ΦΑΡΜΑΚΑ Κ.Α

[jim7]

Eναι παράφραση απο Ηegel

[jim7]

Afobazol Eχει δοκιμασει κανένας;

[Delmem240118a]

οι φωνές που ακούν οι σαμάνοι τις ακούν μετά από κατανάλωση συγκεκριμένων ουσιών. και επίσης οδηγούν κάπου, σε κάποια νέα συνειδητοποίηση δεν είναι εναντίων αυτού που τις βιώνει, δεν τον απειλούν, δεν τις βιώνει στο άσχετο και χωρίς λόγο.

βασει ερευνητικων πορισματων της κοινωνικης και της πολιτισμικης ανθρωπολογιας, δςν ισχυει αυτο.... παιρνουν και ουσιες, αλλα οχι παντα.....

τεσπα το θεμα δεν ειναι αυτο..... ας μην ιατρικοποιουμε τα παντα..... θαρρω πως ειναι σφαλμα και επικινδυνο κιολας.....

φιλικά παντα..

[Delmem210118a]

φιλικα εννοειται. δεν ιατρικοποιουμε τα παντα αλλα δεν αμφισβητουμε και επιστημες
δεν ειναι ολα σχετικα. υπαρχει και το αντικειμενικο. βλεπω πως εισαι σε αρνηση, δε θα σου γραψω κατι παραπαννω. εισαι υπευθυνη για τον εαυτο σου, τις γνωμες και τις απαντησεις σου τις πηρες. απο εδω και απο το γιατρο σου.
και κατι τελευταιο. σου γραφει καποια που ειναι κατα των φαρμακων χωρις λογο. και υπερ των εναλλακτικων θεραπειων. εκει που ειναι αποτελεσματικες ομως. για τα υπολοιπα ευτυχως υπαρχει η ιατρικη.

[favvel]

Γεια σου Anares.. δεν διάβασα όλο το νήμα σου, μόνο έριξα μια ματιά στις τρεις τελευταίες σελίδες..
αλλά κατάλαβα πάνω κάτω πως μοιάζουμε στον τρόπο σκέψης..
έχω κάνει κι εγώ την ίδια σκέψη για τα φάρμακα και ακόμα την κάνω ορισμένες φορές..
ότι δλδ γιατί έπρεπε να πάρω φάρμακα για να επανέλθω στην πραγματικότητα απ' τη στιγμή που ύστερα από τόσο κόπο και πίεση ένιωσα το μυαλό μου να τρέχει με 1000;;
γιατί να διαγράψω την εσωτερική μου αναζήτηση παίρνοντας φάρμακα;;
ο λόγος είναι ότι δεν με άντεχαν οι άλλοι έτσι όπως ήμουνα..
οπότε ή θα γινόταν το δικό μου ή θα γινόταν των άλλων το χατίρι..
οι άλλοι ήταν πιο πολλοί (οικογένεια-κοινωνία), οπότε με νίκησαν..
δεν μου αρέσει που έχω επιστρέψει σε μια φυσιολογική ζωή.. δεν έχει νόημα για μένα να ζω όπως οι άλλοι..
απορώ πώς αντέχουν οι άλλοι τη ζωή αυτή.. αλλά νομίζω ξέρω ποια είναι η διαφορά μας..
νομίζω οι άλλοι αντέχουν γιατί έχουν άλλες άμυνες απέναντι στο κακό ή τους τρέφουν δραστηριότητες που εμένα με αφήνουν παντελώς αδιάφορη..
άλλον μπορεί να τον γεμίζει το να κάνει σχέσεις, οικογένεια, άλλον να αθλείται, να έχει ωραίο σώμα για να αρέσει στο άλλο φύλο, άλλον να κάνει υγιεινή ζωή για να ζήσει πολλά χρόνια, άλλον να μορφώνεται, να μαθαίνει όσο πιο πολλά μπορεί για να γίνει σπουδαίος..
όλα αυτά που περιέγραψα έχουν αντίκτυπο στον Άλλον.. δημιουργούν μία σχέση με τον Άλλον..
οτιδήποτε κάνει κανείς σε αυτή τη ζωή, ακόμα και την τέχνη που φαίνεται άχρηστη, δεν το κάνει για τον εαυτό του αλλά για τον άλλον..
και αυτή είναι η διαφορά μας.. εμένα με αφήνει τελείως αδιάφορη ο Άλλος..
έχω χάσει πάσα ιδέα για όλους τους ανθρώπους..
με ξενερώνουν όλοι..
δεν έχω κουράγιο να ζήσω..
θέλω να πεθάνω εδώ και μια δεκαετία..
φάρμακα παίρνω επίσης μια δεκαετία.. δεν κατάφερα να σπουδάσω.. έχω περάσει σε μια σχολή αλλά με αφήνει αδιάφορη και η μόρφωση πια όπως είπα και πριν..

