Results 151 to 165 of 938
Thread: Εκφραστειτε ελευθερα!!!
-
10-02-2018, 21:12 #151
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 23,230
Επήγα πάλι στου γιατρού να δω γτ πονει η καρδιά μου
Κι εκείνος μου πε συχνότερα να σε θωρώ κυρά μουΦιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))
- 11-02-2018, 11:41 #152
- Join Date
- Sep 2009
- Posts
- 23,230
Εγινα οργανων δωρητησ μα εδωκα μονο ματια για δε μεταμοσχευονται οι καρδιεσ που ειναι κομματια
Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))
14-02-2018, 01:46 #153
- Join Date
- Jan 2018
- Posts
- 84
14-02-2018, 04:27 #154
- Join Date
- Aug 2015
- Posts
- 3,621
Να ξέρεις να εξουσιάζεις τη διάθεσή σου, γιατί αν δεν υπακούει, τότε διατάζει.
Οράτιος, 65-8 π.Χείμαι ςοδοπανα ανθρωπος
14-02-2018, 04:33 #155
- Join Date
- Aug 2015
- Posts
- 3,621
Αυτός που ρωτά, νοιώθει χαζός για 5 λεπτά.
Αυτός που δεν ρωτά θα είναι χαζός για μια ζωή.
Κινέζικη παροιμίαείμαι ςοδοπανα ανθρωπος
14-02-2018, 11:06 #156
- Join Date
- Jul 2016
- Posts
- 2,396
Εμείς τα μπακουρια τι θα κάνουμε σήμερα;;
Εστάλη από Redmi 4X στο E-Psychology.gr Mobile App
14-02-2018, 14:48 #157
- Join Date
- Nov 2017
- Posts
- 287
Εγώ πάντως θα κάνω ότι κάθε μέρα. Ξύπνησα στις 12.30 έφαγα πρωϊνό και μεσημεριανό μαζί και μετά αφού αράξω λίγο ακόμη θα φύγω για δουλειά. Και μετά θα πάω στο σπίτι στις 5 το πρωϊ και αύριο πάλι τα ίδια..
15-02-2018, 04:18 #158
- Join Date
- Aug 2015
- Posts
- 3,621
Oι άνθρωποι με θεωρούν παράξενο.
Αλλά δεν είναι έτσι.
Έχω την καρδιά ενός μικρού παιδιού.
Είναι σ' ένα βάζο, πάνω στο γραφείο μου.είμαι ςοδοπανα ανθρωπος
12-03-2018, 22:19 #159
- Join Date
- Mar 2014
- Posts
- 3,806
What happens to a dream deferred?
Does it dry up
like a raisin in the sun?
Or fester like a sore—
And then run?
Does it stink like rotten meat?
Or crust and sugar over—
like a syrupy sweet?
Maybe it just sags
like a heavy load.
Or does it explode?
Langston Hughes
12-03-2018, 22:27 #160
- Join Date
- Mar 2014
- Posts
- 3,806
There was once an old sailor my grandfather knew
Who had so many things which he wanted to do
That, whenever he thought it was time to begin,
He couldn’t because of the state he was in.
He was shipwrecked, and lived on an island for weeks,
And he wanted a hat, and he wanted some breeks;
And he wanted some nets, or a line and some hooks
For the turtles and things which you read of in books.
And, thinking of this, he remembered a thing
Which he wanted (for water) and that was a spring;
And he thought that to talk to he’d look for, and keep
(If he found it) a goat, or some chickens and sheep.
Then, because of the weather, he wanted a hut
With a door (to come in by) which opened and shut
(With a jerk, which was useful if snakes were about),
And a very strong lock to keep savages out.
So he thought of his hut … and he thought of his boat,
And his hat and his breeks, and his chickens and goat,
And the hooks (for his food) and the spring (for his thirst) …
But he never could think which he ought to do first.
And so in the end he did nothing at all,
But basked on the shingle wrapped up in a shawl.
And I think it was dreadful the way he behaved -
He did nothing but basking until he was saved.
A.A Milne
13-03-2018, 19:56 #161
- Join Date
- Feb 2018
- Posts
- 279
16-03-2018, 22:18 #162
- Join Date
- Aug 2015
- Posts
- 3,621
είμαι ςοδοπανα ανθρωπος
31-03-2018, 23:00 #163
- Join Date
- Jul 2017
- Posts
- 1,204
https://youtu.be/BqQubQKxZtM
Αντιδοτο στην καταθλιψη .μιμηθειτε το μωρο
Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App
01-04-2018, 05:54 #164
- Join Date
- Jul 2013
- Location
- αθηνα
- Posts
- 16,721
Η ελπιδα ειναι καλο πραμα , μην την χασετε ποτε , με επιμονη κι υπομονη πολλα πετυχαινεις .........
18-04-2018, 22:16 #165
- Join Date
- May 2013
- Location
- Sin City
- Posts
- 2,408
Αυτές τις μέρες ταξιδεύω με την πένα του Καββαδία σε χώρες μακρινές και θάλασσες απέραντες. Πρώτη επαφή κ τον βρίσκω απόλυτα στα γούστα μου!!
Μαραμπού
Λένε γιὰ μένα οἱ ναυτικοὶ ποὺ ἐζήσαμε μαζὶ
πὼς εἶμαι κακοτράχαλο τομάρι διεστραμμένο,
πὼς τὶς γυναῖκες μ᾿ ἕνα τρόπον ὕπουλο μισῶ
κι ὅτι μ᾿ αὐτὲς νὰ κοιμηθῶ ποτέ μου δὲν πηγαίνω.
Ἀκόμα, λένε πὼς τραβῶ χασίσι καὶ κοκό,
πὼς κάποιο πάθος μὲ κρατεῖ φριχτὸ καὶ σιχαμένο,
κι ὁλόκληρο ἔχω τὸ κορμὶ μὲ ζωγραφιὲς αἰσχρές,
σιχαμερὰ παράξενες, βαθιὰ στιγματισμένο.
Ἀκόμα, λένε πράματα φριχτὰ πάρα πολύ,
ποὺ εἶν᾿ ὅμως ψέματα χοντρὰ καὶ κατασκευασμένα,
κι αὐτὸ ποὺ ἐστοίχισε σὲ μὲ πληγὲς θανατερὲς
κανεὶς δὲν τό ῾μαθε, γιατὶ δὲν τό ῾πα σὲ κανένα.
Μ᾿ ἀπόψε, τώρα ποὺ ἔπεσεν ἡ τροπικὴ βραδιά,
καὶ φεύγουν πρὸς τὰ δυτικὰ τῶν Μαραμποὺ τὰ σμήνη,
κάτι μὲ σπρώχνει ἐπίμονα νὰ γράψω στὸ χαρτί,
ἐκεῖνο, ποὺ παντοτινὴ κρυφὴ πληγή μου ἐγίνη.
Ἤμουνα τότε δόκιμος σ᾿ ἕνα λαμπρὸ ποστάλ
καὶ ταξιδεύαμε Αἴγυπτο γραμμὴ Νότιο Γαλλία.
Τότε τὴ γνώρισα -σὰν ἄνθος ἐμοίαζε ἀλπικὸ-
καὶ μία στενὴ μᾶς ἔδεσεν ἀδελφικὴ φιλία.
Ἀριστοκρατική, λεπτὴ καὶ μελαγχολική,
κόρη ἑνὸς πλούσιου Αἰγύπτιου ὁπού ῾χε αὐτοκτονήσει,
ταξίδευε τὴ λύπη της σὲ χῶρες μακρινές,
μήπως ἐκεῖ γινότανε νὰ τήνε λησμονήσει.
Πάντα σχεδὸν τῆς Μπασκιρτσὲφ κρατοῦσε τὸ Ζουρνάλ,
καὶ τὴν Ἁγία της Ἄβιλας παράφορα ἀγαποῦσε,
συχνὰ στίχους ἀπάγγελνε θλιμμένους γαλλικούς,
κι ὧρες πολλὲς πρὸς τὴ γαλάζιαν ἔκταση ἐκοιτοῦσε.
Κι ἐγώ, ποὺ μόνον ἑταιρῶν ἐγνώριζα κορμιά,
κι εἶχα μίαν ἄβουλη ψυχὴ δαρμένη ἀπ᾿ τὰ πελάη,
μπροστά της ἑξανάβρισκα τὴν παιδικὴ χαρὰ
καί, σὰν προφήτη, ἐκστατικὸς τὴν ἄκουα νὰ μιλάει.
Ἕνα μικρὸ τῆς πέρασα σταυρὸν ἀπ᾿ τὸ λαιμὸ
κι ἐκείνη ἕνα μοῦ χάρισε μεγάλο πορτοφόλι
κι ἤμουν ὁ πιὸ δυστυχισμένος ἄνθρωπος τῆς γῆς,
ὅταν ἐφθάσαμε σ᾿ αὐτὴν ποὺ θά ῾φευγε, τὴν πόλη.
Τὴν ἐσκεφτόμουνα πολλὲς φορὲς στὰ φορτηγά,
ὡς ἕνα παραστάτη μου κι ἄγγελο φύλακά μου,
καὶ μία φωτογραφία της στὴν πλώρη ἦταν γιὰ μὲ
ὄαση, ποὺ ἕνας συναντᾶ μὲς στὴν καρδιὰ τῆς Ἄμμου.
Νομίζω πὼς θὲ νά ῾πρεπε νὰ σταματήσω ἐδῶ.
