ήπια κατάθλιψη αλλά χρόνια???

[mstrouf]

..οι πληγές στην ζωή μου έγιναν πριν ακόμα τις πάρω χαμπάρι, με ποιόν τρόπο θα μαζέψω τα κομμάτια κ που να βρώ τη δύναμη να συνεχίσω να υπάρχω?
Από παιδί θυμάμαι τον πατέρα μου να με βάζει να στέκομαι προσοχή κ να κατουριέμαι απ'τον φόβο μου, να χτυπάει την μητέρα μου σε σημείο που να ματώνει, να βρίζει, να προσβάλλει, να κοροϊδεύει κλπ. Έχω κάνει αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας διαφόρων ειδών ... πριν 5 χρόνια έβλεπα μια ψυχολόγο κ το μόνο που κατάλαβα ήταν ότι μπορούσε μόνο να μ'ακούσει, απο μέσα μας πρέπει να βρούμε την δύναμη να σταθούμε στα πόδια μας σταμάτησα τις συναντήσεις γιατί δεν είχα τίποτα άλλο να πώ, έπρεπε να κάνω, πως? το έριξα στο ποτό για 2 χρόνια για να μην σκέφτομαι κ να κοιμάμαι, ύστερα γνώρισα έναν άνθρωπο που ερωτεύτηκα με βοήθησε έκοψα το ποτό όμως είμαι 3 χρόνια μαζί του χωρίς να έχει καμία εξέλιξη η σχέση μας, όσο κ να τον αγαπάω, είναι παντρεμένος με παιδιά κ έχουμε διαφορά ηλικίας 25 χρόνια. Αυτή η θλίψη που πάντα ένιωθα, επέστρεψε τον τελευταίο χρόνο, άρχισε να γίνεται αφόρητη, σε σημείο που δεν μπορώ να κάνω τίποτα πλέον, με το ζόρι πάω στην δουλειά μου, γιατί εξακολουθώ να μένω σ'αυτό το σπίτι κ οι υποχρεώσεις είναι διαφορετικές, γκρίνια, κακό κ απο οικονομικής πλευράς εκμετάλλευση κλπ. Συνάντησα ξανά την ψυχολόγο, μου πρότεινε αντικαταθλιπτικά για να ξεμπλοκάρει το μυαλό μου, πήγα σε ψυχίατρο, αισθάνομαι απαίσια με τον εαυτό μου, νιώθω ανίκανη για το οτιδήποτε. Βέβαια με βοήθησαν τα χάπια, είμαι λίγο στην κοσμάρα μου κ σε κάθε τσακωμό κ φασαρία μένω αμέτοχη, απλώς τα αφήνω κ περνάνε. Αλλά τι θα γίνει μια ζωή φάρμακα θα πέρνω για να καταπνίγω αυτά που αισθάνομαι κ να περιορίζω τον θυμό κ την επιθετικότητα? κ αυτός ο ψυχίατρος με ρώτησε ορισμένα πράγματα κ έβγαλε πόρισμα για την κατάστασή μου? ήπια κατάθλιψη αλλά χρόνια???????? πάρε φάρμακα!!! δεν γουστάρω να ακούω κανέναν κ δεν θέλω τίποτα να κάνω πλέον!

[mstrouf]

εσείς τι πιστεύεται?
εγώ απλά αισθάνομαι ότι τρελαίνομαι!

[Adzik]

Μαρια μου...

ειχα αρκετα βαρια μα χρονια καταθλυψη για περιπου 8 χρονια ..μεχρι τα 22 μου..

ημουν ακριβοσ οπωσ ησουν...

ο ψυχιατροσ μου μου προτεινε μικρη δοση αντικαταθλιπτικου.. στην 1τη μασ κι ολασ συνεδρια...κι εγω ετσι αντεδρασα..αλλα ξερεισ κατι ? εκεινοσ με ειδε στο χειλοσ του γκρεμου..ενω εγω ημουν τυφλη...


ειναι πολυ σημαντικο να νιωθεισ καλα με τον γιατρο σου...αν δεν νιωθεισ ζητα 2ρη γνωμη..


τα παιρνα 2 χρονια..εδω και 4 μηνεσ κανω ψυχοθεραπεια..

τα εκοψα πριν 3 εβδομαδεσ...

ολα αλλαξαν... τωρα μπορω και το σημαντικοτερο θελω να ζησω..

υστερα απο 3 αποπειρεσ αυτοκτονιασ ποιοσ θα το φανταζοτανε????εσυ???

θελει στρατηγικη το θεμα να μην χανεισ συνεδριεσ με τον γιατρο...και να μην χανεισ την δοση του φαρμακου...


