Η συναισθηματική υπερφαγία: Πως θα την καταπολεμήσετε
ICPS banner

[ Όροι Χρήσης Forum - ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ] [ Προστασία ανηλίκων ]

Page 1 of 4 123 ... LastLast
Results 1 to 15 of 46
  1. #1
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2005
    Posts
    459

    Η συναισθηματική υπερφαγία: Πως θα την καταπολεμήσετε

    Σε πολλούς ανθρώπους, η συναισθηματική κατάσταση επηρεάζει την όρεξη για φαγητό.

    Η συναισθηματική υπερφαγία χαρακτηρίζεται από μια ακατάσχετη επιθυμία για φαγητό που προκύπτει όταν υπάρχουν δύσκολες ψυχολογικές καταστάσεις όπως το στρες, ο θυμός, το άγχος, η μοναξιά, η λύπη και η πλήξη.

    Η συμπεριφορά της υπερφαγίας που μπορεί να γίνεται ενσυνείδητα ή ασυνείδητα, υπολογίζεται ότι είναι η συχνότερη διατροφική διαταραχή.

    Η υπερβολική κατανάλωση φαγητών που συνοδεύει τη συναισθηματική υπερφαγία, είναι αιτία υπερβολικού βάρους σώματος και παχυσαρκίας.

    Το πρόβλημα γίνεται ακόμη δυσκολότερο από το γεγονός ότι στη διατροφική αυτή διαταραχή, γίνεται επιλεκτικά μεγαλύτερη κατανάλωση τροφίμων πλούσιων σε θερμίδες όπως τα γλυκά και τα λιπαρά. Επίσης υπάρχει προτίμηση για αλμυρά εδέσματα.

    Στη ζωή δημιουργούνται συχνά καταστάσεις δύσκολες. Απροσδόκητες αλλαγές, διαζύγιο, απώλεια εργασίας, προβλήματα υγείας, επαγγελματικές δυσκολίες, κακοκαιρία και πολλά άλλα, μπορούν να αποτελέσουν αιτία έναρξης συναισθηματικής υπερφαγίας.
    Η κατανάλωση φαγητού γίνεται στη συναισθηματική υπερφαγία, ένας τρόπος καταστολής των αρνητικών συναισθημάτων ή ανακούφισης από τη δυσάρεστη ψυχολογική κατάσταση.

    Η διαδικασία της κατανάλωσης φαγητού γίνεται πλέον ένας τρόπος διαφυγής ή περισπασμού από το πρόβλημα που απασχολεί το άτομο.

    Φαίνεται ότι μερικά τρόφιμα έχουν εθιστικές ιδιότητες. Η πρόσληψη μερικών εδεσμάτων όπως για παράδειγμα η σοκολάτα, είναι πιθανόν ότι προκαλεί την απελευθέρωση στο οργανισμό ουσιών όπως τα οπιοειδή σε πολύ μικρές ποσότητες.

    Οι ουσίες αυτές προκαλούν προσωρινά ευχαρίστηση που είναι αντισταθμιστική στην κακή ψυχολογική κατάσταση του ατόμου. Η έστω και προσωρινή ανακούφιση από άσχημα συναισθήματα εξαιτίας κατανάλωσης εδεσμάτων ιδιαίτερα πλούσιων σε θερμίδες, δημιουργεί στο άτομο συναισθηματική υπερφαγία.

    Το πρόβλημα που δημιουργείται είναι όμως διπλό.

    Το πρώτο μέρος είναι ότι η ανακούφιση είναι μόνο προσωρινή. Με το σταμάτημα του φαγητού, η προσοχή επανέρχεται στις σκοτούρες.

    Το δεύτερο μέρος είναι ότι προστίθενται στο σώμα περιττά κιλά. Σύντομα επέρχεται η παχυσαρκία και μαζί νέα άσχημα ψυχολογικά αισθήματα λόγω κακής σωματικής εικόνας και ενοχής που αφορούν στη συμπεριφορά υπερφαγίας.

    Στη συναισθηματική υπερφαγία, είναι δυνατόν να ληφθούν αποτελεσματικά μέτρα ελέγχου της διατροφικής συμπεριφοράς.

    Είναι σημαντικό οι άνθρωποι να μάθουν αναγνωρίζουν την πραγματική πείνα από τη συναισθηματική ανάγκη για να φάνε κάτι.

    Δεν είναι δύσκολο να καταλάβουν όταν θέλουν να φάνε εάν αυτό οφείλεται στο ότι δεν έχουν φάει για πολλές ώρες και έχουν πραγματικά ανάγκη φαγητού ή εάν απλά νιώθουν την ακατάσχετη έλξη να καταναλώσουν κάποιο έδεσμα γιατί αυτό στην ουσία θα τους κάνει να νιώσουν καλύτερα.

    Η αναγνώριση των συνθηκών κάτω από τις οποίες αρχίζουν να τρώνε γρήγορα και υπερβολικά, μπορεί να τους επιτρέψει να αναπτύξουν αντιστάσεις εναντίον της συναισθηματικής υπερφαγίας.

    Μπορεί για παράδειγμα για μερικές μέρες να καταγράφουν πότε, τι, και πόσο τρώνε. Ταυτόχρονα, η καταγραφή των συναισθημάτων τους όταν καταναλώνουν τα φαγώσιμα, θα τους επιτρέψει να αναγνωρίζουν συγκεκριμένες καταστάσεις οι οποίες τους σπρώχνουν στην υπερφαγία.

    Η αναγνώριση της έλξης για φαγητό λόγω συγκεκριμένων καταστάσεων, μπορεί να βοηθά τα άτομα με συναισθηματική υπερφαγία, να βρίσκουν άλλους τρόπους καταπολέμησης των άσχημων ψυχολογικών καταστάσεων που βιώνουν.

    Για παράδειγμα αντί να τρέξουν στο ψυγείο ή στα ερμάρια για σοκολάτες, ξηρούς καρπούς ή τσιπς, μπορούν να επιλέξουν να μιλήσουν με κάποιο φίλο, να δουν ένα φιλμ, να πάνε στο σινεμά, να ακούσουν μουσική, να πάνε για ένα περίπατο.

    Επίσης είναι καλό να περιορίζεται η αποθήκευση ή η αγορά γλυκών, λιπαρών και αλμυρών εδεσμάτων τα όποια έχει κάποιος τάση να καταναλώνει επιλεκτικά όταν έχει συναισθηματική υπερφαγία. Ακόμη όταν υπάρχει η ακατάσχετη επιθυμία να φάει κάτι, είναι προτιμότερο να τρώει τρόφιμα με λίγες θερμίδες και λιπαρά.

    Τα ολικά δημητριακά, τα φρέσκα φρούτα ή λαχανικά, η ισοζυγισμένη διατροφή, το πρόγευμα, τα τρόφιμα πλούσια σε πρωτεΐνες αλλά φτωχά σε λίπος, τα γαλακτοκομικά χαμηλής περιεκτικότητας σε λιπαρές ουσίες, βοηθούν εναντίον της υπερφαγίας.

    Η ξεκούραση, ο καλός ύπνος και η τακτική σωματική άσκηση, βοηθώντας το σώμα να είναι σε καλύτερη φυσική κατάσταση, προστατεύουν από την ψυχολογική καταπόνηση απομακρύνοντας έτσι τον κίνδυνο της υπερφαγίας.

    Κανένας δεν είναι τέλειος και ούτε μπορούμε πάντοτε να εφαρμόζουμε όλα αυτά που πρέπει.

    Έτσι δεν πρέπει να αφήνετε αισθήματα ενοχής να σας κυριεύουν και να σας βασανίζουν εάν κάποτε η υπερφαγία σας καταβάλλει. Ξεκινήστε με θάρρος μια νέα μέρα, προσπαθήστε να πάρετε διδάγματα από την προηγούμενη σας εμπειρία και διορθώστε όσα μπορείτε.

    Εστιαστείτε στα θετικά που πετυχαίνετε, πάρτε κουράγιο, μη σταματάτε την προσπάθεια σας και συνεχίστε την καταπολέμηση της συναισθηματικής υπερφαγίας για να έχετε μια πιο ευχάριστη ζωή με καλύτερη υγεία.

  2. #2
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    LARISSA
    Posts
    537
    μολις συνηδειτοποιησα οτι τρωω λογω του οτι αισθανομαι ανεπαρκης

  3. #3
    Senior Member
    Join Date
    Nov 2008
    Location
    Θεσσαλονίκη
    Posts
    142
    πολυ ωραιο αρθρο.
    ανεπαρκης σε ποιο πραγμα?

  4. #4
    Senior Member
    Join Date
    Apr 2008
    Location
    LARISSA
    Posts
    537
    για αυτα που υποτιθεται οτι πρεπει να καταφερω
    πχ να ειμαι επιτυχημενη συζηγος μητερα επαγελματιας φιλη κορη αδερφη συναδελφος
    υφισταμενος νυφη συγγενης
    ταυτοχρονα ευαισθητη και δυναμικη, ομορφη μα και σκληρη,
    με κατανοηση μα και σταθερη στις θεσεις μου κλπ
    δηλαδη η σουπεργυναικα μονο

  5. #5
    Πραγματικά πολύ ενδιαφέρον άρθρο. Με βοήθησε να καταλάβω γιατί τρώω παραπάνω από όσο πρέπει...

  6. #6
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Originally posted by τζενη
    για αυτα που υποτιθεται οτι πρεπει να καταφερω
    πχ να ειμαι επιτυχημενη συζηγος μητερα επαγελματιας φιλη κορη αδερφη συναδελφος
    υφισταμενος νυφη συγγενης
    ταυτοχρονα ευαισθητη και δυναμικη, ομορφη μα και σκληρη,
    με κατανοηση μα και σταθερη στις θεσεις μου κλπ
    δηλαδη η σουπεργυναικα μονο
    Σιγά,βρε Τζενάκι,τι σου ζητάνε!Πώς κάνεις έτσι;

  7. #7
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Location
    athens
    Posts
    9
    καλησπέρα σε όλους!!

    είμαι νεοεγγραφής στο φορουμ σας, αν και σας παρακαλουθώ εδω και και καιρό..το παραπάνω άρθρο είναι άκρως ενδιαφέρον και αναφέρει πολλές αλήθειες..το φγητό είναι απόλαυση αλλά πολλές φορές καλύπτει άλλες καταστάσεις που δεν είμαστε σε θέση να απολαύσουμε..άλλο τρώω γιατί πεινάω και άλλο τρώω επειδή δεν έχω να κάνω κάτι καλύετρο ή για να ξεχάσω την άσχημη κατάστασή μου..ελπίζω να βρω τις σωστές και πάνω απ'όλα εφαρμόσιμες λύσεις από την παρεούλα σας και τις δημοσιεύσεις σας.. :-)

  8. #8
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Γειά σου,user!
    Δε γνωρίζω την έκταση του προβλήματος σου με το βάρος,
    αλλά νομίζω ότι πάνω κάτω όλα όσα αναφέρει το άρθρο τα έχουμε ήδη βιώσει
    και συνειδητοποιήσει από καιρό...Το θέμα είναι τι κάνουμε γι'αυτό την ώρα του δια ταύτα!
    Δεν ξέρω αν θα βρεις εδώ λύσεις(προσωπικά πιστεύω ότι βρίσκονται μόνο μέσα μας)
    αλλά παρεούλα ομοιοπαθούσα και υποστηρικτική θα βρεις σίγουρα!Καλώς σε βρήκαμε!

  9. #9
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Location
    athens
    Posts
    9
    γειά σου ναντιν!!

