Η ζωή μου φέρθηκε άσχημα - Page 3
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 3 of 3 FirstFirst 123
Results 31 to 41 of 41
  1. #31
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    athens
    Posts
    1,565
    πιασ\' τ\' αυγό κ κούρευτο justme

    πες με κοινως μλκ κ μην προσπαθείς να το πεις ευγενικά..

    ούτε μπορείς να καταλάβεις, αλλά δεν αισθάνεσαι κιόλας!

  2. #32
    Senior Member
    Join Date
    Jan 2008
    Posts
    1,024
    Προφανώς σου οφείλω μία μεγάλη συγνώμη mmaria. (για τον τρόπο που εκφράστηκα και δεν μπόρεσα να εξηγήσω τι εννοούσα)
    Δεν μιλούσα για εσένα. Ούτε θεωρώ ΕΠ ΟΥΔΕΝΙ εσένα μλκα και προσπαθούσα να το πώ ευγενικά. Εσύ αγωνίζεσαι. Προσπαθείς. Αντιδράς. Ψάχνεις τρόπο διαφυγής.

    Προσπαθούσα να περιγράψω αυτό που έγραψε αρχικά ο giorgos7 αναφερόμενος στη μητέρα σου η οποία δεν αντιδρά (αλλά και πολλές άλλες γυναίκες που κάνουν το ίδιο με την ψευδαίσθηση ότι η κατάσταση θα αλλάξει αν κάνουν υπομονή)

    Επαναλαμβάνοντας την συγνώμη μου και τονίζω πως δεν έχω καμμία διάθεση να σε προσβάλλω ή να σε πικράνω οπότε (και αναγνωρίζοντας ότι ίσως έχεις δίκιο και να μη καταλαβαίνω ούτε και να αισθάνομαι τι νιώθεις εσύ) κάπου εδώ βάζω μία τελεία.
    been good, been bad. WILL GO ON

  3. #33
    just me....τα σέβη μου....

  4. #34
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    athens
    Posts
    1,565
    okay justme
    δεν ήταν καθόλου ωραία όλα αυτά που έγραψες, αλλά ουτε μπορείς να μιλάς έτσι για την μητέρα μου, γιατί δεν ξέρεις τι σημαίνει για εμένα, είναι σαν να τα λες παλι σε μένα, τελείωσε.

    όσο giorgos7
    ΝΑ ΜΗ ΡΙΧΝΕΙΣ ΤΟ ΦΤΑΙΞΙΜΟ ΣΤΟΝ ΕΑΥΤΟ ΣΟΥ ΑΥΤΟΙ ΟΙ ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΤΣΙ ΕΙΝΑΙ Ο ΧΑΡΑΚΤΗΡΑΣ ΤΟΥΣ. ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΑΥΤΑ ΠΟΥ ΕΧΟΥΝ ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΟΤΙ ΕΧΟΥΝ ΜΙΑ ΓΥΝΑΙΚΑ ΠΟΥ ΠΑΡΟΤΙ ΤΙΣ ΕΧΟΥΝΕ ΚΑΝΕΙ ΚΑΘΕΤΑΙ ΣΑ ΔΟΥΛΑ ΔΕΝ ΕΚΤΙΜΟΥΝ ΤΙΠΟΤΑ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΟΥΝ ΕΠΕΙΔΗ ΦΕΡΝΟΥΝ ΤΑ ΛΕΥΤΑ ΣΤΟ ΣΠΙΤΗ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΟΤΙ ΘΕΛΟΥΝ. ΔΕΝ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΚΑΝΕΙΣ ΚΑΤΙ ΓΙΑ ΝΑ ΒΕΛΤΙΩΣΕΙΣ ΤΗΝ ΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΑΠΛΑ ΝΑ ΠΕΡΙΜΕΝΕΙΣ ΝΑ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΠΟΙΗΘΕΙΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΑ ΚΑΙ ΣΥ ΚΑΙ Ο ΑΔΕΡΦΟΣ ΣΟΥ ΚΑΙ ΝΑ ΒΟΗΘΗΣΕΙΣ ΤΗ ΜΑΝΑ ΣΟΥ ΝΑ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ.. ΑΝ ΚΑΙ ΝΟΜΙΖΩ ΟΤΙ ΚΑΤΑ ΒΑΘΟΣ ΤΟ ΕΧΕΙ ΣΥΝΗΘΗΣΕΙ ΚΑΙ ΤΟ ΦΧΑΡΙΣΤΙΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΤΑΝ ΔΕ ΣΥΜΒΑΙΝΟΥΝ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΤΙΣ ΛΕΙΠΟΥΝ

    ¨οταν μεγαλώνεις σε τέτοιες συνθήκες το μόνο που μαθαίνεις είναι πόσο φταίς που είσαι εκεί μεσα κ τα χέρια σου είναι δεμενα να κάνεις οτιδήποτε, αντιθετα η μανα μου δουλευε σαν το σκυλί για να μεγαλώσει εμένα κ τον αδερφό μου, ενώ ο πατέρας μου διασκέδαζε την περιουσία του με ότι έβρισκε. υπάρχει κάτι πολύ παραπάνω απο την οικονομική ανεξαρτοποιηση, να μπορείς να νιώσεις ότι είσαι καλά. ομως δεν νομίζω κανείς να ΦΧΑΡΙΣΤΙΕΤΑΙ μια τέτοια κατάσταση κ όταν μια γυναίκα έχει ζήσει έτσι το ΝΑ ΒΡΕΙ ΚΑΝΕΝΑΝ ΑΛΛΟΝ δεν θα της επιστρέψει την ζωη που δεν έζησε¨

    για να μην τραβήξει άλλο αυτή η βλακεια που δημιουργήθηκε ζητώ απο τον admin να κλείσει το θεμα

  5. #35
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    athens
    Posts
    1,565
    θέλω να συμπληρώσω ότι η μητέρα μου δουλεύει απο τα δεκατρια της χρόνια για να στηριξει τοτε την οικογένειά της, ήταν ερωτευμένη με κάποιον ο οποίος ταξίδευε κ όταν της κάνανε προξενείο τον πατέρα μου, δεν είχε επιλογή να αρνηθεί κ να πάει κόντρα σε αυτό που θέλαν οι γύρω της. απο την ημέρα που παντρεύτηκε ζούσε ενα μαρτύριο, μέχρι κ όταν γέννησε ήταν μόνη της. ο αγώνας της για να μεγαλώσει εμάς, είναι απόλυτα σεβαστός απο εμένα, με τόσο αντίξοοες συνθήκες το να προσπαθείς να είσαι δίπλα στα παιδιά, είναι πολύ λογικό, να αλλάξουν οι ρόλοι κ να στηρίζεται πλέον σε εμένα. πως μπορώ να αφήσω ένα άνθρωπο ξεκρέμαστο, ένα άνθρωπο που δεν έζησε ζωή αλλά κολαση για να φτάσω εδώ που είμαι σήμερα, όσο κ αν πληγώθηκα, όσο κ αν πικράθηκα με όσα συμβαίνουν. μου φαίνεται άκαρδο να την αφήσω στο έλεός της κ να χάσει κάθε ελπίδα κ εκείνη ότι έχει κάποιον δίπλα της.

  6. #36
    Μαράκι μου.....ήταν μια άτυχη στιγμή, οπότε δεν έχει νόημα να σε χαλάει τόσο πολύ ακόμη.
    Αν καθόμασταν να στεναχωρηθούμε για ότι λέει ο καθένας και ειδικά σε ένα χώρο που δεν επιλέγεις με ποιον μιλάς, θα είχαμε τρελαθεί.
    Μάθε να αφήνεις πίσω σου τους κακοπροαίρετους και να κοιτάς τον εαυτό σου και αυτούς που σε αγαπάνε.
    Αυτά δεν θα λείπουν ποτέ από τη ζωή σου.....Λίγη αναισθησία δεν έβλαψε κανένα, άσε που σπάει μια χαρά τα νεύρα όσων πάνε να σου χαλάσουν χωρίς λόγο και αιτία τη διάθεση, μόνο και μόνο γιατί δεν αντέχουν να αντιμετωπίσουν την πραγματικότητα τους.
    Και δεν μιλάω για το συγκεκριμένο ποστ, αλλά γενικότερα............

  7. #37
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    athens
    Posts
    1,565
    βρε Θεοφανία δεν ασχολούμαι με αυτά που γράψανε, όπως είπα, ίσως να μη μπορούν να καταλάβουν, δεν με ενδιαφέρει, γνώμη τους, αρκεί να μην επηρεάζει την ζωή των άλλων..
    απλά το ζήτημα που με απασχολεί πάρα πολύ, είναι πως θα αφήσω την μητέρα μου ενω γνωρίζω πολύ καλά πως με έχει ανάγκη κ οι αλλαγές οι οποιες πρέπει να γίνουν για να ειμαι εγω καλα, το απαιτουν

  8. #38
    Αφού λοιπον τόσο καιρό δεν αλλάζει τίποτα, πάρε την απόφαση και φύγε.
    Στο έχω πει πολλές φορές πως αυτό είναι το μόνο που θα σε σώσει.
    Είναι καλύτερα να είσαι μακριά και να σε βλέπει η μαμά σου δυνατή και στα πόδια σου, παρά στο σπίτι να την \"προσέχεις\" και να σε βλέπει να φυτοζωείς....

  9. #39
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    athens
    Posts
    1,565
    αυτό λες να το αναγνωρίσει ή θα νομίζει πως την παράτησα κ εγω;

  10. #40
    Member
    Join Date
    Jan 2009
    Location
    Αθήνα
    Posts
    38
    mstruf η ζωή σου φέρφηκε άσχημα συμφωνώ.άκου δεν γνώρισα τη μαμά πέθανε όταν ήμουν 2 ο πατέρας αλκοολικός. οι μισοί λένε ότι πέθανε η μανα από το πολύ ξυλο οι άλλοι ότι έπεσε.έχω ένα αδερφό που δεν μου μιλάει γιατί λέει ότι εγώ φταίω που πέθανε ο πατέρας μεγαλώσαμε μακριά ο ένας από τον άλλο άρα το ξύλο που έτρωγα εγώ κ η ψυχολογική συνεχόμενη βία αυτός δεν τα ένοιωσε.αγαπούσα κάποιον που με αγαπούσε κ με σεβόταν παρόλο που κάθε βράδυ άκουγε τις αισχρές κουβέντες που έλεγε ο μπαμπας για μένα.όμως κάποιο βράδυ που κάποια ξαδέρφη έφυγε από το σπίτι με χτύπησε πολύ για να πω που είναι.έφυγα από το σπίτι έντρομη μέσα στη νύχτα κ αντί να πάρω το αγόρι μου που σε τρεις ώρες θα ήταν στην Αθήνα πήρα ένα συνάδερφο.όλοι είπαν ότι κλέφτηκα,που να γυρίσω;παντρεύτηκα χωρίς να θέλω.τώρα κάθε φορά που θυμάμαι το Σώτο κλαίω μου είπε ότι κατάστρεψα τη ζωή του.προσπάθησα πολλές φορές να πεθάνω δεν μπορούσα να καταλάβω γιατί τα ζω αυτά.τώρα είμαι παντρεμένη δεν τον θέλω κ το ξέρει η ζωή κόλαση.η μάνα του με λέει π...κάποια μέρα στρίμωξε τη μικρή μου κ της είπε φοβερά πράγματα γέμισε παράπονο την ψυχούλα της την έβλεπα να κλαίει κ μάτωσε η ψυχή μου.από το σοκ που πέρασα έπαθα σκλήρυνση κατά πλάκας δεν λένε τίποτα οι γιατροί δεν ξέρουν.σηκώνεις το σταυρό σου όμως υπάρχουν κ άλλοι που η ζωή τους σταύρωσε μόλις γεννήθηκαν.Φιλιά

  11. #41
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    athens
    Posts
    1,565
    Γειά σου Ματίνα κ βέβαια ο καθένας σηκώνει τον δικό του σταυρό, ποτέ δεν διαφώνησα σε κάτι τέτοιο. Ορισμένους τους παρηγορεί το ότι δεν είναι μόνοι ή το ότι υπάρχουν κ χειρότερα. Νομίζω ότι τα βιώματα του καθένος, δεν μπορούν να συγκριθούν, όλοι λίγο πολύ μέσα μας ξέρουμε.. Νομίζω ότι με όλα αυτά που αναγνωρίζεις, που μπορείς να πεις κ να σταθείς απέναντί τους, έχεις περάσει σε άλλη διαδρομή! Καλή συνέχεια κ δύναμη εύχομαι!

Page 3 of 3 FirstFirst 123

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •