Χώρισα - Page 4
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 4 of 4 FirstFirst ... 234
Results 46 to 51 of 51

Thread: Χώρισα

  1. #46
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2017
    Posts
    287
    Quote Originally Posted by elis View Post
    Φιλε εγω θα ειμαι παντα το παιδι απο την αλανα εχω κουσουρια
    Ενώ εμείς είμαστε παιδιά απο τα σαλόνια χωρίς κουσούρια!! Γεια σου elis.Προσωπικά συνεχίζω να
    σε θεωρώ παιδί μάλαμα και μαχητή ζωής. Εισαι απο τα λίγα άτομα εδώ μέσα που θεωρώ ότι θα ήταν
    πραγματικά τιμή μου να τους έχω φίλους και στην πραγματική εκτός νετ γιατί παραδίδεις μαθήματα
    ζωής.Σου εύχομαι πραγματικα΄το 2018 να είναι για σένα μια χρονιά που θα σου δώσει ότι

    επιθυμείς.

    Quote Originally Posted by Natalia_sups View Post
    Απο την αλλη μη πεφτεις στη παγιδα να σνομπαρεις κοσμο με αυτη τη λογικη, πρεπει να χαλαρωσεις
    λιγο τις αμυνες σου στο να γνωριζεις κοσμο. Πεφτεις σε παγιδα...απο τη μια νιωθεις ευαλωτος
    και ισως λιγο ανασφαλης απο οτι καταλαβαινω απο τα λεγομενα σου και απο την αλλη γινεσαι
    υπεροπτης...το διακρινω απο τον διαχωρισμο που κανεις μεταξυ του εαυτου σου και των ευαισθητων
    ξερω γω ανθρωπων και των αλλων, των "φυσιολογικων", της "μαζας"...ειναι φυσικο, ειναι
    αμυντικος μηχανισμος.
    Δεν σνομπάρω κόσμο με την λογική της υπεροψίας.Επειδή δηλαδή θεωρώ τον ευατό μου ανώτερο από
    τους άλλους.

    Αν ότι φοβάμαι να πλησιάσω ανθρώπους επειδή δεν ξέρω αν θα μου φερθούν θετικά ή αρνητικά πριν καν προλάβω εγώ να το κάνω το ίδιο απέναντι τους και το ότι απορρίπτω όλους όσοι νιώθω ότι με "χτυπάνε" κυριολεκτικά ή μεταφορικά στις όποιες αδυναμίες μου (που να και θέλω να κρύψω δεν γίνεται ή πρακτικά δεν έχω να μάθει να γίνεται) με κάνει υπερόπτη,ευχαρίστως να δεχθώ τον ορισμό. Αν το ότι λυπάμαι που δεν μπορώ να χορέψω σωστά,δεν μπόρεσα ποτέ μου να συμεττέχω σωστά σε ομαδικά παιχνίδια ή εργασίες που έπρεπε να ακολουθείται συγκεκριμένη σειρά οδηγιών και εγώ τις μπέρδευα και τις ξέχναγα ή τις έκανα ανάποδα με αποτέλεσμα να τους χαλάω όλη την διαδικασία και να βλέπω την απογοήτευση προς το πρόσωπο μου και την οποία φυσικά πρώτος νιώθω εγώ για εμένα ή το ότι δεν μπόρεσα ποτέ μου παρά τις υπερπροσπαθειες μου να κολυμπήσω ή να επιπλεύσω έστω στην θάλασσα που μου αρέσει κατά τα άλλα και γιαυτό παρακαλάω και θέλω να είμαι σαν την "μάζα" των ανθρώπων που αυτά τα πράγματα και γενικότερα οι κοινωνικές δεξιότητες τους είναι σαν δεύτερη φύση,μπορώ να δεχθώ όποιον κακό χαρακτηρισμό μου προσάψεις.
    Quote Originally Posted by Natalia_sups View Post
    Καθε ανθρωπος εχει τα χαρισματα του...Ο,τι προσωπικοτητα και αν εχεις θεωρω πως μπορεις να
    παρεις τη ζωη σου στα χερια σου και να το χρησιμοποιησεις προς οφελος σου.
    Θα συμφωνήσω
    Quote Originally Posted by Natalia_sups View Post
    Δεν ξερω αν εγινα κατανοητη στο τι ηθελα να πω, αλλα εν ολιγοις (οπως βλεπεις απο πανω δεν