αν θελεισ πραγματικα να γινεισ καλα..πρεπει να πιθαρχισεισ σε αυτα τα 2 τον εαυτο σου.. και φυσικα βοηθαει πολυ να εκλογικευεισ τα πραγματα.Και να τα δεχεσαι οπωσ ειναι...ολα για καποιο λογο γινονται.. ε ενταξη δεν μιλαω για μοιρολατρεια..

τελικα το φαρμακο το πηρεσ?τα παιρνεισ???συστηματικα????
μην το φοβασαι ειναι σαν ενα νημα που μασ βοηθαει να βγουμε απο τον λαβυρινθο...

ενα μπαστουνακι να στηριχθουμε....

[mstrouf]

Συνεδρίες δεν κάνω, δεν έχω κάτι να πώ!
(Με φρίκαρε κ ο ψυχίατρος)
Τα φάρμακα τα παίρνω συστηματικά, αλλά δεν βλέπω βελτίωση!(1μήνα)
Απόπειρες: 2 φορές με χάπια, την μία κατέληξα σε κώμα, πάνω απο 10 έχω χαρακωθεί, 2-3 έχω δέσει το σκοινί στο λαιμό κ άλλες 3-4 έχω γεμίσει την καραμπίνα και την έχω κολλήσει στο λαιμό.
25 χρονών είμαι κ αυτό που έμαθα καλύτερα είναι πως να καταστρέφω τον εαυτό μου
την γεύση της πίκρας δοκίμασα μόνο
δεν έχω όνειρα, ποτέ δεν είχα, είμαι όπως μου έρθουν τα πράγματα
παρόλα αυτα τελείωσα τει, εργάζομαι κ πίστευα η ηλίθια πως θα άλλαζα τις καταστάσεις

[mstrouf]

θέλω όποτε μπορείς να μου απαντήσεις

δεν έχω κανέναν να μιλήσω

[Adzik]

mmaria moy..kali moy exeis messenger? poy meneis? na phgename mia bolta? ti les...

[Adzik]

???

[Adzik]

σε προσθεσα... εισαι offline καλη μου..

[mstrouf]

ερχομαι σορυ δεν ειμαι καλα

[mstrouf]

μπηκα στο gmail

[mstrouf]

καλή η βόλτα μας, αλλά σήμερα δεν μπορούσα πάλι να αποχωριστώ το κρεββάτι κ το μαξιλάρι μου

[m-orfeas]

Originally posted by mmaria
..οι πληγές στην ζωή μου έγιναν πριν ακόμα τις πάρω χαμπάρι, με ποιόν τρόπο θα μαζέψω τα κομμάτια κ που να βρώ τη δύναμη να συνεχίσω να υπάρχω?
Από παιδί θυμάμαι τον πατέρα μου να με βάζει να στέκομαι προσοχή κ να κατουριέμαι απ\'τον φόβο μου, να χτυπάει την μητέρα μου σε σημείο που να ματώνει, να βρίζει, να προσβάλλει, να κοροϊδεύει κλπ. Έχω κάνει αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας διαφόρων ειδών ... πριν 5 χρόνια έβλεπα μια ψυχολόγο κ το μόνο που κατάλαβα ήταν ότι μπορούσε μόνο να μ\'ακούσει, απο μέσα μας πρέπει να βρούμε την δύναμη να σταθούμε στα πόδια μας σταμάτησα τις συναντήσεις γιατί δεν είχα τίποτα άλλο να πώ, έπρεπε να κάνω, πως? το έριξα στο ποτό για 2 χρόνια για να μην σκέφτομαι κ να κοιμάμαι, ύστερα γνώρισα έναν άνθρωπο που ερωτεύτηκα με βοήθησε έκοψα το ποτό όμως είμαι 3 χρόνια μαζί του χωρίς να έχει καμία εξέλιξη η σχέση μας, όσο κ να τον αγαπάω, είναι παντρεμένος με παιδιά κ έχουμε διαφορά ηλικίας 25 χρόνια. Αυτή η θλίψη που πάντα ένιωθα, επέστρεψε τον τελευταίο χρόνο, άρχισε να γίνεται αφόρητη, σε σημείο που δεν μπορώ να κάνω τίποτα πλέον, με το ζόρι πάω στην δουλειά μου, γιατί εξακολουθώ να μένω σ\'αυτό το σπίτι κ οι υποχρεώσεις είναι διαφορετικές, γκρίνια, κακό κ απο οικονομικής πλευράς εκμετάλλευση κλπ. Συνάντησα ξανά την ψυχολόγο, μου πρότεινε αντικαταθλιπτικά για να ξεμπλοκάρει το μυαλό μου, πήγα σε ψυχίατρο, αισθάνομαι απαίσια με τον εαυτό μου, νιώθω ανίκανη για το οτιδήποτε. Βέβαια με βοήθησαν τα χάπια, είμαι λίγο στην κοσμάρα μου κ σε κάθε τσακωμό κ φασαρία μένω αμέτοχη, απλώς τα αφήνω κ περνάνε. Αλλά τι θα γίνει μια ζωή φάρμακα θα πέρνω για να καταπνίγω αυτά που αισθάνομαι κ να περιορίζω τον θυμό κ την επιθετικότητα? κ αυτός ο ψυχίατρος με ρώτησε ορισμένα πράγματα κ έβγαλε πόρισμα για την κατάστασή μου? ήπια κατάθλιψη αλλά χρόνια???????? πάρε φάρμακα!!! δεν γουστάρω να ακούω κανέναν κ δεν θέλω τίποτα να κάνω πλέον!

