Σταματήστε τη γη να κατέβω!

[Sofia]

anwnimi,

καταλαβαινω την αγωνια κ τις υποθέσεις....τετοιες σκεψεις εχω κανει κ εγω....μονο που ειδα πώς οι σκεψεις οι τοτε, διαδεχτηκαν εντελως διαφορετικες στην πορεια της ψυχοθεραπειας.

θα περιμενω να ακουσω τις πρωτες εντυπωσεις

και κάτι ακομα.ειναι μεσα στο παιχνιδι να σταματησεις να προχωρας ή να νιωσεις ετσι...μπορει να χρειαστεις ξεκουραση, για τη συνεχεια...

[anwnimi]

Οκ Να δω πότε θα τη βρω...Εχω πάρει 2 φορές στο κιν της δεν ξαναπαίρνω για σήμερα, θα με φοβηθεί... το μάτι της

[weird]

Originally posted by anwnimi
Οκ Να δω πότε θα τη βρω...Εχω πάρει 2 φορές στο κιν της δεν ξαναπαίρνω για σήμερα, θα με φοβηθεί... το μάτι της

Εχεις προχωρησει τοοοοοοσο πολυ!! Ειναι αξιοθαυμαστο το πως πορευεσαι μαζι με τους φοβους σου και κανεις ενα βημα πιο μπροστα απο αυτους, ετσι, για να βλεπεις το τοπιο λιγο πιο καθαρα!
Νιωθω χαρουμενη που εκανες το βημα, παρα τις οποιες αντιξοες εσωτερικες σου συνθηκες, περιμενω κι εγω τις εξελιξεις!
Φιλια

[weird]

Originally posted by anwnimi

Originally posted by weird
Εισαι ομως σιγουρη οτι δεν εχουν μεινει υπολειμματα μεσα σου? Αναφερομαι κυριως στον φοβο της τρελας-σχιζοφρενειας-παθολογιας, που ιδιαιτερα στην δικη σου περιπτωση χτυπα κοκκινο. Εχεις ασχοληθει καθολου να δουλεψεις αυτο το κομματι?
Μηπως λοιπον αποτελει ακομα ενα εμποδιο?

Δεν ξέρω ακριβώς weird μου, μακάρι να\'ξερα. Σίγουρα το φοβάμαι ως μελλοντική πιθανότητα... Το μόνο σίγουρο είναι τώρα πια ξέρω τι είναι ακριβώς αυτό που έχω και το ότι το να πάω σε ειδικό θα με βοηθήσει, αν πραγματικά το θέλω.

Τωρα πια, ΞΕΡΕΙΣ, χωρις ταμπου και φαντασιες για τα θεματα σου, το αγχος κτλ. Αυτο ειναι το σημαντικο. Οσο για την μελλοντικη πιθανοτητα που αναφερεις καλη μου, ειναι αυτη που εχει ο καθε ανθρωπος, ο καθενας μας. Το μελλον ειναι γεματο απο ολων των ειδων τις πιθανοτητες..Ειμαι σιγουρη πως το ιδιο θα σου ελεγε και η ψυχολογος γι αυτο

[weird]

Originally posted by anwnimi
Ευχαριστώ για την κατανόησή σας... Η αλήθεια είναι ότι δεν είναι ότι καλύτερο να έχει κανείς τα ταμπού και να πιστεύει αυτά που πίστευα κι εγώ. Ωστόσο χαίρομαι πάρα πολύ που με καταλαβαίνετε...

Πριν μπω εδώ ήμουν έτοιμη να σηκώσω το τηλέφωνο να κλείσω ραντεβού...Με διαπέρασε ξαφνικά ένα κύμα τρομερής αντίστασης. Ρε γ.... τι παθαίνω;;; Μια φωνή μου έλεγε μέσα μου - φυσικά ψέματα - αλλά ήταν η δική μου φωνή ότι δεν έχω τίποτα κι αν αποφασίσω αυτή τη στιγμή να πάω ένα ταξίδι θα το κάνω, χωρίς ουδεμία φοβία...Μετά με μεγάαααλη πίεση έκλεισα το ιντερνετ και είπα ΘΑ ΠΑΡΩ κι ότι γίνει. Η καρδιά μου χτυπούσε τρελά. Δεν τη βρήκα την ειδικό. Εκεί ήταν που με έπιασε το άλλο άκρο...ότι ήθελα τρομερά να πάω...επειδή δεν τη βρήκα! Και να ψάχνω μανιωδώς στο ίντερνετ μπας και βρω άλλο τηλ, δεν ήξερα όμως το πατρώνυμο και άντε ξανά ψάξε, ώσπου ανακάλυψα ότι κοιτούσα τον παλιό χρυσό οδηγό! Βρήκα στον καινούριο το κινητό της. Πάλι εκεί η άρνηση να πάρω. Τραμπάλα σας λέω. Με χίλιες δυο σκέψεις πήρα αλλά δεν απάντησε...Τώρα πάλι με έπιασε η επιθυμία να τη βρω... Η φωτογραφία μου πρέπει να υπάρχει στο λεξικό στη λέξη \"Μπέρδεμα\"...

