Μοναξιά, το απόλυτο κενό!

[Σ-σκορπινα]

Καλησπέρα σας! Είναι η πρώτη φορά που γράφω. Και το ότι έφτασα σε αυτό το σημείο ...να ψάχνω 'παρηγοριά' μπροστά σε μία οθόνη με θλίβει περισσότερο. Είμαι κοπέλα 23 χρονών και νιώθω μοναξιά! Μου φαίνεται εντελώς αφύσικο σε αυτήν την ηλικία να μην έχω ανθρώπους δίπλα μου, φίλους. Τώρα που θα έπρεπε να ζω τη ζωή μου ακριβώς όπως τη θέλω εγώ, να διασκεδάζω , να έχω δραστηριότητες και χόμπι, να πηγαίνω τα καλοκαίρια διακοπές, να κάνω 'τρελά' πράγματα..της ηλικίας μου. Θα ήθελα πάρα πολύ να τα κάνω όλα αυτά, αλλά μου λείπει κάτι..οι πραγματικοί φίλοι, οι παρέες! Παλαιότερα είχα κάποιες φίλες..αλλά τις έκανα πέρα γιατί δεν μου φέρθηκαν καλά. Έτσι τουλάχιστον νόμιζα εγώ. Απολαμβάνω περισσότερο τη παρέα των αντρών. Αλλά το 90% αυτών δεν θα με δουν μόνο φιλικά. Οπότε..παύει να θεωρείται φιλία.
Θέλω να κάνω αληθινούς φίλους. Και βασικά..ένας/μία μου αρκεί. Είναι τόσο δύσκολο να βρω κάποιον που να με νοιάζεται πραγματικά; Να με ακούει όταν έχω κάτι να του πω; Να μην ζηλεύει και να μην είναι παρτάκιας; Τέλος πάντων..υπάρχουν Άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο;

[GeorgeGr1]

Θα σου το πω λιανα τι εχω δει απο την εμπειρια μου στη ζωη και απο εκει περα δες που πρεπει να εστιασεις.
Οταν υπαρχουν 20 ατομα και για τον εναν φταινε οι υπολοιποι 19, το θεμα το εχει ο ενας.
Οταν προτιμας αντρες και με το 90% κανεις και σεξ αλλα δεν μπορεις να στεριωσεις με καποιον συντροφικα, δεν φταινε οι αντρες.

[Σ-σκορπινα]

Εγώ δεν είπα ότι με τους άντρες που κάνω παρέα , που οι περισσότεροι από αυτούς με βλέπουν ερωτικά, κάνω σεξ. Απλώς ανέφερα οτι οι περισσότεροι από αυτούς που έχω συναντήσει μέχρι στιγμής στη ζωή μου θέλουν πάντα κάτι παραπάνω! Και ναι μπορεί και να έχω εγώ το θέμα και να μην μπορώ να κρατήσω κάποιον δίπλα μου!

[Miliva21]

Το να προσεγγιζεις πρωτα ατομα απλα για παρεα....? Για χαβαλε...? Για να βγαινεις εξω ...και να περνας καλα..? Και αμα γνωρισεις καποιον ή καποια που συμπαθησεις παραπανω να ανοιχτεις και να επιδιωξεις κατι παραπανω?

Δες για ποιο λογο κρατας σε αποσταση τους γυρω σου.....μηπως τραυματικες εμπειριες και φοβοι να μη πληγωθεις? Μηπως εχεις προδοθει απο ατομα? Και εγω το εχω παθει αυτο! Ομως ξερεις κατι...ξανανοιχτηκα....και δειχνω εμπιστοσυνη σε ατομα που συμπαθω και πιστευω οτι αξιζει το κοπο...! Πολυ λιγα βεβαια...ισως και τρια τεσσερα το τελευταιο χρονο...τα δυο απο αυτα με απογοητευσαν γτ ΔΕΝ ΕΚΑΝΑΝ ΓΙΑ ΑΛΗΘΙΝΗ ΦΙΛΙΑ ΚΑΙ ΣΧΕΣΗ ΠΟΙΟΤΗΤΑΣ τα αλλα δυο ομως μια χαρα φαινονται..μη τους βαζεις ολους σε ενα καζανι...Κ εσυ αυτο πρεπει να κανεις....!!πρεπει να εμπιστευτεις ξανα εφοσον θες φιλους...

Οσο για τα υπολοιπα που γραφεις και εγω μπορει να εχω 2-3 φιλες που τις εμπιστευομαι και λιγο παραπανω να πω τα δικα μου....αλλα μη νομιζεις οτι βγαινω και διασκεδαζω οσο θα ηθελα..και εγω αισθανομαι μοναξια...οτι θα ηθελα περισσοτερο εξω..περισσοτερο χαβαλε.....αλλα αυτο ειναι παραμυθι...και μη νομιζεις οτι υπαρψει ιδανικη φιλια....ακομα και χρονιες φιλιες να εχεις...δεν θα ειναι μελι γαλα....σε καπου θα υστερουν οι σχεσεις σου....ναι μεν κατι μπορει να σου προσφερουν αλλα κτ αλλο μπορει να σου στερουν....

Αφου θες να διασκεδασεις κανε αρχικα πιο επιφανειακες παρεες...αλλα αν θες ποιοτητα....ΕΜΠΙΣΤΕΥΣΟΥ....

Μηπως εισαι και κοπελα εμφανισημη...? Δεν λεω μοντελο αλλα σιγουρα ομορφη????

Σγρ οι αντρες κολακευονται απο το ενδιαφερον σου ( εστω και φιλικο) και το.παρερμηνευουν!!!..
.

[Miliva21]

Να κανεις χομπυ...ξεκινα χορο, γυμναστηριο,καποιο αθλημα, θεατρο ισως.....ή γινε εθελοντρια αν σ αρεσει ο εθελοντισμος....ή να συμμετεχεις σε εκδρομες που διοργανωνονται για νεους μεσα απο γκρουπ στο φβ....

Πρεπει να βρεις την ορεξη πρωτα.....και επειτα θα γνωρισεις κοσμο...εεε τι να κανουμε δυστυχως η εποχη μας ειναι δυσκολη...οι περισσοτεροι κοιτουν τη παρτυ τους...βαλε και εσυ τον εαυτο σου πανω απο ολα για να προστατευτεις....δεν σου λεω να γινεις αναισθητη....αλλα να βαζεις σε πρωτη μοιρα τους στοχους σου

Εφοσον εσυ εισαι ατομο που μπορει να κανει αληθινες φιλιες τοτε σκεψου οτι υπαρχουν και αλλοι σαν εσενα...

[savatage]

Θα σου το πω λιανα τι εχω δει απο την εμπειρια μου στη ζωη και απο εκει περα δες που πρεπει να εστιασεις.
Οταν υπαρχουν 20 ατομα και για τον εναν φταινε οι υπολοιποι 19, το θεμα το εχει ο ενας.

ΣΟΦΟ!!!!
Καλυτερα να κοιταξεις απο την πλευρα σου τι κανεις, τι βγαζεις προς τα εξω που δεν το θελουν οι αλλοι. Αν εισαι ικανη να δουλεψεις τις ανασφαλειες σου και να εκλογικευσεις καποια συναισθηματα σου και καποιες στρεβλες ερμηνειες που μπορει να δινεις σε οσα συμβαινουν, θα δεις οτι θα μπορεσεις να βελτιωσεις πολλα κομματια της ζωης σου.

