στοίχοι τραγουδιών με νόημα..και συναίσθημα..

[προσωπικες διαφορες]

Never Give Up-SIA

I've battled demons that won't let me sleep
Called to the sea but she abandoned me

But I won't never give up, no, never give up, no, no
No, I won't never give up, no, never give up, no, no

And I won't let you get me down
I'll keep gettin' up when I hit the ground
Oh, never give up, no, never give up no, no, oh
I won't let you get me down
I'll keep gettin' up when I hit the ground
Oh, never give up, no, never give up no, no, oh

I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh
I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh
I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh
I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh

Oh yeah, I'm haunted by the distant past
Called to the skies but she was overcast

But I won't never give up, no, never give up, no, no
No, I won't never give up, no, never give up, no, no

And I won't let you get me down
I'll keep gettin' up when I hit the ground
Oh, never give up, no, never give up no, no, oh
I won't let you get me down
I'll keep gettin' up when I hit the ground
Oh, never give up, no, never give up no, no, oh

I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh
I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh
I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh
I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh

Never give up, never give up
Never give up, never give up
No, no, oooh

And I won't let you get me down
I'll keep gettin' up when I hit the ground
Oh, never give up, no, never give up no, no, oh
I won't let you get me down
I'll keep gettin' up when I hit the ground
Oh, never give up, no, never give up no, no, oh

I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh
I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh
I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh
I'll find my way, find my way home, oh, oh, oh

[προσωπικες διαφορες]

EΙΝΑΙ ΜΥΣΤΗΡΙΑ Η ΧΩΡΑ ΤΩΝ ΔΑΚΡΥΩΝ-ΑΣΑΡΚΟΣ

Κάθε φορά που χάνομαι μέσα σε σκέψεις
τρελαίνομαι
Όχι πως με ενοχλεί όχι
Απλά στο χαρτί ξεσπάω

Δεν είναι ωραία, γελάω σπάνια τελευταία
Δεν κοιμάμαι καλά
Δεν έχω να σου πω τα νέα μου
Έχω χαθεί με την παρέα μου
Και νιώθω κάπως, νιώθω πάγος
Να σπάσω περιμένω πάντως
Είναι μυστήρια η χώρα των δακρύων
Την επισκέπτομαι, αυτό είναι δικό μου μείον
Κάτι γίνεται, καθυστερώ και χάνω πτήσεις
κι άθελά μου στήνω την αγάπη στις αφίξεις
Κλείνομαι στον εαυτό μου, στην απομόνωση
Μαζεύω στην καρδιά μου δυνάμεις για μεταμόρφωση
Έμαθα να δίνω την αγάπη μην φοβάσαι
Εκεί θα είμαι αν με χρειαστείς να το θυμάσαι

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω
βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους

Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω
βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

Αφήνω τόπο, σ’ αγαπώ στην άκρη
Μεγάλωσα με αξίες
Όσοι με θέλουνε και δίνουν αγάπη
κάθονται δίπλα μου για να περάσουμε δυσκολίες
Να μαζέψουμε δυνάμεις, να πεθάνουν οι φοβίες
Γυρεύω έρωτα, καυτές αγκαλιές, φιλιά
Μην μου γαμάτε την καρδιά είμαι παιδί ακόμα
Οι φίλοι μου που νοιάζονται αληθινά είναι λίγοι
κι έχω χαρεί μαζί τους κάθε πιωμα
Κάθε βόλτα στην Αθήνα, κάθε γκολ, κάθε ρίμα,
κάθε συμβουλή που πήρα κι έδωσα σε κάθε βήμα
Είμαι ο Χρήστος κι εγώ τα λέω χύμα
κι αν με προδώσατε, σκεφτείτε το είναι κρίμα

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω
βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους

Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω
βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

Έχω την εντύπωση ότι κάποιοι δε με σέβονται σαν άνθρωπο
Άσε τους Βήτα πεις και τον Άσαρκο
Έχω την έννοια οικογένεια σημαία
Όχι την πατρίδα μου γαμώ τη νεολαία
που `χει χαθεί σε διευθύνσεις ηλεκτρονικές
Ανθρώπινες παγωμένες μηχανές καταντήσατε
Ό,τι σιχαθήκατε γίνατε
Κάπου χαθήκατε τον γυρισμό δεν βρήκατε
Αναρωτιέμαι πρέπει να στεναχωριέμαι;
Έχω πληγές από σας και δεν ξεχνιέμαι
Μωρό μου χάθηκες, φίλε μου χάθηκες
Ό,τι νιώθω γράφω συγγνώμη μα δεν κρατιέμαι

«Αυτό το κομμάτι, ηχογραφήθηκε σε δύσκολες ημέρες
Ξέρω ποιοι άνθρωπο είναι δίπλα μου
Τους σέβομαι, τους αγαπώ τους εκτιμώ και αυτοί επίσης
Οι υπόλοιποι πούλο…»

Δεν υποκρίθηκα ποτέ δεν παίζω ρόλους
Δεν παίζω με συναισθήματα και έχω λόγους
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω
βαδίζω σε δρόμους και σβήνω φόβους

Δεν υποκρίθηκα ποτέ να το θυμάσαι
Θα μείνω δίπλα σου φτάνει κοντά μου να ‘σαι
Κάθε φορά που χάνομαι γυρίζω πίσω
βαδίζω σε δρόμους για να μην φοβάσαι

[προσωπικες διαφορες]

INNER DEMONS-JULIA BRENNAN

They say don't let them in
Close your eyes and clear your thoughts again
But when I'm all alone, they show up on their own
'Cause inner demons fight their battles with fire
Inner demons don't play by the rules
They say "Just push them down, just fight them harder
Why would you give up on it so soon?"
So angels, angels please just keep on fighting
Angels don't give up on me today
'Cause the demons they are there, they just keep biting
'Cause inner demons just won't go away
So angels please, hear my prayer
Life is pain, life's not fair
So angels please, please stay here
Take the pain, take the fear
They say it won't be hard, they can't see the battles in my heart
But when I turn away
The demons seem to stay
'Cause inner demons don't play well with angels
They cheat and lie and steal and break and bruise
Angels please protect me from these rebels
This is a battle I don't want to lose
So angels, angels please just keep on fighting
Angels don't give up on me today
'Cause the demons they are there, they just keep biting
'Cause inner demons just won't go away
So angels, angels please keep on fighting
Angels don't give up on me today
'Cause the demons they are there, they just keep biting
'Cause inner demons just won't go away
So angels please, hear my prayer
Life is pain, life's not fair
So angels please, please stay here
Take the pain, take the fear

[savatage]

Και καπως ετσι πετιουνται στον καλαθο των αχρηστων το ταλεντο και ο κοπος τοσων δημιουργων.
Ουτε εναν απο τους στιχουργους δε γραψατε βρε παιδια.

[giannis000]

Και καπως ετσι πετιουνται στον καλαθο των αχρηστων το ταλεντο και ο κοπος τοσων δημιουργων.
Ουτε εναν απο τους στιχουργους δε γραψατε βρε παιδια.

σωστη. επρεπε να γραψουμε για το καθε κομματι

Εστάλη από Redmi 4A στο E-Psychology.gr Mobile App

[serios]

Ο καβαλάρης τ’ άλογο το `χε μες στην καρδιά του.
Που να βρει φίλο πιο καλό να λέει τα μυστικά του.
Το τάιζε αγριοκρίθαρο, τετράφυλλο τριφύλλι,
στολίδια είχε στη σέλα του με λαμπερό κοχύλι.
Ήταν λευκό, ήταν κάτασπρο, ήταν γοργό και ξύπνιο,
κάλπαζε στα γυμνά βουνά και ξέφευγε απ’ τον ίσκιο.
Μα ένα παλιομεσήμερο, σε μια συκιά από κάτω,
αστρίτης στραβογάμησε και δίνει δαγκωσιά του.
Δεν πέρασαν πέντε λεπτά μα πέρασαν αιώνες
ο καβαλάρης το θρηνεί, χαϊδεύει τους λαγώνες.
«Σύντροφε που ξανοίγεσαι, που χάνεσαι και φεύγεις;
Ας δώσουμε όρκο, με καιρούς να σε βρω ή να με βρεις».
Σκυφτός γυρνάει στο σπίτι του, σκυφτός την πόρτα ανοίγει,
καρφώνει τα παράθυρα και στο πιοτό το ρίχνει.
Το άλογο στο μεταξύ τα όρνια το τυλίξαν
το σκελετό και την ουρά μονάχα που τ’ αφήσαν.
Περνούσε κι ένας μάστορας που 'μαθε στην Κρεμόνα
να φτιάχνει βιόλες και βιολιά που να κρατάνε χρόνια.
Είδε την τρίχα της ουράς άσπρη και μεταξένια,
την πήρε κι έφτιαξε μ’ αυτή δοξάρια ένα κι ένα.
Δυο μήνες έκανε ο νιος ν’ ανοίξει παραθύρι
την Τρίτη την πρωτομηνιά βγαίνει στο πανηγύρι.
Εκεί `ταν λαουτιέρηδες που θέλαν παρακάλια
ήτανε κι ένας βιολιτζής που έπαιρνε κεφάλια.
«Γεια και χαρά στου βιολιτζή. Χρήμα πολύ θα δώσω.
Θέλω ν’ ακούσω απ’ τα καλά, μήπως και ξαλαφρώσω».
Δέκα φορές το πέρασε ρετσίνι το δοξάρι,
ταιριάζει στο σαγόνι του, τ’ όργανο με καμάρι,
και σαν αρχίζει δοξαριές, μια πάνω και μια κάτω,
τον κόσμο φέρνει ανάποδα, τη γη μέσα στο πιάτο.
Πετάει με χούφτες τα λεφτά, ο άντρας και χορεύει
ακούγεται χλιμίντρισμα και το μυαλό του φεύγει.

