Χανω τον εαυτο μου.

[Ντίνοςς]

Φοιτητης, 19 χρονων

Παντα ειχα θεματα με τον εαυτο μου, και περιοδους που περνουσα δυσκολα ψυχολογικα. Καθε φορα εκανα υπομονη καταπιεζα τον εαυτο μου ωστε να μη βγαζω προς τα εξω την κακη μου διαθεση και προσπαθουσα να δειχνω χαρουμενος. Υστερα μετα απο καποιο χρονικο διαστημα περνουσε, ημουν αρκετα καλα, αλλα μετα ξαναγυρνουσα στα ιδια. Τα τελευταια χρονια εχει γινει κατι σαν συνηθεια, αυτος ο κυκλος του καλά-χάλια. Αυτη την περιοδο περναω παλι μια κακη φαση, αλλα αυτη ειναι η πιο εντονη απο ολες, νοιωθω οτι παω να χασω τον εαυτο μου... δε θα κατσω να αναλυσω ολα τα προβληματα που με τρωνε, οσο τα σκευτομαι προκυπτουν καινουρια και απελπιζομαι παραπανω. Νοιωθω σε ενα αδιεξοδο, θελω να μιλησω αλλα δε μπορω, νοιωθω οτι δε θα με καταλαβαει κανεις ή οτι απλα θα με περασουν για τρελο. Δε μπορω να εκφρασω τον πονο μου. Καθομαι πολλες φορες και προσπαθω να βρω τι παει στραβα με τον εαυτο μου, βρισκω τοσα πολλα προβληματα και στην τελικη απελπιζομαι και πανικοβαλλομαι, εχω περασει κρισεις πανικου. Τον τελευταιο καιρο δε μπορω καλα καλα να σκευτω και να μιλησω, με πιανει πανικος. Νοιωθω οτι εχω γινει τελειος βλακας, κομπλαρω μεχρι και στα πιο απλα πραγματα οταν παω να μιλησω. Η προσοχη μου ειναι σχεδον μηδενικη, εχω γινει επιπολαιος, ξεχναω συνεχεια πραγματα. Ειναι λες και το μυαλο μου λειτουργει μονο για να σκευτει αρνητικα και για τιποτα αλλο. Σκευτομαι τα παντα γυρω μου και τα υπερ-αναλυω συνηθως αρνητικα. Κανω αρνητικα σεναρια μεσα στο μυαλο μου συνεχεια. Λες και χαντακωνω τον εαυτο μου χωρις λογο. Ολα αυτα τα χαρακτηριστικα εμφανιζονται τα τελευταια χρονια. Γινομαι παρανοϊκος. Ειμαι σιγουρος οτι χρειαζομαι τη βοηθεια ειδικου, αλλα η οικογενια μου ειναι δυσκολα οικονομικα, και δε θελω να τους φορτωνω παραπανω, τι κανω; Θα μπορουσα να γραψω ολοκληρο πεζο κειμενο για τα θεματα μου αλλα σταμταω γιατι ηδη αρχιζω και χανομαι μεσα στο μυαλο μου.

[iwannaaa]

Ετσι νιωθω και γω.η ζωη ειναι ενας κυκλος

Εστάλη από SM-J510FN στο E-Psychology.gr Mobile App

[giannis000]

δε ξερω σε ποια πολη μενεις αλλα στοις περισοτερες εχει δημοσια κεντρα ψυχικης υγειας που εχει δωρεαν ειδικους. απο κει κ περα δεν ξερω αν μπορω να πω κατι

[giannis000]

παρεπιπτοντος εγω ειμαι 20. κ ημουν κ γω σε καταθληψη για περιπου 4χρονια κ κατι. αλλα κ πριν απο αυτο εθιχα μια δυσκολη ζωη κ καθημερινοτητα

[Angel1996]

Τα ιδια περναω και γω σε νιωθω απολυτα

Εστάλη από M5 Note στο E-Psychology.gr Mobile App

[Tania96]

και εγώ παιδιά δεν είμαι καλύτερα, ακριβώς αυτό. Ενώ ξεικινώ και λέω θα τα καταφέρω, θα πραγματοποιήσω τα όνειρα μου, λόγω της κοινωνικής φοβίας μου, λόγω της χαμηλής αυτοπεποίθησης μου πάλι χάλια γίνομαι και πάλι από την αρχή

[nikolasyup]

Έλα πως σε λένε στο φβ να κάνουμε παρέα

[NamelessOne]

Αυτό πρέπει να είναι κατάθλιψη, δεν ξέρω τι άλλο μπορεί να είναι.

Και γω, όλες τις μέρες δεν μπορώ να σκεφτώ τίποτα, ούτε τα πιο απλά πράγματα, παρά μόνο πόσο κουρασμένος είμαι.
Ξεχνώ πράγματα που δεν θα έπρεπε πχ μια μέρα πήρα τηλέφωνο να ζητήσω άδεια ενώ την είχα ζητήσει την προηγουμένη.

Στην αντιπερα οχθη, λόγω κάποιων φαρμάκων που είχα πάρει, μια ολόκληρη εβδομάδα (που την αποκαλώ θαυματουργή)
ήμουν φοβερά κουρασμένος αλλά λειτουργικός, το μυαλό μου πετούσε, για πρώτη φορά μετά από χρόνια έλεγα "ναι, ίσως
αυτή η ζωή αξίζει να τη ζεις".

Οπότε, θεωρώ ότι όλες τις άλλες μέρες αυτό που έχω (έλλειψη ενέργειας, υπνηλία, μόνο κακές σκέψεις) λέγεται κατάθλιψη.

[Angel1996]

Φοιτητης, 19 χρονων

Παντα ειχα θεματα με τον εαυτο μου, και περιοδους που περνουσα δυσκολα ψυχολογικα. Καθε φορα εκανα υπομονη καταπιεζα τον εαυτο μου ωστε να μη βγαζω προς τα εξω την κακη μου διαθεση και προσπαθουσα να δειχνω χαρουμενος. Υστερα μετα απο καποιο χρονικο διαστημα περνουσε, ημουν αρκετα καλα, αλλα μετα ξαναγυρνουσα στα ιδια. Τα τελευταια χρονια εχει γινει κατι σαν συνηθεια, αυτος ο κυκλος του καλά-χάλια. Αυτη την περιοδο περναω παλι μια κακη φαση, αλλα αυτη ειναι η πιο εντονη απο ολες, νοιωθω οτι παω να χασω τον εαυτο μου... δε θα κατσω να αναλυσω ολα τα προβληματα που με τρωνε, οσο τα σκευτομαι προκυπτουν καινουρια και απελπιζομαι παραπανω. Νοιωθω σε ενα αδιεξοδο, θελω να μιλησω αλλα δε μπορω, νοιωθω οτι δε θα με καταλαβαει κανεις ή οτι απλα θα με περασουν για τρελο. Δε μπορω να εκφρασω τον πονο μου. Καθομαι πολλες φορες και προσπαθω να βρω τι παει στραβα με τον εαυτο μου, βρισκω τοσα πολλα προβληματα και στην τελικη απελπιζομαι και πανικοβαλλομαι, εχω περασει κρισεις πανικου. Τον τελευταιο καιρο δε μπορω καλα καλα να σκευτω και να μιλησω, με πιανει πανικος. Νοιωθω οτι εχω γινει τελειος βλακας, κομπλαρω μεχρι και στα πιο απλα πραγματα οταν παω να μιλησω. Η προσοχη μου ειναι σχεδον μηδενικη, εχω γινει επιπολαιος, ξεχναω συνεχεια πραγματα. Ειναι λες και το μυαλο μου λειτουργει μονο για να σκευτει αρνητικα και για τιποτα αλλο. Σκευτομαι τα παντα γυρω μου και τα υπερ-αναλυω συνηθως αρνητικα. Κανω αρνητικα σεναρια μεσα στο μυαλο μου συνεχεια. Λες και χαντακωνω τον εαυτο μου χωρις λογο. Ολα αυτα τα χαρακτηριστικα εμφανιζονται τα τελευταια χρονια. Γινομαι παρανοϊκος. Ειμαι σιγουρος οτι χρειαζομαι τη βοηθεια ειδικου, αλλα η οικογενια μου ειναι δυσκολα οικονομικα, και δε θελω να τους φορτωνω παραπανω, τι κανω; Θα μπορουσα να γραψω ολοκληρο πεζο κειμενο για τα θεματα μου αλλα σταμταω γιατι ηδη αρχιζω και χανομαι μεσα στο μυαλο μου.

Ταυτιζομαι απολυτα μαζι σου το ιδιο περναω και γω

Εστάλη από M5 Note στο E-Psychology.gr Mobile App