Πόνος & Θυμός

[alexandros3]

Ότι έχεις πολλές επιλογές διαχείρισης της κατάστασης με τον πατέρα σου.

[weird]

και συμπληρωνω, το ποια διαχειριση θα διαλεξεις στην παρουσα φαση, μπορει να αλλαξει οταν οι συνθηκες καλυτερεψουν, νιωσεις μια σιγουρια με το θεμα υγειας της μαμας και δεν εισαι ευαλωτη.

[Sofia]

weird, αναρωτιέμαι δυνατα αυτη τη φορά: θά ρθει ποτε η στιγμη που δεν θα νιωθω ευάλωτη?

το προβλημα μου τωρα ειναι οτι μεσα απο το θυμο μου δεν βλεπω ποσες επιλογες εχω. Το μονο που βλεπω: εχω κρατησει τις αποστασεις μου για να προστατέψω εμενα κ να διατηρήσω ενα κλιμα οπου θα μπορώ να μαι λειτουργικη.

[Φοίβη]

Originally posted by Sofia
weird, αναρωτιέμαι δυνατα αυτη τη φορά: θά ρθει ποτε η στιγμη που δεν θα νιωθω ευάλωτη?

το προβλημα μου τωρα ειναι οτι μεσα απο το θυμο μου δεν βλεπω ποσες επιλογες εχω. Το μονο που βλεπω: εχω κρατησει τις αποστασεις μου για να προστατέψω εμενα κ να διατηρήσω ενα κλιμα οπου θα μπορώ να μαι λειτουργικη.

Θα έπρεπε να μην νιώθεις ευάλωτη? αναρωτιέμαι εγώ. Κακίζεις τον εαυτό σου γι\' αυτό?
Κατά τη γνώμη μου, κι αν δεν σου κάνει την πετάς, δεδομένω των συνθηκών, κάνεις το καλύτερο που μπορείς αυτή τη στιγμή: μέσα στην ευαλωτότητα σου, και με αγκαλιά το θυμό σου, παίρνεις την απαιτούμενη απόσταση για να εξασφαλίσεις τη λειτουργικότητά σου.

[Sofia]

Φοιβη, ειμαι πολυ ευαλωτη, πολυ καιρο....

μαλλον αυτο με κουρασε....Ειναι σιγουρο πώς θα θελα να μην ειμαι τοσο....

Υ.Γ. Δύσκολο να πετάξω γνωμη....:) προσπαθώ να χω ματια,μυαλο ανοιχτα

[Φοίβη]

Απο οτι καταλαβαίνω αυτή η ευαλωτότητα δεν είναι κάτι με το οποίο γεννήθηκες αλλά κάτι που εμφανίστηκε μετά απο καιρό και τώρα πια σ\' έχει κουράσει και δεν το θέλεις πια, έτσι δεν είναι?
Σε ρωτάω γιατί κι εγώ είμαι πολύ ευάλωτη αλλά απο γεννησιμιού μου. Για χρόνια δεν την ήθελα αυτή την ευαλωτότητα και πάλευα εναντίον της. Είναι πράγματι δύσκολο και κουραστικό να ζεις μαζί της, σε όποια μορφή κι αν εμφανίζεται. Για πολλά χρόνια κι εγώ θα θελα όχι μόνο να μην είμαι τόσο, όπως λες, αλλά να μην είμαι καθόλου. Τώρα, αν με ρωτήσεις, παρόλο που εξακολουθεί και με παιδεύει πολύ, δεν την αλλάζω με τίποτα.
Δεν ξέρω όμως αν σου κάνει, αν σε εκφράζει, αυτό που λέω. Και μ\' αρέσει που έχεις μάτια και μυαλό ανοιχτά, αλλά αν δεν σε εκφράζουν τα λόγια μου σε οτιδήποτε, θα χαρώ πολύ να τα πετάξεις.;)

[Sofia]

χαχα...εχεις μανια να πετάξω κάτι? ε? μην ανησυχεις, δεν κρατάω οτι δεν μου λεει κατι....

δεν ξέρω αν γεννηθηκα ή οχι μ αυτη την ευαλωτοτητα (ας το πω ετσι)..αλλες φορες νομιζω πώς ειναι δωρο κ αλλες κατάρα....

παντως δεν με θυμαμαι ποτε σκληρη....παρολα αυτα προσφατα αναρωτήθηκα αν ειμαι τελικά έτσι ή οχι.με αμφισβήτησα. Ομως ειδα οτι τελικα ειναι κυριο χαρακτηριστικο μου...δεν θα θελα σε καμια περιπτωση να γινω ακαμπτη παντως...Θα θελα σιγουρα να μαι ομως ορθια σε καθε δυσκολια...

[weird]

Originally posted by Sofia
χαχα...εχεις μανια να πετάξω κάτι? ε? μην ανησυχεις, δεν κρατάω οτι δεν μου λεει κατι....

