Results 1 to 15 of 41
Thread: Η ζωή μου φέρθηκε άσχημα
-
08-05-2008, 14:47 #1
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
Η ζωή μου φέρθηκε άσχημα
Με κάποιους έχω ήδη μιλήσει εδώ στο φορουμ, με κάποιους άλλους όχι.
Μεγάλωσα σε ένα περιβάλλον όπου η βία ήταν ο μόνος τρόπος επικοινωνίας. Αυτά που έχουν μείνει μέσα μου είναι το ξύλο, οι φωνές, ο φόβος και η υποκρισία.
Ο πατέρας μου ανέκαθεν διατηρούσε εξωσυζυγικές σχέσεις κ ήταν σε όλους γνωστό, αν κ εκείνος δεν το παραδέχτηκε ποτέ. Αντιθέτως έμπαινε στο σπίτι χτυπούσε την μητέρα μου σε σημείο που να πέφτει αναίσθητη, πέρα τις αιμορραγίες και τα κλάμματα. Ύστερα ερχόταν η σειρά μας κ για να το αποφύγουμε πέφταμε στο κρεββάτι κ ας τρέμαμε απ\'το φόβο, κάναμε ότι κοιμόμασταν κ πως δεν πήραμε χαμπάρι τίποτα, ώσπου να φύγει κ να τρέξουμε στην μητέρα μας για να την συνεφέρουμε. Εκείνη έλεγε, δεν πειράζει, θα του περάσει κ ο λόγος που δεν έκανε το βήμα να φύγει ήταν γιατί στην οικογένειά της τα πράγματα ήταν χειρότερα με έναν αδερφό ναρκομανή.
Οι λόγοι που ακόμα κ σήμερα δημιουργούνται καυγάδες, είναι γιατί το πουκάμισό του δεν είναι κολλαρισμένο, το φαγητό έχει κρυώσει, ποιος πήρε το ποτήρι, εγώ φτιάχνω εσείς χαλάτε, δεν είστε άξιοι για τίποτα κ όλα αυτά βέβαια στολισμένα με χρ.. παν.. γα.. κλπ. Ασήμαντες αφορμές.
Ποτέ δεν τον ανεχόμουν, έκανα προσπάθειες να βρώ βοήθεια απο εξωτερικούς παράγοντες που θα μπορούσαν να επέμβουν, ακόμη κ στην αστυνομία πήγα, αλλά ούτε η μάνα μου με υποστήριξε σε αυτή την ενέργεια. Οι συγγενής, φίλοι κ γνωστοί τον καμαρώνουν για την υπέροχη οικογένεια που έχει. Διατάζει κ εμείς εκτελούμε! Όταν όμως έίμαστε μεταξύ μας αλλάζει πρόσωπο κ μας πατάει όλους! Ο αδερφός μου λέει χεστον ποιος ασχολείται μαζί του, η μάνα μου α σιγά δεν το παράτησα όταν έπρεπε τώρα δεν υπάρχει λόγος. Δηλαδή μια ζωή μαρτύριο, δεν μας αρέσει αλλά κ τι να κάνουμε.
Εγώ όλα μου τα χρόνια έριχνα το φταίξιμο στον εαυτό μου που δεν μπορούσα κάτι να κάνω, ντρέπομαι για μένα κ για όλους αυτούς που συμπεριφέρονται λες κ δεν συμβαίνει τίποτα. Έχω κάνει αμέτρητες απόπειρες, οτιδήποτε για να με καταστρέψω, οτιδήποτε που θα με έστελνε μακριά απ\'αυτούς. το να φύγω θα έφερνε μόνο περισσότερα προβλήματα.
Η ειρωνία σε όλο αυτό είναι ότι όποτε έχω προσπαθήσει να μιλήσω στον πατέρα μου, γυρίζει κ μου λέει έχετε παράπονο εσείς που μεγαλώσατε με τους γονείς σας, εγώ μεγάλωσα σε ορφανοτροφείο κ απο την θεία στο θείο, ούτε καταλαβαίνει τι έχει κάνει. Όταν η μάνα μου του λέει που ήσουν όταν σε χρειαζόντουσαν τα παιδία σου, απαντάει κ με τι μεγάλωσαν με τα αρχ..
Τους είπα έχω κατάθλιψη αφήστε με πλεον, δεν μπορώ να ζήσω έτσι κ βάλανε όλοι μαζί τα γέλια, κάνε καμιά δουλειά να σου φύγει απάντησαν.
Δηλαδή αν εγώ είμαι η παράλογη κ η τρελή εκεί μέσα, πείτε μου εσείς μ\'αυτά που γράφω ότι εκείνοι είναι καλά.
