Χρειάζομαι επείγουσα βοήθεια! Επείγει να μπω σε ψυχιατρική κλινική!

[savatage]

Ναι, αυτο το τελευταιο που λες οτι ειχε πει η μανα σου, το θυμαμαι πολυ καλα. Δεν ειναι τυχαιο αλλωστε οτι απο πολυ μικρη εχεις στρεβλη αποψη για το ρολο της σεξουαλικης επαφης στη ζωη και για το ρολο που εχουν ο αντρας και η γυναικα στη μεταξυ τους σχεση. Εχεις περασει παρα πολλα ακριβως επειδη οι γονεις σου εχουν μεινει 100+ χρονια πισω και ειναι ανικανοι ακομα και τωρα που φτανουν στα γεραματα να συνελθουν.... Τι κριμα, οχι γι αυτους, για σενα.
Αν θελεις διαβασε αυτο http://www.dsanet.gr/Epikairothta/No...a/n3500_06.htm
Ειναι λιγο μεγαλο, αλλα ειναι ευαναγνωστο.
Επισης, σε καποιο σημειο αναφερει

Αρθρο 11
Προϋποθέσεις

ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ
ΠΟΙΝΙΚΗ ΔΙΑΜΕΣΟΛΑΒΗΣΗ

1. Στα πλημμελήματα ενδοοικογενειακής βίας ο αρ*μόδιος για την άσκηση ποινικής δίωξης εισαγγελέας διερευνά τη δυνατότητα διαμεσολάβησης κατά τη δι*αδικασία των επόμενων άρθρων.

2. Προϋπόθεση για την έναρξη της διαδικασίας ποι*νικής διαμεσολάβησης είναι η υποβολή ανεπιφύλακτης δήλωσης εκ μέρους του προσώπου στο οποίο απο*δίδεται η τέλεση του εγκλήματος, ότι είναι πρόθυμο σωρευτικά:

α) να υποσχεθεί ότι δεν θα τελέσει στο μέλλον οποια*δήποτε πράξη ενδοοικογενειακής βίας (λόγος τιμής) και ότι, σε περίπτωση συνοίκησης, δέχεται να μείνει εκτός οικογενειακής κατοικίας για εύλογο χρονικό διάστημα, εάν το προτείνει το θύμα. Για την υπόσχεση αυτή συ*ντάσσεται έκθεση κατά τα άρθρα 148 επ. του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας.

β) να παρακολουθήσει ειδικό συμβουλευτικό - θερα*πευτικό πρόγραμμα για την αντιμετώπιση της ενδοοικογενειακής βίας σε δημόσιο φορέα, σε όποιον τόπο και για όσο χρονικό διάστημα κρίνεται τούτο αναγκαίο από τους αρμόδιους θεραπευτές. Ο υπεύθυνος του προγράμματος πιστοποιεί την ολοκλήρωση της παρακολούθησης του. Το σχετικό πιστοποιητικό επισυνάπτεται στο φάκελο της δικογραφίας. Αναφέρονται δε σε αυτό, αναλυτικά, το αντικείμενο του συμβουλευτικού - θεραπευτικού προγράμματος και ο αριθμός των συνεδριών που παρακολούθησε ο ενδιαφερόμενος.

γ) να άρει ή να αποκαταστήσει, εφόσον είναι δυνατόν, αμέσως τις συνέπειες που προκλήθηκαν από την πράξη και να καταβάλει εύλογη χρηματική ικανοποίηση στον παθόντα.

[giorgos35]

Γιώργο, μου είπε σε κάποια φάση που του φώναξα ότι δεν θα με βγάλει τρελή για να δικαιολογήσει τις πράξεις του ότι "κανένας τρελός δεν παραδέχεται πως είναι τρελός"...
Όταν ηρέμησε βέβαια ήρθε στο δωμάτιο μου να μου μιλήσει και μου είπε πράγματα του στυλ ότι με εκτιμάει κι ότι έχω πολλά χαρίσματα αλλά ότι με μερικά πράγματα "τρελαίνεται"...

