κουράστηκα!!!!
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Results 1 to 9 of 9
  1. #1

    κουράστηκα!!!!

    μπορεί ο δρόμος να είναι δύσκολος και να το ξέρουμε όλοι όσοι υποφέρουμε...αλλά όλα τα πισωγυρίσματα σε απογοητεύουν και χάνεις το κουράγιο για να συνεχίσεις....και νομίζω ότι πιο πολλές φορές ξαναγυρίζω παρά προχωράω μπροστά.....φοβάμαι τόσο πολύ....δεν μπορώ να απολλαγώ.....κάθε μέρα λέω ότι σήμερα θα τα καταφέρω ότι είμαι δυνατή γιατί με απογοητεύω τόσο πολύ

  2. #2
    Συμφωνώ απόλυτα marmade...και εγώ ακριβώς έχω το ίδιο συναίσθημα έχω...πως είναι δυνατόν να σταματάω κάτι που θέλω τρελά...και μετά απογοητεύομαι και μετά πάλι από την αρχή...ξέρεις πότε μόνο περνάω ένα διάστημα που τα καταφέρνω...μόνο όταν μπορώ να βγάλω από το μυαλό μου την δίαιτα..τα κιλά... και όλα αυτά που περικλείουν...όταν κάνω πράγματα για μένα...όταν τολμάω πράγματα που πριν δέν θα σκεφτόμουν καν να δοκιμάσω, όταν δεν με νοιάζει αν με κοιτάνε και λένε ξέρεις... όλα αυτά...πάντα όμως είναι δύσκολο....

  3. #3
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    11
    εγώ πάλι πιστεύω ότι όλα αυτα τα πισωγυρίσματα μας κάνουν πιο δυνατούς και για μένα είναι όλο και πιο δυνατά τα ξεσπάσματα. δηλαδή παλιότερα απλά είχα σκαμπανεβάσματα ανούσια. τώρα πλεόν ξεσπάω, ξέρω τι είναι αυτό που με ενοχλεί(τις περισσότερες φορές) και το βγάζω απο μέσα μου. και μετα ναι νιώθω καλυτερα. μπορεί να είναι για πού λίγο αλλα πιστέψτε με εμένα μου είναι αρκετο στην προκειμένη φάση που βρίσκομαι.

  4. #4
    μπορεί κάποιος να μου πει αν το νιώθει και εκείνος/νη;
    ενώ προσπάθώ να απολλαγώ από τη βουλιμία και όλα τα επακόλουθά της, ενώ αισθάνομαι ότι μέσα μου το δουλεύω και συνειδητοποιώ το κακό που κάνω στον εαυτό μου, και τις αιτίες που με οδηγούν εκεί....εξακολουθώ να καταφεύγω στο ψυγείο και να μην μπορώ να σταματήσω τους εμ...είναι λες και όλη η προσπάθεια μένει στη σκέψη και το μυαλό μου και τελικά η συμπεριφορά μου παραμένει η ίδια...με λίγα σημάδια βελτίωσης. κάνω τίποτε ή κοροϊδεύω τον εαυτό μου;;;

  5. #5
    Originally posted by marmade
    μπορεί κάποιος να μου πει αν το νιώθει και εκείνος/νη;
    ενώ προσπάθώ να απολλαγώ από τη βουλιμία και όλα τα επακόλουθά της, ενώ αισθάνομαι ότι μέσα μου το δουλεύω και συνειδητοποιώ το κακό που κάνω στον εαυτό μου, και τις αιτίες που με οδηγούν εκεί....εξακολουθώ να καταφεύγω στο ψυγείο και να μην μπορώ να σταματήσω τους εμ...είναι λες και όλη η προσπάθεια μένει στη σκέψη και το μυαλό μου και τελικά η συμπεριφορά μου παραμένει η ίδια...με λίγα σημάδια βελτίωσης. κάνω τίποτε ή κοροϊδεύω τον εαυτό μου;;;
    Καλημέρα...θα σου πω και εγώ πως το βλέπω μπας και πάρεις καμιά ιδέα...Ότι μπορεί ο καθένας να κάνει για να βοηθηθούμε....Εγώ δεν έχω κρίσεις υπερφαγίας αλλά το πρόβλημα είναι ότι ενώ έχω πολλά κιλά για χάσιμο δεν μπορώ να κάνω δίαιτα...αυτό που κάπως με βοήθησε μέσα στα χρόνια..χωρίς να έχω λύσει τελείως όμως ακόμα το πρόβλημά μου...με βοήθησε να βλέπω διαφορετικά πολύ τα πράγματα και να έχω αρχίσει να κάνω πράγματα για μένα είναι η ψυχανάλυση...είδα πολλούς λόγους που ήθελα να είμαι σε αυτήν την κατάσταση...εσύ το έχεις σκεφτεί να κάνεις κάτι τέτοιο??

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Aug 2005
    Location
    Greece
    Posts
    804
    Originally posted by sonia
    ...αυτό που κάπως με βοήθησε μέσα στα χρόνια..χωρίς να έχω λύσει τελείως όμως ακόμα το πρόβλημά μου...με βοήθησε να βλέπω διαφορετικά πολύ τα πράγματα και να έχω αρχίσει να κάνω πράγματα για μένα είναι η ψυχανάλυση...είδα πολλούς λόγους που ήθελα να είμαι σε αυτήν την κατάσταση...εσύ το έχεις σκεφτεί να κάνεις κάτι τέτοιο??
    κι εγώ το ίδιο πρόβλημα είχα Σόνια με σένα
    και πήγα και σε ψυχολόγο για να το αντιμετωπίσω αλλά μετά από 3 μήνες κατάλαβα πως μου ήταν δυσβάσταχτο οικονομικά.. είναι ακριβές οι συνεδρίες των
    45 λεπτών και μάλιστα μια φορά την εβδομάδα.. θεωρώ πως τότε έχασα τον χρόνο μου και τα λεφτά μου και κιλά δεν έχασα.

  7. #7
    Originally posted by bionic
    Originally posted by sonia
    ...αυτό που κάπως με βοήθησε μέσα στα χρόνια..χωρίς να έχω λύσει τελείως όμως ακόμα το πρόβλημά μου...με βοήθησε να βλέπω διαφορετικά πολύ τα πράγματα και να έχω αρχίσει να κάνω πράγματα για μένα είναι η ψυχανάλυση...είδα πολλούς λόγους που ήθελα να είμαι σε αυτήν την κατάσταση...εσύ το έχεις σκεφτεί να κάνεις κάτι τέτοιο??
    κι εγώ το ίδιο πρόβλημα είχα Σόνια με σένα
    και πήγα και σε ψυχολόγο για να το αντιμετωπίσω αλλά μετά από 3 μήνες κατάλαβα πως μου ήταν δυσβάσταχτο οικονομικά.. είναι ακριβές οι συνεδρίες των
    45 λεπτών και μάλιστα μια φορά την εβδομάδα.. θεωρώ πως τότε έχασα τον χρόνο μου και τα λεφτά μου και κιλά δεν έχασα.
    Γεγονός είναι ότι είναι ακριβή ιστορία... Αλλά αξίζει!! Εγώ την πέρασα και που το ξανα λέω δεν έχω λύσει ακόμα το πρόβλημα αλλά είναι η πρώτη φορά μετά από πολλά χρόνια που δεν κάνω ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ και έχω χάσει μόνη μου 7 κιλά...και θα το ξανάκανα. Βλέπεις πάρα πολλά πράγματα για τον εαυτό σου που δεν έχεις ιδέα ότι υπάρχουν. Αποκτάς μια αυτογνωσία για σένα αλλά και για τους γύρω σου. 3 μήνες που μου λες είναι πάρα πολύ μικρό διάστημα για να περιμένεις να σου λειτουργήσει και στον καλύτερο ψυχολόγο να είχες πάει...Το σημαντικότερο είναι ότι μαθαίνεις πως να αντιμετωπίσεις το μέλλον...

  8. #8
    Member
    Join Date
    Mar 2006
    Location
    Πύργος Ηλείας
    Posts
    67
    Τα πράγματα είναι πολύ δύσκολα και η κάθε προσπάθεια χωρίς κανένα αποτέλεσμα. Εγώ έχω μέρες με μεγάλη δόση δύναμης και έχω μέρες που το αποτέλεσμα είναι μηδεν.
    φτάνω εκεί όπου είχα ξεκινήσει. Δεν ξέρω τι γίνεται. Δεν ξέρω τι να πιστέψω. Είμαι καλύτερα, είμαι χειρότερα ή βρίσκομαι σε μια σταθερή κατάσταση; Μάλλον το τελευταίο. Κάθε πρωί λέω: Σήμερα δεν θα αντιμετωπίσω κρίση βουλιμίας γιατί μου κάνει κακό.Τελικά όμως είναι ένα ψέμα στον εαυτόν μου για να ξεκινήσει απλά η μέρα μου καλά. Όταν φτάνει το βράδυ τα αποτελέσματα είναι τα ίδια. Έχει περάσει μια μέρα με κρίσεις βουλιμίας και αρκετούς εμετούς.
    Ακριβώς τα ίδια συναισθήματα με σένα marmade

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Sep 2005
    Posts
    11
    εγω ξερετε τι φοβάμαι πραγματικά ?
    και είναι η πρώτη φορά που το παραδέχομαι και το λέω.
    το τι θα βγεί στην επιφάνεια, και θα είναι το κλείδι για όλο αυτο που περνάω 10 χρόνια τώρα.
    τα πάντα έχουν τη θρυαλίδα τους.
    τόσα χρόνια απο μικρό παιδάκι , νιώθω ότι φταίω, για τα πάντα όπως ακόμα και το ότι ζώ. αυτό κάποιος ή καποιοι μου το περασαν και μου το έκαναν τρόπο ζωής.
    στα πάντα βάζω όρια, φραγμούς , και μετα υπαρχουν κρίσεις, γιατί μπουχτίζω.
    όλα τα καταπίνω κυριολέκτικα και μεταφορικά , και μετα θέλω να τα αποβάλω γιατι δεν μπορώ να τα χωνέψω(συναισθήματα-καταστάσεις-σχέσεις- φαγητό). (σας θυμίζει κάτι?)
    είναι πολυ δύσκολο να ξεφύγω τελείως.
    φοβάμαι να κάνω σχέση για να μήν το κάνω άσχημο. τα πάντα τα καταστρέφω,
    δεν αφήνω τίποτα καλό να υπάρξει στη ζωή μου. το καταστέφω , το διώχνω.


    "οταν σκάβεις κάτι θα βρείς θαμένο και συνήθως δεν είναι και πολύ καλό.
    γιαυτό θέλω να διαγράψω τα πάντα και να ξανα γεννηθώ. να μήν υπάρχει παρελθόν που θα μου ορίσει το μέλλον μου"

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •