Μαλλόν το πρόβλημα δεν το έχουμε εμείς τελικά!

[psychangel]

Originally posted by epakaki
... αλλά φοβάμαι πολύ... την αλλή βδομάδα έχουν βγάλει εισητήρια για να έρθουν και εγώ φοβάμαι...

τι ακριβώς φοβάσαι από αυτούς ;; Τη φασαρία ; τις απειλες ; εχεις λόγους να φοβάσαι και για κάτι περισσότερο από αυτά ;

[donald_girl]

σίγουρα ήταν ουτοπικό να τα περιμένω όλα αυτά... Αλλά ίσως την πάτησα επειδή πίστεψα πως μου το χρωστάνε! μου χρωστάνε μια καλή \'ευτυχισμένη στιγμή... μου χρωστάνε να μου προσφέρουν λίγη αγάπη... Ίσως φταίει που πίστεψα πως σε περίπτωση που με αγαπάνε θα πρέπει να σέβονται (τουλάχιστον) αυτους που είναι έξω από την οικογένεια κ με αγαπάνε κ με φροντίζουν, το βρήκα λογικό γιατί εγώ αυτό θα έκανα... λάθος μου...
Φοβάμαι το να ζουν δίπλα μου, τα πάντα! ο,τι σημαίνει αυτό... την απέλπισια που μου προκαλούν τα κόμπλεξ τησ μανας μου, τα κλειστά παντζουρια, η κριτικη, οι απειλές, οι φώνες που δεν σταμετάνε ακόμη και αν εγώ σέρνομαι κλαίγοντας στο πάτωμα... Φοβάμαι που για δυο βδομάδες το σπίτι μου δεν θα είναι σπίτι μου\'καταφύγιο μου, δεν θα μπορώ να είμαι εκεί...

[psychangel]

Τελικά κάνεις δε μας χρωστάει τίποτα ...
όσο κι αν τόχουμε ανάγκη, καλύτερα είναι να το πάρουμε απόφαση και να πορευτούμε μ΄αυτή την έλλειψη σαν δεδομένο , παρά να να επιτρέπουμε στο \"λιγο\" των άλλων να κάνει τη ζωή μας να φαίνεται .. \"ληψή\" ....

Εχεις έναν άνθρωπο δίπλα σου που σε καταλαβαίνει και σε προσέχει ...
Κράτα το αυτό ... Είναι σημαντικό ...
Από την άλλη άσε τους άλλους στη ζωή τους ... στάσου παράλληλα και ξεχώρησε τη δικη σου ζωή από το να εξαρτάται από ανάγκες που ΔΕ μπορούν -εκ των πραγμάτων- να σου καλύψουν εκείνοι ...

Όσο για το ότι θα τους έχεις στο σπίτι σου δύο βδομάδες ... υπομονή ... θα περάσουν
Στην ανάγκη (αν είσαι φοιτήτρια) πες οτι θα μενεις σπίτι μιάς φίλης για να διαβάζετε ... (λέω εγω τωρα ...!)

[donald_girl]

ελπίζω να τα καταφέρω...ελπιζω να μην πέσω...

[blDaizy]

Να μην αφήσεις τον εαυτό σου να πέσει. Προφύλαξε όσο μπορείς τη σχέση σου απ\'την οικογένεια σου. Μην ζητάς και μην περιμένεις την κατανόηση και την αποδοχή τους. Οι άνθρωποι μάλλον δεν έχουν αντιληφθεί πόσο σε βλάπτει η συμπεριφορά τους!!! Εφόσον δεν σου κάνει καλό να τους έχεις μέσα στα πόδια σου, βρες κάποια δικαιολογία να λήψεις όσες ημέρες είναι σπίτι σου εκείνοι. Αν πάλι δεν έχεις άλλη επιλογή, μην κάθεσαι σπίτι καθόλου. Βγαίνε συνέχεια έξω με τον αγαπημένο σου ή και με φίλους σου. Πήγαινε στο σπίτι μόνο για ύπνο. Αν έχεις κάποιες δραστηριότητες (διάβασμα), που πρέπει να κάνεις, καλύτερα να τις κάνεις σε κάποιο φιλικό σπίτι. Μην μείνεις μαζί τους, γιατί όσο κι αν έχεις εσύ καλή διάθεση απέναντι τους, κάτι θα ειπωθεί απ΄την μάνα σου, κάτι απ\'τον πατέρα σου και θα σε χαλάσει. Οι άνθρωποι δεν αλλάζουν δυστυχώς και κάποιοι δεν μάθαίνουν απ\'τα λάθη τους .... γιατί πολύ απλά δεν τ\'αναγνωρίζουν !

[donald_girl]

έχεις δίκιο...

[blDaizy]

Κράτα γερά και μην μασάς ... η σχέση που έχεις σε γεμίζει και αυτό σου φτάνει... για να περάσουν οι μέρες πιο ανώδυνα!

Οι γονείς φταίνε για πολλά ακόμα κι αν έχουν περάσει τα χρόνια, όσο μεγάλοι κι αν είμαστε υπάρχουν πολλές πληγές που παραμένουν και δεν σβήνουν .... απλά αγνόησε τες όσο μπορείς... αυτό προσπαθώ .... να κάνω κι εγώ ....

[donald_girl]

Originally posted by blackdaizy
αυτό προσπαθώ .... να κάνω κι εγώ ....

και εσύ μια από τα ίδια;

[blDaizy]

τα ίδια και χειρότερα.... αλλά δεν είμαι εγώ το θέμα τώρα.... Σ\'εσένα εστιάζω κοριτσάκι!

[donald_girl]

το πρόβλημα με μένα είναι ότι τρομάζω όταν γίνονται φασαρίες και εκείνη τη στιγμή δεν ξέρω πως να τις αντιμετωπίσω. Αρχιζώ με επίθεση στην επίθεση ,σαν τα σκυλιά, και μετά όταν η κατάσταση φτάσει στο απροχώρητο αρχίζω να κλαίω και κάνω τις γνωστές αυτοκαταστροφικές σκέψεις... Όταν πχ ο πατέρας μου δεν σταμάτάει να με εξεφτελίζει μπορεί να πλησιάσω πάλι ένα κουτί με παναντόλ νομίζοντας το για σωτηρία όταν το μυαλό θολώνει

[blDaizy]

προσπάθησε όσο μπορείς να δείχνεις τόσο απαθής ... όσο να σε περάσουν για αναίσθητη, βάλε ωτοασπίδες ...κυριολεκτώ και μην δίνεις σημασία στα λόγια τους .... ΕΣΥ ξέρεις πάνω απ΄όλους τις ικανότητες και τις δυνάμεις σου.... μην επηρρεάζεσαι απ΄αυτούς.... γιατί μπορεί να είσαι παιδί τους ... αλλά δεν προσπάθησαν να σε μάθουν.... είσαι λοιπόν μια άγνωστη για αυτούς ! Και όταν σε παίρνει από κάτω, φεύγε έξω, είναι η μόνη λύση για να μην τρελαθείς .... Ή όταν τ\'ακούς απ΄το τηλ ... απλά κλείστω στα μούτρα τους και για να μην γίνεσαι και \"κακκιά\" ε αυτή σου την πράξη αργότερα που θα έχουν ηρεμήσει λίγο, πες τάχα μου πως έκλεισε η γραμμή.... Πάντα πετυχαίνει!