Εκφραστειτε ελευθερα!!!

[serios]

Ενα θεμα για τα ανησυχα πνευματα του φορουμ που θα περιλαμβανει τροπους εκφρασης οπως ποιηση, ζωγραφικη, στιχους με συνοδεια βιντεο, ανεκδοτα κ οτι αλλο σας βοηθα να εκφραστειτε.

θα ηταν ομορφο αν ζωγραφιζετε πχ να ανεβαζατε καποια φωτο με τα εργα σας κτλ

Θα ξεκινησω με κατι που εγραψα πριν λιγο καπως βιαστικα....

[elis]

Ανέβα στο τραπέζι μου κούκλα μου γλυκεία από την πόρτα σου περνώ κ τηγανίζεις ψάρια πετά μου ένα κεφτέ ήρθε η άνοιξη

[savatage]

"Victims... Aren't we all?" Eric Draven, The Crow
https://youtu.be/JL7TRu7dTFQ

[elisabet]

Κι όπως ξανάρχεσαι και φεύγεις ξημερώνει
Κι αλλάζει η μέρα κι ο αριθμός έξω απ' το σπίτι
η ερώτηση σου πιο πολύ με εξαγριώνει
μήπως και κρύψω κάτι απ' την λύπη.

[boo]

after dark i feel i smell the pain
i revive and heal
and this is my gain

[elis]

Ναταλάκι να σου πω μια ιστορία κάποτε δούλευα σε ζυγαριές αυτόματες έπαιρνα πεντακόσια ευρώ κάθε βράδυ εγώ έξω στα μπαρ μετά την δουλειά τέλος πάντων του κάνουμε τη δουλειά κ μας έβγαλε για φαγητό κ μου λέει δε θα πεινάσεις ποτέ του λέω γιατί μου λέει οποίος ξέρει την αξία του χρήματος δεν πεινάει ποτέ εγώ τότε μικρός ήμουν έλεγα βλακειεσ λέει αυτός όμως ήξερε πόσα έπαιρνα κ τι τα έκανα είχε δίκιο δεν πείνασα πότε μπορώ να ζήσω κ με δέκα ευρώ μεροκάματο κ με πενήντα τον θυμήθηκα τώρα γτ με πέρασαν πάλι για πλούσιο

[favvel]

I am suffering in this world, but I must not die..
Should I have patience? Should I try?
Give me one reason, tell me a lie..
just to grab from life, just fly..

Everything is pointless, everything ends..
Somebody plays our souls in his own hands..
Give me one reason, tell me a lie..
just to grab from life, just fly..

(Ήθελα να γράψω κάτι στα αγγλικά..
Πρώτη φορά γράφω στα αγγλικά..
Εντάξει δεν είναι και τίποτα σπουδαίο..
Απλά έτσι μου' ρθε..)

[savatage]

Εμπνευσμενο απο το φορουμ και τη ζωη εκει εξω. Αφιερωμενο στους φθονερους και σε οσους πρεπει να τους υπομενουν ως ανωτεροι.

"Ο φθόνος είναι βόρβορος(βρωμικη λασπη) της ψυχής, δηλητήριο κι υδράργυρος που φθείρει τη σάρκα κι αποξεραίνει το μυελό των οστών."
Σωκράτης

[ftatl]

Εμπνευσμενο απο το φορουμ και τη ζωη εκει εξω. Αφιερωμενο στους φθονερους και σε οσους πρεπει να τους υπομενουν ως ανωτεροι.

"Ο φθόνος είναι βόρβορος(βρωμικη λασπη) της ψυχής, δηλητήριο κι υδράργυρος που φθείρει τη σάρκα κι αποξεραίνει το μυελό των οστών."
Σωκράτης

Εν οίδα ότι πολλά ήξερε ο Σωκράτης. Μέχρι και ιατρική που τη συνδυασε με τη φιλοσοφία.

Εστάλη από Lenovo A6000 στο E-Psychology.gr Mobile App

[ioannis2]

Ποια η σχέση της ΣΑΜΑΝΘΑ ΦΟΞ με τον ΜΟΤΣΑΡΤ...

Για την Σαμάνθα Φοξ έμαθα για πρώτη φορά περί το 1989 όταν ήμουν μαθητής της Α' Γυμνασίου και ο καθηγητής μας, της μουσικής, ο κ. Φαίδρος Π. μας ζήτησε να διακοσμήσουμε τα εξώφυλλα των τετραδίων μας της Μουσικής με τους Μεγάλους Μουσουργούς (Μπετόβεν, Μότσαρτ, Στράους, Σοπέν, Μπαχ κλπ). Θα κάναμε και συγκριτική ψηφοφορία μέσα στην τάξη και θα ψηφίζαμε το καλύτερο εξώφυλλο τετραδίου, στο επόμενο μάθημα. Όλοι βέβαια, όταν σχολάσαμε τρέξαμε στο μικρό βιβλιοπωλείο απέναντι από το σχολείο, της Μάγδας και αγοράσαμε κόλλες πάνω στις οποίες ήταν αποτυπωμένες έγχρωμες μικρές μικρές οι προσωπογραφίες των μεγάλων μουσουργών για να τις κολλήσουμε στα τετράδια. Φαίνεται πως η Μάγδα προμηθευόταν τις εν λόγες κόλλες επειδή ήξερε τη συνήθεια/απαίτηση του κ. Φαίδρου κατά το ξεκίνημα της χρονιάς, από χρόνια διορισμένος στο σχολείο μας.
Ο συμμαθητής μου ο Νίκος Π. διακόσμησε το εξώφυλλο του τετραδίου του με τη φωτογραφία της Σαμάνθας Φοξ. Από ότι μας είπε ήξερε για τη Σαμάνθα Φοξ από την αδερφή του τη Φιλιώ, μεγαλύτερη μας, η οποία ήταν θαυμάστριά της. Όταν είδε το τετράδιο του Νίκου ο κ. Φαίδρος σάστησε, κάκισε ως μη σωστή την πράξη του συμμαθητή μου χωρίς όμως να του θυμώσει ή να τον επιπλήξει, ότι Μουσουργούς είπαμε πως έπρεπε να βάλει και όχι τη Σαμάνθα Φοξ. Ως το καλύτερο τετράδιο, με καθοδηγούμενη από τον καθηγητή συγκριτική ψηφοφορία, βγήκε το τετράδιο μιας συμμαθήτριας μου (νομίζω η Ντία) που φαίνεται πως είχε αφιερώσει προσπάθεια, στοργή, κόπο και έμπνευση που αρμόζει σε κοπέλες για να διακοσμήσει το εξώφυλλο του τετραδίου της.
Για να καταλάβετε πώς, κάποτε, κέντριζαν οι καθηγητές το ενδιαφέρον μας για τα μαθήματα και αλλοίμονο σε όποιον δεν είχε κίνητρα και βοήθεια από το σπίτι. Από εκείνη την τάξη τρεις τέσσερεις μόνο σπούδασαν.
Έτσι έμαθα για τη Σαμάνθα Φοξ.

[serios]

κ καπως ετσι εμαθα για την Σαμανθα Φοξ!!

[boo]

ναι θα ηταν τελειοθα γινει κι αυτο καποια στιγμη..για την ωρα βολευομαι με ενα φυστικι χρωμα...αθλιο

[elisabet]

Εχω μια τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη
π' όλο με περιμένει
κι όλο την καρτερώ,
τηνε μισώ και με μισεί, θέλει να με σκοτώσει,
μα ελπίζω να φιλιώσει
καιρό με τον καιρό.

Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου
κι εγώ για το καλό μου
για κείνη πολεμώ
κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω,
για να της τραγουδήσω τον πιο βαρύ καημό.

όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω,
για να την αγκαλιάσω
στον πιο τρελό χορό,
κι όταν τις κρύες τις βραδιές θυμάται τα κλουβιά της,
μου δίνει την προβιά της
για να τηνε φορώ.

Καμιά φορά απ' το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι,
σχεδόν αγαπημένοι,
καθείς να κοιμηθεί
και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν την μπόρα,
σαν τη στερνή την ώρα
που θα επιτεθεί.

https://youtu.be/mzRskm-J2BI

[serios]

[QUOTE=elisabet;692575]Εχω μια τίγρη μέσα μου, άγρια λιμασμένη
π' όλο με περιμένει
κι όλο την καρτερώ,
τηνε μισώ και με μισεί, θέλει να με σκοτώσει,
μα ελπίζω να φιλιώσει
καιρό με τον καιρό.