[Remedy]

Καλησπέρα σας! Είναι η πρώτη φορά που γράφω. Και το ότι έφτασα σε αυτό το σημείο ...να ψάχνω 'παρηγοριά' μπροστά σε μία οθόνη με θλίβει περισσότερο. Είμαι κοπέλα 23 χρονών και νιώθω μοναξιά! Μου φαίνεται εντελώς αφύσικο σε αυτήν την ηλικία να μην έχω ανθρώπους δίπλα μου, φίλους. Τώρα που θα έπρεπε να ζω τη ζωή μου ακριβώς όπως τη θέλω εγώ, να διασκεδάζω , να έχω δραστηριότητες και χόμπι, να πηγαίνω τα καλοκαίρια διακοπές, να κάνω 'τρελά' πράγματα..της ηλικίας μου. Θα ήθελα πάρα πολύ να τα κάνω όλα αυτά, αλλά μου λείπει κάτι..οι πραγματικοί φίλοι, οι παρέες! Παλαιότερα είχα κάποιες φίλες..αλλά τις έκανα πέρα γιατί δεν μου φέρθηκαν καλά. Έτσι τουλάχιστον νόμιζα εγώ. Απολαμβάνω περισσότερο τη παρέα των αντρών. Αλλά το 90% αυτών δεν θα με δουν μόνο φιλικά. Οπότε..παύει να θεωρείται φιλία.
Θέλω να κάνω αληθινούς φίλους. Και βασικά..ένας/μία μου αρκεί. Είναι τόσο δύσκολο να βρω κάποιον που να με νοιάζεται πραγματικά; Να με ακούει όταν έχω κάτι να του πω; Να μην ζηλεύει και να μην είναι παρτάκιας; Τέλος πάντων..υπάρχουν Άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο;

θα συμφωνησω με τα παιδια που ειπαν να ξεκινησεις να βρεις τι δεν κανεις ΕΣΥ καλα.
εκτος αν τα κανεις ολα καλα, που ειναι πολυ απιθανο να συμβαινει.
οταν κατι επαναλαμβανεται με πολλες γνωριμιες, κατι δενκανεις κι εσυ καλα.

για παραδειγμα, κατι απο τα λιγα που ειπες.
και γιατι δεν ψαχνεις καποιον να τον νοιαζεσαι και να τον στηριζεις εσυ αντι εκεινος, να τον ακους και να τον συντρεχεις?
οι αλλοι δεν ειναι ψυχολογοι ουτε γονεις μας, να αρχιζουμε να τους φορτωνουμε μολις τους γνωρισουμε με τα προβληματα μας.

προφανως τον εαυτο σου τον θεωρεις "ανθρωπο", αλλα τους αλλους ,οχι?
η δεν πιστευεις οτι εισαι ανθρωπος?

[giannis000]

Καλησπέρα σας! Είναι η πρώτη φορά που γράφω. Και το ότι έφτασα σε αυτό το σημείο ...να ψάχνω 'παρηγοριά' μπροστά σε μία οθόνη με θλίβει περισσότερο. Είμαι κοπέλα 23 χρονών και νιώθω μοναξιά! Μου φαίνεται εντελώς αφύσικο σε αυτήν την ηλικία να μην έχω ανθρώπους δίπλα μου, φίλους. Τώρα που θα έπρεπε να ζω τη ζωή μου ακριβώς όπως τη θέλω εγώ, να διασκεδάζω , να έχω δραστηριότητες και χόμπι, να πηγαίνω τα καλοκαίρια διακοπές, να κάνω 'τρελά' πράγματα..της ηλικίας μου. Θα ήθελα πάρα πολύ να τα κάνω όλα αυτά, αλλά μου λείπει κάτι..οι πραγματικοί φίλοι, οι παρέες! Παλαιότερα είχα κάποιες φίλες..αλλά τις έκανα πέρα γιατί δεν μου φέρθηκαν καλά. Έτσι τουλάχιστον νόμιζα εγώ. Απολαμβάνω περισσότερο τη παρέα των αντρών. Αλλά το 90% αυτών δεν θα με δουν μόνο φιλικά. Οπότε..παύει να θεωρείται φιλία.
Θέλω να κάνω αληθινούς φίλους. Και βασικά..ένας/μία μου αρκεί. Είναι τόσο δύσκολο να βρω κάποιον που να με νοιάζεται πραγματικά; Να με ακούει όταν έχω κάτι να του πω; Να μην ζηλεύει και να μην είναι παρτάκιας; Τέλος πάντων..υπάρχουν Άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο;

εχεις πιο απολυτη κ σοβαρη σκεψη. θες τα πραγματα στη ζωη σου πιο ξεκαθαρα. αν ειναι ετσι λογικο ειναι να τεριαζεις πιο πολυ με τους αντρες. επεισης το αλλο φυλο συνηθος μας καλυπτει αυτο που λεειπει απο μας.

[λουλούδι]

Εγω διαφωνω οτι φταις. Οι ανθρωποι ειναι πολυ σκληροι και λιγοι αξιζουν πραγματικα. Αν σε θεωρησουν αποτυχημενο σε ξεκοβουν, αν σε θεωρησουν επιτυχημενο σε ζηλευουν και παλι σε ξεκοβουν......οποτε πρεπει να κανεις πολλες γνωριμιες και να ανοιχτεις ως ενα βαθμο μεχρι να βρεις τα σωστα ατομα. Μπορει να ειναι και μονο ενα, αρκει να βρεις! Σχεση γιατι δεν θελεις να κανεις; Θα σου κανε καλο πιστευω αρκει να εβρισκες τον καταλληλο και οχι τον πρωτο τυχοντα! Κοιτα να βρισκεις ποιοτητα στις φιλιες σου για να μην την πατας, να ειναι οπως εισαι εσυ που απο οτι καταλαβαινω δεν σου λειπει τιποτα!!

[giannis000]

Εγω διαφωνω οτι φταις.

πιστευω οτι φταις μονο οταν δεν κανεις κατι για να βελτιωσεις την κατασταση σου. κ ναι για το πως σου φερωνται οι αλλοι ειναι δικο τους προβλημα

[delmem-190819a]

Καλησπέρα σας! Είναι η πρώτη φορά που γράφω. Και το ότι έφτασα σε αυτό το σημείο ...να ψάχνω 'παρηγοριά' μπροστά σε μία οθόνη με θλίβει περισσότερο. Είμαι κοπέλα 23 χρονών και νιώθω μοναξιά! Μου φαίνεται εντελώς αφύσικο σε αυτήν την ηλικία να μην έχω ανθρώπους δίπλα μου, φίλους. Τώρα που θα έπρεπε να ζω τη ζωή μου ακριβώς όπως τη θέλω εγώ, να διασκεδάζω , να έχω δραστηριότητες και χόμπι, να πηγαίνω τα καλοκαίρια διακοπές, να κάνω 'τρελά' πράγματα..της ηλικίας μου. Θα ήθελα πάρα πολύ να τα κάνω όλα αυτά, αλλά μου λείπει κάτι..οι πραγματικοί φίλοι, οι παρέες! Παλαιότερα είχα κάποιες φίλες..αλλά τις έκανα πέρα γιατί δεν μου φέρθηκαν καλά. Έτσι τουλάχιστον νόμιζα εγώ. Απολαμβάνω περισσότερο τη παρέα των αντρών. Αλλά το 90% αυτών δεν θα με δουν μόνο φιλικά. Οπότε..παύει να θεωρείται φιλία.
Θέλω να κάνω αληθινούς φίλους. Και βασικά..ένας/μία μου αρκεί. Είναι τόσο δύσκολο να βρω κάποιον που να με νοιάζεται πραγματικά; Να με ακούει όταν έχω κάτι να του πω; Να μην ζηλεύει και να μην είναι παρτάκιας; Τέλος πάντων..υπάρχουν Άνθρωποι σε αυτό τον κόσμο;

Αυτά είναι λαχεία Σ-σκορπινα. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν απλά ανθρώπους για χαβαλέ και διασκέδαση. Να περάσει η ώρα κλπ. Είναι εξαιρετικά δύσκολο και περίπλοκο το να βρεις τέτοιους ανθρώπους. Παίζει ρόλο επίσης και ο τρόπος που εσύ έχεις μάθει να αντιλαμβάνεσε και να ερμηνεύεις συμπεριφορές και καταστάσεις.