Δεν με θέλουν για σχεση...

[Miliva21]

Μπορει οντως να μην ισχυει στις περισσοτερες περιπτωσεις εξαλλου και ο giorgos35 ειπε πως οι αντρες κανουν σχεση, απλα για το σεξ, οποτε το σοβαρα για αυτους ειναι το σεξ και να απατανε. Οποτε και στις περιπτωσεις που το εννοουν σοβαρα χ.... μεσα. Υπαρχει και η σπανια περιπτωση ομως να σε ερωτευτει ο αλλος.

Αρα οτι και να λεμε στα ιδια καταληγουμε

[λουλούδι]

Αρα οτι και να λεμε στα ιδια καταληγουμε

Ναι οντως εμας συνεχως βριζουν οι αντρες αλλα αυτοι εχουν το προβλημα....οχι ολοι......

[αλεξανδρος_77]

δεν ειναι αυτο απλα οταν δε μπορεις να συνενοηθεις με καπιον λογο ψυχολογικων μετα το μονο που μενει ειναι το σεξ

οι γυναικες πχ εχουν βρει τη λυση δεν ειναι καλα ψυχολογοι ψυχιατροι η χαπια οι αντρες ομως ειναι της φιλοσοφιας μερικες φορες.

και αν εχεις ορεξη να παιξεις το παιχνιδι εγω εσυ η αυτος θα εξηγισω γιατι οι γυναικες πχ παραμελουν την επικοινωνια γιατι σκεφτονται εχω κατι θα παω σε γιατρο και ετσι οι φιλοσοφοι σκεφτονται εναλακτικες λυσεις :-) επικοινωνια με το στωμα καπουτ οποτε θα το χρησιμοποιησουμε με αλλο τροπο..

[Νοσηρή φαντασία]

Μη προβληματιζεσαι απλά κούμπωσε με καποια αλλη περισσότερο. Θα βρεις κάποιον που θα ταιριάξει με σένα . άποψη μου, καλύτερα μόνη σου παρα με κάποιον που δε ταιριάζεις.εγω ολο παράπονα ακούω και ξαφνικά νιώθω τυχερή που δεν έχω σύντροφο

[Charis]

Γεια σας και από εμένα

Λέγομαι Χάρης, είμαι 40 χρονών και θα ήθελα την γνώμη σας πάνω σε ένα θέμα που με απασχολεί πολύ από πάντα.

Λίγα λόγια για εμένα

Όταν ήμουνα μικρός, ζούσα με τους γονείς μου και ακριβός δίπλα έμενε η γιαγιά μου.
Οι γονείς μου δούλευαν από το πρωί έως το απόγευμα και οι δυο με αποτέλεσμα να περνάω πολλές ώρες μόνος μου στο σπίτι ή μαζί με την γιαγιά μου που με αγαπούσε και την αγαπούσα πάρα πολύ.
Από την άλλη οι γονείς μου γύρναγαν από την δουλειά το απόγευμα, και ξεσπάγανε όλη τους πίεση από την καθημερινότητα τους επάνω μου.

Πραγματικά με το παραμικρό σήκωναν χέρι και όχι μια σφαλιάριτσα η μια φαπούλα για να συνετιστώ, μιλάμε για σοβαρό ξύλο γροθιές στο πρόσωπο στο στομάχι κλπ. Πολλές φορές με έκρυβαν για να μην δει ο κόσμος τους μώλωπες και αρχίσει τις ερωτήσεις.
Το μόνο καταφύγιο που είχα ήταν η γιαγιά μου που με αγαπούσε χωρίς αντάλλαγμα, που έτσι και τολμούσε η κακομοίρα να με υπερασπιστή αντιμετώπιζε και εκείνη την οργή των γονιών μου

Όταν πήγα 15 χρονών Ο παππούς μου αποφάσισε να πάρει την γιαγιά μου και να πάνε να ζήσουν στο χωριό.
Όπως καταλαβαίνετε αυτό για εμένα ήταν πολύ βαρύ, ο μοναδικός άνθρωπος που με αγαπάει φεύγει από κοντά μου και μένω μόνος μου με τους γονείς μου.

Δεν άντεξα πολύ και στα 16 μου αποφάσισα να φύγω από το σπίτι μου με όπιο κόστος,
πόσο χειρότερα να πάνε τα πράγματα σκέφτηκα.

Το είπα και το έκανα, έφυγα από το σπίτι μου και για ένα διάστημα μικρό ευτυχώς ζορίστηκα αρκετά γιατί αναγκάστηκα να κοιμάμαι σε παγκάκια και να τρώω από τα σκουπίδια.
Τελικά όμως τα κατάφερα να βρω μια δουλίτσα και με τον πρώτο μου μισθό νοίκιασα ένα μικρό δωματιάκι και κάπως έτσι όλα άρχισαν να παίρνουν τον δρόμο τους, συνέχισα και τελείωσα το σχολείο αργότερα την σχολή μου (ΤΕΙ) πήγα φαντάρος και όλα πηγαίνανε μια χαρά.
Σήμερα έχω καταφέρει να έχω μια πιο σταθερή ζωή και μια δουλειά που με βοηθάει να εξελίσσομε.