Μου φαινονται τοοοοσο φυσικα ολα αυτα!
Γελαω κι εγω γιατι βρισκω κατι γλυκο μεσα σε ολη αυτην την αμηχανια. Μου θυμιζει την αμηχανια του πρωτου καιρου! Αμηχανια αθεραπευτη...
Θυμαμαι τοτε, μου περνουσαν καμια φορα σκεψεις του τυπου:\"Δεν εχεις τιποτα, το παίζεις φοβικη, τζαμπα θα την απασχολησεις!\"Αυτες οι σκεψεις ηρθαν μετα απο καποιον καιρο που πηγαινα και αφου ειχα αρχισει να παιρνω τα πανω μου.

[weird]

Originally posted by anwnimi
πια φοβάμαι -τρέμω- τον πόλεμο...Αν εγώ δεν είμαι αποφασισμένη να πολεμήσω ΠΩΣ θα με βοηθήσει η ψυχολόγος;;; Θα μου πει τι ήρθες να κάνεις αφού δεν είσαι έτοιμη;;; ...........
Βασικά το να μιλήσω ίσως να έχω πιο πολύ ανάγκη αυτή τη στιγμή και κάποιον να μου δώσει ενθάρρυνση παρά να αρχίσω τον πόλεμο...Ελπίζω να μην είναι μόνο χάσιμο χρόνου εξαιτίας μου...

Να μην ειναι χασιμο χρονου για ποιον? Ειναι η δουλεια της. Εσυ σιγουρα ΚΑΤΙ θα παρεις απο αυτη τη νεα εμπειρια.
Δεν υπαρχει ενα ΠΡΟΤΥΠΟ σωστης συμπεριφορας του θεραπευόμενου μεσα στην θεραπεια του ούτε κανόνες για το τι ΠΡΕΠΕΙ να κανεις. Το αν θα πολεμησεις, θα μιλησεις ή απλα θα κατσεις εκει χωρις να κανεις το οτιδηποτε ειναι όλα δική σου υπόθεση!
Εξαλλου, ο \"πολεμος\" όπως το εχεις στο μυαλο σου, μπορει να μην ειναι ετσι ακριβως στο παλισιο της θεραπειας. Βοηθιεσαι, δεν στελνεσαι σε μαχη. Ενταξει, παλευεις πολλες στιγμες ΑΝ το θελησεις, ΟΠΩΣ το θελησεις, με ΟΤΙ θελησεις. Αλλα ουτε αυτο ειναι απολυτο. Η καθε θεραπεια ειναι σαν ενας πινακας ζωγραφικης με ζωγραφο τον καθενα θεραπευομενο υπο το βλεμμα του θεραπευτη του. Εσυ της δινεις σχημα και μορφη! Εισαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ να την αξιοποιησεις οσο θελεις και να την πλασεις οπως θελεις
Δεν ξερω αν κανω καλα που στα λεω, θα τα δεις και μονη στην πορεια.
Αρκετα ειπα! Φιλακια και παλι.

[Φοίβη]

Originally posted by weird
Η καθε θεραπεια ειναι σαν ενας πινακας ζωγραφικης με ζωγραφο τον καθενα θεραπευομενο υπο το βλεμμα του θεραπευτη του. Εσυ της δινεις σχημα και μορφη! Εισαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ να την αξιοποιησεις οσο θελεις και να την πλασεις οπως θελεις

Τι όμορφη εικόνα weird!!!
Ταιριάζει τόσο πολύ στη δική μου εμπειρία απο τη θεραπεία μου. Η οποία επίσης ήταν πολύ διαφορετική απ\' ότι την περίμενα τουλάχιστον όπως εξελίχθηκε ως τώρα δηλαδή! Εμπνέομαι απο την εικόνα σου να μιλήσω λίγο γι\' αυτήν:
Που λέτε, παιδιά, εγώ είμαι σκράπας στη ζωγραφική! Αν δείτε δικές μου ζωγραφιές θα νομίζετε οτι τις έκανε νήπιο...βασικά τα νήπια ζωγραφίζουν με μεγαλύτερη αληθοφάνεια απο μένα! Στο μόνο είδος ζωγραφικής που είμαι καλή, είναι η ξεπατικωσούρα. Άν έχω μπροστά μου ζωγραφιά αλλουνού μπορώ να την αντιγράψω σχεδόν τέλεια...με όλες τις λεπτομέρειες.
Δεν ήθελα όμως να παραμείνω μια ζωή αντιγραφέας των άλλων. Ήθελα να κάνω τις δικές μου ζωγραφιές. Αλλά όποτε ζωγράφιζα απογοητευόμουν. Τι μπούρδες ήταν αυτές που σχεδίαζα στο χαρτί? Δεν θύμιζαν με τίποτα ενήλικες ζωγραφιές. Ήταν απλές γραμμές, διστακτικές, παιδικές. Δεν έμοιαζαν καθόλου με αυτό που απεικόνιζαν. Σαν νηπιακές, σας λέω! Κι εγώ ήθελα να ζωγραφίζω καλά. Σαν ένας επαγγελματίας ζωγράφος. Να μοιάζουν οι ζωγραφιές μου με την πραγματικότητα, αν μη τι άλλο!
Αποφάσισα λοιπόν να πάω σε μια αρχιζωγράφο-δάσκαλα να με μάθει να ζωγραφίζω. Πήγα κι εγώ και περίμενα να μου δώσει οδηγίες. Μα εκείνη το μόνο που έκανε ήταν να ανοίξει έναν καμβά και να μου ζητήσει να ζωγραφίσω. Όπως ξέρω, όπως μπορώ.
Ξεκίνησα κι εγώ γεμάτη ντροπή και κατάκριση. Ζωγράφιζα και ταυτόχρονα σχολίαζα: \"Μα βλέπεις? Βλέπεις τι χάλια που το κάνω? Τι ζωγραφιές είναι αυτές?\" Και γύρναγα το βλέμμα αλλού να μην τις βλέπω. Μα εκείνη δεν έδειχνε αηδιασμένη, δεν έδειχνε αποθαρρυμένη.Το βλέμμα της ήταν σταθερό στον καμβά μου. Αυτά που εμένα μου φαίνονταν φρικτά, εκείνης της φαίνονταν φυσιολογικά. Και όχι μόνο αυτό. Της φαίνονταν ιδιαίτερα, μοναδικά. Πήρα θάρρος κι άρχισα να παρατηρώ κι εγώ τις ζωγραφιές μου. Τις μελετήσαμε και τις μελετάμε μαζί. Ανακάλυψα μέσα σ\' αυτές σε ποιά σημεία το χέρι μου είναι πιο αδύναμο, σε ποιά πιάνει καλύτερα. Κι είδα την ομορφιά και τη μοναδικότητα σ\' όλο αυτό.
Εξακολουθώ να ζωγραφίζω νηπιακά. Στις γραμμές δεν είμαι καλή, ποτέ δεν ήμουν. Οι ζωγραφιές μου όμως έχουν γίνει πιο τολμηρές και ο καμβάς μου έχει γεμίσει χρώματα. Στα χρώματα είμαι καλή!
Μπορεί να μην έμαθα να ζωγραφίζω όπως ένας επαγγελματίας ζωγράφος. Ανακάλυψα όμως οτι οι δικές μου ζωγραφιές είναι το ίδιο μοναδικές -και γι\' αυτό το λόγο όμορφες- όσο τα έργα ενός επαγγελματία.
Δεν έμαθα να ζωγραφίζω αλλιώς. Έμαθα οτι κανείς άλλος δεν ζωγραφίζει σαν εμένα. Έμαθα οτι οι ζωγραφιές μου είναι μοναδικές και έχουν αξία. Οτι ζωγραφίζω όμορφα.

