Συναίσθημα και Σκέψη

[Σαπουνάκι μπάνιου]

Σε μια ισορροπημένη κατάσταση, αλληλοσυμπληρώνονται . Αυτό σημαίνει πως δεν αντιδρά το ένα στο άλλο,και έχουν μοιρασμενες αρμοδιότητες στην λήψη αποφάσεων (50% - 50% )

Αν το ένα από τα δυο έχει διαφορετική ταχυτητα από το άλλο,το πιο ανεπτυγμένο πρέπει να προσπαθεί να "καλύψει" το κενό και να βοηθήσει συνειδητά στην ανάπτυξη του πρώτου,αντί να επιβληθεί (μου φαινεται οτι αυτο θελει δουλειά ,η "φυσική" ταση ειναι να επιβληθεί).Ακόμα και τότε,διατηρείται η ισορροπία διότι το πιο ισχυρό υποστηρίζει και συμβαλλει στην ανάπτυξη του πιο αδύναμου.

Η ισορροπία δεν αφορά απαραίτητα τις μοιρασμενες αρμοδιότητες αλλά την αίσθηση ενότητας ,και την καλυψη των αδυναμιών.

Αν συμβαίνει αυτό λοιπόν,αν για κάποιο λόγο δεν ειναι ισορροπημένα,ποιο θεωρείται ότι πρέπει να εχει την πρωτοκαθεδρία? Θεωρητικά,μετά τα γεγονότα (αντικειμενικός κοσμος)πρώτα σχηματίζεται το συναίσθημα(υποκειμ. κοσμος 1),και ακολουθεί η σκέψη(υποκ. κοσμος 2),ομως αυτο δεν ειναι σιγουρο γιατι δεν ειναι όλες οι διαδικασίες συνειδητές.

Αν δεν υπαρχει η κατάλληλη ισορροπία δηλαδή,και θα έπρεπε το ένα από τα δύο να "καθοδηγησει" το άλλο,εσείς ποιο θα εμπιστευόσασταν να το κάνει?

[WhyAlwaysMe?]

Φίλε/φίλη(δεν ξέρω τι είσαι):
Μήπως ήθελες να πεις λογική αντί για σκέψη?
Πάντως για την ερώτηση σου,τα θεωρώ αλληλένδετα και εξαρτημένα το ένα από το άλλο.
Επομένως δεν πιστεύω ότι πρέπει κάποιο εκ των 2 να έχει τα πρωτεία και τον ρόλο του ''καθοδηγητή'',αλλά να είναι το κατά δύναμιν,ισορροπημένα.

[maria4]

Διαφωνω. Το συναίσθημα δε δημιουργείται από μόνο του. Η σκεψη το γέννα και συνεχίζει να το τροφοδοτεί. Η ισορροπία και των 2 είναι το ιδανικό και το υγιές φυσικά.

[giannis000]

Διαφωνω. Το συναίσθημα δε δημιουργείται από μόνο του. Η σκεψη το γέννα και συνεχίζει να το τροφοδοτεί. Η ισορροπία και των 2 είναι το ιδανικό και το υγιές φυσικά.

συμγωνω. κ η σκεψη μαζι με το συνεσθημα οδηγουν σε συμπεριφορες. κ αυτα τα τρια μαζι οδηγουν στο αποτελεσμα.