Να πω και κάτι που δεν ξέρω αν είναι νορμάλ αλλά ακόμα και τώρα στεναχωριέμαι όταν ακούω να τον αποκαλούν με εκφράσεις όπως "τέρας"... Δεν σου τη λέω Γιώργο, εσύ να με υποστηρίξεις θέλεις, απλά εκφράζομαι, ελπίζω να μην τσατιστείς...

οχι δεν τσαντιζομε στο κατω κατω πατερας σου ειναι και εχεις δικιο να σε πειραζει..ζητω συγγνωμη που τον αποκαλεσα ετσι..αλλα με πειραζει παρα πολυ οταν ακουω για γονεις που φερονται ετσι στα παιδεια τους..ευχομενα πανε ολα κατ΄ευχην..ο θεος μαζη σου

[elisabet]

Βρε Κυκνε είναι πολύ άσχημα τα περιστατικά που αναφέρεις αλλά και πάλι μου φαίνεται πολύ παράξενο... τις υπόλοιπες στιγμές είναι ένας νορμαλ άνθρωπος με μια συνηθισμένη συμπεριφορά μέσα στην οικογένεια; Γιατί αν εξαιρέσω τα περιστατικά βίας που αναφέρεις σε σένα (που είναι πολύ χοντρά να προκληθεί μέχρι θλάση ή να προσπαθήσει να σε πνίξει!) τα υπόλοιπα, οκ μπορεί να συμβούν στον καθένα πάνω κάτω. Όλοι έχουμε τσακωθεί στο δρόμο, όλοι έχουμε λογομαχήσει...δεν λέει κάτι αυτό.

Γενικότερα μέσα στην οικογένεια πως είναι σαν πατέρας; Ήταν τρυφερός ποτέ μαζί σας, με τα παιδιά του, να σε αγκαλιάσει, να παίξει μαζί σου όταν ήσουν μικρή , να γελάσετε;
Και μου κάνει τρομερή εντύπωση επίσης που του μιλάς στον πληθυντικό!
Πέρα από τα περιστατικά βίας, την σχέση σου με τους γονείς σου δεν την συζητάτε με τον ψυχολόγο;
Βρε Κύκνε μου είναι φανερό οτι απο κει ξεκινάνε όλα τα θέματα σου... δεν υπάρχει άλλος συγγενής που να ξέρει την κατάσταση, κάποιος που να μπορεί να μεσολαβήσει; Ο αδερφός σου τι λέει για όλα αυτά;

[Κύκνος]

Ναι, αυτο το τελευταιο που λες οτι ειχε πει η μανα σου, το θυμαμαι πολυ καλα. Δεν ειναι τυχαιο αλλωστε οτι απο πολυ μικρη εχεις στρεβλη αποψη για το ρολο της σεξουαλικης επαφης στη ζωη και για το ρολο που εχουν ο αντρας και η γυναικα στη μεταξυ τους σχεση. Εχεις περασει παρα πολλα ακριβως επειδη οι γονεις σου εχουν μεινει 100+ χρονια πισω και ειναι ανικανοι ακομα και τωρα που φτανουν στα γεραματα να συνελθουν.... Τι κριμα, οχι γι αυτους, για σενα.
Αν θελεις διαβασε αυτο http://www.dsanet.gr/Epikairothta/No...a/n3500_06.htm
Ειναι λιγο μεγαλο, αλλα ειναι ευαναγνωστο.
Επισης, σε καποιο σημειο αναφερει

Σ' ευχαριστώ, θα το διαβάσω όλο αύριο με καθαρό μυαλό... Δεν ξέρω γιατί δεν μπορώ να κάνω παράθεση και το κείμενο που ξεχώρισες...

Θέλω να πω κάτι, φοβάμαι πολύ αυτή τη στιγμή, προσπάθησα να κοιμηθώ αλλά δεν τα κατάφερα και θέλω σαν τρελή να μιλήσω στον πρώην μου αλλά δεν είναι σωστό ούτε να το ζητήσω και δεν θα το κάνω αλλά μου είναι δυσβάσταχτο που δεν μπορώ...

