Σταματήστε τη γη να κατέβω!

[Dalia]

Αν τη χρειάζεσαι τη βοήθεια δεν είναι κακό να τη ζητήσεις.
Το παλεύεις καλά και μόνη σου από ότι λες αλλά με μια επιπλέον βοήθεια το πιθανότερο είναι ότι θα έχεις ακόμη καλύτερα αποτελέσματα.

[anwnimi]

Το πάλεψα μέχρι ένα σημείο καλά μάλλον Ντάλια και μόνη μου. Αλλά επειδή δεν είμαι ειδικός δεν μπορώ να το προχωρήσω παραπέρα, είμαι όχι μόνο στάσιμη αλλά εδώ και ένα χρόνο άρχισα τα πισωγυρίσματα.

Είπες τη λέξη κλειδί: \"κακό\"...

[Dalia]

Δηλαδή εσύ το θεωρείς κακό?

[anwnimi]

Θεωρώ τον εαυτό μου ανίκανο όταν φτάνει να ζητήσει και την παραμικρή βοήθεια, δε μιλάω για το θέμα του ειδικού αλλά γενικά για όλη μου τη ζωή. Κι έτσι καταλήγω να παιδεύομαι άδικα...Ντρέπομαι να ζητήσω, νιώθω ανασφάλεια όταν ζητάω κάτι...

[Dalia]

Κατάλαβα..Εσύ είσαι στο άλλο άκρο από μένα.Εγώ νιώθω ανασφάλεια αν δεν ζητήσω βοήθεια.Ούτε αυτό βέβαια είναι καλό.

[liberchild]

Originally posted by anwnimi
Θεωρώ τον εαυτό μου ανίκανο όταν φτάνει να ζητήσει και την παραμικρή βοήθεια, δε μιλάω για το θέμα του ειδικού αλλά γενικά για όλη μου τη ζωή. Κι έτσι καταλήγω να παιδεύομαι άδικα...Ντρέπομαι να ζητήσω, νιώθω ανασφάλεια όταν ζητάω κάτι...

Και πολύ καλά κάνεις κατά τη γνώμη μου. Το ερμηνεύω ως μια αντίδραση στο να ακολουθήσεις γνώμες άλλων. Μόνη σου θα βρεις την άκρη, αυτό που εγώ σου εύχομαι είναι να βρεθεί κοντά σου το κατάλληλο χέρι το οποίο θα σου χρησιμέψει ως έμπνευση κλειδί.

[anwnimi]

Liber, έχεις δίκιο ότι θα έπρεπε να κάνω έτσι αλλά ίσως αν ήμουν διαφορετικός άνθρωπος, πιο \"δουλεμένος\" πιο ...και γω δεν ξέρω πιο τι. Αχ ξέρεις όμως ότι η άρνησή μου αυτή μου δυσκολεύει πολλές φορές παααρα πολύ τη ζωή;
Ίσως αν είχα δουλέψει περισσότερο με τον εαυτό μου για να αντιμετωπίσω τα μελανά του σημεία αυτή η άρνηση να ήταν κάτι που θα ήταν περισσότερο εποικοδομητική παρά αποδιοργανωτική...

[anwnimi]

Dalia, μέσα μου υπάρχει πολύ μεγάλη ανασφάλεια στο αν θα καταφέρω ή όχι κάτι, και όχι μόνο για τις κρίσεις πανικού...Μπορεί να χρειάζομαι επειγόντως βοήθεια και να παλεύω μέχρι τελικής πτώσης να μην τη ζητήσω τη ρημάδα βοήθεια γιατί...ντρέπομαι. Παρόλαυτά αν μου δοθεί χωρίς να την ζητήσω ΞΕΚΑΘΑΡΑ χαίρομαι πολύ για αυτό και εκτιμώ πολύ τον άνθρωπο που με βοήθησε θεωρώντας ότι μπορεί να καταλάβει έστω και λίγο πόσο το χρειαζόμουν αυτό που μου προσέφερε...

[weird]