δεν ξέρω αν γεννηθηκα ή οχι μ αυτη την εαυλωτοτητα (ας το πω ετσι)..αλλες φορες νομιζω πώς ειναι δωρο κ αλλες κατάρα....

παντως δεν με θυμαμαι ποτε σκληρη....παρολα αυτα προσφατα αναρωτήθηκα αν ειμαι τελικά έτσι ή οχι.με αμφισβήτησα. Ομως ειδα οτι τελικα ειναι κυριο χαρακτηριστικο μου...δεν θα θελα σε καμια περιπτωση να γινω ακαμπτη παντως...Θα θελα σιγουρα να μαι ομως ορθια σε καθε δυσκολια...

Πολλων ειναι κυριο χαρακτηριστικο, αλλα δεν εχουν ολοι το κουραγιο να το αντικρυζουν! θελει δυναμη. Κι αυτην την δυναμη την εχεις.

Ξερεις τι ειπα καποτε, οταν τρομαζα απο τα πολλα ευαλωτα σημεια μου? Σημασια δεν εχει ποσα ειναι αυτα, σημασια εχεις πως τα αντιμετωπιζω.

[Φοίβη]

Originally posted by Sofia
χαχα...εχεις μανια να πετάξω κάτι? ε? μην ανησυχεις, δεν κρατάω οτι δεν μου λεει κατι....

Ναι ναι έτσι όπως το λες!Έχω μανία!Γιατί έχω καταπιεί στο παρελθόν πολλά, παρόλο που δεν μου έλεγαν κάτι, κι έτσι προσπαθώ να είμαι πολύ προσεκτική και με τους άλλους...

Originally posted by Sofia
Ομως ειδα οτι τελικα ειναι κυριο χαρακτηριστικο μου...δεν θα θελα σε καμια περιπτωση να γινω ακαμπτη παντως...Θα θελα σιγουρα να μαι ομως ορθια σε καθε δυσκολια...

Υπάρχουν στη φύση αυτά τα φυτά-καλάμια, δεν ξέρω πως τα λένε. Αυτά που όσο και να φυσήξει ο αέρας απλά λυγίζουν με το φύσημά του, γίνονται ένα με το χώμα, αλλά ποτέ δεν σπάζουν. Τα άκαμπτα δέντρα μπορεί να ξεριζωθούν αλλά αυτά συνεχίζουν να επιβιώνουν. Και μπορεί να μην παραμένουν \"όρθια\" μπροστά στον άνεμο, αλλά σίγουρα ορθώνονται ξανά όταν αυτός πάψει να φυσά.

[deleted-member141015]

Originally posted by Φοίβη

Υπάρχουν στη φύση αυτά τα φυτά-καλάμια, δεν ξέρω πως τα λένε. Αυτά που όσο και να φυσήξει ο αέρας απλά λυγίζουν με το φύσημά του, γίνονται ένα με το χώμα, αλλά ποτέ δεν σπάζουν. Τα άκαμπτα δέντρα μπορεί να ξεριζωθούν αλλά αυτά συνεχίζουν να επιβιώνουν. Και μπορεί να μην παραμένουν \"όρθια\" μπροστά στον άνεμο, αλλά σίγουρα ορθώνονται ξανά όταν αυτός πάψει να φυσά.

Το θέμα είναι να αναπτύσσονται κιόλας :) Δεν ξέρω ειδικά για τα φυτά που λέει η Φοίβη, αλλά γενικά ένα κλαδεματάκι το χρειάζονται...ξερίζωμα όχι (αν και ενίοτε βοηθά η μεταφύτευση σε νέα γλάστρα)...

[Sofia]

Originally posted by marina38
Το θέμα είναι να αναπτύσσονται κιόλας :)

χεχε....αυτο ειναι που θέλω να πετύχω. αυτο το συνδιασμο ευελιξιας κ εξέλιξης.

μπορει να χρειάζομαι κ μεταφύτευση...:)

[giota]

οι αντρες της οικογενειας, απλα παρακολουθουν. κ θα ταν τοσο καλα, αν βοηθουσαν κ λιγο....


έστω να μπορούν να ακούσουν τόσο δύσκολο είναι;γιατί ασχολούνται με επουσιώδη όταν υπάρχουν σοβαρά θέματα που πρέπει να είναι η προταιρεότητά τους και μεταθέτουν τις ευθύνες με το να απέχουν;Μα είναι και δικό τους πρόβλημα έχει ανάγκη περισσότερη η συντήρηση ενός άψυχου αντικειμένου απο τον άνθρωπο;και αν το κάνουν για άμυνα προσπαθώντας να ξεχάσουν ότι το πρόβλημα υφίσταται δεν τους αφυπνίζει το γεγονός ότι ο άλλος δεν αντέχει να σηκώνει τόσα βάρη και λύγισε;