    σίγουρα όλα εξαρτώνται από εμάς και από το ξερό μας το κεφάλι..!! πιστεύω οτι το πρόβλημά μου είναι δεκτικό διορθώσεως..είμαι 84 κιλά κ θα ήθελα να χάσω έτσι καμιά 15αριά να γουστάρουμε!! (βάσει του Δείκτη Μάζας Σώματος πάντα!) έχω δοκιμάσει αρκετές δίαιτες, έχω πειραματιστεί αρκετά αλλά συνεχώς κάπου το χάνω.. :-)

  10. #10
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Posts
    6
    arfto sigoura to exw..sines8imatiki iperfagia..pooooses kai poooses fores to anagnwrisa....afou epa4a na kanw dieta meta apo olokliri maxi, otan xwrisa.....distixws den exasa mono stin agapi , alla kai ston agwna p evala stoxo na ginw 53 kila =[=[=[

  11. #11
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Γειά σου,ρε user,με τα γούστα σου!Πολύ μου άρεσε η τοποθέτηση σου!
    Με την εμμονή του βάρους έχουμε χάσει και τη χαρά μας και κάθε τι ανάλαφρο!
    Πάρε το ξερό σου το κεφάλι να πάρω κι εγώ το δικό μου και πάμε να γουστάρουμε!Μέσα!

  12. #12
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Posts
    2
    Καλησπέρα συμπάσχοντες και συμπάσχουσες!

    Ωραίος όρος η συναισθηματικη υπερφαγία και το άρθρο πολύ καλό.

    Αυτό που με προβληματίζει είναι πώς είναι δυνατον όταν είμαι σε μια στρεσογόνο κατάσταση που δε μπορώ να την αποφύγω, να αποφύγω την υπερφαγία. Μπορεί κάποιος να αφήσει τη δουλειά του και να πάει για σινεμά ή βόλτα την ώρα που στρεσάρεται ή στενοχωριέται; Δε νομίζω ότι στην πράξη είναι εφικτό.

    Έχω την αίσθηση όμως ότι εμείς οι συναισθηματικά υπερφαγικοί δεν αγαπούμε και δεν σεβόμαστε και δεν εκτιμούμε τον εαυτό μας όσο πρέπει. Αν το κάναμε αυτό θα βάζαμε τον εαυτό μας παραπάνω από τη στενοχώρια και θα μας στενοχωρούσε πιο πολύ το γεγονός να φάμε ακατάσχετα από κάποιο άλλο πρόβλημα. Τι γνώμη έχετε εσείς;

    Μήπως τελικά δεν αγαπάμε τον εαυτό μας και του συμπεριφερόμαστε τόσο αδιάφορα, τόσο αυτοκαταστροφικά; Μήπως αναζητάμε την προσοχή των άλλων και την αγάπη τους και τρώγοντας τους αποσπάμε ακόμα και παρατηρήσεις του τύπου "μην το τρως αυτό" για να επιβεβαιώσουμε ότι νοιάζονται για μας; Μπορεί να συμβαίνει κάτι τέτοιο;

    Αυτό που αναφέρει το άρθρο ότι πρέπει να ξεχωρίσουμε την πραγματική πείνα από την συναισθηματική τάση για υπερφαγία είναι σωστό. Αλλά αφού το διαπιστώσουμε τελικά τι είναι αυτό που θα μας κρατήσει μακρυά από τον πειρασμό της υπερφαγίας;