- 08-05-2008, 16:31 #2
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 430
και μενα οι γονεις μου μια ζωη καλυπταν ολα τα προβληματα , δε τα βλεπαν δε θελαν να τα δουν δε ξερω.. ηθελαν να δειχνουμε στους εξω \"οικογενεια\" και μεστο σπιτι ας ειμασταν ξενοι. νομιζω απο αυτα που λες, ο πατερας σου κουβαλαει και μεταφερει ολη τη δικια του ασχημη παιδικη ηλικια.. και δε γινεται με τιποτα να εκνευριζεται καποιος για ασημαντες αφορμες, σιγουρα κατι φταιει..και πιθανων δε το βλεπει ή δε θελει να το δει..
παντως θελω να σταθω στο οτι καλα κανεις που μιλας γιαυτο αφου σιγουρα σε απασχολει χρονια τωρα .Και επισης θα πω για μενα, οτι εναμιση χρονο που κανω ψυχοθεραπεια εχω βοηθηθει παρα μα παρα πολυ.. και απο ενδιαφερον σου λεω να το ψαχεις πολυ αυτο το θεμα γιατι τα λεφτα που θα δωσεις και ο χρονος που θα διαθεσεις για να ψαξεις/βρεις γιατρο που να σου ταιριαζει ειναι μια \"επενδυση\" που την κανεις καθαρα για ΣΕΝΑ.. και οτι νιωθεις ειναι η αληθεια σου, 20 ατομα σε κυκλο να εχεις γυρω σου και να σου λενε οτι εισαι καλα, μη τους πιστευεις αμα νιωθεις διαφορετικα..ψαξου! φιλικα ολα αυτα και χωρις διαθεση να σε πεισω φυσικα, απλα σκεψεις
08-05-2008, 17:21 #3
- Join Date
- May 2004
- Location
- στις στεπες του Καυκασου
- Posts
- 10,933
οτιδηποτε και αν σου πει κανεις,
θα πρεπει να αρχιζει με το γεγονος οτι θα πρεπει να φυγεις απο κει μεσα.
Οτι και να κανεις, οσο και να προσπαθεις θα διαλυεται απο το αρνητικο περιβαλλον που ζεις.
Καλη συνεχεια.
08-05-2008, 17:56 #4
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 1,024
Συνοπτικά και (έστω και αν δε μου αρέσει) προτρεπτικά
-Μίλα με ένα δικηγόρο (ή και δύο)
-μίλα με έναν αστυνομικό διευθυντή (ή και δύο)
-μίλα με οργανισμούς όπως η πρόνοια.
-κατήγγειλε (έστω και αν δε συμφωνεί κανείς μαζί σου) κάθε πράξη οικογενειακής βίας (είτε απέναντί σου είτε απέναντι σε οποιοδήποτε πρόσωπο της οικογένειας σου)
-φρόντισε να μάθεις τα δικαιώματά σου και απαίτησέ τα. Μάθε επίσης τις υποχρεώσεις των γονέων. ΥΠΟΧΡΕΩΣΕΙΣ είναι.
-ξέχνα τον κόσμο και τον κοσμά και το τι θα πούνε
-αν αντέχεις προσπάθησε να τον κάνεις να φύγει (αφού προηγουμένως θα έχεις απαιτήσει τα δικαιώματά σου)
-αν δεν αντέχεις φύγε (χωρίς να έχεις εγκαταλείψει τα δικαιώματά σου)
Η ζωή μπορεί (τι μπορεί δηλαδή...) να σου φέρθηκε άσχημα αλλά αυτό δεν εξαρτάται από εσένα. ΕΣΥ ΜΠΟΡΕΙΣ να φερθείς καλά στον ευατό σου!been good, been bad. WILL GO ON
08-05-2008, 19:37 #5
- Join Date
- Feb 2008
- Posts
- 10,780
mmaria...λυπάμαι που θα γίνω σκληρή, αλλά όλα αυτά ειναι λάθη και εγκληματα της μητέρας σου και όχι του πατέρα σου.
Αν εκείνη ακόμη και τωρα δεν θέλει να γλιτώσει, γλίτωσε εσύ τουλάχιστον. Έχεις το δικαίωμα γιατί δεν φταις σε τίποτα.
Με στεναχωρει αφάνταστα όταν διαβάζω για παιδιά που χάνουν τη ζωή τους, το χρόνο τους και την ενέργεια τους σε ψυχολόγους , καθαρά από λάθη των γονιών τους.....
08-05-2008, 21:38 #6
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
τι να πώ παιδιά;
να φύγω ήθελα πάντα μα ποτέ δεν βρήκα τη δύναμη
όπου κ να πάω, ένα είναι σίγουρο, όλα αυτά θα τα πάρω μαζί, όπως κ να επιλέξω να συνεχίσω την ζωή μου
08-05-2008, 22:37 #7
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
όλοι μας φταίμε
09-05-2008, 01:34 #8
- Join Date
- Dec 2006
- Posts
- 1,416
Μαρία εσύ δεν φταις.Οι γονείς σου φταίνε,ο καθένας από τη μεριά του.Εσύ όχι.Μην προσπαθείς να ρίξεις στον εαυτό σου ευθύνες που δεν έχεις.Εσύ η μόνη ευθύνη που έχεις τώρα είναι για τον εαυτό σου που δεν τον βοηθάς και κάθεσαι ακόμα και υπομένεις αυτές τις καταστάσεις.
Μπορεί να τα πάρεις μαζί σου αλλά τουλάχιστον θα είσαι μακριά από αυτές τις καταστάσεις και θα μπορέσεις να τα ξεπεράσεις καλύτερα από ότι τώρα που συνεχίζεις να τα ζεις.
09-05-2008, 10:49 #9
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
justme
έπρεπε να σε είχα γνωρίσει νωρίτερα που δεν ήξερα που να απευθυνθώ!
Lef
\"επενδυση\" που την κανεις καθαρα για ΣΕΝΑ.. και οτι νιωθεις ειναι η αληθεια σου
σε ευχαριστώ
krino
το αρνητικο περιβαλλον με \'χει κάνει σκληρή με τον εαυτό μου
Θεοφανία
λάθη και εγκληματα κάνανε κ οι δύο απο την στιγμή που φέρανε παιδιά στον κόσμο
Dalia
ρίχνω ευθύνες στον εαυτό μου που υπομένει χρόνια αυτές τις καταστάσεις
09-05-2008, 10:59 #10
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
υποτίθεται ότι είμαι ενήλικη πλεον κ πρέπει να πάρω την ζωή στα χέρια
με τι δύναμη; που να σταθώ κ που ν\'ακουμπήσω;
\" το χέρι τρέμει.. ο πυρετός.. ξεχάστηκα πολύ,
ασάλευτο ένα Μαραμπού στην όχθη να κοιτάζω.
Κι έτσι καθώς επίμονα κι εκείνο με κοιτά,
νομίζω πως στη μοναξιά και στη βλακεία του μοιάζω.. \"
Ν.Καββαδίας, ΄Μαραμπού΄
09-05-2008, 11:08 #11
- Join Date
- Oct 2006
- Posts
- 430
Εσυ να της φερθεις ομορφα και θα βρεις δυναμη στον εαυτο σου ..για σενα καντο αυτο. πολυ μαρεσει και μενα ο καββαδιας..γιε μου που παςςς!..παω για μαθημα καλημερα..!
09-05-2008, 11:33 #12
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
\" Πάντοτε ανήσυχα οι δικοί σου σε τριγύριζαν,
μα εσυ κοιταζοντας τα μάκρη αδιαφορούσες.
Σ\'ότι σου λέγαν πικρογέλαγες, γιατί ένιωθες
πως για τη χώρα του θανάτου οδοιπορούσες\"
φοβερος ο καββαδίας, καλημέρα!
09-05-2008, 14:59 #13
- Join Date
- Dec 2006
- Posts
- 1,416
Μία απόφαση είναι.Αν την πάρεις και φύγεις από αυτό το σπίτι θα αρχίσεις να βρίσκεις τη δύναμη που δεν έχεις τώρα.Μην περιμένεις να αλλάξουν τα πράγματα για να φύγεις.Δεν θα αλλάξει κάτι αν εσύ δεν πάρεις αυτή την πρωτοβουλία.
09-05-2008, 15:03 #14
- Join Date
- Apr 2008
- Location
- athens
- Posts
- 1,565
Dalia μου ποτέ δεν μπόρεσα να πάρω απόφαση στη ζωή μου, εδώ καθημερινά στέκομαι μισή ώρα στην ντουλάπα για το τι να φορέσω, στο τελος καταλήγω στα 3 συγκεκριμένα μαυρα μπλουζακια που δεν έχουν κατι το διαφορετικό. Τώρα μου λες για απόφαση που θα αλλάξει την ζωή μου? Μακάρι να μου ήταν τόσο εύκολο!
09-05-2008, 15:08 #15
- Join Date
- Jan 2008
- Posts
- 1,024
Με αυτά που περιγράφεις το εκπληκτικό (αυτό που θα προκαλούσε έκπληξη) θα ήταν να μπορείς να αποφασίζεις στο λεπτό (δηλαδή να έχεις τόση αυτοπεποίθηση μπολιασμένη (από ποιόν άραγε??) μέσα σου που κάθε επιλογή σου θα ήταν αυτομάτως αποδεκτή μέσα σου ως σωστή)
been good, been bad. WILL GO ON
Αλλαγή ψυχιάτρου
28-03-2024, 20:30 in Συζητήσεις Ψυχολογικού Ενδιαφέροντος