Το να ζητας βοηθεια ειναι δυσκολο, οταν ντρεπεσαι, οταν εχεις συνηθισει στον ρολο του αυτοδυναμου-δυνατου.
Μπορεις σιγουρα να κανεις πολλη δουλεια με τον εαυτο σου, ο καθενας μας μπορει.Μεχρι ενος σημειου ο καθενας, δεν μπορουμε να πουμε με ακριβεια μεχρι ποιου.
Ωστοσο, μια επιτυχημενη ψυχοθεραπεια που θα επικεντρωθει στο να δουλεψεις το συναισθημα σου και τα παιδικα σου τραυματα, ισως ειναι για σενα βαλσαμο!Κι ισως ειναι κατι πουο κανενας φιλος ουτε κι εσυ η ιδια μπορεις να στο δωσει(ς)
Ποσο ευκολα ομως φροντιζεις τον εαυτο σου?
ΠΟσο ευκολα τον ανακουφιζεις? Τον χαιδευεις οταν πονα?
Γιατι αυτο ειναι η θεραπεια οπως τη βιωσα εγω, μια πραξη αγαπης προς τον ιδιο μας τον εαυτο.
Μπορεις να κανεις τον γιατρο του σωματος σου? Οχι, θα πας σε εναν παθολογο. Μπορεις να κουρευτεις μονη? Μπορεις να κανεις τον δικηγορο του εαυτου σου? Οχι φυσικα. Ολα αυτα ειναι ενδειξεις αδυναμιας? ΟΧΙ
Μπορεις να γιατρεψεις την ψυχη σου, τις φοβιες, το πενθος σου?
Αυτο το ξερεις μονο εσυ, παντως αν η απαντηση ειναι, οτι χρειαζεσαι τον γιατρο της ψυχης για να το κανεις αποοτελεσματικα, δεν θα ειναι αδικο να σε κατηγορησεις για αδυναμη?
Ολη αυτη η αρνηση λοιπον τι εξυπηρετει, αφου φαινεται μεσα απο τα οσα μου χεις πει και τα οσα γραφεις εδω, οτι θελεις πολυ να πας.
Τι ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ κεδριζεις με την αρνηση σου?

[anwnimi]

Αρχικά παιδιά να διευκρινίσω πως ειλικρινά ότι στρεβλές σκέψεις έχω για τον εαυτό μου σχετικά με το θέμα \"ζητώ βοήθεια\" δεν τις κάνω σε καμία περίπτωση για τους υπόλοιπους ανθρώπους. Και επιπλέον θέλω να διευκρινίσω ότι το θέμα \"ζητώ βοήθεια\" για μένα δεν αφορά μόνο στο θέμα του ειδικού αλλά σε κάθε έκφανση της ζωής μου. Το θέμα του ειδικού όσον αφορά την άρνηση της βοήθειας είναι η κορυφή του παγόβουνου...

\"Τι ΣΤΑ ΑΛΗΘΕΙΑ κεδριζεις με την αρνηση σου? \"
Weird μου, ακριβώς αυτό αναζητώ να βρω απάντηση όπως πολύ εύστοχα το θέτεις. Και γι\'αυτό άνοιξα το θέμα αυτό... Μήπως μέσα από τη συζήτηση, εξιστόρηση κοινών εμπειριών όπως άλλωστε και σε όλα τα θέματα του φόρουμ βρεθεί μία ακρούλα, βρω κάτι...που θα με βοηθήσει να πάω παραπέρα...

Η άρνηση μπορεί να πηγάζει από τη μη πλήρη συνειδητοποίηση του προβλήματος, είτε αφορά στη δουλειά μου, είτε αφορά στον ειδικό κτλ κτλ... Επίσης όπως προείπα κερδίζω το να μη φανώ ανεπαρκής σε σύγκριση με κάποιον άλλο που τα καταφέρνει μόνος του, ΟΧΙ σε σύγκριση με κάποιον άλλο που πήρε βοήθεια και τα κατάφερε πολλές φορές πολύ καλύτερα (πάντα έχω την τάση να συγκρίνομαι με τα δύσκολα, τα άπιαστα και όχι με τα \"γήινα\") όπως πχ στη δουλειά αλλά και όχι μόνο...
Υπάρχουν κάποιοι εκτός από μένα που το κάνουν αυτό σε σημείο που να αποτελεί τροχοπέδη για το χρόνο τους αλλά και εν τέλει την ψυχική τους ηρεμία;

[Φοίβη]

Δηλαδή για σένα παίζουν δυο πράγματα: απο τη μια υποτιμάς το πρόβλημα (δεν το συνειδητοποιείς στην πληρότητα και σοβαρότητά του) και απο την άλλη υπερτιμάς εσένα(συγκρίνοντάς σε με τα ανώτερα και όχι με τα κατώτερα)?Έτσι είναι ή όχι?
Έχω κι εγώ θέμα με την αναζήτηση βοήθειας. Για μένα είναι πολυσύνθετο αυτό το πράγμα. Έχει πολύ \"ανωτερότητα\" με την έννοια οτι : \"Άσε, μπορώ και μόνη μου\" και με την έννοια \"Είμαι πολύ βαριά για να με αντέξει ο άλλος\". Πίσω όμως απο αυτή την ανωτερότητα στη δική μου περίπτωση κρύβεται και μια έλλειψη εμπιστοσύνης στον άλλον. Φοβάμαι οτι αν ακουμπήσω στον άλλο για να βοηθηθώ, για να στηριχτώ, θα μετακινηθεί, θα φύγει, κι εγώ θα πέσω κάτω. Ενώ στεκόμενη στα πόδια μου μπορεί να τρικλίζω και να κουτσαίνω αλλά δεν θα πέσω άγαρμπα και απότομα.

[Sofia]

\"Αρχικά παιδιά να διευκρινίσω πως ειλικρινά ότι στρεβλές σκέψεις έχω για τον εαυτό μου σχετικά με το θέμα \"ζητώ βοήθεια\" δεν τις κάνω σε καμία περίπτωση για τους υπόλοιπους ανθρώπους. Και επιπλέον θέλω να διευκρινίσω ότι το θέμα \"ζητώ βοήθεια\" για μένα δεν αφορά μόνο στο θέμα του ειδικού αλλά σε κάθε έκφανση της ζωής μου. Το θέμα του ειδικού όσον αφορά την άρνηση της βοήθειας είναι η κορυφή του παγόβουνου...\"

Καταρχην το θεμα με τον ειδικο, που ειναι ενας ακομα ανθρωπος, μια ακομα σχεση σου ειναι λογικο να φερει χαρακτηριστικα των υπολοιπων σχεσεων σου. Κατα δεύτερον το να μπω ΕΓΩ σε μια διαδικασια κ να ξεγυμνωθω, να εξηγω, να αποκαλυπτομαι, να με κρινω, να με ακουω κ να αφηνω να με ακουει ενας ακομα και μάλιστα \"ειδικός\" που πολυ πιθανο θα μου πει πραγματα ΓΙΑ ΜΕΝΑ που φοβαμαι να ακουσω (ολο αυτο ως βοηθεια ψυχοθεραπευτικη) ειναι σαφως πολυ πιο δυσκολο απο το να μενω μονη μου κ να σκεφτομαι οπως παντα....Δλδ το ξεκουνημα ή η αλλαγη πλευσης που ακολουθω μια ζωη θελει ενα κουραγιο....και δυο....

[Sofia]

Liber, έχεις δίκιο ότι θα έπρεπε να κάνω έτσι αλλά ίσως αν ήμουν διαφορετικός άνθρωπος.

1.εισαι αυτη που εισαι κ εχεις την δυνατοτητα να αλλαξεις οτι σ ενοχλει

2. το πρεπει αυτο απο που έρχεται κ τί σημαινει?

[Sofia]

\"Παρόλαυτά αν μου δοθεί χωρίς να την ζητήσω ΞΕΚΑΘΑΡΑ χαίρομαι πολύ για αυτό και εκτιμώ πολύ τον άνθρωπο που με βοήθησε θεωρώντας ότι μπορεί να καταλάβει έστω και λίγο πόσο το χρειαζόμουν αυτό που μου προσέφερε... \"

Και ισως γιατί δεν χρειαστηκε να μπεις στη δύσκολη θέση, να εξηγεις κ να ανοιγεσαι, να τολμάς να ζητάς ή να διεκδικεις ή κ να \"φαινεσαι\" ευάλωτη, να χαλας την εικονα της ανεξάρτητης...ή την εικονα του \"έτσι πρεπει να ειμαι\"

[weird]

Σχετικά με το θέμα του να αφηνεις καποιον να σε βοηθησει, ειναι ενα συνθετο ζητημα για πολλους απο εμας βλεπω. Συχνα εχω νιωσει να ανταγωνιζομαι τη θεραπευτρια μου, να θελω να κανω ολη τη δουλεια μονη, να της δειχνω οτι δεν μου δειχνει εκεινη κατι που εγω δεν ημουν σε θεση να δω.
Αλλοτε, οταν ημουν πολυ χαλια, ακυρωνα τη συνεδρια. Δεν ηθελα να με βλεπει ετσι, ηθελα να με βλεπει οταν ειμαι σε επαφη και διαυγεια. Παλεψα πολυ για να της πω\"θελω τη βοηθεια σου\" κι ακομα παλευω για να την δω σαν συμμαχο κι οχι σαν αφεντικο μου, σαν αντιπαλο στρατοπεδο. Η ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ηταν και ειναι για μενα κατι πολυ δυσκολο ακομα το παλευω. Θελω να σου πω Ανωνυμη, οτι δεν χρειαζεται να εχεις ΗΔΗ λυσει το θεμα σου με το να ζητας βοηθεια πριν πας εκει, μπορεις να το δουλευεις και βιωματικα, στα πλαισια της διαδικασιας που θα αναπτυσσεται αναμεσα σε σενα και τον θεραπευτη σου.
Οσον αφορα τη δυσκολια σου στο να πας σε πρωτη φαση, αναγνωριζω οτι αισθανεσαι ετσι μα δεν μπορω να σε νιωσω πληρως. Και αυτο γιατι εγω δεν ειχα τετοια περιθωρια, τετοιες πολυτελειες να \"δυσκολευτω\" να παω. Εμενα η καταθλιψη και οι φοβιες με επνιγαν κι ημουν στο χειλος του γκρεμου. Επρεπε να ζησω, κι ετσι πηγα.
Απο αυτην την αποψη, για μενα σταθηκε πιο \"ευκολο\" το να παω.