[προσωπικες διαφορες]

Και καπως ετσι πετιουνται στον καλαθο των αχρηστων το ταλεντο και ο κοπος τοσων δημιουργων.
Ουτε εναν απο τους στιχουργους δε γραψατε βρε παιδια.

Σωστή.Έκανα edit τα ποστ μου και συμπλήρωσα τους τίτλους των τραγουδιών

[savatage]

She keeps the world at bay
With walls built to stand come-what-may
And when the corners on this bay, they held on 'til today
She would hold her own
Running all alone
Ridding her of every grain
To stay in control

But now
She cries
Alive

Suddenly she is down on all four
And the walls will support her no more
Cries her eyes out like never before
Onto this linoleum
You're bottled up and stored

She's won every war
And when she's out that door
She will push ahead of you
Frowning at the poor
She would move so fast not to end up last
Aiming for the finish line
To smile at those she passed

But now
She cries
Alive

Suddenly she is down on all four
And the walls will support her no more
Cries her eyes out like never before
Onto this linoleum
You're bottled up.. And stored
And sometimes
Ooh, just sometimes
That's really all it takes
A hand on your shoulder
Then she breaks

(Sometimes that's really all it takes)
Yes then
(A word of kindness and she breaks)
She breaks
(And then the sum of damage done)
Well she breaks
(Is out on stained linoleum)
She breaks

(Sometimes that's really all it takes)
She breaks
(A gentle touch and then she breaks)
She breaks
(to see the sum of damage done)
She breaks
(In this linoleum)
Oh, she breaks

Itsy bitsy Spider
Climbed the water spout
(She's becoming her last casualty)
Down came the rain
And it wash the spider out
(If she weeps then at last she'll be free)

Now she stays on the ground
So she'll never fall
See she would rather drown
Than lose control

Daniel Gildenlow

[αλεξανδρος_77]

σε τουτο κει το λειβαδι βλεπω ενα καναρινι
και διπλα ενας μουσατος σπορους του δινει

[boo]

Απόστολος Ρίζος - Τι να θυμηθώ

Δεν πετάει φτερό στο πέλαγο
Και μαντάτο απ’ την Αθήνα
Τι να θυμηθώ απ’ τα μάτια σου
Που `χω να τα δω ένα μήνα

Στ’ άγρια σοκάκια της ψυχής
Ψάχνω μα δε σ’ ανταμώνω
Α να κοιμηθώ να σ’ ονειρευτώ
Που με ξέχασες και λιώνω

Ούτε που σαλεύει το νερό
Ούτε μου μιλούν οι γλάροι
Μου άργησες πολύ, πες μου πως θα `ρθεις
Πριν να σβήσουνε οι φάροι

[boo]

Staventο - Γρίφος

Δεν έχει πρόσωπο μα πρόσωπα αλλάζει
Άλλους κατάρα και άλλους ευχή τους μοιάζει
Άλλοι την πολεμούν γιατί ίσως τη φοβούνται
Κι άλλοι στο πλάι της μονάχα θέλουν να κοιμούνται
χαίρεσαι απίστευτα σαν φεύγει από κοντά σου
Μα είναι η μόνη που ακούει τα παράπονά σου
Δεν βρέθηκε για την περίπτωσή της χάπι
Και δε γιατρεύεται με εφήμερη αγάπη
Τι είναι; Τι είναι; Ψάξε και θα το βρεις!