Έχει τα δόντια στην καρδιά, τα νύχια στο μυαλό μου
κι εγώ για το καλό μου
για κείνη πολεμώ
κι όλου του κόσμου τα καλά με κάνει να μισήσω,
για να της τραγουδήσω τον πιο βαρύ καημό.

όρη, λαγκάδια και γκρεμνά με σπρώχνει να περάσω,
για να την αγκαλιάσω
στον πιο τρελό χορό,
κι όταν τις κρύες τις βραδιές θυμάται τα κλουβιά της,
μου δίνει την προβιά της
για να τηνε φορώ.

Καμιά φορά απ' το πιοτό πέφτομε μεθυσμένοι,
σχεδόν αγαπημένοι,
καθείς να κοιμηθεί
και μοιάζει ετούτη η σιωπή με λίγο πριν την μπόρα,
σαν τη στερνή την ώρα
που θα επιτεθεί.

Ενας απο τους υμνους μου!!
Ειχα την τυχη να δω τον ψαραντωνη στα μερη μου φετος. Απλος ανθρωπος με μια φυσικη ντροπαλοτητα.

[serios]

Μα κι ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει,
και πρέπει αυτό απ’όλους ν’ακουστεί.
Άλλοι με κολακεία σε σκοτώνουν
Κι άλλοι με ματιά φαρμακερή
Μ’ένα φιλί σκοτώνουν οι δειλοί,
Κι οι γενναίοι άνδρες με σπαθί.

Νέοι σκοτώνουν άλλοι την αγάπη τους
Κι άλλοι σαν γενούνε γέροι.
Με χέρι Λαγνείας άλλοι τήνε πνίγουνε
Κι άλλοι με Πλούτου χέρι
Κι επειδή πιο γρήγορα παγώνει έτσι το κορμί,
Οι πονόψυχοι σκοτώνουν με μαχαίρι.

Άλλοι για λίγο ερωτεύονται κι άλλοι για πολύ.
Άλλοι τον Έρωτα πουλάνε κι άλλοι τον αγοράζουν.
Άλλοι με βουρκωμένα μάτια τον σκοτώνουνε
Κι άλλοι βουβοί τον αφανίζουν
Κι ενώ ο καθείς σκοτώνει ό,τι αγαπάει,
Όλοι ωστόσο δεν πεθαίνουν.
…………

Μαύρα μεσάνυχτα πάντα είχαμε μες στην καρδιά μας,
Και στο κελί μας μέσα αυγή,
Και τον τροχό γυρίζαμε και ξεφτίζαμε το σχοινί,
Ο καθείς στην Κόλασή του μέσα την ατομική.
Μα είναι πολύ πιο τρομερή η σιωπή
Από καμπάνας μπρούτζινης αντήχηση βροντερή.
…………
Ποτέ δεν είδα άνθρωπο ν’αγναντεύει,
Με λαχτάρα τόση στη ματιά,
Αυτό που οι κατάδικοι ονομάζουν ουρανό,
Την οθόνη εκεί ψηλά τη θαλασσιά,
Και κάθε συννεφάκι που αρμενίζει
Όμοιο με πλεούμενο με ασημί πανιά.
………

Δεν ξέρω αν οι νόμοι είναι άδικοι
Ούτε και δίκαιοι αν είναι ή σωστοί,
Μα κείνο που όλοι οι καταδικασμένοι το γνωρίζουνε,
Είναι πως δεν μπορούν τα τείχη να περάσουν ζωντανοί,
Και πως κάθε μέρα σαν χρόνος μοιάζει,
Χρόνος δίχως τέλος και αρχή.

*Από το βιβλίο του Oscar Wilde “Η Μπαλάντα της Φυλακής του Ρέντιγκ” (εκδ. Ελεύθερος Τύπος, στη σειρά Ξένη Ποίηση). Μετάφραση: Νίκος Β. Αλεξίου.