[weird]

Originally posted by Φοίβη

Originally posted by weird
Η καθε θεραπεια ειναι σαν ενας πινακας ζωγραφικης με ζωγραφο τον καθενα θεραπευομενο υπο το βλεμμα του θεραπευτη του. Εσυ της δινεις σχημα και μορφη! Εισαι ΕΛΕΥΘΕΡΗ να την αξιοποιησεις οσο θελεις και να την πλασεις οπως θελεις

Τι όμορφη εικόνα weird!!!
Ταιριάζει τόσο πολύ στη δική μου εμπειρία απο τη θεραπεία μου. Η οποία επίσης ήταν πολύ διαφορετική απ\' ότι την περίμενα τουλάχιστον όπως εξελίχθηκε ως τώρα δηλαδή! Εμπνέομαι απο την εικόνα σου να μιλήσω λίγο γι\' αυτήν:
Που λέτε, παιδιά, εγώ είμαι σκράπας στη ζωγραφική! Αν δείτε δικές μου ζωγραφιές θα νομίζετε οτι τις έκανε νήπιο...βασικά τα νήπια ζωγραφίζουν με μεγαλύτερη αληθοφάνεια απο μένα! Στο μόνο είδος ζωγραφικής που είμαι καλή, είναι η ξεπατικωσούρα. Άν έχω μπροστά μου ζωγραφιά αλλουνού μπορώ να την αντιγράψω σχεδόν τέλεια...με όλες τις λεπτομέρειες.
Ποσο μου θυμιζεις εμενα αληθεια! Ξερω να αντιγραφω τόσο υπέροχα αλλωνών ζωγραφιές! Κι ακομα κι αν πιανω το πινελο, και ξεκινω με ενα σχεδιο ολοδικό μου, δεν ειναι οτι θα το βρω απαραίτητα ασχημο, είναι που ΕΜΑΘΑ παντα να στρεφω αλλου το βλεμμα, στων αλλωνων τα πινελα και χανω τη ροτα μου. Αρχιζω σιγα σιγα κι ανεπαισθητα να μπερδευω χρωματα και γραμμες, να χανομαι μεσα σε ξενες ζωγραφιες. Κι ετσι η εικονα η δικη μου που στην αρχη εμοιαζε τοσο καθαρη, φτανει να ειναι μια μικρη, μικρη θολη. Κι ετσι αρχιζω παλι απο την αρχη, ολο και παλι απο την αρχη, να καταλαβω προσπαθω, γιατι το δικο μου δεν αντεχω να δω. Να του δωσω σχημα και μορφή χωρίς άλλου τη συμβολή, κι οτι θελει ας βγει! Αρκει να ειναι ΚΑΘΑΡΟ, αρκει να ειναι ΑΛΗΘΙΝΟ.

Και μεσα στης συνηθειας τα δεσμα, γελαστηκα συχνα κι απαιτησα- ας γελασω!- μονη απαιτησα να κανει η δασκαλα θεραπευτρια τα βηματα για μενα, να βαλει κατι, τα χρωματα, να βαλει κατι δικό της. Εκανα καιρο πολύ να εκτιμήσω την λευκή σελίδα την απερίσπαστη και πάνω της να τραβηξω την δικη μου ολοκάθαρη μουντζουρα... Δυσκολη που ναι η ζωγραφικη, οπως δυσκολη κι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σου να φτιαξεις τον δρομο σου στην ζωη!
Αχ! Σ ευχαριστω κι εγω για την εμπνευση.