[Delmem240118a]

απορώ πώς αντέχουν οι άλλοι τη ζωή αυτή..

πως αντεχουν τη ζωη, πως αντεχουν τον εαυτο τους..... δεν ξερω....

για μενα το οτι θελω να πεθανω δεν εχει σχεση με την ''τρελα''.... αμα δεν μπορεις να ζησεις οπως θελεις..... σκατα....

οτιδήποτε κάνει κανείς σε αυτή τη ζωή (...) δεν το κάνει για τον εαυτό του αλλά για τον άλλον..
και αυτή είναι η διαφορά μας.. εμένα με αφήνει τελείως αδιάφορη ο Άλλος..
έχω χάσει πάσα ιδέα για όλους τους ανθρώπους..
με ξενερώνουν όλοι..

ο αλλος δεν σε αφηνει αδιαφορη.... απλα δε θελεις να καθοριζεσαι διαρκως απο τον αλλον.... να ρυθμιζεις τη ζωη σου για να αρεσεις στον αλλο, να ζεις και να αναπνεεις για να χαιρεται ο αλλος.... και ναι συμφωνω.... ειναι χασιμο χρονου.... ανελευθερια....

ομως ποναει και το να μη σε καταλαβαινει κανεις.... να εισαι μοναχος, αναμεσα στους αλλους που λες και εσυ.....

[Delmem240118a]

αποφασισα..... δεν υπαρχει καμια αρρωστια.... δε θα ασχοληθω ουτε με φαρμακα, ουτε με ιατρικες γνωμες, ουτε με τπτ..... απλα θα αφεθω....

κι αν ειμαι τυχερη, θα προκυψουν τα εξης δυο: ή που θα μαθω ποια ειμαι, θα απελευθερωθω απο τη φυλακη μου και θα αποκρυπτογραφησω τα μηνυματα που μου στελνει η καρδια και το μυαλο μου, ή που θα τελειωσουν ολα -και θα φροντισω εγω αυτο το τελευταιο να ειναι μονιμο....

για να μην το κουραζουμε κιολας που ελεγε ο elis....

[elis]

Αναρεσ θα κανεισ πολιτική δηλαδή θα λεσ αυτό που πιστευεισ στρογγυλεμένο αντοχή στις κακίες να μη χαλιεσαι κ θα το βρεις γενικά μην ασχοληθείς ποτέ γτ το είπε κάποιος κάτι κ θα επιβιωσεισ όσο θέλεις για να μην το κουράζουμε :)

[elis]

https://youtu.be/S2Z8WIlaPH4

[Delmem240118a]

δυσκολευομαι να χαμογελασω.... σε ευχαριστω ελις....

[dazed]

Καλησπέρα και από μένα
.Το καλοκαίρι ο καλός μου έπαθε ψύχωση. Νοσηλευτηκε,πήρε φάρμακα, βγηκε.,παίρνει φάρμακα κ κάνει συνεδρίες.
.Εχουν περάσει 6 μήνες.Απο την πρώτη στιγμή ο ψυχίατρος είπε πως τα φάρμακα αντιμετωπίζουν τη συμπτωματολογία και μόνο αλλαγή στον τρόπο σκέψης θα αποτρέψει υποτροπές.Επρεπε να τα πάρει για να επανέλθει η χημική ισορροπία στον εγκέφαλο,και από τη στιγμή που επανήλθε, ξεκινάει η θεραπεία μέσω συνεδριων.Θελω να πω,τα φάρμακα είναι απαραίτητο στάδιο.
Ναι υπάρχουν παρενέργειες. Μια υποτονικότητα,μια έλλειψη κινήτρων, κιλά,έλλειψη συγκέντρωσης, μια γενικότερη κατάπτωση..Εύχομαι η ψυχοθεραπεία να αποδόσει ώστε να μειωθεί η δοση. Άρα και οι παρενέργειες.
Εκει που θέλω να σταθώ ως παρατηρητής είναι ότι αυτό που σας συμβαίνει είναι πολύ τρομακτικό και μη κατανοητό από τους τρίτους. Το στίγμα ζει και βασιλεύει και είδα με τα μάτια μου πως επηρεάζει τις κοινωνικές σχέσεις. Το τι έχω ακούσει δεν περιγράφεται.Το άγχος που έχω για το μέλλον του δεν περιγράφεται επίσης. Το ότι πήρε τα φάρμακα και ακολουθεί θεραπευτικό πλάνο βοήθησε εμένα και όσους ενδιαφέρονταν αρκετά να μείνουμε στο πλάι του και να κάνουμε υπομονή. Θέλει προσπάθεια για να έρθει σε ένα καλό λειτουργικό επίπεδο,πιστεύω χωρίς φάρμακα δε θα γινοταν,.
Αναγνωρίζω ότι κάθε περίπτωση δεν είναι ίδια.Ψαξε γιατρούς που θα νιώσεις ότι είναι σωστοί και έμπιστοι και ακόλουθα κατά γράμμα τις οδηγίες τους. Όλοι μας παίρνουμε φάρμακα για κάτι, σημασία έχει πόσο νορμάλ είσαι με τα φάρμακα.Αυτο το κομμάτι με έναν καλό γιατρο μπορείς να το συζητήσεις.
.Επισης λαβε υπόψη σου την άποψη των ανθρώπων που θεωρείς δικούς σου για να τους έχεις δίπλα σου.
Ειναι δύσκολο για ΟΛΟΥΣ τους γύρω σου αυτό που περνας.
Προσωπικά, όσο και να τον αγαπώ,αν δεν έμπαινε στη διαδικασία να πάρει φάρμακα κ αν δεν ήταν τυπικός,θα είχα ήδη φύγει.
Στο thread μπορεί να αναφέρθηκαν αυτα, συγγνώμη αν επαναλαμβάνομαι.

[xristoforos28]

Καλησπέρα και από μένα
.Το καλοκαίρι ο καλός μου έπαθε ψύχωση. Νοσηλευτηκε,πήρε φάρμακα, βγηκε.,παίρνει φάρμακα κ κάνει συνεδρίες.
.Εχουν περάσει 6 μήνες.Απο την πρώτη στιγμή ο ψυχίατρος είπε πως τα φάρμακα αντιμετωπίζουν τη συμπτωματολογία και μόνο αλλαγή στον τρόπο σκέψης θα αποτρέψει υποτροπές.Επρεπε να τα πάρει για να επανέλθει η χημική ισορροπία στον εγκέφαλο,και από τη στιγμή που επανήλθε, ξεκινάει η θεραπεία μέσω συνεδριων.Θελω να πω,τα φάρμακα είναι απαραίτητο στάδιο.
Ναι υπάρχουν παρενέργειες. Μια υποτονικότητα,μια έλλειψη κινήτρων, κιλά,έλλειψη συγκέντρωσης, μια γενικότερη κατάπτωση..Εύχομαι η ψυχοθεραπεία να αποδόσει ώστε να μειωθεί η δοση. Άρα και οι παρενέργειες.
Εκει που θέλω να σταθώ ως παρατηρητής είναι ότι αυτό που σας συμβαίνει είναι πολύ τρομακτικό και μη κατανοητό από τους τρίτους. Το στίγμα ζει και βασιλεύει και είδα με τα μάτια μου πως επηρεάζει τις κοινωνικές σχέσεις. Το τι έχω ακούσει δεν περιγράφεται.Το άγχος που έχω για το μέλλον του δεν περιγράφεται επίσης. Το ότι πήρε τα φάρμακα και ακολουθεί θεραπευτικό πλάνο βοήθησε εμένα και όσους ενδιαφέρονταν αρκετά να μείνουμε στο πλάι του και να κάνουμε υπομονή. Θέλει προσπάθεια για να έρθει σε ένα καλό λειτουργικό επίπεδο,πιστεύω χωρίς φάρμακα δε θα γινοταν,.
Αναγνωρίζω ότι κάθε περίπτωση δεν είναι ίδια.Ψαξε γιατρούς που θα νιώσεις ότι είναι σωστοί και έμπιστοι και ακόλουθα κατά γράμμα τις οδηγίες τους. Όλοι μας παίρνουμε φάρμακα για κάτι, σημασία έχει πόσο νορμάλ είσαι με τα φάρμακα.Αυτο το κομμάτι με έναν καλό γιατρο μπορείς να το συζητήσεις.
.Επισης λαβε υπόψη σου την άποψη των ανθρώπων που θεωρείς δικούς σου για να τους έχεις δίπλα σου.
Ειναι δύσκολο για ΟΛΟΥΣ τους γύρω σου αυτό που περνας.
Προσωπικά, όσο και να τον αγαπώ,αν δεν έμπαινε στη διαδικασία να πάρει φάρμακα κ αν δεν ήταν τυπικός,θα είχα ήδη φύγει.
Στο thread μπορεί να αναφέρθηκαν αυτα, συγγνώμη αν επαναλαμβάνομαι.

Να σε ρωτησω οταν λες επαθε ψυχωση δλδ τι συμπτωματα παρουσιασε και το καταλαβατε? Γτ κ γω ειμαι σε μια κατασταση που νοιωθω οτι χανω τα λογικα μου και οσο παει χειροτερευει και οτι θα τν παθω τν ψυχωση ετσι πως παω..

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App

[dazed]

Χριστόφορε, δεν ξέρω πόσο καιρό πάλευε μέσα του. Έβλεπα ότι είχε μια άμυνα όταν βγαίναμε έξω, και πολλά νεύρα,έβριζε συνεχώς.Βεβαια λόγω στρες επειδή περίμενε απάντηση για μια δουλειά που την ήθελε πολύ τον δικαιολογουσα.Οταν λέω άμυνα, κοιτούσε αν τον κοιτούν οι άλλοι, νόμιζε ότι τον σχολιαζουν. Ώσπου ένα βράδυ όπως βλέπαμε μια ταινία έσκυψε και μου είπε σιγανα στο αυτί ότι μέσω της τηλεόρασης μας παρακολουθούν και είχε την απαίτηση με ανοιχτή την τηλεόραση να μη λέμε τίποτα.Μετα αρχισε να λέει ότι οι γείτονες τον παρακολουθούν και άρχισε να μη βγαίνει έξω,ούτε να κάθεται στο μπαλκόνι και το αποκορύφωμα ήταν όταν νόμιζε ότι σε όποιον αγαπάει θέλουν κάποιοι να κάνουν κακό,σε σημείο που να φώναζει και καλά να μην πάω σπίτι γιατί μου την έχουν στημενη αλλά εγώ τον φοβόμουν με όλη αυτή τη στάση.Ακομα δεν αποδεχόταν για κανένα λόγο ότι πρέπει να πάει στο γιατρό,προτιμούσε να μη μιλάει ώστε να εφησυχαζομαστε ότι του περνάει αλλά όλο και κάτι χειρότερο ξεστόμιζε μετά.Γενικα μια καχυποψία για όλους.Καποια στιγμή άρχισε να κοιμάται ελάχιστα και να γίνεται πιο εκρηκτικός.Ηρθε ψυχίατρος σπιτι αλλα αρνήθηκε να παρει τα φαρμακα. Ηταν λάθος που δεν τον πιέσαμε σε εκείνη τη φαση.Στο τέλος άρχισε να έχει κ παραισθήσεις.Μυριζε οσμές άσχετες, ειχε χαλάσει η γεύση του,έβλεπε δαιμόνια να τον περιπαιζουν. και κάπου εκεί ήρθε η νοσηλεία.Στην αρχή μάλιστα μέχρι να συνέλθει λίγο έλεγε πως τον έκλεισαν μέσα επειδή τους πήρε χαμπάρι...Τώρα ψάξε βρες τι εννοούσε.Δεν ήταν δυνατό να συνεννοηθείς.
Παντως ξεκίνησε ύπουλα κ σιγά σιγά κ φαινόταν φυσιολογικο .Όλοι μας μερικές φορές από την πίεση γινόμαστε κάπως αποτομοι..Σε 10 μέρες ας πούμε αβολης συμπεριφοράς είπε την πρώτη ζουρλια. Και στο μήνα πάνω άρχισαν οι αϋπνίες κ τα υπόλοιπα.Βασανιστηκε τόσο από άγνοια δικια μας που δεν ξέραμε ποτέ πρέπει να επέμβουμε. Και από φόβο μήπως τον εξαγριωσουμε γιατί ήταν και επίμονος ότι έχει δίκιο.Λες και κάτι κατάλαβε που εμείς δε μπορούσαμε.

[dazed]

Πάντως πιστεύω ότι μέσα του πάλευε πολύ πριν εκδηλωθούν οι βρισιές και οι άμυνες,και ότι έφταιγε κατά πολύ η ματαίωση που ενιωθε επειδή αλλά ήθελε από τη ζωή και αλλιώς του ήρθαν, η ανεργία και το αγχος του πως θα προχωρήσει στη ζωή.Στο παρελθόν έκανε χρήση χασις αλλά το είχε σταματησει χρόνια.Οι γιατροί όμως είπαν ότι έπαιξε ρόλο αυτό.Δεν ξέρω να το εξηγήσω σωστά.Ο σωματικός εθισμός δεν υπήρχε αλλά στον τρόπο σκέψης είχε πάθει ζημιά.Ειχε μάθει ο εγκέφαλος να μη διαχειρίζεται το στρες σωστά και να το συσσωρεύει.Ψυχολογικος εθισμός.

[xristoforos28]

Καταλαβα και τωρα πως ειναι ειναι καλυτερα? Εγω εδω και 2 μιση χρονια νοιωθω ετσι περιεργα καπως και φοβαμαι τν ψυχωση ο γιατρος μ λεει θα ειχε βγει αν ηταν τοσο καιρο αλλα εγω εχω τν φοβο ακομα γτ δεν νοιωθω καλα νοιωθω περιεργα

Εστάλη από SM-G900F στο E-Psychology.gr Mobile App