Όταν μικρός έφυγα από το σπίτι είπα στον εαυτό μου ότι θα κάνω την δική μου οικογένεια γιατί ήθελα μωρέ και εγώ να αγαπηθώ και να αγαπήσω χωρίς αντάλλαγμα και όρους, γιατί ήταν κάτι που το έζησα πολύ λίγο σε μικρή ηλικία με την γιαγιά και ήθελα να το ξαναζήσω.
Και αυτό ακριβός είναι το θέμα που με απασχολεί.

Μετά από πολλές απογοητεύσεις από φίλους και σχέσεις έχω καταλήξει να ζω πραγματικά σαν μοναχός, λες βρε παιδί μου και είμαι καταδικασμένος να ζω μόνος μου. Όλες μου οι προσπάθειες πέφτουν στο κενό και όσο περνάνε τα χρόνια κάνω όλο και πιο έντονη αυτοκριτική γιατί δεν μπορεί να είναι στραβός ο γιαλός, σίγουρα κάνω κάτι λάθος και δεν μπορώ να το εντοπίσω.

Όταν δεν είμαι σε καλή μέρα ψυχολογικά, μου έρχεται μια ερώτηση έντονα στο μυαλό μου
που όταν μου την κάνω μουδιάζω ολόκληρος και είναι η εξής:
Αφού ρε φίλε όταν ήσουνα μικρούλης και γλυκούλης (όπως όλα τα μικρά παιδιά) δεν κατάφερες να κερδίσεις την συμπάθεια-αγάπη των γονιών σου, πως θα γίνεις συμπαθείς-αγαπητός τώρα κοτζάμ μαντράχαλος σε κάποια-ον (άσχετο-η) εκεί έξω? Μήπως εκπέμπεις κάτι αποκρουστικό που δεν σου το είπε κάνεις ποτέ γιατί πολύ απλά δεν νοιάζετε κάνεις? Και μουδιάζω ακαριαία, σκέψη που όταν έρχεται δυσκολεύομαι πολύ να την διαχειριστώ.

Για να τα λέμε όμως όλα έχω κάνει σχέσεις στο παρελθόν και φιλίες αλλά με τους ανθρώπους που συναναστρεφόμουνα συνήθως ήταν μαζί μου όχι για εμένα αλλά για πράγματα που με πλαισίωναν όπως π.χ. Για την δουλεία μου, ή κάποια γνωριμία που είχα και άλλα τέτοια, πάντως σίγουρα όχι γιατί εκτιμούσαν εμένα.

Αυτό είναι ένα θέμα που δεν το έχω συζητήσει ποτέ με κανέναν, μάλλον για λόγους άμυνας

Θα ήθελα πολύ να δω απόψεις και ιδέες πάνω στο θέμα γιατί εγώ πραγματικά έχω στερέψει.

Ευχαριστώ πολύ για τον χώρο και τον χρόνο σας.

[Vaggg]

Καλησπέρα..
Θα πω πολύ σύντομα, ότι πάλι την πάτησα με κάποιον και πάλι επέλεξε άλλη για σχέση... Φταίει που προχωρήσαμε γρήγορα; Φταίει που απλά δεν με ερωτεύτηκε; Είναι πάντως πλέον ο κανόνας σε μένα... Σίγουρα υπάρχουν κι αλλού πορτοκαλιές, αλλά σπάνια έως ποτέ θα επιλέξουν εμένα για σχέση.... Κάτι κάνω στραβά!

Κάτι κάνεις λάθος, και ο τρόπος σκέψης που σε οδηγεί σε λάθος κινήσεις είναι τρόπος επιπόλαιης σκέψης. Εν ολίγοις είσαι επιπόλαια και παρορμητική πιθανόν, καταστρεπτική μίξη, οπότε η αλλάζεις η προχωράς ως έχει και ότι κάτσει.

[elis]

Ρε χαρη σε δερναν με γροθιεσ αν δενπαρεισ ναρκωτικα δεν μπορεισ να δειρεισ εμενεσ στα παγκακια τωρα εισαι υγιησ τι φαντασια εχετε δεν ξερω

[tziovani]

καποια στιγμη πρεπει ολοι να ξεκαθαρισουμε , οτι υπαρχουν σχεσεις με σεξ , σχεσεις και γαμοι μετα απο ενα διαστημα χωρις σεξ , σχεσεις που βασιζονται μονο στο σεξ , σεξ χωρις σχεση , οποτε μην αισθανεσαι μειονεκτικα . να δουλεψεις με τον εαυτο σου και η ακρη καποια στιγμη θα βρεθει