    εγραψα και πολλα), να εισαι ο εαυτος σου...
    Δεν ξέρω αν έγινα κατανοητός στο τι ήθελα να πω αλλά εν ολίγοις (όπως βλέπεις και εγώ δεν
    έγραψα πάρα πολλά :p) χαίρομαι που μου έδωσες την δυνατότητα να γράψω τις σκέψεις μου και τα
    βιώματά μου.Να είσαι πάντα καλά και να έχεις ένα καλό και δημιουργικό νέο έτος με υγεία,αγάπη
    και χαμόγελα.

  2. #47
    Senior Member
    Join Date
    Sep 2009
    Posts
    23,451
    Φίλε το πετυχεσ επειδή πήγαινα μικροσ μόνος μου σχολείο κ έπαιζα μπαλλα στην αλάνα έμαθα να τα βγάζω πέρα μόνος μου δηλαδή πριν πάω σχολείο πήγαινα έπαιρνα κάτι να φάω έπαιζα ηλεκτρονικά τέλος πάντων ποτέ δε συγκινήθηκα από βιντεοπαιχνίδια κλπ όταν ήμουν δέκα χρόνων κατάλαβα ότι ήθελα κοπέλα κ δουλειά κι έτσι άρχισα να προσπαθώ μέχρι τα δεκαπέντε δούλευα κανονικά μεροκάματα τα Σάββατα οι κοπέλες με συγκινούσαν πραγματικά κ δε με νοιαζαν τα λεφτά ακόμα δεν ξέρω τι λεφτά έχει ο καθένας ήθελα αγάπη κ φερομουν καλά σε όλους κι έτσι μεγαλώσαμε κι ακόμα το θυμούνται μερικοί πήγαν στη θύρα τέσσερα μερικοί κάναν λεφτά αλλά όλοι θυμούνται φαντάζομαι το φιλαράκι τους που δούλευε κι έλεγε χαζομάρες όλη μέρα κι έτσι μου μείναν οι φιλίες κι έγινα παππούς πλέον κι έχω και φίλο που βγαίνουμε για καφέ με σχιζοφρένεια του λέω να παίρνει βιταμίνες κ να κάνει γυμναστική από εκεί κ πέρα δεν τον πιέζω νομίζω ποτέ παντωσ τα πετυχεσ όλα άρα είσαι έξυπνος
    Φιλικά ο φτωχόΜπίνες της διπλανής πόρτας :)))

  3. #48
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Posts
    3,876
    Quote Originally Posted by kozchr View Post

