Εκφραστειτε ελευθερα!!!

[george1520]

Δεν ζήτησα από κανέναν να μου μπαλώσει την ψυχή...
Έτσι μ' αρέσει...
Τρύπια...
Είναι δική μου... Εγώ την κουβαλάω...
Και δε σκέφτομαι, προς το παρόν, να τη βγάλω σε προσφορά...

Αλκυόνη Παπαδάκη

[TSAKALI APO TA_LIDL]

https://www.youtube.com/shorts/4tjUV...?feature=share

[diogenis]

https://www.youtube.com/shorts/4tjUV...?feature=share

υπέροχο βίντεο με καταπληκτική μουσική και νόημα βαθύ

[diogenis]

Δεν ζήτησα από κανέναν να μου μπαλώσει την ψυχή...
Έτσι μ' αρέσει...
Τρύπια...
Είναι δική μου... Εγώ την κουβαλάω...
Και δε σκέφτομαι, προς το παρόν, να τη βγάλω σε προσφορά...

Αλκυόνη Παπαδάκη

τα σπάει η αλκυόνη

[HarleyQuinn]

Nikos LeFou Pierrot Ziakas
21 Ιανουαρίου 2023 ·
Ντύθηκα τα κόκκαλα μου. Πήρα την μεγάλη διαδρομή που πέφτει κάθετα ακριβώς στην μέρα. Χωρίς ανηφόρες. Ήθελα να περπατήσω σε κάτι ίσιο χωρίς ν' αλλάζω ύψος, ύφος και ρόλο. Να μετρήσω την απόσταση όσο κάνεις να χαιδέψεις όλες τις γάτες του κόσμου, και που θα σου χαρίσουν μια νυχιά για τη βλαστήμια αυτή... ένα χουρχουρητό στα πόδια, ή και τίποτα. Θα μπούνε κάτω από τ' αμάξια να κρυφτούν, και θ' αδιαφορήσουν αφού εσύ ανθρώπινα μυρίζεις: ψοφίμι και κολόνια. Προχώρησα, έκανα έτσι μια τα ρούχα να μυρίσω κι όντως, φορούσα της δουλειάς ακόμα. Οι γάτες τότε κρύβονται ή τις χαιδέυω κι αυτές χιμάνε. Μα είναι καμιά φορά που μου πετάγεται η ίδια γάτα στα μισά και μου γραπώνει τα κορδόνια.

Στρίβω άτακτα πιο κει μη την πατήσω αλλά τα πόδια μου μπερδεύω και πέφτω κάτω. Κοιτάζω μη με δει κανείς και πει πως πως πήγε νέος απ' την πτώση... θα πουν την οποιαδήποτε μαλακία για να γελάσουν με σένα πρώτοι - αυτό είναι το παιχνίδι - ποιος θα γελάσει πρώτος ποιον με ποιον, χωρίς ποτέ να δούμε πως όλοι είμαστε για γέλια... η γάτα όμως δεν κρύφτηκα, δε χίμηξε, δεν μου χουρχούρισε στ' αυτί. Την κοίταζα να στέκεται ακίνητη στον δρόμο και να κοιτάζει ένα αμάξι, που απο μακριά την πλησιάζει, κι όπως πλησίαζε τ' αμάξι - αυτή εκεί με είδε που την είδα - πατάει ο άλλος μια στο γκάζι, μου την πατά και φεύγει..
Δεν ξεσκονίστηκα, δεν έβρισα, γιατί ξέρω κι από θυμό και από σκόνη, αλλα΄τίποτα δεν ξέρω και κάνω ώρες το τετράγωνο, με την μέχρι τώρα βόλτα άχρηστη να βγαίνει. Δεν έχω πάει τόσο μακριά κι όλα καλά δεν είναι. Με πιάνει από το μπράτσο κάποιος πού 'στριβε από την γωνιά του δρόμου, και μου φωνάζει "φίλε", κι οι φίλοι πάντα ζητούν φωτιά... και μ' εκείνο το γαλάζιο πρόσωπο, φτιαγμένο από βροχή και στάχτη, δεν μπορούσα κάτι να του πω, εκείνος μου είπε. Κι ύστερα πήρε το πρόσωπό του και τό 'σκισε χαρτί...

Αν είχα τη σοφία της γάτας και του σκύλου την καρδιά, δεν θα είχα σκοτώσει όλα τα δανεικά μου καλοκαίρια από του χρόνου το κρυφτό... κι απ' το ξελόγιασμα πως ο καιρός είναι κάπου μακριά, πήρα λιγάκι ύψος να δω πού πήγε αυτός που είπε να τα φυλάξει πρωτος... αλλά δεν ήτανε κανείς εκεί να παίζει. Και τώρα πες μου: αφού δεν ήτανε κανείς, ήμουν εγώ αυτός που τα φυλούσε; γιατί δεν μου 'κοψε να πω το "φτου ξελευθερία".
Είπα είναι όλα μια βόλτα, καλά και μακριά, όσο κάνουν να κοπούν τα χέρια απο χαρτί, να βάλεις το αίμα σου στη γλώσσα και να καταλάβεις πως κάτι το μεταλλικό και σκουριασμένο έχει από καιρό ξεφτίσει... κι έτσι, απ' τη γωνία του δρόμου που έστριψε αυτός μετά, μου "έστριψε" κι εμένα. Το μούδιασμα βλέπεις ξεκίνησε... ναι, ξεκίνησε πρώτα απ' τα χέρια...

[george1520]

"Η ψυχική δύναμη είναι η πιο σημαντικό απ’ όλες τις αρετές, γιατί χωρίς αυτήν, δεν μπορείς να εξασκήσεις καμία άλλη αρετή σου με επιμονή."


Maya Angelou