μεγάλα διαστήματα αποχής δεν ήρθε κάτι αξιόλογο που να με βοηθήσει να ξεκολλήσω από τα πολύ έντονα συναισθήματα που έχω γι αυτόν. Οπως είπε η φίλη παραπάνω....είναι μια ισχυρή παγίδα. Αυτό το 20% ήταν τόσο πληθωρικό που το 100% από κάποιες σχεσούλες που έκανα σ όλη αυτή την πορεία δεν συγκρινόταν καν! Ακόμα και "μαζί" όταν είμασταν πάντα είχα το νου μου στις νέες γνωριμίες ακολουθώντας και τη συμβουλή ενός ειδικού...Η κριτική είναι πάντα πιο εύκολη από την πράξη. Οταν είσαι μόνος για μήνες και απογοητευμένος που δεν αλλάζει το σκηνικό πόσο πιο επιρρεπής είσαι έστω κάποιες στιγμές σε ένα πισογύρισμα που θα σου προσφέρει ένα έντονο 20% από το απόλυτο τίποτα που ζεις. Δικαιολογία; δεν ξέρω. τη δεδομένη στιγμή είμαι πάλι μόνη μου και θέλω να πιστεύω πως θα έρθει κάτι καλύτερο. Μου αξίζει κι έχω κάθε δικαίωμα να το ζήσω. Στο μεταξύ όπως πολύ σωστά λέτε ηρεμώ,απολαμβάνω τη ζωή και το καλοκαίρι μου. Δεν βιάζομαι, δεν έχω κανένα λόγο να συμβιβαστώ με κάποιον που δε νιώθω σωστή χημεία . Οι συναισθηματικές ανασφάλειες είναι απο τα δυσκολότερα κομμάτια που έχει να παλέψει κανείς αλλά η αρχή είναι να τις αναγνωρίζεις!

[elis]

Το αλλαζω δεν θελω να σου πεσει βαρυ