  13. #13
    Senior Member
    Join Date
    Mar 2008
    Posts
    9,648
    Ελπιδάκι,καλώς μας ήρθες εσύ και οι προβληματισμοί σου!
    Έχω ακριβώς τις ίδιες σκέψεις μ'εσένα και φοβάμαι πως απαντήσεις δεν μπορεί κανένας να μας δώσει...
    Ασφαλώς κι έχουμε ένα...θεματάκι στο κατά πόσο αγαπάμε τον εαυτό μας και κάνουμε το καλύτερο δυνατόν για κείνον.
    Είναι βασικότατη η συνειδητοποίηση του τι μας συμβαίνει αλλά από τη θεωρία μέχρι την πραξη
    και δη την αλλαγή μεσολαβεί απόσταση χαοτική ή μη,ωστόσο απόσταση...
    Τα δικά μας μέσα κραυγής γι'αγάπη,προσοχή,αντίδραση, επανάσταση,τιμωρία,αυτοτιμ ωρία,εκδίκηση
    και τόσα άλλα προφανώς αφορούν άμεσα το φαγητό,τις συνέπειες του στο στο σώμα μας και στη θέα του για τους τρίτους.
    Οι φόβοι,οι ανασφάλειες μας,η μοναξιά μας,η επιβράβευση στον εαυτό μας,η ξεκούραση μας,οι κάθε είδους στερήσεις μας,
    πολλά συναισθήματα,κενά κι ανάγκες μας καλύπτονται μέσα από το υποκατάστατο του φαγητού...
    Πρόσθεσε κι όλα όσα δε μπορούμε να εκφράσουμε στους άλλους,όλα όσα θέλουμε να καταπιούμε και να "το βουλώσουμε"...Χαμός!
    Κάθε άνθρωπος είναι μια ξεχωριστή ιστορία συσχετισμών και μη σωστά εκφραζόμενων αναγκών...
    Μπορούμε να μιλάμε για ώρες...Πάντως,η ιδέα είναι πως αν κατανοήσεις τι σου συμβαίνει,όλα τα τι,πώς και γιατί σου,
    αν συνειδητοποιήσεις πού σε εξυπηρετεί το φαγητό,πού σε βολεύει αυτή η κατάσταση και για το λόγο αυτό τη διαιωνίζεις,
    τότε θα διαπιστώσεις πως έχεις αναθέσει στο φαγτητό πολύ μεγαλύτερη αποστολή απ'αυτή για την οποία κανονικά προορίζεται
    και αν θέλεις να σταματήσει αυτό θα πρέπει να αρχίσεις να βρίσκεις κι άλλα μέσα έκφρασης,ικανοποίησης,κάλυ ψης αναγκών,κλπ
    οπότε και θα περιορίζεται σταδιακά χωρίς να το πολυκαταλαβαίνεις ο χώρος που καταλαμβάνει το φαγητό στη ζωή σου
    για τον απλούστατο λόγο ότι πια δεν το χρειάζεσαι τόσο...Αντιλαμβάνεσαι πως όλο αυτό απαιτεί χρόνο και αφοσίωση.
    Κατά τη γνώμη μου όμως είναι η μόνη λύση σε προχωρημένες περιπτώσεις όπου δίαιτα και άσκηση δεν είναι αρκετές.

  14. #14
    Senior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Location
    Thessaloniki
    Posts
    121
    Ναντίν μου συμφωνώ μαζί σου, δυστυχώς όμως είναι πολύ δύσκολο να αντικαταστήσουμε την υπερφαγία με δημιουργικές ενασχολήσεις και να καλύψουμε τις πραγματικές μας ανάγκες.
    Τουλάχιστον εγώ, ενώ αναγνωρίζω ότι έχω συναισθηματική υπερφαγία, τις περισσότερες φορές δε μπορώ να την ελέγξω, χάνω την μάχη... Ελπίζω κάποτε να κερδίσω τον πόλεμο...

  15. #15
    Junior Member
    Join Date
    Dec 2008
    Posts
    3
    geia se olous! eimai olokainourgia kai asxeth...an kapoios dei to mnm vohtheiaaa!thelw apla na pw oti h synaisthimatikh yperfagia einai ousiastika gia mena a-synaisthimatikh ,giati tis perissoteres fores den aisthanomai 'h skeftomai tipota otan exw mia krish voulimias...apla variemai kai trwww,anti na kanw doyleies trww,anti na diavasw trww,anti na paw gia poto trwww...

Page 1 of 4 123 ... LastLast

Posting Permissions

  • You may not post new threads
  • You may not post replies
  • You may not post attachments
  • You may not edit your posts
  •