Τρέμει τὸ χέρι μου, ὁ θερμὸς ἀγέρας μὲ φλογίζει.
Κάτι ἄνθη ἐξαίσια τροπικὰ τοῦ ποταμοῦ βρωμοῦν,
κι ἕνα βλακῶδες Μαραμποὺ παράμερα γρυλίζει.
Θὰ προχωρήσω!... Μία βραδιὰ σὲ πόρτο ξενικὸ
εἶχα μεθύσει τρομερὰ μὲ οὐίσκυ, τζὶν καὶ μπύρα,
καὶ κατὰ τὰ μεσάνυχτα, τρικλίζοντας βαριά,
τὸ δρόμο πρὸς τὰ βρωμερά, χαμένα σπίτια ἐπῆρα.
Αἰσχρὲς γυναῖκες τράβαγαν ἐκεῖ τους ναυτικούς,
κάποια μ᾿ ἅρπαξ᾿ ἀπότομα, γελώντας, τὸ καπέλο
(παλιὰ συνήθεια γαλλικὴ τοῦ δρόμου τῶν πορνῶν)
κι ἐγὼ τὴν ἀκολούθησα σχεδὸν χωρὶς νὰ θέλω.
Μία κάμαρα στενή, μικρή, σὰν ὅλες βρωμερή,
οἱ ἀσβέστες ἀπ᾿ τοὺς τοίχους της ἐπέφτανε κομμάτια,
κι αὐτὴ ράκος ἀνθρώπινο ποὺ ἐμίλαγε βραχνά,
μὲ σκοτεινά, παράξενα, δαιμονισμένα μάτια.
Τῆς εἶπα κι ἔσβησε τὸ φῶς. Ἐπέσαμε μαζί.
Τὰ δάχτυλά μου καθαρὰ μέτρααν τὰ κόκαλά της.
Βρωμοῦσε ἀψέντι. Ἐξύπνησα, ὡς λένε οἱ ποιητές,
«μόλις ἐσκόρπιζεν ἡ αὐγὴ τὰ ροδοπέταλά της».
Ὅταν τὴν εἶδα καὶ στὸ φῶς τ᾿ ἀχνὸ τὸ πρωινό,
μοῦ φάνηκε λυπητερή, μὰ κολασμένη τόσο,
ποὺ μ᾿ ἕνα δέος ἀλλόκοτο, σὰ νά ῾χα φοβηθεῖ,
τὸ πορτοφόλι μου ἔβγαλα γοργὰ νὰ τὴν πληρώσω.
Δώδεκα φράγκα γαλλικά... Μὰ ἔβγαλε μία φωνή,
κι εἶδα μία ἐμένα νὰ κοιτᾶ μὲ μάτι ἀγριεμένο,
καὶ μία τὸ πορτοφόλι μου... Μ᾿ ἀπόμεινα κι ἐγὼ
ἕνα σταυρὸν ἀπάνω της σὰν εἶδα κρεμασμένο.
Ξεχνώντας τὸ καπέλο μου βγῆκα σὰν τὸν τρελό,
σὰν τὸν τρελὸ ποὺ ἀδιάκοπα τρικλίζει καὶ χαζεύει,
φέρνοντας μέσα στὸ αἷμα μου μία ἀρρώστια τρομερή,
ποὺ ἀκόμα βασανιστικὰ τὸ σῶμα μου παιδεύει.
Λένε γιὰ μένα οἱ ναυτικοὶ ποὺ ἐκάμαμε μαζὶ
πὼς χρόνια τώρα μὲ γυναίκα ἐγὼ δὲν ἔχω πέσει,
πῶς εἶμαι παλιοτόμαρο καὶ πὼς τραβάω κοκό.
Μ᾿ ἂν ἤξεραν οἱ δύστυχοι, θὰ μ᾿ εἶχαν συχωρέσει...
Τὸ χέρι τρέμει... Ὁ πυρετός... Ξεχάστηκα πολύ,
ἀσάλευτο ἕνα Μαραμποὺ στὴν ὄχθη νὰ κοιτάζω.
Κι ἔτσι καθὼς ἐπίμονα κι ἐκεῖνο μὲ κοιτᾶ,
νομίζω πὼς στὴ μοναξιὰ καὶ στὴ βλακεία τοῦ μοιάζω ...It is no measure of health to be well adjusted to a profoundly sick society. J.Krishnamurti
Similar Threads
-
Γελαστε ελευθερα...
By tzina2012 in forum Σωματόμορφες Διαταραχές (Υποχονδρίαση, Αρρωστοφοβία κτλ)Replies: 3Last Post: 12-06-2016, 20:46
μελλον...
21-09-2024, 03:12 in Κατάθλιψη - Δυσθυμία