    Και όταν "σνομπάρω" κόσμο από αυτούς που μου κάνουν την τιμή να με πλησιάσουν και να με
    γνωρίσουν καλύτερα είναι όλοι όσοι με κάνουν να νιώθω άσχημα γιαυτό που είμαι. Για το ότι
    είμαι απλά ο εαυτός μου και τίποτε παραπάνω.
    Και θα αναφέρω μερικά παραδείγματα απόρριψης και μη απόρριψης ανθρώπων απο μεριάς μου
    1.Εχω αρκετά σοβαρό πρόβλημα προσανατολισμού.Μπερδεύω το δεξί με το αριστερό και γενικά
    χάνομαι εύκολα.Σωτηρία για εμένα υπήρξε η ανακάλυψη των gps.Ετσι κάπου στο 2006 άρχισα να
    ασχολούμαι ως χόμπυ και έγινα μέλος σε ένα φόρουμ όπου και γνωρίστηκα εκεί πέρα με κάποια
    παιδιά καθώς και με εκπροσώπους εταιριών του χώρου.
    Διαπίστωσα λοιπόν ότι στην πόλη μου η χαρτογράφηση ήταν ελλιπέστατη εώς και επικίνδυνη για
    τους μη γνωρίζοντες την πόλη κατά την χρήση του gps και το πήρα επ`ώμου επι ενα μήνα περίπου
    και τους έστειλα όλη την πόλη και συνεχίζω να συνεργάζομαι μαζί τους δωρεάν. Οταν μου
    πρότειναν συνάντηση όταν θα κατέβαινα Αθήνα,δεν τους σνόμπαρα. Πήγα και τους συνάντησα και απο
    τότε διατηρούμε επικοινωνία.Η μεγαλύτερη ηθική ικανοποίηση για εμένα είναι το να ξέρω ότι έχω
    συμβάλλει θετικά στην δημιουργία ενός προίόντος.
    Μέχρι εδώ οκ? Στο φόρουμ εκείνο λοιπόν μια μέρα αποφασίζουν οι διαχειριστές να κάνουν
    συνάντηση των μελών.Δήλωσα συμμετοχή και εγώ και πήγα και μάλιστα με είχαν κάνει ήδη και
    moderator σε μια ειδική περιοχή του φόρουμ. Βλέπεις πάλι εδώ να τους σνόμπαρα?
    Εκεί όμως που ήρθε το "σνομπάρισμα" ήταν όταν έγινε η συνάντηση. Ημασταν καμμιά 20αρια άτομα
    διαφόρων ηλικιών απο 20 εώς 60 και σε μια στιγμή ένας 20κατι γυρνάει και με ρωτάει αν όλη η
    δουλεια που έκανα για την εταιρεία εκείνη ήταν με πληρωμή ή δωρεάν. Και όταν είπα δωρεάν γιατί
    έτσι μου άρεσε μου λέει "καλά μαλάκας είσαι?" και πριν προλάβω να απαντήσω γυρνάει ένας άλλος
    50αρης και απαντάει "ελα ρε δημήτρη δεν το βλέπεις πως είναι το παιδάκι?" με ένα ύφος που μου
    φάνηκε πέρα για πέρα ειρωνικό,προσβλητικό,προς λύπηση.. Και όλοι στο τραπέζι μου φάνηκε να
    συμφωνούν μαζί του.Ε ναι αυτούς τους σνόμπαρα και το χαίρομαι που δεν ξαναπάτησα σε επόμενη
    συνάντηση
    2.Απο άλλο φόρουμ που συμμετέχω και ασχολείται με κινητά, που επίσης μου αρέσει να ασχολούμαι
    και είμαι εκεί μέλος 10 χρόνια περίπου, έχω πάει σε 10 συναντήσεις μέχρι στιγμής και έχω
    γνωρίσει κάποια παιδιά που είναι σε άλλη πόλη και μιλάμε αρκετά συχνά μέσω πμ ή και τηλεφωνικά