Δεν ήθελα όμως να παραμείνω μια ζωή αντιγραφέας των άλλων. Ήθελα να κάνω τις δικές μου ζωγραφιές. Αλλά όποτε ζωγράφιζα απογοητευόμουν. Τι μπούρδες ήταν αυτές που σχεδίαζα στο χαρτί? Δεν θύμιζαν με τίποτα ενήλικες ζωγραφιές. Ήταν απλές γραμμές, διστακτικές, παιδικές. Δεν έμοιαζαν καθόλου με αυτό που απεικόνιζαν. Σαν νηπιακές, σας λέω! Κι εγώ ήθελα να ζωγραφίζω καλά. Σαν ένας επαγγελματίας ζωγράφος. Να μοιάζουν οι ζωγραφιές μου με την πραγματικότητα, αν μη τι άλλο!
Αποφάσισα λοιπόν να πάω σε μια αρχιζωγράφο-δάσκαλα να με μάθει να ζωγραφίζω. Πήγα κι εγώ και περίμενα να μου δώσει οδηγίες. Μα εκείνη το μόνο που έκανε ήταν να ανοίξει έναν καμβά και να μου ζητήσει να ζωγραφίσω. Όπως ξέρω, όπως μπορώ.
Ξεκίνησα κι εγώ γεμάτη ντροπή και κατάκριση. Ζωγράφιζα και ταυτόχρονα σχολίαζα: \"Μα βλέπεις? Βλέπεις τι χάλια που το κάνω? Τι ζωγραφιές είναι αυτές?\" Και γύρναγα το βλέμμα αλλού να μην τις βλέπω. Μα εκείνη δεν έδειχνε αηδιασμένη, δεν έδειχνε αποθαρρυμένη.Το βλέμμα της ήταν σταθερό στον καμβά μου. Αυτά που εμένα μου φαίνονταν φρικτά, εκείνης της φαίνονταν φυσιολογικά. Και όχι μόνο αυτό. Της φαίνονταν ιδιαίτερα, μοναδικά. Πήρα θάρρος κι άρχισα να παρατηρώ κι εγώ τις ζωγραφιές μου. Τις μελετήσαμε και τις μελετάμε μαζί. Ανακάλυψα μέσα σ\' αυτές σε ποιά σημεία το χέρι μου είναι πιο αδύναμο, σε ποιά πιάνει καλύτερα. Κι είδα την ομορφιά και τη μοναδικότητα σ\' όλο αυτό.
Εξακολουθώ να ζωγραφίζω νηπιακά. Στις γραμμές δεν είμαι καλή, ποτέ δεν ήμουν. Οι ζωγραφιές μου όμως έχουν γίνει πιο τολμηρές και ο καμβάς μου έχει γεμίσει χρώματα. Στα χρώματα είμαι καλή!
Μπορεί να μην έμαθα να ζωγραφίζω όπως ένας επαγγελματίας ζωγράφος. Ανακάλυψα όμως οτι οι δικές μου ζωγραφιές είναι το ίδιο μοναδικές -και γι\' αυτό το λόγο όμορφες- όσο τα έργα ενός επαγγελματία.
Δεν έμαθα να ζωγραφίζω αλλιώς. Έμαθα οτι κανείς άλλος δεν ζωγραφίζει σαν εμένα. Έμαθα οτι οι ζωγραφιές μου είναι μοναδικές και έχουν αξία. Οτι ζωγραφίζω όμορφα.

[weird]

Μου θυμισες ενα παραμυθακι που μας ειχε καποτε διαβασει η θεραπευτρια μου σε μια ομαδικη. Θα το βρω να σου το γραψω, Φοιβη Eχει μεσα του πολλη ζωγραφικη!

[Φοίβη]

Originally posted by weird
Μου θυμισες ενα παραμυθακι που μας ειχε καποτε διαβασει η θεραπευτρια μου σε μια ομαδικη. Θα το βρω να σου το γραψω, Φοιβη Eχει μεσα του πολλη ζωγραφικη!

\"Ζωγραφίσαμε\" πάλι!!!Ναι, weird μου, να μου το γράψεις!Τρελαίνομαι για παραμύθια!

[anwnimi]

Κορίτσια είστε απόλαυση

Με γεμίσατε τόσο αισιόδοξα μηνύματα. Να το μ\'έπιασε πάλι. Μια ακαθόριστη χαρά...

Μ\'ΑΡΕΣΕΙ που ο τίτλος του θρεντ θα αλλάξει από \"Σταματήστε τη γη να κατέβω!\" σε \"Αφήστε με στη γη να ζωγραφίσω!\"

\"Δυσκολη που ναι η ζωγραφικη, οπως δυσκολη κι η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ σου να φτιαξεις τον δρομο σου στην ζωη!\"

Γλυκιά μου weird έγραψες πάλι. Τι είναι τελικά η ζωή; Τι είναι η ζωγραφική; Κάτι που πρέπει να ζούμε με πραγματική απόλαυση! Μόνο και μόνο για τη διαδικασία και όχι για το τελικό αποτέλεσμα

[Φοίβη]

Originally posted by anwnimi

Μ\'ΑΡΕΣΕΙ που ο τίτλος του θρεντ θα αλλάξει από \"Σταματήστε τη γη να κατέβω!\" σε \"Αφήστε με στη γη να ζωγραφίσω!\"

Τι είναι τελικά η ζωή; Τι είναι η ζωγραφική; Κάτι που πρέπει να ζούμε με πραγματική απόλαυση! Μόνο και μόνο για τη διαδικασία και όχι για το τελικό αποτέλεσμα

Τόσα χρόνια απο τη ζωή μου τα πέρασα προσπαθώντας να κατέβω απο τη γη...ή να πετάξω στ\' αστέρια. Οτιδήποτε για να αποφύγω τη γη και τη ζωγραφική. Δεν είχα συνειδητοποιήσει πόσο απολαυστική μπορεί να είναι η ζωγραφική, η ζωή, εδώ, τώρα.
Τώρα όμως ψηφίζω υπερ του νέου τίτλου!!!Κι εγώ μαζί σου anwnimi!Να μείνω εδώ με τα πινέλα και τον καμβά μου αγκαλιά θέλω!Παρέα με σας, τους συνζωγράφους μου, να ανταλλάσσουμε εμπνεύσεις!!!

[anwnimi]

Originally posted by weird
Εχεις προχωρησει τοοοοοοσο πολυ!!

Εσύ το συνειδητοποιείς εγώ ακόμα όχι. Μάλλον αύριο θα το συνειδητοποιήσω καλύτερα...

Φοβάμαι την εξάρτηση από την επικείμενη αυτή σχέση...

Θέλω επίσης να είμαι ειλικρινής και να μην το παίξω ότι και καλά έχω διαβάσει πράγματα και δεν είμαι τελείως ανήξερη... Δε θέλω να αφήσω τον εαυτό μου να προσπαθώ να της κάνω εντύπωση στην πρώτη συνάντηση προσπαθώντας να αποδείξω ότι θα έχω κάτι παραπάνω στο χαρακτήρα μου από τους υπόλοιπους πελάτες της...Αυτές οι σκέψεις μου βγήκαν σήμερα...
Το συνειδητοποίησα μόλις τώρα μετά από μερικές ώρες που μιλήσαμε στο τηλέφωνο. Ενώ την πρώτη φορά που μιλήσαμε στο τηλ ήμουν σαφώς ταραγμένη τη δεύτερη μου βγήκε μια παράξενη αυτοπεποίθηση και ηρεμία στη φωνή λες και έκλεινα επαγγελματικό ραντεβού με κάποιον που με είχε αυτός ανάγκη! Jesus...
Αυτό ομολογώ δε μου έχει συμβεί ποτέ από ότι θυμάμαι. Μάλλον επειδή δε ζήτησα ανοιχτά βοήθεια ώστε να προβάλω τέτοιες ψεύτικες αντιστάσεις...

[anwnimi]

Originally posted by Φοίβη
Παρέα με σας, τους συνζωγράφους μου, να ανταλλάσσουμε εμπνεύσεις!!!

Με ουσιαστική παρέα η ζωγραφική είναι ακόμα πιο απολαυστική Φοίβη μου Ναι, παίρνω κι εγώ τα πινέλα μου.

ΖΩη
ΖΩγραφική

τώρα το σκέφτηκα

[weird]

Ανωνυμη,
ολα οσα αναφερεις τα εχω περασει με την θεραπευτρια μου κι ακομα υπαρχουν φορες που τα περνώ..
Αντιστασεις, προσωπεια, ανταγωνισμος, ελλειψη αληθινοτητας, ελλειψη επαφης.
Και δεν τα αλλαζω με τιποτα! Ειναι ολα αυτα που με βοηθησαν να αφεθω, να βγαλω τη μασκα(και παλι οχι παντα), να συμφιλιωθω, να ειμαι αληθινη, να ειμαι σε επαφη με το εδω και τωρα.
Εχεις στο μυαλο σου το θεωρητικο κομματι, του εαυτου σου σε θεραπεια και πως ΘΑ ηθελες να ειναι. Ασε αφοβα το βιωματικο ΕΙΝΑΙ να εκδηλωθει. Συχνα,στην πραξη, μεσα απο την ατελεια φτανουμε πιο κοντα στην τελειοτητα.