[m-orfeas]

Originally posted by mmaria
..οι πληγές στην ζωή μου έγιναν πριν ακόμα τις πάρω χαμπάρι, με ποιόν τρόπο θα μαζέψω τα κομμάτια κ που να βρώ τη δύναμη να συνεχίσω να υπάρχω?
Από παιδί θυμάμαι τον πατέρα μου να με βάζει να στέκομαι προσοχή κ να κατουριέμαι απ\'τον φόβο μου, να χτυπάει την μητέρα μου σε σημείο που να ματώνει, να βρίζει, να προσβάλλει, να κοροϊδεύει κλπ. Έχω κάνει αρκετές απόπειρες αυτοκτονίας διαφόρων ειδών ... πριν 5 χρόνια έβλεπα μια ψυχολόγο κ το μόνο που κατάλαβα ήταν ότι μπορούσε μόνο να μ\'ακούσει, απο μέσα μας πρέπει να βρούμε την δύναμη να σταθούμε στα πόδια μας σταμάτησα τις συναντήσεις γιατί δεν είχα τίποτα άλλο να πώ, έπρεπε να κάνω, πως? το έριξα στο ποτό για 2 χρόνια για να μην σκέφτομαι κ να κοιμάμαι, ύστερα γνώρισα έναν άνθρωπο που ερωτεύτηκα με βοήθησε έκοψα το ποτό όμως είμαι 3 χρόνια μαζί του χωρίς να έχει καμία εξέλιξη η σχέση μας, όσο κ να τον αγαπάω, είναι παντρεμένος με παιδιά κ έχουμε διαφορά ηλικίας 25 χρόνια. Αυτή η θλίψη που πάντα ένιωθα, επέστρεψε τον τελευταίο χρόνο, άρχισε να γίνεται αφόρητη, σε σημείο που δεν μπορώ να κάνω τίποτα πλέον, με το ζόρι πάω στην δουλειά μου, γιατί εξακολουθώ να μένω σ\'αυτό το σπίτι κ οι υποχρεώσεις είναι διαφορετικές, γκρίνια, κακό κ απο οικονομικής πλευράς εκμετάλλευση κλπ. Συνάντησα ξανά την ψυχολόγο, μου πρότεινε αντικαταθλιπτικά για να ξεμπλοκάρει το μυαλό μου, πήγα σε ψυχίατρο, αισθάνομαι απαίσια με τον εαυτό μου, νιώθω ανίκανη για το οτιδήποτε. Βέβαια με βοήθησαν τα χάπια, είμαι λίγο στην κοσμάρα μου κ σε κάθε τσακωμό κ φασαρία μένω αμέτοχη, απλώς τα αφήνω κ περνάνε. Αλλά τι θα γίνει μια ζωή φάρμακα θα πέρνω για να καταπνίγω αυτά που αισθάνομαι κ να περιορίζω τον θυμό κ την επιθετικότητα? κ αυτός ο ψυχίατρος με ρώτησε ορισμένα πράγματα κ έβγαλε πόρισμα για την κατάστασή μου? ήπια κατάθλιψη αλλά χρόνια???????? πάρε φάρμακα!!! δεν γουστάρω να ακούω κανέναν κ δεν θέλω τίποτα να κάνω πλέον!

δεν ειναι κακο να παιρνεις φαρμακα,πρωσοπικα με κρατησαν ορθιο 6 χρονια τωρα,αν σε παρηγορει η τελευταια μου θεραπεια ξεκινησε 2μηνες τωρα με καταθλιπτικα νεας γενιας και απο οτι φαινεται κανουν δουλεια.Πρωτη φορα αρχισα να πιστευω

[mstrouf]

γειά σου m-orfea
σου έστειλα mail

έχω την εντύπωση ότι στην ουσία κάνουμε πράγματα όταν τα πιστεύουμε
το δύσκολο στην περίπτωσή μας είναι ότι έχουμε χάσει την ελπίδα πως θα αλλάξουμε προς το καλύτερο