    με 2 άτομα. Αυτούς γιατί δεν τους "σνόμπαρα"? Γιατι πολύ απλά δεν με έκαναν να νιώσω ο "χαζός"
    ή ο "κάπως" της παρέας.
    3.Εχω ένα φίλο στην Αθήνα που γνώρισα απο το στρατό και συνεχίζουμε να κάνουμε παρέα και
    μάλιστα τον φιλοξενώ στο σπίτι μου και αυτός στο δικό του. Γιατί δεν τον "σνόμπαρα"? Γιατι
    θεωρώ πως κάνουμε καλή παρέα και δεν νιώθω άσχημα με την παρέα του
    4.Εχω ένα πρόβλημα στην ομιλία μου.Δεν μπορώ να προφέρω σωστά κάποια σύμφωνα,έχω διαγνωστεί με
    ΔΕΠΥ και γενικά έχω σημαντικό πρόβλημα με τις λεπτές κινήσεις του σώματος μου.Ειναι φορές που
    σκέφτομαι εντελώς χαώδη,που κολλάω σε ένα θέμα και το αναλύω μέχρι αηδίας για τον άλλο,που πάω
    απο το ένα κομμάτι στο άλλο,που απλά μένω σιωπηλός και παρακολουθώ.Και προφανώς υπάρχουν
    στιγμές που θα φερθώ κανονικά για εμένα επειδή ακριβώς είμαι ο εαυτός μου,"περίεργα" δε, για
    τους άλλους. Γιαυτούς λοιπόν που δω ότι θα με κατακρίνουν γιαυτή μου την "διαφορετικότητα",θα
    αποφύγω να τους ξανασυναντήσω. πχ Σχετικά πρόσφατα βγήκα με κάποιους συναδέλφους απο την
    δουλειά όπου το κλίμα μεταξύ μας είναι άψογο και όλοι με σέβονται και τους σέβομαι και εγώ.
    Πήγαμε λοιπόν σε ένα κλαμπάκι και αρχίσαμε να κουνιόμαστε στο ρυθμό της μουσικής. Οι άλλοι
    στον κανονικό ρυθμό και εγώ εντελώς αντίθετα.Σκέψου ότι στο γυμνάσιο γυμναστική είχα 15 και με
    αυτό με μεγάλη υπερπροσπάθεια μου.Μισητό μου μάθημα στο σχολείο οι ασκήσεις στην γυμναστική.
    Εκει λοιπόν που χόρευα με τους δικούς μου ρυθμούς, γυρνάει μια συνάδελφος και μου λέει "πλάκα
    έχεις.δεν έχω δει πιο άρυθμο άτομο απο εσένα...θα φύγει όλο το μαγαζί" ε ναι δεν με νοιάζει αν
    το είπε για "πλάκα"..Εγώ είχα το θάρρος να χορεύω όπως μου βγαίνει μέσα απο την ψυχή μου και
    όπως μπορώ και ένιωσα άσχημα που κάποιος μου τόνισε αυτή μου την αδυναμία.Δεν της έχω πει ποτέ
    τίποτε στην δουλειά γιαυτό,δεν έχει αλλάξει η στάση μου απέναντι της αλλά την επόμενη φορά που
    βγήκαμε πάλι όλοι μαζί,εγώ καθόμουν στήλη άλατος και δεν ευχαριστιόμουν την φάση. Ετσι υπήρξαν
    φορές που μου προτάθηκε να βγούμε και "σνόμπαρα" επειδή δεν ήθελα να γίνομαι αυτός που γελάνε
    οι άλλοι.
    Αντίθετα υπάρχουν άλλοι 2 εξωτερικοί συνεργάτες από άλλη πόλη που έρχονται εδώ πέρα 1-2 φορές
    το χρόνο και όταν βγήκαμε και ήμουν πάλι ο εαυτός μου,μου έδωσαν θετικό feedback για όλη μου
    την στάση. Οπότε με αυτούς γιατί να μην ξαναβγώ? Και βγήκαμε πάλι πριν 20 μέρες περίπου.

    Εν τέλει θα σου πω ότι έχεις δίκιο ως προς την εμπιστοσύνη στον εαυτό μου.Απλά εκεί έξω στον
    κόσμο δεν πλησιάζω ανθρώπους πρώτος,γιατί δεν μπορώ να ξέρω εξαρχής αν θα πάρω θετική ή
    αρνητική "ψήφο" αν μπορούμε να το πούμε έτσι. Ναι νιώθω ότι πρέπει να το παίζω 50-50 ή να
    προσπαθώ να προσποιούμαι αλλά δεν θέλω να προσποιούμαι.Δεν αντέχω να προσποιούμαι. Θέλω να
    είμαι άνετος. Απλά δεν έχω την εμπιστοσύνη στον ευατό μου να "ρίχνομαι στην μάχη της
    κοινωνικοποίησης" και ότι γίνει. Δεν έχω θέμα να πάω οπουδήποτε,να μιλήσω στον οποιοδήποτε
    όταν έχω ήδη το πλάνο έτοιμο στο μυαλό μου για το πως θα φερθώ στην κάθε κοινωνική
    κατάσταση.πχ Δεν έχω κοινωνική φοβία του τύπου "φοβάμαι να ταξιδέψω μόνος μου,να πάω στο
    περίπτερο να αγοράσω πχ προφυλακτικά,να ρωτήσω έναν άγνωστο για το ποιο λεωφορείο θα πάρω,τι
    ώρα είναι κτλ" αλλά έχω πρόβλημα στο να πάω σε κάποιον άνθρωπο με μόνο στόχο να γίνει φίλος
    μου,να μιλήσω σε κάποια άγνωστη επειδή μου την είδα,μου άρεσε και θέλω να την γνωρίσω σε
    προσωπικό επίπεδο.Εν ολίγοις αφήνω τους πάντες να με πλησιάζουν από όλους όσοι μπουν στην
    διαδικασία να το κάνουν και δεν απορρίπτω κανέναν που θα μου φερθεί με τρόπο που μου
    δημιουργεί ψυχική ηρεμία,γαλήνη και χαρά και μπορώ να είμαι ο ευατός μου. Και προσπαθώ και εγώ
    με όλα μου την καρδιά να είμαι το ίδιο θετικός προς τους άλλους. Αλλά στην αντίθετη περίπτωση
    που κάποιος θα μου βγάλει αρνητικό συναίσθημα θα το "λουστεί" κανονικότατα ή απλά θα σκύψω το
    κεφάλι και θα φύγω με πληγωμένο ένα μέρος της καρδιάς μου για την λάθος επιλογή μου στο να
    κάνω ότι ήταν αυτό που μου επέφερε το αρνητικό συναίσθημα.
    Αυτό είναι ουσιαστικά και το κομμάτι που παλεύω να καταφέρω εδώ και σχεδόν 1,5 χρόνο που κάνω
    ψυχοθεραπεία. Θεωρώ πως έχω κάνει μερικά μικρά βήματα και ο δρόμος συνεχίζει να είναι ανοιχτός
    προς το περπάτημα για την εσωτερική ηρεμία και ευτυχία πάνω από όλα αλλά δεν ξέρω ακόμη με
    βεβαιότητα αν τα "σκυλιά" είναι λυμένα ή δεμένα και αν είναι λυμένα,αν θα είναι ήρεμα ή
    άγρια... Ευελπιστώ να καταφέρω να διαβώ τον δρόμο με επιτυχία.
    ΠΟλύ καλά κάνεις κι απομακρύνεσαι από αυτούς που σε κάνουν να νιώθεις άσχημα. Υπάρχουν και άνθρωποι που σε έχουν αποδεχθεί όμως από ότι λες και βλέπω πως είσαι ένας άνθρωπος με ενδιαφέροντα, ασχολίες, δεν είσαι κάποιος που είσαι κλεισμένος μέσα χωρίς να κάνεις τίποτα, έρχεσαι συνεχώς σε επαφή με κόσμο. Αυτά τα θετικά παραδείγματα δεν τα μετράς καθόλου; Το καταλαβαίνω πως θες να προστατεύσεις τον εαυτό σου από την αρνητίλα των άλλων και είσαι διστακτικός αλλά έχεις αναρωτηθεί ποτέ πόσες ευκαιρίες μπορεί να έχεις χάσει από ανθρώπους που ίσως να είχαν την διάθεση να σε δεχτούν όπως είσαι;