Γύρω σου αν δεις θα αντιληφθείς ότι χωράει παντού και πάντα
η μόνη σου αβάντα
Όταν πληγωθείς μαζί την παίρνεις και τρέχεις
να κρυφτείς να γιατρευτείς
από μια εφήμερη αγάπη
Υπάρχει μπόλικη σ’ αυτούς τους καιρούς τους χαλεπούς
Δυστυχώς κοντά στη γνώση χάθηκε ο νους
έφυγε πέταξε για άλλους ουρανούς
Μένουμε πάντα μ’ αυτήνα να μας θυμίζει τη φτήνια
που καταντήσαμε να ντύνουμε ακριβά με μπόλικη γκρίνια
και γαμώτο άριστος σύμβουλος για αυτοκριτική
άλλοι τη λένε λευτεριά κι άλλοι την λέν φυλακή

Δεν έχει πρόσωπο κι όμως σου μοιάζει
Σαν φεύγει η ψυχή σου το γιορτάζει
Μα σου ταιριάζει


Δεύτερος γύρος κι άλλα στοιχεία θα πω
Χρόνο κλέβει απ το σακάκι μας καιρό
κάνει τη φλόγα για ζωή πιο δυνατή
Γίνεται χρώμα σε καμβά γίνεται στίχος σε χαρτί
γίνεται θάλασσα βαθιά αν δεν κολυμπήσεις σωστά πνίγεσαι
Σταβέντο γίνεται στις δυσκολίες στην αγκαλιά τις κρύβεσαι, ανοίγεσαι
Γνωρίζει όλα τα μυστικά σου
Ειλικρινέστερη σχέση που είχες ποτέ κοντά σου
Πιο ώριμη η σκέψη σου μετά από καιρό μαζί της
λιγότερα τα λάθη μικρότερη η πληγή της

Δεν έχει πρόσωπο μα πρόσωπα αλλάζει
Άλλους κατάρα και άλλους ευχή τους μοιάζει
Άλλοι την πολεμούν γιατί ίσως τη φοβούνται
Κι άλλοι στο πλάι της μονάχα θέλουν να κοιμούνται
χαίρεσαι απίστευτα σαν φεύγει από κοντά σου
Μα είναι η μόνη που ακούει τα παράπονά σου
Δεν βρέθηκε για την περίπτωσή της χάπι
Και δε γιατρεύεται με εφήμερη αγάπη

Την λες ευχή εσύ
Την λέω κατάρα εγώ
Μα σε τρομάζει

Τι είναι;Τι είναι;Ψάξε και θα το βρεις!

Δεν έχει πρόσωπο μα πρόσωπα αλλάζει
Άλλους κατάρα και άλλους ευχή τους μοιάζει
Άλλοι την πολεμούν γιατί ίσως τη φοβούνται
Κι άλλοι στο πλάι της μονάχα θέλουν να κοιμούνται
χαίρεσαι απίστευτα σαν φεύγει από κοντά σου
Μα είναι η μόνη που ακούει τα παράπονά σου
Δεν βρέθηκε για την περίπτωσή της χάπι
Και δε γιατρεύεται με εφήμερη αγάπη

(θλίψη και χαρά μου σ’ έχω πάντα κοντά μου
στο πλάι μου εσύ πάντα κι όλα τα όνειρά μου
Απέναντι μου στάθηκες η πιο πιστή μου γκόμενα
Απ’ τη ζωή μου ξέρεις όλα τα παραλειπόμενα
στα πιωματα τ’ ατέλειωτα με σένανε γυρνούσα
να φύγω προσπαθούσα όμως πάντοτε γυρνούσα
Λυπόσουνα σαν μ έβλεπες να έρχομαι λαβωμένος
και πάντα αναρωτιόσουν γιατί οι ανθρώποι τόσο μένος
Φαρμακερά τσιμπήματα βρωμικα χτυπήματα
παρέα με τον χρόνο γιατρεύονται τέτοια παθήματα
κι εσύ με γιάτρεψες πολλές φορές
σ ευχαριστώ τις συμβουλές σου ακολουθώ
έξω στον κόσμο όταν βγω φοράω μάσκα από τους ώμους
δεν αναγεννώ απ’την εφήμερη αγάπη χίλιες φορές σε προτιμώ
θα χαθώ και πίστεψέ με πίστεψε θα το χαρώ)

Τι είναι;Τι είναι;Ψάξε και θα το βρεις!

[giannis000]

Με σιωπη, διαταραχη και μοναξια
επικυρηγμενοι του αρθρου 69
ολοι τους κοντα μα μακρια πραγματικα
μερος για μας ακομα δε φτιαχτηκε πουθενα

Σε κελια λευκα και μαυρα,
με θελουνε σε κλινικες,
δεμενα τ'ακρα
δε γραφω τζαμπα,
η εξομολογηση ενος τιποτα
διχως μετανοιες παπαδες ρασα
εγω κι η κασα
μη περιμενεις αμα πηγες προς τα πανω Σαββα,
παω για κατω κι εχει λαβα δε τα λεμε αρα.

ατοπος - αρθρο 69

[giannis000]

Γράφω τα λάθη μου και πίνω σ' αυτά, ελάχιστα λεπτά πριν φύγω απλώνεται μοναξιά σαν κάτι άχρηστα αντικείμενα που βρήκα στο κουτί με τα παλιά αναμνηστικά, θα περιμένω στα σκαλιά μέχρι το τέλος, κυκλοφορώ στο κέντρο σκονισμένος και φθαρμένος από τις συνήθειες κι από το μένος των ανθρώπων που συνάντησα, τα λάθος μάτια που αγάπησα, το δρόμο που λιπόθυμος περπάτησα, κι αφού οι κόρες των ματιών ποτέ δεν ψεύδονται σου έλεγα πως είμαι καλά, μα εκείνες κλαίγανε, τα δάκρυα που δεν φαίνονται πονάνε περισσότερο από κάθε σελίδα στο παλιό σου ημερολόγιο, ανώφελο, εσύ εκεί κι εγώ εδώ, σαν ντόμινο θα πέσει και το τελευταίο αίσθημα ανθρώπινο, δεν ήμουν εγώ, με γνώρισες απ'τη καλή κι ο,τι σκατά μου έχεις δώσει θα στο δώσει η ζωή, θα με θυμάσαι σαν να 'μουνα κάποιος κάποτε αφού ποτέ δεν έμαθες ποιος είμαι και πού χάνομαι, περάσαν κάτι χρόνια από τότε, δεν αισθάνομαι, κι ο κόσμος που θ'αλλάζαμε τουλάχιστον δεν μας άλλαξε, ξεμείναμε από ελπίδα, ένα τσιγάρο στο σταθμό κι έπειτα κρίμα που δεν είπα όσα ήθελα να πω, γύρισα πίσω, τα έγραψα στη σελίδα μα δεν ξέχασα λεπτό να θυμηθώ να μη μισήσω ο,τι αγαπώ, κι αφού τελειώνουν οι δικαιολογίες σήμερα, "συγγνώμη" πάει να πει πως θα το ξανακάνω σίγουρα, όσοι κρύφτηκαν πίσω από το δάχτυλο τους χάθηκαν κι όσοι κρύφτηκαν πίσω απ'τις λέξεις τους μαράθηκαν, αν κάποτε ξαναβρεθούμε ξαναμισησέ με έτσι για να μην αλλάζω παραστάσεις, δεν μου φταίνε όσοι νοιάζονται για μένα να πονάνε απ' τα λάθη μου γι' αυτό κι έχω κλειστεί εδώ και χρόνια στο συρτάρι μου, στο μέρος που ζεσταθήκανε δύο ψυχές τώρα έχει κρύο, γράφει αντίο και ο δείκτης δείχνει μείον, στο σημείο μηδέν, γελώ γιατί μου μοιάζει αστείο και πεθαίνω δίχως πίσω μου αποδεικτικό στοιχείο, ανασαίνω, θάλαμος 8, Νοέμβρης 2012, δεν ήσουν εκεί όσο κι αν το 'θελα, δεν έχω κάποιο πρόβλημα ούτε και κάποια ανάγκη μα τουλάχιστον μην βάζουν στο στόμα τους την αγάπη, και η ζωή είναι μικρή, κρατάει μια μέρα, ξύπνησες παιδί, κοιμήθηκες γέρος κι όλο το νόημα το έχασες μέσα σ' ένα γιατί, το γιατί θα απαντηθεί μονάχα αν μάθεις ποιος αλήθεια είσαι εσύ, τελική στροφή, ήθελα κάτι να σου γράψω μα το ξέχασα ή μάλλον επέλεξα να ξεχάσω, ο,τι αξίζει μένει κι όλα τ' άλλα φεύγουνε, μα η ζωή είναι κύκλος και επιστρέφουνε.

Άτοπος - Βγάζοντας τη μάσκα

[elisabet]

Στης πικροδάφνης τον ανθό και στης ιτιάς το δάκρυ
που στάζει όλο παράπονο στης ποταμιάς την άκρη
στου κόρφου σου τα βότανα και στην ποδιά σου πάνω
έγειρα να αποκοιμηθώ, τον πυρετό να γιάνω

Έκλεισα τα ματάκια μου κι είδα όνειρο μεγάλο
πως σε μια αυλή, για χάρη σου, πάλευα με το χάρο
Και φώναξες σαν σ’ άρπαξε και μ’ είδες να σαστίζω:
"μη με φοβάσαι αγάπη μου λιβάνι κι αν μυρίζω,
μόνο σκουλήκι να γενείς, να `ρθεις να μ’ ανταμώσεις
κρυφά στο σώμα μου να μπεις, γλυκό φιλί να δώσεις
Ένα φιλί αλλιώτικο που ανάσα δε θα φέρνει
μα μες στης γης τις μυρωδιές τα κάλλη μου θα σπέρνει"

Σκουλήκι γίνηκα κι εγώ κι ήρθα να σ’ ανταμώσω,
κρυφά στο σώμα σου να μπω, γλυκά φιλιά να δώσω
Στο έμπα χίλια σου `δωκα, στο έβγα δυο χιλιάδες,
γλυκά να λιώσεις, να χυθείς, σαν τις χλωμές λαμπάδες

Κι εκεί στης γης τις μυρωδιές, στην παιχνιδιάρα σήψη
ο Έρωτας τον Θάνατο μπόρεσε να νικήσει
Απ’ τα φιλιά που χάρισα στα κάλλη του κορμιού σου
λουλούδι φύτρωσε μικρό που πίνει απ’ τους χυμούς σου
Λουλούδι που κι αν μαραθεί τη μυρωδιά δε χάνει
γιατί δακρύζει σαν ιτιά κι ανθεί σαν πικροδάφνη.

Στίχοι : Μαρία Μουτσάκη
Μουσική : Θ. Παπακωνσταντίνου

https://youtu.be/FxxI-tCPyeY

Υγ. σορυ δεν ξέρω πως το κάνετε κι εμφανίζεται το βίντεο χωρίς το λινκ

[giannis000]

Αν στη ζωή μου ήταν να αγαπήσω δύο φορές τότε την πρώτη φορά θα αγαπούσα εσένα και αν αυτό ήταν λάθος τότε... την δεύτερη φορά θα αγαπούσα το λάθος μου! Έχεις σκεφτεί ποτέ πως μπορεί να είναι ο ήχος της σιωπής ?? Νομίζω ότι είναι μια γλυκιά μελωδία που ακούνε δυο άνθρωποι που κοιτάζονται στα μάτια και καταλαβαίνει ο ένας τις σκέψεις του άλλου. !!!
Ξέρεις γιατί σ'αγαπάω?

Για την καλοσύνη στα μάτια σου και τη ζεστασιά στη φωνή σου...

Για την ειλικρίνεια των λέξεών σου και τη σιωπή του χαμόγελού σου...

Για όλα εκείνα που ταιριάζουμε και για όλα αυτά που είμαστε διαφορετικοί...

Για την κατανόηση και την καρδιά σου...

Για την απλότητα του αγγίγματος σου και τη δύναμη της υπόσχεσής σου...

Για το χιούμορ και την αποφασιστικότητά σου...

Γιατί είσαι ο μοναδικός άνθρωπος σ'αυτόν τον κόσμο με τον οποίο θελω να περάσω τη ζωή μου!!! τις λύπες μου, τις επιτυχίες μου και τα όνειρά μου!!!

Σ'αγαπώ για χίλιους άλλους λόγους!

Ο πιό σημαντικός όμως απ'όλους είναι γιατί: απλά γιατί είσαι ΕΣΥ!!!

(δεν ειναι τραγουδι αλλα μαρεσε)