Σε ποια σημεία σου φαίνεται ότι έχω στρεβλή άποψη σχετικά με τη σεξουαλική επαφή; Πιστεύεις ότι θα την είχα ακόμα κι αν δεν συνέβαινε εκείνη η επίθεση όταν ήμουν ανήλικη;

[Κύκνος]

Βρε Κυκνε είναι πολύ άσχημα τα περιστατικά που αναφέρεις αλλά και πάλι μου φαίνεται πολύ παράξενο... τις υπόλοιπες στιγμές είναι ένας νορμαλ άνθρωπος με μια συνηθισμένη συμπεριφορά μέσα στην οικογένεια; Γιατί αν εξαιρέσω τα περιστατικά βίας που αναφέρεις σε σένα (που είναι πολύ χοντρά να προκληθεί μέχρι θλάση ή να προσπαθήσει να σε πνίξει!) τα υπόλοιπα, οκ μπορεί να συμβούν στον καθένα πάνω κάτω. Όλοι έχουμε τσακωθεί στο δρόμο, όλοι έχουμε λογομαχήσει...δεν λέει κάτι αυτό.

Γενικότερα μέσα στην οικογένεια πως είναι σαν πατέρας; Ήταν τρυφερός ποτέ μαζί σας, με τα παιδιά του, να σε αγκαλιάσει, να παίξει μαζί σου όταν ήσουν μικρή , να γελάσετε;
Και μου κάνει τρομερή εντύπωση επίσης που του μιλάς στον πληθυντικό!
Πέρα από τα περιστατικά βίας, την σχέση σου με τους γονείς σου δεν την συζητάτε με τον ψυχολόγο;
Βρε Κύκνε μου είναι φανερό οτι απο κει ξεκινάνε όλα τα θέματα σου... δεν υπάρχει άλλος συγγενής που να ξέρει την κατάσταση, κάποιος που να μπορεί να μεσολαβήσει; Ο αδερφός σου τι λέει για όλα αυτά;

Σε γενικές γραμμές είναι αρκετά νορμάλ...αλλά όταν νευριάζει ξεφεύγει και στα λόγια και στις πράξεις...και με τη μαμά ακόμα αλλά εκεί κυρίως στα λόγια μάλλον γιατί εκείνη δεν τα σηκώνει αυτά...

Ναι, έχουν υπάρξει και καλές στιγμές όταν ήμουν μικρή, όχι πάρα πολλές γιατί εκείνος δούλευε ενώ η μαμά όχι ως κάποια ηλικία δικιά μας οπότε εκείνη ασχολιόταν περισσότερο μαζί μας...
Δεν του μιλάω στον πληθυντικό, το "εσείς" πήγαινε και στη μαμά μου γιατί τον σιγοντάριζε αρχικά...συγγνώμη που σε μπέρδεψα...
Ο θείος μου, ο αδελφός της μητέρας μου είχε μεσολαβήσει την τελευταία φορά αλλά έχει πεθάνει από καρκίνο και πριν την ώρα του...ας μην αρχίσω όμως να λέω πόσο μου λείπει γιατί θα μπλέξουμε τα θέματα...
Σε γενικές γραμμές την συζητάω την σχέση μου με την ψυχολόγο κι όντως κι αυτή θεωρεί ότι για κάποια προβλήματα μου αν όχι για όλα φταίνε οι γονείς μου... Ο αδελφός μου φυσικά και θέλει το καλύτερο για μένα αλλά είναι λίγο αποστασιοποιημένος, ίσως να μην μπορεί κι αυτός να αντέξει την κατάσταση, δεν ξέρω...δεν τον κατακρίνω γιατί αν και τυπικά είναι ολόκληρος άντρας πια πάντα τον βλέπω σαν τον μικρό μου αδελφό...

Να πω κάτι εκ των προτέρων, επειδή μου έρχεται να βάλω τα κλάματα αν εξαφανιστώ ξαφνικά γι' απόψε μην θεωρήσετε ότι σας γράφω παρακαλώ...

[savatage]

Σε ποια σημεία σου φαίνεται ότι έχω στρεβλή άποψη σχετικά με τη σεξουαλική επαφή; Πιστεύεις ότι θα την είχα ακόμα κι αν δεν συνέβαινε εκείνη η επίθεση όταν ήμουν ανήλικη;

Ναι, πιστευω οτι την ειχες ηδη και πριν σε παρενοχλησει εκεινος ο νεαρος. Αυτες οι αυστηρες αναχρονιστικες κοινωνικες και θρησκευτικες πεποιθησεις που εχουν οι γονεις σου, ολη αυτη η καταπιεση, η προσπαθεια τους να σε κανουν ενοχικη για να καλυψουν τη δικη τους ανικανοτητα, σε εκανε φοβικη, ενοχικη και αυτοκαταστροφικη. Εισαι ακομα ενα παιδακι που διψαει για φροντιδα, προστασια, επικεικια, ακομα και λυπηση, για να γλιτωσει απο τη σκληροτητα. Επειδη δε σε αφησαν ποτε να ενηλικιωθεις και να πατησεις στα ποδια σου. Η μανα σου στην προσπαθεια της να σου μεταδοσει τις -ας πουμε- αρχες της, τελικα καταφερε να σε κανει να τρεμεις τις σχεσεις με το αλλο φυλο και να νομιζεις οτι η ερωτικη επαφη ειναι ανηθικη και βρωμικη. Και ο πατερας σου προσπαθωντας να σε κανει μια υπακουη κορη μεσα στα πλαισια που βολευαν τον ιδιο, με μοναδικα μεσα την ψυχολογικη, λεκτικη και σωματικη βια, καταφερε να σε κανει ενοχικη και κατατρομαγμενη.
Το περιστατικο με εκεινο το παιδι ηταν η αφορμη που κρατησες για να πονταρεις πανω της οσα ειχες ηδη μεσα σου. Ειναι ο τροπος σου να μην τους κατηγορεις, ειναι ο τροπος σου να φορτωσεις την ευθυνη σε καποιον αγνωστο που δεν εχει θεση στη ζωη σου.
Αυτη την εντυπωση εχω.

[savatage]

Να πω κάτι εκ των προτέρων, επειδή μου έρχεται να βάλω τα κλάματα αν εξαφανιστώ ξαφνικά γι' απόψε μην θεωρήσετε ότι σας γράφω παρακαλώ...

Να φευγεις οποτε θελεις, δεν εχεις λογο να δινεις αναφορά ουτε στο φορουμ ουτε γενικως σε κανεναν, αληθεια στο λεω. Θα τα πουμε αυριο. Παω κι εγω για υπνο.

[αλεξανδρος_77]

στο επομενο επεισοδειο τον βλεπω να μενει εκτος σπιτιου αφου δυσκολευομαι να πιστεψω οτι δε θα το ξανακανει

[Κύκνος]

στο επομενο επεισοδειο τον βλεπω να μενει εκτος σπιτιου αφου δυσκολευομαι να πιστεψω οτι δε θα το ξανακανει

Αχ, μην με τρομάζεις κι άλλο Αλέξανδρε και πέρασα δύσκολη νύχτα... Στις 03:00 κατάφερα να κοιμηθώ...

[Κύκνος]

οχι δεν τσαντιζομε στο κατω κατω πατερας σου ειναι και εχεις δικιο να σε πειραζει..ζητω συγγνωμη που τον αποκαλεσα ετσι..αλλα με πειραζει παρα πολυ οταν ακουω για γονεις που φερονται ετσι στα παιδεια τους..ευχομενα πανε ολα κατ΄ευχην..ο θεος μαζη σου

Δεν πειράζει, είναι λογικό, το καταλαβαίνω....δεν θίχτηκα...
Να σε ρωτήσω κάτι, το θεωρείς το ίδιο όταν πέφτει ξύλο όταν το παιδί είναι γυναίκα κι όταν είναι άντρας; (όχι ότι το δικαιολογώ και στον άντρα αλλά έχω μιαν απορία/σκέψη σχετικά που θα εκφράσω όταν μου απαντήσεις)...

Σ' ευχαριστώ, αμήν, μακάρι αυτό να ήταν όλο...

[jock77]

Κύκνε καλημέρα.. είσαι πλέον 40 χρονών, πέρνεις αυτή την σύνταξη (αν θες στειλε μου πμ [ως το καταφερες αυτό και με τι δικαιολογητικα και ποσοστό αναπηρίας) .. θα σου δώσω λοιπόν μια ακόμη ιδέα αν σε ενδιαφέρει. Να βρείς ένα διαμέρισμα να συγκατοικήσεις με κάποιον. Έτσι θα μοιράζεστε το ενοίκιο (που πχ θα ειναι 200-250 ευρώ δια δυο) και θα σου μένουν να την βγαζεις (με λιγα και απαραίτητα). Συγχρόνος μπορείς να κάνεις κάποια Part time δουλεια (μαυρα) πχ να καθαριζεις κανα γραφειο, σπιτι κτλ η οτι μπορείς να κάνεις που θα σου δινει το κατι εξτρα και θα τα βγαζεις ετσι μια χαρα στην ζωη σου χωρις να εξαρτασαι πλεον απο τους γονεις σου. Αν οι γονεις σου οντως σε αγαπανε πιστευω θα σε στηριξουν και οικονομικα σε αυτη την επιλογη σου. εισαι 40 χρονων δεν εισαι 18.. εχεις ηδη προβληματα, παλευεις..αν οχι οι γονεις σου καποιος συγγενεις καποιος φιλος... νομιζω υπαρχει λυσει να φυγεις αυτο το περιβαλλον και σε αυτη την ηλικια δεν βρισκω λογο να ζεις ακομη με τους γονεις σου και να ανεχεσαι αυτη την κατασταση. Στην επαρχία τα ενοίκια είναι πολύ πιο φθηνά, πολλοί ψάχνουν συγκάτικους, τα έξοδα ειναι πιο φθηνα, ενα ηρεμο και ξενο περιβαλλον πιστευω θα σου εκανε πολυ καλο.. σκεψου τα ολα αυτα. δεν χανεις τπτ να δοκιμασεςι να παρεις την ζωη σου στα χερια σου..εχεις και ενα εφοδιο την συνταξη κατι ειναι αυτο.. εμεις δεν εχουμε τπτ και δεν μπορουμε και να δουλεψουμε πολλοι απο εμας και ειμαστε στο κενο ακομη..
Ξεσπασματα σε μια οικογενεια θα υπαρχουν ..και αυτοι οι ανθρωποι για να φτανουν σε αυτο το σημειο ισως φτανουν στα ορια τους γιατι απο οτι μας λες δεν ειναι συχνο φενομαινο..3-4 φορες στα 40 χρονια σου... παλια ολοι εμεις της γενιας των 40 τρωγαμε παντα πολυ ξυλο απο τους γονεις μας για το καθε τι και με καθε τροπο..ηταν η μεθοδος τοτε..μας κανανε πολλα αλλα δεν συμαινε οτι δεν μας αγαπουσαν. Ηταν η νοοτροπια τοτε της παλιας εποχης και δυστυχως καποιους κραταει ακομα αυτη η νοοτροπια. Ιδιαιτερα οταν τους φτανουμε στα ακρα και τους ντροπιαζουμε, τους κουραζουμε η τους προσβαλουμε. Οχι οτι το δικαιολογω..και σιγουρα οχι οτι πρεπει να το ανεχομαστε.. Γαι την αστυνομια που προτινουν το βρισκω πολυ υπερβολικο. Θα προτιμουσα να παρεις την ζωησ ου στα χερια σου καινομιζω οτι αυτο που προτινω ειναι η καλυτερη λυση για να ηρεμησει ςκαι να εχετε μια σχεση "μακρυα και αγαπημενη" και να τα χετε καλα και να ηρεμησεις κ εσυ και να προχωρησεις στην ζωη σου

[Κύκνος]

Κύκνε καλημέρα.. είσαι πλέον 40 χρονών, πέρνεις αυτή την σύνταξη (αν θες στειλε μου πμ [ως το καταφερες αυτό και με τι δικαιολογητικα και ποσοστό αναπηρίας) .. θα σου δώσω λοιπόν μια ακόμη ιδέα αν σε ενδιαφέρει. Να βρείς ένα διαμέρισμα να συγκατοικήσεις με κάποιον. Έτσι θα μοιράζεστε το ενοίκιο (που πχ θα ειναι 200-250 ευρώ δια δυο) και θα σου μένουν να την βγαζεις (με λιγα και απαραίτητα). Συγχρόνος μπορείς να κάνεις κάποια Part time δουλεια (μαυρα) πχ να καθαριζεις κανα γραφειο, σπιτι κτλ η οτι μπορείς να κάνεις που θα σου δινει το κατι εξτρα και θα τα βγαζεις ετσι μια χαρα στην ζωη σου χωρις να εξαρτασαι πλεον απο τους γονεις σου. Αν οι γονεις σου οντως σε αγαπανε πιστευω θα σε στηριξουν και οικονομικα σε αυτη την επιλογη σου. εισαι 40 χρονων δεν εισαι 18.. εχεις ηδη προβληματα, παλευεις..αν οχι οι γονεις σου καποιος συγγενεις καποιος φιλος... νομιζω υπαρχει λυσει να φυγεις αυτο το περιβαλλον και σε αυτη την ηλικια δεν βρισκω λογο να ζεις ακομη με τους γονεις σου και να ανεχεσαι αυτη την κατασταση. Στην επαρχία τα ενοίκια είναι πολύ πιο φθηνά, πολλοί ψάχνουν συγκάτικους, τα έξοδα ειναι πιο φθηνα, ενα ηρεμο και ξενο περιβαλλον πιστευω θα σου εκανε πολυ καλο.. σκεψου τα ολα αυτα. δεν χανεις τπτ να δοκιμασεςι να παρεις την ζωη σου στα χερια σου..εχεις και ενα εφοδιο την συνταξη κατι ειναι αυτο.. εμεις δεν εχουμε τπτ και δεν μπορουμε και να δουλεψουμε πολλοι απο εμας και ειμαστε στο κενο ακομη..
Ξεσπασματα σε μια οικογενεια θα υπαρχουν ..και αυτοι οι ανθρωποι για να φτανουν σε αυτο το σημειο ισως φτανουν στα ορια τους γιατι απο οτι μας λες δεν ειναι συχνο φενομαινο..3-4 φορες στα 40 χρονια σου... παλια ολοι εμεις της γενιας των 40 τρωγαμε παντα πολυ ξυλο απο τους γονεις μας για το καθε τι και με καθε τροπο..ηταν η μεθοδος τοτε..μας κανανε πολλα αλλα δεν συμαινε οτι δεν μας αγαπουσαν. Ηταν η νοοτροπια τοτε της παλιας εποχης και δυστυχως καποιους κραταει ακομα αυτη η νοοτροπια. Ιδιαιτερα οταν τους φτανουμε στα ακρα και τους ντροπιαζουμε, τους κουραζουμε η τους προσβαλουμε. Οχι οτι το δικαιολογω..και σιγουρα οχι οτι πρεπει να το ανεχομαστε.. Γαι την αστυνομια που προτινουν το βρισκω πολυ υπερβολικο. Θα προτιμουσα να παρεις την ζωησ ου στα χερια σου καινομιζω οτι αυτο που προτινω ειναι η καλυτερη λυση για να ηρεμησει ςκαι να εχετε μια σχεση "μακρυα και αγαπημενη" και να τα χετε καλα και να ηρεμησεις κ εσυ και να προχωρησεις στην ζωη σου

Καλημέρα jock...

Θα σου στείλω πμ, ναι... :)

Κοίτα, την σύνταξη την πήρα ακριβώς γιατί δεν είμαι πλέον σε θέση να δουλέψω...δεν ήθελα να ζητήσω να βγάλω γιατί με κάνει να νιώθω λίγο υποτιμητικά αλλά πραγματικά δεν είχα άλλη λύση, μου προκαλεί ανεξέλεγκτο άγχος η οποιαδήποτε εργασιακή πίεση κι επίσης είναι μέρες που ούτε να σηκωθώ απ' το κρεβάτι δε θέλω ή αν σηκωθώ δεν βγαίνω απ' το σπίτι αν δεν είναι απαραίτητο οπότε πώς ν' αναλάβω τέτοια ευθύνη; Δούλεψα δέκα χρόνια και τα τελευταία ένα με δύο χρόνια χειροτέρεψε η ψυχολογική μου κατάσταση δραματικά, άρχισα ν' αυτοτραυματίζομαι συχνά απ' το άγχος και διάφορα άλλα άσχημα...

Για την συγκατοίκηση δεν θα ένιωθα καλά, δεν εμπιστεύομαι καθόλου εύκολα τους ανθρώπους ούτε νιώθω άνετα με τον οποιονδήποτε...μόνο με κάποιον καρατσεκαρισμένο θα έμενα...

[Mara.Z]

Κυκνε γεια σου!!!

μπορεις να εχεις μια καποια ευχαριστη ασχολια να ξεχνιεσαι? να περνας ομορφα? να πηγαινει σε κατι θετικο η σκεψη σου και να εκτονωνεσαι σωματικα? πχ περπατημα-γυμναστηριο-χορος?

[savatage]

Ξεσπασματα σε μια οικογενεια θα υπαρχουν ..και αυτοι οι ανθρωποι για να φτανουν σε αυτο το σημειο ισως φτανουν στα ορια τους γιατι απο οτι μας λες δεν ειναι συχνο φενομαινο..3-4 φορες στα 40 χρονια σου... παλια ολοι εμεις της γενιας των 40 τρωγαμε παντα πολυ ξυλο απο τους γονεις μας για το καθε τι και με καθε τροπο..ηταν η μεθοδος τοτε..μας κανανε πολλα αλλα δεν συμαινε οτι δεν μας αγαπουσαν. Ηταν η νοοτροπια τοτε της παλιας εποχης και δυστυχως καποιους κραταει ακομα αυτη η νοοτροπια. Ιδιαιτερα οταν τους φτανουμε στα ακρα και τους ντροπιαζουμε, τους κουραζουμε η τους προσβαλουμε.

Καλη χρονια jock77
Η Κυκνος εγραψε παραπανω οτι υπηρχαν περιστατικα βιας και οσο ηταν παιδι. Στα παραθετω σε περιπτωση που δεν τα διαβασες μεσα σε τοσα μηνυματα. Το οτι εχει φρεσκα στη μνημη της τα τελευταια περιστατικα βιαιοπραγιας, δε σημαινει οτι δε μεγαλωσε σε βιαιο περιβαλλον και δεν ειναι σωστο να κανουμε στο φορουμ ο,τι κανουν οι γονεις της που την εχουν φορτωσει ενοχες οτι και καλα η ιδια προκαλει τις χειροδικιες. Ειναι παγια τακτικη των βιαιων ανθρωπων να φορτωνουν την ευθυνη στο θυμα, για να το κρατανε στο χερι.

Ελισάβετ, όπως είπα και πριν εμένα με έχει χτυπήσει σύνολο τρεις φορές...οι δύο κατέληξαν στο νοσοκομείο, στην πρώτη πολλά χρόνια πριν, σηκώθηκα κι έφυγα από το σπίτι και πήγα στην αγαπημένη μου γιαγιά απ' τη μεριά του πατέρα μου αλλά πονούσα τόσο πολύ που πήγα στο εφημερεύον νοσοκομείο όπου μου έκαναν ακτινογραφία στο χέρι και μου είπαν ότι δεν έχω τίποτα...με ρώτησαν τι έπαθα αρχικά και τους είπα ψέματα πως έπεσα...
Όμως οι μέρες περνούσαν κι ο πόνος επέμενε και τότε δούλευα κι ούτε στον υπολογιστή δεν μπορούσα να γράψω οπότε πήγα στον ορθοπεδικό μου που μου είπε ότι είχα θλάση και μου έβαλε έναν μικρό νάρθηκα...
Ο πατέρας μου μια φορά είχε πιάσει και τη μαμά απ' το λαιμό κι είναι και κάτι άλλο που ξέχασα να γράψω πριν, η μαμά μου έχει πει ότι μια φορά όταν ήμουν μικρή και με διάβαζε ο πατέρας μου επειδή δεν έδινα σημασία στο μάθημα άρχισε να μου χτυπάει το κεφάλι στο γραφείο...αυτά ξέρω...

Με την ψυχολόγο μία φορά το συζήτησα γιατί μία φορά συνέβη όσο διάστημα κάνω συνεδρίες μαζί της, δεν μπορώ να θυμηθώ τι είχαμε πει, θα το συζητήσω ξανά στο επόμενο ραντεβού μας και θα σας πω τι λέει...
Η μητέρα μου από τη μία λέει ότι εγώ τον φτάνω στα άκρα επειδή βγάζω γλώσσα αλλά από την άλλη δεν τον δικαιολογεί να με χτυπάει...και μια φορά που είχα πει ότι θα φωνάξω αστυνομία μου είπε ότι αν το κάνω είμαι ξεγραμμένη απ' αυτούς...παλιά αυτό...

Ναι, εκτός από τις φορές αυτές τις τρεις που ανέφερα ότι υπήρξε βίαιος προς εμένα, έχουν υπάρξει και κάποιες όταν ήμουν παιδί, εγώ δεν τα θυμάμαι αλλά μου τα έχει πει η μαμά...μία φορά την είχε πιάσει κι αυτήν απ' το λαιμό και την έπνιγε, είχε γουρλώσει τα μάτια της η μαμά μου είπε κι αυτόν έγινε μπροστά στη γιαγιά μου, τη μητέρα της μαμάς μου, ο Θεός να την αναπαύσει...

Όχι, δεν έχει ελεγχθεί από ψυχίατρο, είχε πει ότι θα πάει όταν ήρθε να με δει στο νοσοκομείο αλλά δεν πήγε ποτέ...
Η ψυχολόγος μου πέτυχε μόνο τη μία φορά που με χτύπησε, την τελευταία, πριν από αυτό δεν την είχα βρει...ίσως γι' αυτό δεν το έχουμε συζητήσει δραστικά, ίσως κι εγώ να μην ένιωθα εντελώς δυνατή για να το συζητήσω διεξοδικά επειδή πονάει πολύ αλλά πίστεψα και στη συγγνώμη του τότε...τώρα δεν ξέρω αν μπορώ να τον εμπιστευτώ...

Την αστυνομία δεν νιώθω καλά με την συνείδηση μου να την καλέσω, μου είχαν πει και στην παθολογική κλινική ότι αυτό διώκεται αυτεπάγγελτα αλλά τους είπα ότι δεν επιθυμώ δίωξη...

[elisabet]

Η αλήθεια είναι πως ούτε και γω ξέρω τι μπορεί να βγει, αν μπορεί να βγει κάτι, με την αστυνομία χωρίς να έχει κάποιον άλλον να την υποστηρίξει μέσα στην οικογένεια ή στο στενό περιβάλλον.

Και όχι, δεν μεγάλωσαν όλοι οι άνθρωποι που είναι τώρα κοντά στα 40 με ξύλο. Το να παίρνει ένας πατέρας και να κοπανάει το κεφάλι του παιδιού του στο τραπέζι επειδή δεν διαβάζει δεν είναι λογικό ούτε δικαιολογείται. Αν δεν μπορεί να συγκρατήσει τα νεύρα του να μην κάνει παιδιά. Και ούτε έχει τις ίδιες επιπτώσεις σε όλους. Ξέρω παιδιά που μεγάλωσαν με ανάλογα περιστατικά βίας και δεν αντέδρασαν με τον ίδιο τρόπο. Η Κύκνος φαίνεται οτι έγινε πολύ ανασφαλής και ανέπτυξε διάφορες φοβίες που σίγουρα σχετίζονται και με την κατάσταση που ζούσε και ζει.

Κύκνε αν δεν αναγνωρίσεις μόνη σου πόσο λάθος είναι η κατάσταση και πόσο κακό σου κάνει δεν πρόκειται ποτέ να κάνεις κάτι για να απεγκλωβιστείς απο κει. Είναι σα να θεωρείς πως σου αξίζει όλη αυτή η κατάσταση και να καταδικάζεις μόνη σου τον εαυτό σου. Πρέπει να αρχίσεις να κάνεις μικρά έστω βήματα όσο δύσκολα και αν σου φαίνονται. Δεν μπορείς να εργαστείς κανονικά, βρες κάτι να ασχολείσαι εθελοντικά, βρες ομάδες συλλόγους, κάτι ώστε να βγαίνεις όσο γίνεται περισσότερο από το σπίτι και να γνωρίζεις κόσμο. Έχεις εγκλωβιστεί σε μια κατάσταση που σε κρατάει δέσμια και μόνο εσύ μπορείς να σπάσεις τα δεσμά.