    Και αυτοί που καταλήγουν να φέρονται ως σνομπ καθόλου δεν πιστεύουν στο βάθος πως είναι όντως ανώτεροι από τους άλλους, το αντίθετο συμβαίνει συνήθως, άμυνα είναι επειδή ακριβώς νιώθουν λιγότεροι ή επειδή φοβούνται πως θα φάνε απόρριψη και την ρίχνουν αυτοί πριν προλάβουν και τους την ρίξουν οι άλλοι. Έχε το νου σου στην λούμπα που κρύβεται εδώ. Είναι διαφορετικό να θες να βελτιώσεις πράγματα πάνω σου όπως οι κοινωνικές δεξιότητες που αναφέρεις κτλ και μπράβο σου που το κάνεις, κι είναι διαφορετικό να λες πως θες να γίνεις σα τους άλλους όταν αυτούς τους άλλους εσύ ο ίδιος τους βάζεις το ταμπελάκι "δεν θέλουν την αλήθεια, θέλουν να τους κοροιδεύεις, θέλουν το ψεύτικο και το επιφανειακό".

    Στην ουσία για να σου πω την αλήθεια, δεν σε πιστεύω. Δεν θες να γίνεις σαν αυτούς γιατί δεν σου αρέσουν, θες μόνο να αποκτήσεις κάποια από τα χαρακτηριστικά που νομίζεις ή υποθέτεις εσύ πως έχουν όπως οτι δεν τους νοιάζει και τόσο η γνώμη των άλλων γιατί αυτό είναι που σε πονάει. Πασχίζεις να αποδεχτείς τον εαυτό σου και προσπαθείς να το κάνεις αυτό και μέσα από τα μάτια των άλλων όπως όλοι το κάνουμε εν μέρει, αλλά ξέρουμε στην ουσία πως είναι ο μόνος σίγουρος τρόπος για να φάμε τα μούτρα μας.

    Όταν θα φτάσεις να μπορείς να απαντήσεις κατάμουτρα και άμεσα στον βλάκα που είπε "δε βλέπεις πως είναι το παιδάκι" ή όταν το σχόλιο της άλλης για το πώς χορεύεις δεν θα μπορεί να σε σταματήσει την επόμενη φορά που θα βγείτε από το να περάσεις καλά, δεν θα έχεις καμιά διάθεση να γίνεις σαν κανέναν άλλον. Η προσπάθεια να γίνουμε ο εαυτός μας, να τον βρούμε και εμείς οι ίδιοι είναι τόσο εξουθενωτική και συνεχής που όλα τα άλλα απλά αντιπερισπασμός και χάσιμο χρόνου είναι.

  4. #49
    Miliva21
    Guest
    Quote Originally Posted by Remedy View Post
    καλημέρα.
    έχω βρεθεί στην θέση σου ακριβως , με εναν τετοιο χωρισμό λόγω φθορας/ρουτινιάσματος στα 17 χρόνια. μόνο το τρίτο πρόσωπο έλειπε, αλλά αυτό δεν αλλάζει κάτι.
    όταν χωρίσαμε μου είπε ότι δεν μπορεί να ζήσει χωρίς εμένα (....) και θέλει να μην κόψουμε ποτέ την επαφή μας, τις εξοδους ΚΑΙ τα ταξιδια που καναμε οι δυο μας και με κοινους φιλους. και οντως το καναμε! απορώ τι σκεφτομουν....
    ούτε εγώ μπορούσα να ζήσω χωρίς εκείνον, αλλά το μεγαλύτερο λάθος μου ήταν οτι τον άκουσα.
    αυτή η ωράια ιδέα, μου στοίχησε 2-3 χρόνια ζωής.
    μου ζήτησε ουσιαστικά να τον βοηθήσω να με ξεπεράσει. κι εγώ έκανα παρέα μαζί του και μέσα μου έλιωνα απο πόνο για τον χωρισμό αυτό.
    αν χώριζα μαχαίρι θα είχε τελειώσει πολύ πιό γρηγορα και αναίμακτα αυτή η φάση.
    δλδ, σοβαρά τώρα? θυμώνει κιολας που δεν σε βρίσκει και δεν το σηκώνεις?? πραγματικά , νευριάζω.
    πως του επιτρεπεις να θυμωνει?
    γιατι δεν του θυμιζεις οτι ήταν δική του απόφαση?
    συμφωνώ με μακις. μονο μαχαιρι κόβεται μια τόσο μεγαλη σχέση.
    μην μπαινεις σε αυτην την διαδικασια φθορας που θελει να σε βαλει για να κανει την δικη του ζωη ευκολη.

    υ.γ.
    το καλύτερο δεν σου είπα. όταν μετά 2 χρόνια γνώρισε μια άλλη κοπέλα και ξεκίνησε σχέση μαζί της, μου ζήτησε να βρισκόμαστε όλοι μαζι γιατί η κοπέλα του ζήλευε με την σχέση μας και δεν έβρισκε τον λόγο να βγαίνουμε οι δυο μας...
    η κοπέλα του πολύ καλα έκανε, εγω δεν έχω καταλάβει τι είχα στο κεφάλι μου και ειχα δεχτεί αυτην την κατάσταση.
    αρνήθηκα φυσικα να γινουμε παρεακι, αλλα η δουλεια του έγινε. μια χαρα ομαλά και αναίμακτα τΟν πέρασε τον χωρισμό μας. του κρατούσα το χέρι, εγω.
    εγω, έχασα χρόνια απο την ζωη μου με την βλακεια αυτην. ευτυχως τελειωσε εκει αυτη η αρρωστη φαση και ηρθα στα συγκαλα μου.
    τωρα ΠΕΤΑΩ κοπελια. μετα απο 1-2 ασημαντες γνωριμιες γνωρισα τον καλο μου, τον ερωτευτηκα τρελα., ζουμε μαζι.
    ΞΕΚΟΛΛΑ ΚΙ ΑΣ ΧΟΡΟΠΗΔΑΕΙ ΟΣΟ ΘΕΛΕΙ.
    Αχ μπραβο ρεμεντυ μου ποσο χαιρομαι για σενα !!!!!συνεχισε ετσι!!!

  5. #50
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2017
    Posts
    287
    Quote Originally Posted by elisabet View Post
    εσύ ο ίδιος τους βάζεις το ταμπελάκι "δεν θέλουν την αλήθεια, θέλουν να τους κοροιδεύεις, θέλουν το ψεύτικο και το επιφανειακό".
    Aυτό κατάλαβες δηλαδή ότι εννοώ? Οκ.. Κάνεις το ίδιο λάθος με την Ναταλία που προφανώς δεν οφείλεται σε εσάς αλλά σε εμένα τον ίδιο να περνάω προς τα έξω αυτά που εννοώ.

  6. #51
    Senior Member
    Join Date
    Oct 2016
    Posts
    3,876
    Quote Originally Posted by kozchr View Post
    Aυτό κατάλαβες δηλαδή ότι εννοώ? Οκ.. Κάνεις το ίδιο λάθος με την Ναταλία που προφανώς δεν οφείλεται σε εσάς αλλά σε εμένα τον ίδιο να περνάω προς τα έξω αυτά που εννοώ.
    Ίσως κάνω λάθος, εσύ ξέρεις καλύτερα, δεν ήθελα να σε στεναχωρήσω.
    Οδηγήθηκα σε αυτή τη σκέψη από κάποια σχόλια σου του στυλ " οι γυναίκες θέλουν κάποιον να τις κοροιδεύει, για να πας μπροστά πρέπει να γίνεις έτσι κτλ". Εκτός κι αν τα είπες ειρωνικά ή στην πλάκα και παρεξήγησα. Αν θες μου εξηγείς όταν έχεις διάθεση.

Page 4 of 4 FirstFirst ... 234

Similar Threads

  1. Χώρισα
    By Γάτος in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 15
    Last Post: 19-05-2013, 01:43
  2. Χώρισα... αλλά... (?)
    By Takis 36 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 23
    Last Post: 06-08-2012, 11:29
  3. Βοηθεια .. Χωρισα ;(
    By Laura23 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 7
    Last Post: 29-08-2011, 23:58
  4. ΧΩΡΙΣΑ!
    By kallia13 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 13
    Last Post: 27-02-2008, 13:49
  5. χώρισα κ εγω...
    By r81 in forum Σεξουαλικότητα, παρεκκλίσεις, σεξουαλική ταυτότητα
    Replies: 7
    Last Post: 31-01-2008, 13:04

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •